Συνεδρίασε την περασμένη Πέμπτη η Επιτροπή Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα την ενημέρωση των μελών της από τον υπουργό Εξωτερικών για την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου.

Ο υπουργός, Ν. Κοτζιάς, δείχνοντας την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προωθήσει τους στόχους της αστικής τάξης, που θέλει να αναβαθμίσει το ρόλο της στους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ, σε μια περιοχή που φλέγεται από ανταγωνισμούς και αντιθέσεις, έκανε σαφές ότι «είμαστε σύμφωνοι με μια ενεργητική εξωτερική πολιτική, που θέλει να επηρεάζει, να έχει την πρωτοβουλία η ίδια και να μην αποκρούει απλώς πρωτοβουλίες τρίτων με αμυντικού τύπου κινήσεις», αλλά «ενεργητική εξωτερική πολιτική» και «εκεί που έχει να προωθήσει θέσεις και συμφέροντα».

Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρθηκε και στις συμφωνίες που κλείστηκαν για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων (γέφυρες, σιδηροδρομικές διασυνδέσεις κ.λπ.), όλα ενταγμένα στις βασικές απαιτήσεις της αστικής τάξης, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται η μετατροπή της Ελλάδας σε κόμβο συνδυασμένων μεταφορών.

Παράλληλα, δείχνοντας ότι η επίσκεψη Ερντογάν ήταν ενταγμένη στο συνολικότερο παζάρι, τις εξελίξεις και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, χαρακτήρισε «μέγιστο κέρδος» ότι «η ΕΕ και οι ΗΠΑ υπερασπιστήκαν από τη δικιά μας σκοπιά τη Συνθήκη της Λοζάνης», παρουσιάζοντας παράλληλα ως «υποχώρηση» της Τουρκίας ότι «η θέση του Ερντογάν που αμφισβητούσε τη Λοζάνη, μετατράπηκε σε επικαιροποίηση της Λοζάνης» κ.ο.κ., την ώρα που η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην πράξη αναβάθμισε τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.

Ο ελληνικός λαός και οι λαοί της περιοχής πρέπει να παλέψουν για μη αλλαγή συνόρων και μη αλλαγή διεθνών συνθηκών, σημείωσε ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, καλώντας σε επαγρύπνηση απέναντι στους ανταγωνισμούς στην περιοχή, που οξύνονται επικίνδυνα.

Ξεκαθάρισε ότι η αντιπαράθεση «αν προετοιμάστηκε ή όχι» η επίσκεψη Ερντογάν, ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, είναι καβγάς που κρύβει την ουσία, και ότι η κριτική του ΚΚΕ είναι από τελείως διαφορετική κατεύθυνση, γιατί «αυτό που αποδεικνύεται και ιστορικά, αλλά και σήμερα, είναι ότι η ένταξη των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ αργότερα ή όχι δεν έχει σημασία, δεν εξυπηρετεί τους λαούς ούτε της Ελλάδας, ούτε της Τουρκίας. Αυτό που εξυπηρετεί με τις αντιφάσεις, που μπορεί να υπάρχουν, είναι τα συμφέροντα αυτών που έχουν την οικονομική εξουσία, της αστικής τάξης της Ελλάδας, της αστικής τάξης της Τουρκίας».

Εθεσε το Παλαιστινιακό, απαιτώντας άμεσα η κυβέρνηση «να υλοποιήσει την απόφαση της Βουλής και να αναγνωρίσει επίσημα το Παλαιστινιακό κράτος και, δεύτερον, εμείς θέτουμε και θέμα των στενών σχέσεων, των κοινών στρατιωτικών γυμνασίων, στρατιωτικών πολιτικών κινήσεων με το Ισραήλ, ότι πρέπει να σταματήσουν από την πλευρά της χώρας μας».

Επισήμανε ότι ο υπουργός ανέλυσε μεν τι συμβαίνει στην περιοχή, όμως αυτό που δεν είπε, είναι ότι πίσω από αυτά κρύβονται «οι ανταγωνισμοί των μεγάλων μονοπωλίων και κρατών, που εκφράζουν αυτά τα συμφέροντα για το μοίρασμα και το ξαναμοίρασμα των αγορών. Το τοπίο είναι εκρηκτικό, έχει τεθεί ανοικτά το θέμα αλλαγής των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή και αυτό, βεβαίως, συνδέεται με την πολιτική που ακολουθεί η κάθε κυβέρνηση και η προηγούμενη και η σημερινή, που μπαίνει μέσα σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, από τους οποίους δεν πρόκειται να ωφεληθούν οι λαοί».

Πρόσθεσε ότι η συνάντηση έγινε «μέσα σε ένα κλίμα επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας», στην ουσία «δόθηκε η ευκαιρία να επαναλάβει ο Ερντογάν, εκ μέρους της τουρκικής αστικής τάξης που κατέχει το 40% της Κύπρου, που έχει μπει μέσα στη Συρία, που μπαίνει μέσα στο Ιράκ, και έθεσε το συνολικό πλαίσιο διεκδικήσεων, ανοιχτά και καθαρά, το οποίο, βεβαίως, ήταν γνωστό και για το Αιγαίο και για τη Θράκη και για τις γκρίζες ζώνες».