Από τη μια, ο Γ. Ραγκούσης, που καλεί τους ανθυποψηφίους του στο «νέο φορέα» της «κεντροαριστεράς» να δηλώσουν αν μετά τις εκλογές θα συνεργαστούν με τη ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ότι ο ίδιος επιθυμεί να «οριοθετηθεί» αυστηρά η πρωτοβουλία αναμόρφωσης της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας απέναντι στη ΝΔ. Από την άλλη, η κυβερνητική «Αυγή» που καλεί τον υπό διαμόρφωση φορέα να παραδειγματιστεί από την εκλογική ήττα του «αδελφού» SPD στη Γερμανία και να συμπαραταχθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, κόβοντας γέφυρες με τη ΝΔ. Παραδίπλα, δημοσιεύματα σε εφημερίδες που «αντιπολιτεύονται» την κυβέρνηση και γράφουν για βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που «μουρμουρίζουν» για τον Καμμένο και ζητάνε επαναπροσδιορισμό των πολιτικών συμμαχιών. Στις ίδιες εφημερίδες, αναλύσεις επί αναλύσεων που διατυπώνουν αμφιβολίες για το κατά πόσο η σημερινή ΝΔ μπορεί να παίξει ρόλο αντίπαλου «πόλου» στον ΣΥΡΙΖΑ. Και κοντά σ' αυτά, αναφορές για διεργασίες και «προσαρμογές» στον λεγόμενο «εθνικιστικό» χώρο. Αν κάτι μπορεί να συμπεράνει κανείς απ' όλα αυτά, είναι ότι το ανακάτεμα στην τράπουλα του αστικού πολιτικού συστήματος συνεχίζεται, με στόχο να διαμορφωθούν οι επόμενες κυβερνητικές «λύσεις», που θα υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και βέβαια τη χειραγώγηση και ενσωμάτωση του λαού.