Η κλιμάκωση των τουρκικών αμφισβητήσεων στο Αιγαίο τη βδομάδα που μας πέρασε, διαψεύδει «εκκωφαντικά» την κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα και επιτελεία, που παρουσιάζουν ως παράγοντα «σταθερότητας» και «ασφάλειας» για το λαό τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπως και την παρουσία τους στο Αιγαίο.

Αντίθετα, η στάση «Πόντιου Πιλάτου» που κρατάει το ΝΑΤΟ απέναντι στο επεισόδιο του εμβολισμού ελληνικού πλοίου του Λιμενικού από την τουρκική ακταιωρό, το βράδυ της περασμένης Κυριακής, η δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι υποστηρίζει την «κυριαρχία των χωρών της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Τουρκίας», αλλά και το γεγονός ότι ο εμβολισμός αφορά πλοίο που συμμετέχει σε επιχείρηση της ΕΕ, την ίδια στιγμή που στο Αιγαίο πλέει η ΝΑΤΟική αρμάδα, για τον έλεγχο τάχα των προσφυγικών ροών, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: Οτι ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι παράγοντες αστάθειας και όχι εγγυητές της ασφάλειας για το λαό, όπως προσπαθεί να τους παρουσιάσει η κυβέρνηση, καλλιεργώντας μάλιστα εφησυχασμό απέναντι σε επικίνδυνες εξελίξεις.

Σε κάθε περίπτωση, η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο, αλλά και στην κυπριακή ΑΟΖ, συνιστά έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται και στους οποίους η ελληνική κυβέρνηση συμμετέχει ενεργά, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι του λαού. Θυμίζουμε ότι ο εμβολισμός του ελληνικού σκάφους κοντά στα Ιμια σημειώθηκε αφού τις τελευταίες βδομάδες έγιναν απανωτές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, ενώ και στις 17 Γενάρη τουρκική ακταιωρός είχε έρθει σε επαφή με την κανονιοφόρο «Νικηφόρος» του ελληνικού ΠΝ, ξανά στην περιοχή των Ιμίων.

Λίγες ώρες μετά το σοβαρό αυτό περιστατικό, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έδωσε το υπόβαθρο των τουρκικών αμφισβητήσεων, δηλώνοντας: «Ο,τι είναι το Αφρίν (σ.σ. βόρεια Συρία, όπου συνεχίζεται η τουρκική επιχείρηση από τις 20 Γενάρη) για μας, το ίδιο είναι και τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και στην Κύπρο». Παράλληλα, ανέβασε και άλλο τους τόνους, λέγοντας ότι «τα πολεμικά μας πλοία, η Πολεμική μας Αεροπορία παρακολουθούν από κοντά για να επέμβουν με κάθε τρόπο όταν χρειαστεί».

Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι στην κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και την Κύπρο αντανακλάται η γενικότερη ένταση στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, σε μια περίοδο που ο τουρκικός στρατός επιχειρεί στη βόρεια Συρία, ενάντια στους Κούρδους της περιοχής, που στηρίχτηκαν και εξοπλίστηκαν από τις ΗΠΑ στη διάρκεια του πολέμου με τον ISIS. Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη ένταση στις σχέσεις Τουρκίας - ΗΠΑ, αλλά και ΗΠΑ - Ρωσίας, κρατώντας αναμμένο το φιτίλι μιας πιο γενικευμένης σύρραξης στην περιοχή.

Αναμφισβήτητα, μετά τη στρατιωτική ήττα των τζιχαντιστών, «τρέχουν» ανταγωνιστικά σχέδια για την «επόμενη μέρα» της Συρίας και του Ιράκ από τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα που θέλουν να κατοχυρώσουν και να επεκτείνουν τις σφαίρες επιρροής τους στην περιοχή, με βασικούς «πόλους» τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.

Τα «απόνερα» αυτής της αντιπαράθεσης, τα ιδιαίτερα συμφέροντα περιφερειακών δυνάμεων όπως η Τουρκία, που η συνεργασία της με τη Ρωσία στον πόλεμο της Συρίας οξύνει τις αντιφάσεις στις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, είναι παράγοντες που επιδρούν συνολικά στην περιοχή, με δεδομένη μάλιστα την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να παίξει ρόλο σημαιοφόρου στην προώθηση των σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και να αναβαθμίσει το ρόλο της για λογαριασμό της αστικής τάξης.

Αυτό ήταν άλλωστε και το στίγμα που επιχείρησε να περάσει ως μήνυμα στην Τουρκία ο πρωθυπουργός, μιλώντας την Πέμπτη στο υπουργείο Ναυτιλίας. Οπως είπε ο Αλ. Τσίπρας, η Ελλάδα είναι «στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ και κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ, με ισχυρό περιφερειακό ρόλο και διεθνείς συμμαχίες» και «κάποιους τους ενοχλεί η αναβαθμισμένη θέση της Ελλάδας στην περιοχή, στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή. Ομως, τους καλούμε να συμβιβαστούν με αυτήν την πραγματικότητα»...

Αν και η κυβέρνηση μπερδεύει κυριολεκτικά τον ίσκιο με το μπόι της σε ό,τι αφορά το ρόλο και τη γεωπολιτική ισχύ της Ελλάδας στην περιοχή, συγκριτικά μάλιστα προς την Τουρκία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η φανατική προσήλωσή της στην προώθηση των σχεδίων ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, με μεγαλύτερη εμπλοκή σε ανταγωνισμούς που προμηνύουν νέους κινδύνους και περιπέτειες για τους λαούς.

Γι' αυτό χρειάζεται να πέσει στο κενό κάθε προσπάθεια εφησυχασμού και εξωραϊσμού του ρόλου των ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, να απομονωθούν οι εθνικιστικές κραυγές, που ευνοούν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, να δυναμώσει με κάθε τρόπο η αλληλεγγύη με την εργατική τάξη και το λαό της Τουρκίας, που χύνει το αίμα του στο Αφρίν και αλλού για τα συμφέροντα της τουρκικής αστικής τάξης. Προπάντων, όμως, να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας, ενάντια στο ίδιο το σάπιο σύστημα που τον γεννά.

Κομμάτι του ίδιου παζλ αποτελούν και οι προκλήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, σε μια περίοδο μάλιστα που πολλοί πιθανολογούσαν νέο γύρο συνομιλιών και πληθαίνουν οι συστάσεις για διαπραγματεύσεις υπέρ μιας «βιώσιμης και ρεαλιστικής λύσης», εδραιωμένης στις (διχοτομικές) «πραγματικότητες του νησιού». Η εμφάνιση πλοίων του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού στην κυπριακή ΑΟΖ, στις 9 Φλεβάρη, ακολούθησε την αναγγελία στρατιωτικών ασκήσεων σε περιοχές που η Αγκυρα «δέσμευσε» (κατά συνήθη πρακτική) παράνομα, αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τα τουρκικά σκάφη έφτασαν στο σημείο να παρενοχλήσουν το γεωτρύπανο «Saipem 12000», που για λογαριασμό των ενεργειακών κολοσσών ENI και «Total» και μετά από συμφωνία με την κυπριακή κυβέρνηση, κατευθυνόταν στο «οικόπεδο 3», συνεχίζοντας τις έρευνες υδρογονανθράκων. Λίγες μέρες πριν, Λευκωσία και ΕΝΙ είχαν ανακοινώσει τον εντοπισμό «μιας υποσχόμενης ανακάλυψης (φυσικού) αερίου» στο σημείο «Καλυψώ», αναζωπυρώνοντας τις ήδη αυξημένες προσδοκίες που έχουν ισχυρά μονοπώλια για την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Από τη μεριά της, η Τουρκία διαμηνύει με κάθε αφορμή τη σημασία που έχει η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου για την υπεράσπιση της «ασφάλειάς» της, αλλά και για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων, στα οποία διεκδικεί μερίδιο, μέσω του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου.

Αυτές τις αξιώσεις επανέφερε το τουρκικό ΥΠΕΞ, με αφορμή το νέο επεισόδιο στην κυπριακή ΑΟΖ, διαμηνύοντας ετοιμότητα «να προστατέψουμε τα δικαιώματα και συμφέροντά μας στην υφαλοκρηπίδα μας» αλλά «και να πάρουμε τα απαραίτητα μέτρα μαζί με την "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου"», επιρρίπτοντας ευθύνες για «κάθε εξέλιξη» στην «ελληνοκυπριακή πλευρά», που «επιμένει να ενεργεί ως μόνος ιδιοκτήτης του νησιού συνεχίζοντας μονομερείς δραστηριότητες με τους υδρογονάνθρακες».

Μάλιστα, υπογράμμισε με έμφαση: «Προσδοκούμε εταιρείες που είναι επικεντρωμένες σε τρίτες χώρες να απόσχουν από την υποστήριξη - μέσω συνεργασίας με την ελληνοκυπριακή διοίκηση στον τομέα των υδρογονανθράκων - αυτής της μη εποικοδομητικής ελληνοκυπριακής συμπεριφοράς».

Εξίσου προκλητική ήταν και η ανακοίνωση του «ΥΠΕΞ» του ψευδοκράτους, που επίσης κατηγορούσε την «ελληνοκυπριακή πλευρά» για «μονομερή βήματα που αγνοούν τα νόμιμα δικαιώματά μας στους φυσικούς πόρους στο νησί», προσθέτοντας ταυτόχρονα όλο νόημα ότι «οι φυσικοί πόροι στην Ανατολική Μεσόγειο παρέχουν τη δυνατότητα για συνεργασία όχι μόνο μεταξύ των δύο πλευρών στο νησί, αλλά και ανάμεσα σε άλλους παίκτες στην περιοχή...».

Παίρνοντας τη σκυτάλη, ο πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ επισήμανε ότι «χωρίς να υπάρξει κατάληξη στο Κυπριακό, η συνέχιση αυτού του είδους των προσπαθειών και ειδικά σε πεδία διαμάχης θα είναι η αιτία για ασυνήθιστα αρνητικά προβλήματα».

Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητη και η στάση των «ίσων αποστάσεων» από ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, που με κάθε αφορμή υπερθεματίζουν για την ανάγκη να διευθετηθεί το Κυπριακό στη βάση των διχοτομικών σχεδίων που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι, για να διευκολυνθούν τα γεωπολιτικά και ενεργειακά τους σχέδια στην περιοχή.

Για παράδειγμα, με αφορμή το περιστατικό, το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ κάλεσε σε ένταση των προσπαθειών για να βρεθεί συμβιβασμός, συμπληρώνοντας: «Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να μοιράζονται ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».

Αλλά και ο εκπρόσωπος του γγ του ΟΗΕ, Φαρχάν Χακ, υποβάθμισε την επιθετικότητα της Τουρκίας και δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει ότι οι ηγέτες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων έχουν συμφωνήσει στις διαπραγματεύσεις πως οι φυσικοί πόροι σε μια ενοποιημένη Κύπρο θα εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της μελλοντικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Από ευρωπαϊκής πλευράς ξεχώρισε η συνάντηση που είχε ο ΥΠΕΞ της Ιταλίας (εκφράζοντας και την ανησυχία της ΕΝΙ να μην καθυστερήσουν οι γεωτρήσεις) με τον Τούρκο ομόλογό του, συμφωνώντας ότι οι δύο χώρες θα πρέπει να διατηρήσουν μια σχέση εμπιστοσύνης λόγω «της προώθησης πιθανών περαιτέρω προγραμμάτων στον ενεργειακό τομέα, πέραν εκείνων που ήδη υπάρχουν».

Εκ μέρους της Ρωσίας, τέλος, η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ εξέφρασε την «ανησυχία» με την οποία η Ρωσία παρακολουθεί «την επιδείνωση της κατάστασης στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας», προσθέτοντας ότι «οι ενδιαφερόμενες πλευρές πρέπει να απέχουν από βήματα τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο...».