Ακόμη και όταν ένας πολιτικός - και δη αρχηγός κυβέρνησης... - κάνει γκάφα ολκής μπροστά σε κάμερες και μικρόφωνα, τότε πρόκειται για «παρεξήγηση και παρερμήνευση» των δηλώσεών του... Σ' αυτή την περίπτωση, το λιγότερο που «είθισται» να συμβαίνει είναι η στηλίτευση των ΜΜΕ ως αποδιοπομπαίων τράγων...

Ωστόσο, το αντιδραστικό παραλήρημα του Ιταλού πρωθυπουργού στο Βερολίνο φαίνεται πως δεν ήταν μία από τις «συνήθεις περιπτώσεις γκάφας», αλλά η «φωναχτή σκέψη» άλλων Ευρωπαίων εταίρων (τύπου Τόνι Μπλερ, Τζορτζ Ρόμπερτσον)...

Οταν είπε στους Ιταλούς δημοσιογράφους, που τον συνόδευαν στο Βερολίνο (Τρίτη), πως ο «δυτικός πολιτισμός είναι ανώτερος του ισλαμικού κόσμου», δεν του «ξέφυγε» μία φορά. Προσπάθησε να το διατυπώσει και με άλλο τρόπο όταν δήλωσε πως «η Δύση θα πρέπει να συνεχίσει να κατακτά λαούς, όπως έκανε και με τον κομμουνισμό, ακόμη και εάν αυτό σημαίνει σύγκρουση με έναν άλλο πολιτισμό, τον ισλαμικό, που έχει μείνει καθηλωμένος στο επίπεδο που ήταν πριν 1.400 χρόνια». Ούτε ταύτισε «κατά λάθος» τους πολέμιους της «παγκοσμιοποίησης» με τους «ισλαμιστές τρομοκράτες», αλλά, αντίθετα, υπερασπίστηκε αυτή την πεποίθηση με το ακλόνητο επιχείρημα πως και οι δύο «είναι εχθροί του δυτικού πολιτισμού»...

Ο Μπερλουσκόνι δεν είπε παρά πιο χοντροκομμένα τις σκέψεις του Τζορτζ Ουόκερ Μπους, του Τόνι Μπλερ, του Τζορτζ Ρόμπερτσον ή του Γκέρχαρντ Σρέντερ. Πράγμα που φάνηκε κατόπιν, από τις χλιαρές αντιδράσεις των Βρυξελλών (πλην του προέδρου της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι) και του Λονδίνου. Απ' τη μια ο Μπλερ ετύρβασε περί άλλα λέγοντας πως ο Μπερλουσκόνι «είναι υπερήφανος για τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες μας», απ' την άλλη ο γγ του ΝΑΤΟ σχολίασε πως επρόκειτο «για απλή παρεξήγηση»...