Στο στόχαστρο των κινητοποιήσεων των βαμβακοπαραγωγών, είναι ο νέος καταστροφικός κανονισμός της ΕΕ, που επιχειρεί καίριο πλήγμα στην ελληνική βαμβακοκαλλιέργεια. Ταυτόχρονα, οι βαμβακοπαραγωγοί θα καταγγείλουν την προσπάθεια εξαπάτησής τους από το υπουργείο Γεωργίας, το οποίο προσπαθεί με ασύστολα ψεύδη να δικαιολογήσει τη νέα δραστική μείωση του εισοδήματός τους, που οδηγεί κι άλλους στο ξεκλήρισμα.

Οι αγρότες ζητούν την κατάργηση του νέου κανονισμού, ο οποίος, ανάμεσα στ' άλλα, επιβάλλει:

• «Πάγωμα» των θεσμικών τιμών στα επίπεδα του 1992, αν και όλα αυτά τα χρόνια ο επίσημος κοινοτικός πληθωρισμός «έτρεχε» με 3% ετησίως κι ενώ το κόστος παραγωγής αυξάνεται συνεχώς.
• «Τσουχτερό» πρόστιμο συνυπευθυνότητας στους παραγωγούς, λόγω υπέρβασης του «πλαφόν» των 782.000 τόνων, που έχει θέσει η ΕΕ για τη χώρα μας, το οποίο πρόστιμο φτάνει στα ύψη - καθώς αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο - αν η συνολική παραγωγή ξεπεράσει τους 1.137.000 τόνους.
• Κατάργηση του παραρτήματος Β` του προηγούμενου κανονισμού, με βάση το οποίο υποχρεώνονταν οι εκκοκκιστές ν' αυξάνουν την τιμή σύμφωνα με την ποιότητα του βαμβακιού.
• Μείωση της επιδότησης που παίρνει ο παραγωγός, καθώς επιτρέπει στον εκκοκκιστή να αποδίδει στον παραγωγό 18 δραχμές το κιλό λιγότερη επιδότηση απ' αυτήν που αυτός εισπράττει.

Η κυβέρνηση, αντί να αρνηθεί να ψηφίσει αυτόν τον καταστροφικό κανονισμό - ο Γ. Ανωμερίτης τον ψήφισε ...ευχαρίστως τον Απρίλη του 2001 - επιχειρεί να τον εφαρμόσει «προσαρμόζοντας» σ' αυτόν την παραγωγή και τους παραγωγούς. Κι επειδή αυτήν την «προσαρμογή» δεν την αποδέχονται οι αγρότες, το υπουργείο Γεωργίας κατέφυγε σε «μαγειρέματα» και «μπαγαποντιές».

Συγκεκριμένα, παρουσίασε πλασματική μείωση των στρεμμάτων που καλλιεργήθηκαν φέτος με βαμβάκι - τα υπολόγισε σε 3.800.000, ενώ στην πραγματικότητα ξεπερνούν τα 4.000.000 - και προεκτίμησε πολύ χαμηλότερη την αναμενόμενη μέση στρεμματική παραγωγή - στα 290 κιλά, ενώ θα κυμανθεί πολύ πάνω από τα 300 - προκειμένου θα εμφανιστεί, στα χαρτιά, μικρότερη από την πραγματική η συνολική παραγωγή βαμβακιού. Αμεσος στόχος του «μαγειρέματος», να «κοιμίσει» τους βαμβακοπαραγωγούς, ώστε να μην αρχίσουν από τώρα τις αγωνιστικές αντιδράσεις τους και με την ελπίδα ότι η παρέλευση του χρόνου - η τελική εξόφληση του παραγωγού θα γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι - θα λειτουργήσει υπέρ της κυβέρνησης, αφού θα της δοθεί περισσότερος χρόνος για να δράσει προπαγανδιστικά και «κατασβεστικά» και, εν πάση περιπτώσει, να μειώσει το όποιο πολιτικό κόστος.

Αλλά «καλή η συνταγή», πλην, όμως, «κάηκε το φαΐ». Διότι, με την έναρξη της εκκοκκιστικής περιόδου, γινόταν αμέσως φανερό στους παραγωγούς ότι οι προϋπολογισμοί του υπουργείου Γεωργίας ήταν «λαθεμένοι» κι αυτή η κατάσταση θα κατέληγε σε βάρος τους. Και τότε μπήκε σε εφαρμογή το «μεγάλο κόλπο» των παράνομων περικοπών στις επιδοτούμενες ποσότητες βαμβακιού, με στόχο να περιοριστεί η επιδοτούμενη παραγωγή στα όρια που θέλει η κυβέρνηση και δη κάτω από τους 1.137.000 τόνους, αφού αν ξεπεράσει αυτό το όριο αρχίζει να «καλπάζει» το πρόστιμο συνυπευθυνότητας, ρίχνοντας την τιμή του βαμβακιού στα «τάρταρα» και τους κυβερνώντες στα «δόντια» των εξαγριωμένων αγροτών.

Την ώρα, λοιπόν, που ο βαμβακοπαραγωγός παραδίνει το προϊόν του στο εκκοκκιστήριο μαθαίνει ότι αρκετές ποσότητες της παραγωγής του βγαίνουν εκτός επιδότησης και θα τις πληρωθεί μόνο στην εμπορική τιμή, η οποία κυμαίνεται από 56 μέχρι 66 δραχμές το κιλό, ενώ η τιμή μαζί με την επιδότηση κυμαίνεται αυτό το διάστημα από 200 μέχρι 215 δραχμές το κιλό. Στο εκκοκκιστήριο μαθαίνει, επίσης, ότι το πόση ποσότητα από το βαμβάκι του θα επιδοτηθεί καθορίζεται με βάση το μέσο όρο παραγωγής του στην τελευταία τριετία, ενώ ούτε τότε μαθαίνει αν δικαιούται να κάνει ένσταση και πότε και με ποια κριτήρια αυτή θα εξεταστεί! Και τότε, αντιλαμβανόμενος ότι φέτος χάνει κι άλλο από το εισόδημά του, στρέφεται με οργή και αγανάκτηση κατά της κυβέρνησης που τον εμπαίζει. Αυτή την οργή και αγανάκτηση είδε στα μάτια των βαμβακοπαραγωγών και ο υφυπουργός Γεωργίας, Β. Αργύρης, κατά τη διήμερη περιοδεία του, χτες και προχτές, σε εκκοκκιστήρια των νομών της Θεσσαλίας και της Φθιώτιδας, όπου «πήγε για μαλλί κι έφυγε κουρεμένος»...