• ο αθλητισμός είναι μια ανώτερη, ενωτικής φύσης ψυχοπνευματική λειτουργία και πανανθρώπινη κοινωνική εκδήλωση, που βρίσκει την ιδανική της έκφραση, μέσα από τον άδολο, ανιδιοτελή και ανυστερόβουλο σωματικό αγώνα...
• είναι «τρόπος ζωής», για πραγματικά ελεύθερους ανθρώπους...,
• είναι συνιστώσα της καθολικής Αγωγής των Νέων
• είναι Κίνημα Ειρήνης και γέφυρα γνωριμίας, φιλίας, κατανόησης και αλληλοσεβασμού ανάμεσα σε μεμονωμένα άτομα, κοινωνικές ομάδες, λαούς και έθνη, όλου του κόσμου, και άλλα παρόμοια «ανθρωποκεντρικά», σε συνδυασμό και,

α) με το ότι τα «βιολογικά όρια» του καθενός μας, σε επέκταση και τα «αθλητικά» μας όμοια, είναι δεδομένα «από την καταβολή μας» (που σημαίνει π.χ., ότι αυτός που γεννήθηκε για 8 μέτρα στο άλμα σε μήκος, συναγωνιζόμενος «επί ίσοις όροις», έναν άλλο που «γεννήθηκε» για 7.50 μέτρα στο ίδιο αγώνισμα, δεν πρόκειται ποτέ του να χάσει, παρά μόνο σε περίπτωση που συντρέξουν, υπέρ του δεύτερου, «μηχανικά» ή «φαρμακολογικά» (νόμιμα (;) ή παράνομα)...«πλεονεκτήματα»...!,

β) με το ότι το «παίζω», το «αθλούμαι» και το «εργάζομαι» δεν είναι συνώνυμα και, συνεπώς, όποιος έτσι τα αντιμετωπίζει (δηλαδή, ως συνώνυμα...), αυτόματα, με βάση τα προσυμφωνημένα,,, τίθεται εκτός «αθλητικής λειτουργίας»... και, τέλος,

γ) με το ότι, στον αθλητικό αγώνα όσοι πήραν μέρος και προσπάθησαν για το καλύτερο είναι Νικητές...,

τότε εύλογα τίθενται μια σειρά από ερωτήματα, όπως,

Γιατί τόση «εθνική έπαρση», από εκπροσώπους, αθλητές(;) και μη, όλων σχεδόν των μετεχουσών χωρών σε «αθλητικές γιορτές», μετά από κάθε «κατά συνθήκη νίκη» τους...;

Γιατί μετρούν και ξαναμετρούν τα «μετάλλια» των αθλητικά(;) εκλεκτών τους, από τις χιλιάδες, κάθε χρόνο, «επιδοτούμενους», «μισθοδοτούμενους» και «πριμοδοτούμενους» φερέλπιδες νέους, μαζί με τους Ι.Χ. προπονητές τους και τους κάθε λογής παράγοντες που τους «συμπαραστέκονται», κύρια με Δημόσιο Χρήμα...;

ΤΙ, τέλος πάντων (με όλα αυτά και άλλα παρόμοια, που λόγω έλλειψης χώρου, δεν μπορούν να καταχωρηθούν στο παρόν σημείωμά μου) θέλουν ΟΛΟΙ, όσοι ασταμάτητα πανηγυρίζουν, εδώ και εκεί, με τις σημαίες και τα εθνικά τους λάβαρα...;

Μήπως αυτό που και οι Γερμανοί Ναζί ισχυρίζονταν, πριν από μερικές 10ετίες, για τη χώρα τους και τη ράτσα τους...;

Αλήθεια...!

Πόσο ή σε τι, π.χ. καλύτεροι είμαστε Εμείς από όλους εκείνους που είχαν λιγότερες από Εμάς «αθλητικές (;) επιτυχίες στο τελευταίο «Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αγωνισμάτων Στίβου και Κονίστρας» (και όχι σκέτα «Στίβου»...) και πόσο ή σε τι χειρότεροι από εκείνους που είχαν περισσότερες...;

Οποιος το βρει, θα αμειφθεί δεόντως...!

Σημείωση:

Η αναφορά μου σε χιλιάδες «επιδοτούμενους», «μισθοδοτούμενους» και «πριμοδοτούμενους» επαγγελματίες αγωνιστές (και ας μην κοροϊδευόμαστε, τέτοιοι είναι...) μαζί με αυτούς που με το αζημίωτο, όπως κιόλας ειπώθηκε, τους «συμπαραστέκονται»..., δεν την έκανα από λόγους εντυπωσιασμού...! Αρκεί να λάβει κανείς υπόψη του, ότι σε ένα και μόνο Ολυμπιακό Αγώνα, για αρτιμελείς άντρες και γυναίκες, οι επιμέρους αγωνιστικές δραστηριότητες, ξεπερνούν τις 500 Χ 8 (θέσεις νικητών)..., με τάση διαρκώς να πληθαίνουν... Κατόπιν τούτου, γίνεται αντιληπτό, πόσο μεγεθύνεται ο αριθμός αυτός, υπολογίζοντας τις διάφορες αγωνιστικές εκδηλώσεις που λαβαίνουν χώρα στην τετραετία μιας Ολυμπιάδας...!

Ο ακριβής λογαριασμός, ευπρόσδεκτος από τον καθένα...!...!