Τη βεντάλια της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης, όπως ανοίγει για να καλύψει τους στόχους γεωστρατηγικής αναβάθμισης των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, στο πλαίσιο των σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ στην περιοχή, άπλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, μιλώντας στην 72η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στη Ν. Υόρκη.

Οπως είπε, η Ελλάδα προβάλλει ως «πυλώνας σταθερότητας» στην Μέση Ανατολή, εξ ου και δημιούργησε «τριμερή σχήματα συνεργασίας» με Αίγυπτο, Ισραήλ, Ιορδανία, Λίβανο, Παλαιστίνη, ενώ αντίστοιχα «σχήματα» στήνει και στα βόρεια, π.χ. με τις τετραμερείς συναντήσεις μεταξύ των ΥΠΕΞ Ελλάδας, Αλβανίας, Βουλγαρίας και ΠΓΔΜ για συνεργασία και «στα ενεργειακά δίκτυα».

Για τη Συρία είπε ότι χρειάζεται «πολιτική επίλυση της κρίσης». Για το Παλαιστινιακό, ότι η Ελλάδα στηρίζει «λύση δύο κρατών», «δημιουργία ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου Παλαιστινιακού κράτους, το οποίο θα συμβιώνει ειρηνικά και με ασφάλεια με το κράτος του Ισραήλ και ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει τις πάγιες ανάγκες του στον τομέα ασφαλείας». Για τη Λιβύη, ότι «η Ελλάδα αποδίδει ιδιαίτερο βάρος στις διεθνείς προσπάθειες για σταθεροποίηση της χώρας» και απορρίπτει στρατιωτική λύση στην κρίση εκεί.

Συνέχισε με αναφορές στην «τρομοκρατία» ως «μία από τις σημαντικότερες παγκόσμιες προκλήσεις», σημειώνοντας ότι «η ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ όλων των παικτών και η βελτίωση στον τομέα ανταλλαγής πληροφοριών αποτελούν κεντρικό στοιχείο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου των ξένων μαχητών». «Η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στον κοινό αγώνα κατά της τρομοκρατίας», υπογράμμισε.

Για τα Δυτικά Βαλκάνια, διαβεβαίωσε ότι «η Ελλάδα παραμένει σταθερός υποστηρικτής της Πολιτικής Διεύρυνσης της ΕΕ». Οτι για το Σκοπιανό η χώρα θέλει αμοιβαία αποδεκτή λύση, με «ένα αμοιβαία αποδεκτό όνομα».

Στα Ελληνοτουρκικά είπε ότι πρόοδος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας. Τέλος, έβαλε στόχο «να καταστεί η Κύπρος κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, απαλλαγμένο από ξένα στρατεύματα κατοχής, εξωτερικές εγγυήσεις και παρεμβατικά "δικαιώματα"».