Η Ενέργεια στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και το μοίρασμα της «πίτας» της από τα μονοπώλια φέρνουν νέους κινδύνους για τους λαούς

Ενδεικτική της ταχύτητας με την οποία κλιμακώνονται οι διεργασίες για τη μετατροπή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου σε νέα «ενεργειακή πύλη» ήταν η παρέμβαση που έκανε ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης στο 5ο Ενεργειακό Συμπόσιο που έγινε χτες στη Λευκωσία, με τίτλο «Κύπρος: Η νέα ενεργειακή πύλη της Ευρώπης». Ο Κύπριος ηγέτης ανακοίνωσε μεταξύ άλλων ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα γίνουν στην κυπριακή πρωτεύουσα τριμερείς συναντήσεις Κύπρου και Ελλάδας με Αίγυπτο, Ιορδανία αλλά και Ισραήλ. Ανήγγειλε επίσης ότι την επόμενη Δευτέρα θα βρεθεί στο Παρίσι, όπου θα συναντηθεί με τον Γάλλο ομόλογό του Εμανουέλ Μακρόν, αλλά και στελέχη του ενεργειακού κολοσσού της «Total», την οποία χαρακτήρισε «ενεργειακό εταίρο» της Κύπρου.

Σημειώνοντας ότι την τελευταία 5ετία έγιναν στην κυπριακή ΑΟΖ τέσσερις γεωτρήσεις και ότι εντός του 2018 προγραμματίζονται ακόμα τέσσερις - πέντε, επισήμανε ότι «για την αξιοποίηση του υποθαλάσσιού μας πλούτου» εφαρμόζεται «μια πολυδιάστατη στρατηγική, με πρώτιστο στόχο τη διεξοδική και επιτυχή εξερεύνηση της κυπριακής ΑΟΖ», επιδοκιμάζοντας το συνωστισμό ισχυρών μονοπωλιακών συμφερόντων και την ενίσχυση της συνεργασίας με διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Ο Κύπριος ηγέτης κάλεσε σε «συγκρατημένη αισιοδοξία» για «την έκβαση αυτού του νέου κύκλου ερευνών», εκφράζοντας ταυτόχρονα την προσδοκία ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα καταστεί «σε αδιαμφισβήτητα πλέον σημαντικό παίκτη στα ενεργειακά δρώμενα τόσο της Ανατολικής Μεσογείου όσο και της ΕΕ». Ενώ υποστήριξε ότι ανεξάρτητα από τα ευρήματα των επόμενων γεωτρήσεων, «πύλη προς την Ευρώπη μπορεί να γίνουμε και με τα κοιτάσματα που έχουν ήδη επιβεβαιωθεί στην ΑΟΖ μας, στην ΑΟΖ της Αιγύπτου και ενδεχόμενα και του Λιβάνου». Πάνω σε τέτοια δεδομένα, άλλωστε, είναι που εντείνονται και τα παζάρια για το Κυπριακό, ανεξάρτητα από το ότι προς το παρόν έχουν «παγώσει» οι συνομιλίες (το Γενάρη θα γίνουν προεδρικές εκλογές στην Κύπρο), καθώς η «συνταγή» διχοτόμησης του νησιού θα επηρεάσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες σε ολόκληρη την περιοχή.

Στο μεταξύ, στο φόντο της όξυνσης ενδοϊμπεριαλιστικών και ενδοαστικών αντιθέσεων, που αποτυπώνεται και σε σχέδια για συνοριακές αλλαγές, σε Μέση Ανατολή και όχι μόνο, η αστική αρθρογραφία καταγράφει «εναλλακτικές» και για την Κύπρο. Ετσι, στην ιστοσελίδα της τουρκικής «Χουριέτ» αναρτήθηκε ανάλυση που «αναζητούσε» ομοιότητες ανάμεσα στο ψευδοκράτος, το ιρακινό Κουρδιστάν και την Καταλονία.

Αναφέροντας ότι Κούρδοι και Καταλανοί πέτυχαν έναν σημαντικό βαθμό αυτονομίας χωρίς να επιδιώξουν νωρίτερα συμβιβασμό, η ανάλυση συμπεραίνει ότι, στον αντίποδα, οι «Τουρκοκύπριοι» (όπως λέει αναφερόμενη στην κατοχική ηγεσία) προσπάθησαν να συνυπάρξουν με τους Ελληνοκύπριους, αλλά εκείνοι τους παραγκώνισαν και απέκλεισαν. Ετσι, καταλήγει, «αν οι Τουρκοκύπριοι λένε ότι έχουν χαθεί οι ελπίδες για μια ομοσπονδία, ήρθε ο καιρός να ξεκινήσει νέος γύρος συνομιλιών, συμπεριλαμβανομένης μιας έκκλησης για δύο χωριστά κράτη εντός της ΕΕ, κάτι που δεν αποτελεί μονομερή διακήρυξη ανεξαρτησίας, αλλά έκκληση για ένα διαζύγιο κατόπιν διαπραγμάτευσης».