«Εφυγε» από τη ζωή η συντρόφισσα, αγωνίστρια του ΔΣΕ Μαρούλα Κάιλα - Κοτρωνιά από τη Λαμία. Την Κυριακή 29 Οκτώβρη 2017 το απόγευμα, πλήθος σύντροφοι, φίλοι και άλλοι Λαμιώτες την αποχαιρέτησαν στο Νεκροταφείο της Ξηριώτισσας. Εκεί όπου εκτελέστηκαν και θάφτηκαν εκατοντάδες σύντροφοι και συναγωνιστές της στη διάρκεια της Κατοχής και της δράσης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Ηταν μία από τις τελευταίες μαχήτριες της ηρωικής ΙΙ Μεραρχίας του ΔΣΕ. Εκ μέρους του Κόμματος, την σ. Μαρούλα αποχαιρέτησε ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σε ανακοίνωσή του για το θάνατο της σ. Μαρούλας Κάιλα - Κοτρωνιά, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

«Το ΚΚΕ με βαθιά θλίψη αποχαιρετά την σ. Μαρούλα Κάιλα - Κοτρωνιά, μια από τις τελευταίες, όταν ήταν ακόμη εν ζωή, μαχήτριες της ηρωικής ΙΙ Μεραρχίας του ΔΣΕ. Η σ. Μαρούλα "έφυγε" και κηδεύτηκε την Κυριακή 29 Οκτώβρη στη Λαμία. Εκ μέρους του Κόμματος αποχαιρέτησε την σ. Μαρούλα ο σ. Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η συντρόφισσα Μαρούλα γεννήθηκε το 1926 στην Αγχίαλο του Βόλου. Σε ηλικία δύο ετών μετακομίζει με την οικογένειά της στη Λαμία, λόγω του ότι ο πατέρας της ήταν αξιωματικός της χωροφυλακής, όπου και πέρασε τα παιδικά της χρόνια.

Με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, όλη η οικογένειά της εντάσσεται στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή. Η ίδια οργανώνεται το 1943 στην ΕΠΟΝ στη Λαμία και μαζί με συνομηλίκους της παλεύει ενάντια στο φασίστα κατακτητή.

Οταν μετά την Απελευθέρωση και τη Συμφωνία της Βάρκιζας ξεκίνησαν οι διωγμοί και οι εγκληματικές επιθέσεις στους αγωνιστές της Αντίστασης, η ίδια θα δεχτεί ύπουλη επίθεση και ξυλοδαρμό μέσα στο σπίτι της από ομάδες παρακρατικών οργανώσεων που δρουν ασύστολα και με την κάλυψη των αρχών στην περιοχή.

Αναίτια λοιπόν, το Σεπτέμβρη του 1946 μια ομάδα Βουρλάκιδων σπάζουν την πόρτα του σπιτιού της και μετά από άγρια πάλη μαζί τους η Μαρούλα καταφέρνει και ξεφεύγει και περνάει πλέον στην παρανομία.

Το Γενάρη του 1947 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Την ίδια περίοδο δραστηριοποιείται στην παράνομη δουλειά, μέσα στη Λαμία, κάτω από πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, με τον κίνδυνο να πιαστεί ή ακόμα και να δολοφονηθεί, όπως άλλωστε δεκάδες συναγωνιστές της.

Δέκα μήνες αργότερα συλλαμβάνεται και ενώ θα οδηγούνταν στην εξορία, αφήνεται προσωρινά ελεύθερη, εξαιτίας των μέτρων Σοφούλη για αποσυμφόρηση. Εξαιτίας της τρομοκρατίας και των εγκλημάτων που καθημερινά γίνονται στη Λαμία, η ίδια παραμένει στην παρανομία.

Με απόφαση της Κομματικής Οργάνωσης Λαμίας, της οποίας η Μαρούλα είναι πλέον στέλεχος, βγαίνει στο βουνό το Μάρτη του 1948 και πηγαίνει στην Αμπλιανη της Ευρυτανίας, όπου και εντάσσεται στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.

Αρχικά βρίσκεται στο Αρχηγείο Ρούμελης και στη συνέχεια στη ΙΙ Μεραρχία, ως κρυπτογράφος και βοηθός ασυρματιστή στο Επιτελείο του ηρωικού Διαμαντή.

Ολο αυτό το διάστημα ζει τις αφάνταστα δύσκολες συνθήκες κάτω από ένα συνεχές κυνηγητό από τις κυβερνητικές δυνάμεις, οι οποίες προσπαθούν να εγκλωβίσουν τους μαχητές και τις μαχήτριες και να διαλύσουν τη ΙΙ Μεραρχία. Εζησε όλες αυτές τις περιπέτειες μέχρι τη διάλυση της ΙΙ Μεραρχίας και το θάνατο του Διαμαντή.

Συλλαμβάνεται στο τέλος Ιούνη 1949 στο Μαυρολιθάρι της Φωκίδας. Περνάει από το έκτακτο στρατοδικείο Λαμίας στις 22 Νοέμβρη 1949 και δικάζεται τέσσερις φορές εις θάνατον, ποινή η οποία τελικά δεν εκτελέστηκε.

Μετά το στρατοδικείο περνά 11 χρόνια στις φυλακές, έχοντας υποστεί νέες ταλαιπωρίες, χωρίς να υποχωρήσει. Αποφυλακίζεται από τις φυλακές Αβέρωφ, το Φλεβάρη του 1960.

Επιστρέφει στη Λαμία και συνεχίζει την κομματική δραστηριότητα σε συνθήκες παρανομίας, ενώ υποχρεώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα να δίνει το "παρών" στην Ασφάλεια.

Αυτό το χρονικό διάστημα παντρεύεται με τον επίσης αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Γιώργο Κοτρωνιά, στέλεχος του ΚΚΕ, με τον οποίο πορεύτηκαν μαζί μέχρι το θάνατό του, το 1994.

Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η σ. Μαρούλα και μετά τη μεταπολίτευση προσέφερε όσα περισσότερα μπορούσε στον κοινό αγώνα, στην προσπάθεια που έκανε το Κόμμα στην υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης.

Η συντρόφισσα Μαρούλα έμεινε πιστή μέχρι τέλους στις αρχές και τις αξίες του Κόμματος και προσέφερε πάντα όσα μπορούσε όποτε της ζητήθηκε, ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Φθιώτιδας, της Αχτιδικής Επιτροπής Λαμίας, Γραμματέας ΚΟΒ Βορείων Συνοικιών, υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στη Φθιώτιδα κ.ά.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους της σ. Μαρούλας».

Τα θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους της εκφράζει η ΤΕ Φθιώτιδας του Κόμματος.