Στα πολλά πρόσωπα της βίας στη σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία αναφέρεται η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) στην ανακοίνωσή της με αφορμή την 25η Νοέμβρη, Παγκόσμια Μέρα για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, και καλεί στον αγώνα «για μια ζωή χωρίς ανεργία, φτώχεια, βία, εκμετάλλευση και καταπίεση».

«Για άλλη μια χρονιά, ΕΕ, κυβερνήσεις, Περιφέρειες και δήμοι, διάφορες γυναικείες οργανώσεις και ΜΚΟ, με ημερίδες και εκδηλώσεις θα χύσουν κροκοδείλια δάκρυα για ορισμένες μορφές βίας σε βάρος των γυναικών. Προβάλλουν επιλεκτικά και αποσπασματικά το "δέντρο" της ενδοοικογενειακής βίας, της σεξουαλικής παρενόχλησης, και κρύβουν το "δάσος" της πολύμορφης βίας σε βάρος των γυναικών», τονίζει στην ανακοίνωσή της η ΟΓΕ και προσθέτει: «Αντιμετωπίζουν ένα υπαρκτό κοινωνικό φαινόμενο, που παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των γυναικών, με μπόλικες δόσεις υποκρισίας».

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στην κυβέρνηση και τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) που «προβάλλουν τη δήθεν ευαισθησία τους» μέσα από το νομοσχέδιο που έχουν ετοιμάσει για την κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης «για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας» (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης). «Μπορεί να αντιμετωπιστεί η βία σε βάρος των γυναικών με το συγκεκριμένο νόμο;Πώς μπορεί μια εργαζόμενη ή άνεργη γυναίκα να αντιμετωπίσει την ενδοοικογενειακή βία, τους πολύμορφους οικονομικούς, κοινωνικούς καταναγκασμούς εντός και εκτός της οικογένειας; Μήπως εξασφαλίζονται οι οικονομικές, κοινωνικές προϋποθέσεις για να σταθεί μια γυναίκα ανεξάρτητη, χωρίς να αναγκάζεται να παραμείνει σε μια βίαιη οικογενειακή ή διαπροσωπική σχέση;», είναι τα ερωτήματα που θέτει η ΟΓΕ. «Ούτε μια πρόβλεψη δεν υπάρχει στο πολυσέλιδο κείμενο της Σύμβασης», υπογραμμίζει, και καταγγέλλει ότι παραβλέπονται οι συνθήκες στις οποίες ζουν και εργάζονται οι περισσότερες γυναίκες - θύματα: «Πουθενά δεν αναφέρεται η πολύμορφη βία που ασκείται στις εργαζόμενες από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αντίθετα, αθωώνονται οι πολιτικές της ΕΕ και κυβερνήσεων, που καταδικάζουν εκατομμύρια γυναίκες στη βία μιας ζωής με τσακισμένα δικαιώματα στην εργασία και τη μητρότητα».

Την ίδια στιγμή που διαφημίζει τη νομοθετική της πρωτοβουλία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «πετσοκόβει από τον κρατικό προϋπολογισμό τα κονδύλια που αφορούν την πρόνοια, την προστασία της μητρότητας», ενώ «στηρίζεται αποκλειστικά στα ευρωπαϊκά κονδύλια με "ημερομηνία λήξης" για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας των ελάχιστων υπηρεσιών πρόληψης και στήριξης των κακοποιημένων γυναικών, (...) αφήνει απλήρωτους για μήνες τους εργαζόμενους στις υπάρχουσες δομές, ενώ σκορπάει απλόχερα χρήματα στην ιδιωτική πρωτοβουλία».

«Η σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή όποιας άλλης μορφής βία υφίστανται οι εργαζόμενες, οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, δεν εμφανίζεται στο κενό. Συμπληρώνει το παζλ της εργοδοτικής επιθετικότητας απέναντι στη μητρότητα, των μισθών πείνας, των εργατικών "ατυχημάτων" και της εξαντλητικής δουλειάς ή της μακροχρόνιας ανεργίας, των απολύσεων, των πλειστηριασμών της λαϊκής περιουσίας. Βία είναι η κόλαση του πολέμου και της προσφυγιάς», καταλήγει η ΟΓΕ και διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης των γυναικών, ιδιαίτερα των θυμάτων βίας:

• Κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών, στελεχωμένες με ειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή δουλειά, και όχι μέσω ΜΚΟ. Να διευρυνθεί το δίκτυο των ξενώνων για κακοποιημένες γυναίκες, με γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.