Από «το θέμα των διεθνών αναταράξεων και το ενδεχόμενο νέων κρίσεων, που δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε» εξαρτάται η «μεταμνημονιακή εποχή», είπε στην πρόσφατη ομιλία του στη Βουλή ο υπουργός Οικονομίας Γ. Δραγασάκης, προσθέτοντας ότι «η καλύτερη άμυνα έναντι αυτών των ενδεχόμενων κινδύνων είναι να έχουμε δικό μας ταμείο, όσο γίνεται πιο ισχυρό. Να διασφαλίσουμε μία μείωση του χρέους» και «να έχουμε μία ισχυρή δημοσιονομική θέση ως χώρα και ένα νέο υπόδειγμα ανάπτυξης, που δομικά πια θα είναι ανθεκτικό απέναντι στις κρίσεις. Κι αυτό ακριβώς προσπαθούμε να κάνουμε». Με άλλα λόγια, «αυτό ακριβώς» που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση είναι να θωρακίσει την καπιταλιστική κερδοφορία με επιπλέον χρήμα και μέτρα για την ένταση της εκμετάλλευσης, με διευκολύνσεις κάθε είδους και φυσικά με «μαξιλάρια ασφαλείας», την ώρα που τα «μαύρα σύννεφα» ξαναμαζεύονται πάνω από τη διεθνή καπιταλιστική οικονομία. Πρόκειται βέβαια για ευσεβή πόθο, αφού οι ίδιες οι νομοτέλειες του καπιταλισμού και οι αγιάτρευτες αντιφάσεις του δεν αφήνουν χώρο για τέτοια «ξόρκια». Εκείνο όμως που σε κάθε περίπτωση πρέπει να δει καθαρά ο λαός είναι ότι όπως χτες ο στόχος της εξόδου από την κρίση, έτσι και σήμερα οι νέοι στόχοι του κεφαλαίου για «άμυνα απέναντι στους κινδύνους», για τον ίδιο σημαίνουν θυσίες στο διηνεκές.