Τετάρτη 17 Οχτώβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις»

Τραγική ειρωνεία. Μετά 55 χρόνια η «δημοκρατική» Ενωμένη Γερμανία αρνείται να πληρώσει για το ανεπανόρθωτο έγκλημα του Β` Παγκόσμιου Πολέμου που έφερε και στη χώρα μας τεράστιες καταστροφές.

Οσο και αν ψάξει κανείς στην τόσο πλούσια ελληνική γλώσσα, δε θα βρει κατάλληλη λέξη, για να αποδώσει το χαρακτηρισμό που θα ταίριαζε στα ανθρωπόμορφα τέρατα που το καπιταλιστικό σύστημα έθρεψε μεγαλόπρεπα και χρησιμοποίησε, για να κάνουν πράξη το μεγαλύτερο στην ιστορία έγκλημα που είχε σχεδιάσει το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ιμπεριαλισμός στη χειρότερη μορφή του, έκανε τα πάντα για να στρέψει όλες τις φασιστικές ορδές εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης και όταν αυτό δεν το κατάφερε, υποχρεώθηκε να συμφωνήσει στη συγκρότηση του Αντιφασιστικού Μετώπου. Η Σοβιετική Ενωση απόκτησε παγκόσμια αίγλη, γιατί χωρίς τη δικιά της συμβολή, με τις μεγαλύτερες απ' όλες τις χώρες θυσίες σε έμψυχο και άψυχο υλικό (20 εκατομ. νεκροί), θα ήταν πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη, η νίκη εναντίον των φασιστικών δυνάμεων που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα προετοίμασε για τη διάλυση του ΠΡΩΤΟΥ Σοσιαλιστικού Κράτους στον κόσμο. Η νίκη αυτή επιβεβαίωσε ακόμη τη δυνατότητα του σοσιαλισμού να κινητοποιεί τεράστιες λαϊκές δυνάμεις για την υπεράσπιση της πατρίδας και των κατακτήσεών του. Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνεται από την ανατροπή του σοσιαλισμού και την καπιταλιστικοποίηση των χωρών αυτών.

Το αποκορύφωμα του εγκλήματος στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6-9 Αυγούστου 1945) μόνο και μόνο για την τρομοκράτηση της Σοβιετικής Ενωσης του σοσιαλιστικού στρατοπέδου που δημιουργήθηκε, αλλά και όλων των λαϊκών κινημάτων.

Η χώρα μας, με τον τότε εξάχρονο ορυμαγδό αυτού του πολέμου - εγκλήματος, έδωσε σύμφωνα με τον τότε πληθυσμό της (7,5 εκατομ.) το μεγάλο τίμημα των 500 χιλ. νεκρών, 2η μετά τη Σοβιετική Ενωση σε απώλειες, χιλιάδες τραυματίες, ανάπηρους, άστεγους και αμέτρητες υλικές καταστροφές σε αναντικατάστατα μνημεία ιστορίας και πολιτισμού, εκτός απ' αυτά που έκλεψαν και που δεν έχουν καταγραφεί, γιατί τίποτε απ' όλα δε σεβάστηκαν. Ισως να μοιάζει και ειρωνεία να ζητάμε από το καπιταλιστικό σύστημα να σεβαστεί ιστορία και πολιτισμό, αν αυτά δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για κέρδος, όταν δε σέβεται ό,τι πιο ακριβό και αναντικατάστατο υπάρχει την -ανθρώπινη ζωή.

Κι όμως, είμαστε η χώρα που δεν πήρε τις πολεμικές αποζημιώσεις όπως όλες οι άλλες χώρες. ΓΙΑΤΙ; Πρέπει να το πούμε καθαρά χωρίς περιστροφές και υπεκφυγές, την ευθύνη φέρνουν ακέραια ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις που πέρασαν απ' την εξουσία από το 1945 μέχρι σήμερα. Απόδειξη και η θέση της σημερινής κυβέρνησης, ακόμη και μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου για τους νεκρούς του Δίστομου και αλλού. Τα 55 αυτά χρόνια οι «Σύμμαχοι» δεν επέτρεπαν στις «ελληνικές» κυβερνήσεις να εγείρουν τέτοια θέματα μια και οι θύτες έγιναν «σύμμαχοι» και μάλιστα - άλλη ανατριχιαστική ειρωνεία- η Ναζιστική Γερμανία έγινε...«δημοκρατική», τόσο δημοκρατική που να δικάζει τον Πρόεδρο, υπουργούς, ανώτατα και ανώτερα στελέχη ενός κράτους (πρώην Ανατολική Γερμανία), που είχε αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ και παγκόσμια όπως κι αυτή η ίδια. Προς το παρόν φαίνεται δεν τους χρειάζονται οι μέθοδοι τύπου «Ράιχσταγκ».

Το πιο επικίνδυνο είναι πως αυτή η Γερμανία έγινε ηγετική δύναμη της Ευρώπης και πάλι με τη βοήθεια του κεφαλαίου, κύρια αμερικανικού αλλά και εγγλέζικου, γαλλικού και άλλων. Είναι γνωστό, άλλωστε, το κεφάλαιο δεν έχει, ούτε ενδιαφέρεται, για πατρίδα. Είναι επίσης φανερό πως η σημερινή «Ενωμένη Δημοκρατική» Γερμανία αρνούμενη να πληρώσει για τα εγκλήματά της, έχοντας ακόμη και την ίδια ψυχολογία της ναζιστικής «Αήττητης Αριας» Φυλής, εκδικείται το λαό μας που τρία χρόνια την πολέμησε με κάθε μέσον παρά την πείνα, τη φωτιά και το σίδερο που χρησιμοποίησε εναντίον του. Οι μεγάλες «δημοκρατικές» χώρες, συμμάχησαν πάλι με την ίδια χώρα που η ηγεσία της δεν έχει και μεγάλες διαφορές απ' αυτήν που επέφερε τις τεράστιες καταστροφές στους λαούς. Ετσι υπερασπίζονται αυτοί τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και να μη μας πούνε πρώην και νυν «ανανεωτές» της ιστορίας που θέλουν να τη δουν και να τη «μελετήσουν» με τα σημερινά γυαλιά της αποστασίας και του συμβιβασμού, πως οι Κολ, Μπραντ, Σρέντερ και άλλοι καγκελάριοι, πρωθυπουργοί της Γερμανίας, και μια σειρά κρατικά στελέχη των εναλλασσομένων στην εξουσία κομμάτων Σοσιαλδημοκρατών και Χριστιανοδημοκρατών ήταν... αγέννητοι στη χιτλερική περίοδο. Οταν αυτός ο...«τρελός», όπως αρέσκονται πολλοί να τον λένε, που ετοίμασε το αδίσταχτο κεφάλαιο για τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την κατάπνιξη των λαϊκών κινημάτων, είχε καταφέρει πάντα με την αμέριστη στήριξή του να εντάξει στη χιτλερική νεολαία ακόμη και τα παιδιά των 10 χρόνων και μάλιστα να τους εμπνεύσει τέτοιο φανατισμό που να μη διστάζουν να προδίδουν τους ίδιους τους γονείς τους. Υπάρχουν παραδείγματα άπειρα.

Αυτή είναι η σημερινή Γερμανία. Από εκεί ξεκίνησε και τέτοια νεολαία και στρατό ετοίμασε κι αυτό τον προορισμό έχει πάλι και το απέδειξε, αφού πρώτη επενέβη προγραμματισμένα στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Ας πάψουν, λοιπόν, οι κύριοι ανανεωτές να λερώνουν τη μνήμη εκατομμυρίων νεκρών γενικά και των εκατοντάδων χιλιάδων πατριωτών μας. Δικαίωμα του καθενός να μετακομίσει όπου τον βολεύει -άλλωστε οι υπηρεσίες αμείβονται αναλόγως- αυτό που δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν είναι να χρησιμοποιούν τον τίτλο του αριστερού, γιατί αυτόν δεν τον πίστεψαν ποτέ.

Ολοι αυτοί οι κύριοι, πρώην και νυν, ας έχουν το θάρρος έστω γι' αυτή την τόσο ηρωική και τραγική σελίδα της ιστορίας μας και για τη μνήμη των ηρωικών νεκρών, να υπερασπίσουν τη θυσία τους και να απαιτήσουν απ' τη «δημοκρατική», κατά τις «ανανεωτικές» θέσεις τους, Γερμανία, να πληρώσει όλα όσα οφείλει στη χώρα κι όχι με την ακαταλαβίστικη «ευρωπαϊκή-ενωσιακή» τους διάλεκτό να είναι βοηθοί και αβανταδόροι της «εκσυγχρονιστικής» μας κυβέρνησης, το δε θράσος τους να φτάνει στο σημείο να υποδεικνύουν σε όσους λένε καθαρά και ξάστερα τα πράγματα με το όνομά τους, «να μη σκέφτονται με το μυαλό του 40» (Ν. Μπίστης, σε παλιότερη εκπομπή της Κωλέτση).

Οι πολεμικές αποζημιώσεις πρέπει να πληρωθούν και θα πληρωθούν όσο κι αν αυτό αργήσει. Η Ιστορία είναι αμείλικτη. Αυτό δεν πρέπει κανείς να το ξεχνάει. Ενας τρόπος της προώθησης αυτού του ιστορικού θέματος είναι να περάσει στα αιτήματα του μαζικού λαϊκού κινήματος, όχι μόνο γιατί είναι ηθικό και ιστορικό θέμα, αλλά γιατί η επιτυχία του θα έχει και μεγάλο πρακτικό και οικονομικό αποτέλεσμα για τα θύματα και ολόκληρο το λαό.


Μαρία ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ