Η φωτογραφία του εξωφύλλου δηλώνει εύγλωττα ότι το βιβλίο του Γιώργου Εμμ. Μαυρίκου «Το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα 1918-1948 (Δύο γραμμές σε διαρκή αντιπαράθεση)» («Σύγχρονη Εποχή») δεν είναι απλώς χρήσιμο από ιστορική άποψη και λίαν επίκαιρης σημασίας βιβλίο. Είναι και βιβλίο διάσωσης της μνήμης και αισθαντικής απόδοσης τιμής σε εκείνους που ονειρεύτηκαν, προπάντων, καλύτερη ζωή για τα μελλούμενα παιδιά. Γιατί, στις στρατιές της ελληνικής εργατιάς - ιδιαίτερα στις πρώτες δεκαετίες του 20ού - δεν ήταν μόνον άνδρες και γυναίκες. Ηταν και αμέτρητα παιδιά, που τα έριχναν στη βιοπάλη η ανέχεια, οι αρρώστιες από τις απάνθρωπες συνθήκες δουλιάς, το σακάτεμα και ο θάνατος των ανείπωτα εκμεταλλευόμενων και ανασφάλιστων μεροκαματιάρηδων γονιών τους. Χιλιάδες ενήλικες για ένα αβέβαιο κομμάτι ψωμί, εκείνες τις δεκαετίες βλέπανε να «φεύγουν τα νιάτα τους στη βιοπάλη». Πλήθος και τα παιδιά - που δουλεύοντας 12-15 ώρες, ακόμα κι όταν κατακτήθηκε το 8ωρο - με τα τρυφερά κορμάκια τους πλούτιζαν τα αφεντικά και «με τα κομμάτια τους δένανε τ' ατσάλι», που λέει και το τραγούδι. Επί δεκαετίες το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα, «οικοδομούνταν» πάνω στις στερήσεις, στον ιδρώτα, στους πόνους, στα δάκρυα, στα χιλιάδες πρόωρα γερασμένα, σακατεμένα και νεκρά κορμιά των Ελλήνων εργατών, που «μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, πρόσμεναν ίσως κάποιο θάμα».

Και το «θάμα» έγινε. Το «φως» της Οκτωβριανής Επανάστασης οδήγησε το «ξυπνό», το αταλάντευτα ταξικό τμήμα της ελληνικής εργατιάς, να δημιουργήσει την ΕΓΣΣΕ (μετέπειτα ΓΣΕΕ)και κλαδικά σωματεία. Οι αγώνες της πρωτοπόρας εργατιάς και των συνδικαλιστών της στα χρόνια 1918-1948 έγραψαν πολλά συλλογικά και ατομικά «έπη». Χρειάστηκαν αμέτρητες, πολύμορφες θυσίες. Ποταμοί αιμάτων σε δρόμους, σε ασφαλίτικα μπουντρούμια, σε φυλακές και ξερονήσια. Πλήθος μάρτυρες - ήρωες ώστε να κατακτήσουν οι εργαζόμενοι τα στοιχειώδη δικαιώματά τους. Και για να ανθρωπέψει η ζωή τους, χρειάστηκαν «μάχες» σε δύο μέτωπα. Και με το δηλωμένο ταξικό αντίπαλο, την κεφαλαιοκρατία, αλλά και με διαφόρους, αλήστου μνήμης, συνδικαλιστές - νεροκουβαλητές της άρχουσας τάξης και των κυβερνήσεών της. Το βιβλίο του Γιώργου Μαυρίκου