Πλήθος ερωτημάτων συνεχίζει να προκαλεί η υπόθεση της απορρύπανσης και απάντλησης των πετρελαιοειδών από τις δεξαμενές του ναυαγισμένου δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», περισσότερες από δυο βδομάδες μετά το ναυάγιο και ενώ η ρύπανση έχει επεκταθεί εδώ και μέρες στις νότιες ακτές της Αττικής.

Τα ερωτήματα αυτά δεν αφορούν μόνο τα αίτια του ναυαγίου, το φορτίο, την αντίδραση του υπουργείου και των αρμόδιων αρχών, αλλά και τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που συγκρούονται και αλωνίζουν στο χώρο της διύλισης και της μεταφοράς πετρελαίου. Εκεί όπου το λαθρεμπόριο ανθίζει στις παρυφές της νόμιμης διακίνησης των πετρελαιοειδών και της διαπλοκής ανάμεσα στις μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες, στις επιχειρήσεις διύλισης - εμπορίας και το κράτος.

Στο μεταξύ, από το Σάββατο το πρωί βρίσκεται στο ναυάγιο και συμμετέχει στις εργασίες απάντλησης, με την άδεια του υπουργείου Ναυτιλίας, το δεξαμενόπλοιο «ΣΥΡΟΣ» (όμιλος Βαρδινογιάννη), ένα από τα παλιότερα πλοία αυτής της κατηγορίας, καθώς είναι 51 ετών (έτος κατασκευής 1964)! Υπενθυμίζεται ότι ο λόγος που αποσύρθηκε το «LASSEΑ» (εταιρεία Χατζή) ήταν καταρχήν η παλαιότητά του (έτος κατασκευής 1974), ενώ στη συνέχεια αντιμετώπισε και καταγγελίες για λαθρεμπόριο. Λόγω παλαιότητας (έτος κατασκευής 1966) δεν επιτράπηκε και στο πλοίο «NEDA» της ίδιας εταιρείας (Χατζή) να αντικαταστήσει το «LASSEA».

Επίσης, μέχρι αργά το βράδυ της Παρασκευής, αυτό που αναφερόταν επίσημα από το υπουργείο Ναυτιλίας ήταν ότι τελικά στο ναυάγιο αναμενόταν να καταπλεύσει το δεξαμενόπλοιο «AEGEAN BRIZZE 1» (όμιλος Μελισσανίδη), για να εμφανιστεί την επομένη «αντ' αυτού» το «ΣΥΡΟΣ».

Τα ερωτήματα πολλαπλασιάζει το γεγονός ότι το φορτίο του «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», που σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου Ναυτιλίας ήταν 2.570 τόνοι πετρελαιοειδών, βαφτίστηκε την Παρασκευή το βράδυ «σλοπ» (δηλαδή, κατάλοιπο μηχανής) και θα μοιραστεί ανάμεσα στους ομίλους Βαρδινογιάννη και Μελισσανίδη.