Η Μ. Τσαγκάρη

Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος που υπήρξε ήταν ότι το «Polis Art Cafe», ο χώρος όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, ήταν γεμάτος από κόσμο που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Οργάνωσης και καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης συμμετείχε, πότε σιγοτραγουδώντας, πότε χειροκροτώντας... Στην εκδήλωση διακινούνταν και μια καλαίσθητη 36σέλιδη έκδοση, η οποία έγινε ανάρπαστη. Περιελάμβανε αναλυτικό βιογραφικό του ποιητή, καθώς και επιλογή από ποιήματά του. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν οι φωτογραφίες που συνοδεύουν την έκδοση, πολλές από τις οποίες δεν κυκλοφορούν πλατιά και μας συστήνουν πλευρές της ζωής του ποιητή. Από τη διακίνηση της έκδοσης συγκεντρώθηκε ως προσφορά ένα ποσό το οποίο θα δοθεί ως ενίσχυση στο «Σπίτι του Αγωνιστή». Ακόμα, από το βήμα της εκδήλωσης τονίστηκε η απλόχερη βοήθεια της Τομεακής Οργάνωσης Χίου του ΚΚΕ, από το νησί στο οποίο μεγάλωσε ο ποιητής.

Η εκδήλωση εντάσσεται στις «100 εκδηλώσεις σε 100 πόλεις» για τα 100χρονα του ΚΚΕ και, όπως σημείωσε η Μ. Τσαγκάρη στην αρχή της ομιλίας της, «επιδίωξή μας είναι να φέρουμε στο προσκήνιο όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα το έργο του Φώτη Αγγουλέ, συνδεδεμένο με τις ιστορικές συνθήκες της εποχής του και την ηρωική πορεία του λαϊκού κινήματος, καθοριστικούς παράγοντες για τη διαμόρφωση της ιδεολογίας του και του καλλιτεχνικού του έργου.

Στοχεύουμε να δώσουμε ένα ερέθισμα, ιδιαίτερα στις νέες γενιές, που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν την ηρωική πορεία του εργατικού κινήματος μέσα από τους εκφραστές του και να ανακαλύψουν τις ταπεινές και ταυτόχρονα βαθιά ανθρωπιστικές σκέψεις ενός γνήσιου προλετάριου ποιητή, που έκανε τέχνη για να αφυπνίσει τη λαϊκή συνείδηση».

Στη συνέχεια, αναλύθηκαν η ζωή και το έργο του ποιητή. Πάντα δεμένη με την Ιστορία του κομμουνιστικού και λαϊκού κινήματος. Και όπως τόνισε η Μ. Τσαγκάρη:

«Σ' αυτές τις επιλογές του οφείλεται πιθανόν και η αποσιώπηση όχι μόνο του έργου, αλλά και του ονόματός του από την Ανθολογία Ελληνικής Ποίησης, παρότι ποιήματά του μελοποιήθηκαν και μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες». Και συνέχισε:

«Ο Φ. Αγγουλές δεν ενδιαφέρθηκε να αναγνωριστεί το έργο του ώστε να υμνηθεί ως ένας άξιος διανοούμενος. Ούτε ένιωσε αδικημένος. Ηθελε να ακούγονται οι στίχοι του πάνω στις τράτες. Ηθελε να γίνεται κατανοητός από τους απλούς ανθρώπους του μόχθου... Θρέφεται στη συνείδησή τους, μιλάνε την ίδια γλώσσα (...).

Αναγνωρίστηκε από το λαό, από πνευματικούς ανθρώπους, γιατί στάθηκε δίπλα στον πονεμένο άνθρωπο. Είναι ο προλετάριος ποιητής, με το αυλακωμένο από ρυτίδες πρόσωπο και την τρυφερή καρδιά, που αγάπησε τη ζωή και τον κόσμο. Που βροντοφώναξε πως η μοίρα των φτωχών να 'ναι πάντα φτωχοί είναι μια απάτη!

Ο Φ. Αγγουλές μετουσίωσε τη μεγαλειώδη αρχή πάνω στην οποία στηρίζεται η αληθινή τέχνη: Τον απαραίτητο δεσμό της με τη ζωή, με την κοινωνικά πρωτοπόρα τάξη, την εργατική.

Ο μαρξιστής Αγγουλές επηρέασε τη λαϊκή συνείδηση γιατί χρησιμοποίησε την ποίηση ως ένα εργαλείο για να πει την αλήθεια. Ανέλυσε τη ζωή, ερμήνευσε την πραγματικότητα έτσι όπως είναι, αλλά και έτσι όπως πρέπει να γίνει.

Αυτή η αρχή να γίνει ο οδηγός για τους νέους δημιουργούς και να σπάσουν δισταγμούς, να μη φοβηθούν να στρατευτούν με τη στάση και την Τέχνη τους πλάι στο λαϊκό κίνημα. Να κάνουν έργο κοινωνικά χρήσιμο.

Ο Φώτης Αγγουλές αφήνει ως πολύτιμη κληρονομιά την αγνή του ζωή, την ανθρωπιά, το θάρρος, την πίστη στον άνθρωπο, την ανειρήνευτη πάλη του για την κοινωνική πρόοδο...».