ΚΙΕΒΟ.--

Η ουκρανική Βουλή με 280 στους 450 βουλευτές ενέκρινε χτες τον λεγόμενο νόμο «Για τις ιδιαιτερότητες στην κρατική πολιτική ώστε να εξασφαλιστεί η κρατική κυριαρχία της Ουκρανίας στα προσωρινά κατεχόμενα εδάφη των επαρχιών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ». Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι ότι δίνει τη δυνατότητα στον Πρόεδρο της Ουκρανίας, μεγαλοεπιχειρηματία Πέτρο Ποροσένκο, να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να επανακτήσει αυτά τα εδάφη στην Ανατολική Ουκρανία, δηλαδή και τη στρατιωτική ισχύ, χωρίς να χρειάζεται η έγκριση της Βουλής. Ο νόμος αναγνωρίζει ως κατοχική δύναμη τη Ρωσία, που κατέχει παράνομα εδάφη και χωρικά ύδατα, και θα δώσει νέα αφορμή για την κλιμάκωση της σύγκρουσης.

Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία επικροτήθηκε από τις δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση, την οποία ελέγχει το «μπλοκ Ποροσένκο» και οι σύμμαχοί του, αλλά υπήρξαν φωνές από την αστική αντιπολίτευση, που επισήμαναν ότι θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα και «θα εμφανίσει μια εικόνα στη διεθνή κοινότητα ότι η Ουκρανία δεν τηρεί τη συμφωνία του Μινσκ», του Φλεβάρη του 2015, που προέβλεπε έναν συγκεκριμένο βαθμό αυτονομίας στις δύο περιοχές του Ντονμπάς, που αυτοπροσδιορίζονται ως Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ (ενώ βεβαίως πρόκειται για αστικά καθεστώτα που θέλουν προνομιακές σχέσεις με τη Ρωσία, αξιοποιώντας και τον ρωσόφωνο πληθυσμό).

Εντονη κριτική άσκησαν οι αρχές των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών, σημειώνοντας ότι παραβιάζεται κατάφωρα η συμφωνία του Μινσκ και είναι εμφανές ότι επιχειρείται στρατιωτική λύση και αγνοούνται όλες οι δεσμεύσεις της συμφωνίας του Μινσκ.

Αντίστοιχο ήταν και το σχόλιο του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, που σημειώνει ότι με το νέο νόμο ο Ποροσένκο «αποκτά δικτατορικές εξουσίες, που δεν μπορούν να οριστούν διαφορετικά παρά ως προετοιμασία ενός νέου πολέμου». Και προστίθεται μεταξύ άλλων ότι «"καίει" τις συμφωνίες στο Μινσκ και όλους τους υπάρχοντες μηχανισμούς για κοινά αποδεκτές λύσεις ώστε να ξεπεραστεί η εσωτερική ουκρανική κρίση, ανάμεσα σε άλλους και το σχήμα της Νορμανδίας» (δηλαδή τις συναντήσεις των εκπροσώπων Γερμανίας, Γαλλίας, Ουκρανίας και Ρωσίας).

Αυτό που επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά είναι ότι οι αιτίες της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι ενεργές. Είναι η ενδοαστική σύγκρουση που ανέτρεψε την άνοιξη του 2014 την προηγούμενη αστική κυβέρνηση του Β. Γιανουκόβιτς (όταν αυτός παζάρευε και με την ΕΕ και με τη Ρωσία) και ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που στήριξαν την πραξικοπηματική κυβέρνηση και τις εθνικιστικές φασιστικές δυνάμεις στην αντιπαράθεση με την καπιταλιστική Ρωσία, η οποία ενισχύει τις ρωσόφωνες περιοχές στο Ντονμπάς και την Κριμαία, που ενσωματώθηκε σ' αυτήν το Μάρτη του 2014. Ο ανταγωνισμός αφορά τις αγορές, τον ενεργειακό πλούτο, τους αγωγούς μεταφοράς, τη γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας, και μόνο θα οξύνεται όσο οι λαοί δεν βάζουν στο στόχαστρο της πάλης τους την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου, τους εκμεταλλευτές τους.