Τετάρτη 23 Αυγούστου 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το «κυπριακό κόστος»

Από τη στιγμή που, το Μάρτη του 1995, ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου αποφάσισε να προχωρήσει στην αναθεώρηση της πολιτικής της χώρας έναντι της Τουρκίας, με την άρση του ελληνικού βέτο για την αναβάθμιση των ευρωτουρκικών σχέσεων, ήταν φανερό ότι η πορεία του Κυπριακού θα κατέληγε, ακριβώς στο σημείο που βρίσκεται σήμερα: «Στη χειρότερη φάση των τελευταίων ετών», όπως διαπίστωσε δημόσια ο πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής Σπ. Κυπριανού.

Μέχρι τη στιγμή που η Αθήνα συμφωνούσε για την αναβάθμιση των ευρωτουρκικών σχέσεων, το Κυπριακό χρησιμοποιούνταν από την ελληνική διπλωματία, ως το «ανάχωμα» επάνω στο οποίο κατέληγαν οι πιέσεις «συμμάχων και εταίρων» για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

«Οσο δεν αλλάζει στάση η Αγκυρα στο Κυπριακό, είναι αδύνατο να συμφωνήσει η Αθήνα με την προώθηση των ευρωτουρκικών σχέσεων και αδιανόητο να προχωρήσει στην εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών». Η παραπάνω φράση, η οποία επαναλήφθηκε άπειρες φορές από Ελληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους, περιέγραφε, μέχρι το Μάρτη του 1995 μια πάγια θέση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Μετά από πέντε χρόνια, η θέση αυτή, εκ των πραγμάτων, δεν υφίσταται. Η Τουρκία, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης απολαμβάνει το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ παράλληλα, Ελλάδα και Τουρκία τον τελευταίο χρόνο εργάστηκαν για την «κατασκευή» μιας νέας ατμόσφαιρας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η Κύπρος καλείται, να καταβάλει το κόστος αυτών των επιλογών.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και στην Αθήνα και στη Λευκωσία, γεγονός που προκαλεί εκνευρισμό και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την έναρξη μιας περιόδου τριβών ανάμεσα στις κυβερνήσεις των δύο χωρών.

Ηδη στην Κύπρο ακούγονται οι πρώτες φωνές που ζητούν «μια νέα πολιτική για το Κυπριακό» καθώς παγιώνεται η άποψη πως η «ενταξιακή πορεία της Κύπρου στην ΕΕ», δεν εξασφαλίζει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Στην Αθήνα, από την πλευρά της κυβέρνησης, είναι εξαιρετικά δύσκολο να «ακούσει» αυτές τις απόψεις, καθώς στηρίζει την πολιτική της για το Κυπριακό, ακριβώς στην «επιτυχία» της ενταξιακής πορείας της Κύπρου προς την ΕΕ.

Καθώς, όμως, ολοκληρώθηκαν τρεις γύροι συνομιλιών, που ξεκίνησαν τον περασμένο Δεκέμβρη και ενόψει του τέταρτου γύρου που ξεκινά περί τα μέσα Σεπτέμβρη, η ελληνική κυβέρνηση συνειδητοποιεί ότι ο «στρουθοκαμηλισμός» της γύρω από την υπόθεση της Κύπρου, εξάντλησε τα όριά του. Η Τουρκία φρόντισε, όλο αυτό το διάστημα, να διαλύσει τις όποιες ψευδαισθήσεις της Ελλάδας, επαναλαμβάνοντας πως γι' αυτήν το Κυπριακό έχει επιλυθεί από το 1974 και το μόνο που μένει προς διαπραγμάτευση είναι ο τρόπος με τον οποίο τα δύο ανεξάρτητα κράτη της Κύπρου, θα «συνομοσπονδοποιηθούν». Το ενδιαφέρον και αξιοσημείωτο είναι, πως οι τουρκικές απόψεις επαναλαμβάνονταν τακτικότατα και δεν εμπόδισαν στο παραμικρό τις διαδικασίες της ελληνοτουρκικής προσέγγισης!

Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και την αρωγή που βρίσκουν οι τουρκικές θέσεις περί ύπαρξης δύο κρατών στην Κύπρο, από τον «Διεθνή Παράγοντα», αντιλαμβάνεται, πως Αθήνα και Λευκωσία αργά ή γρήγορα πρέπει να αντιδράσουν και οι επιλογές που έχουν είναι δύο: Είτε θα αναλάβουν το κόστος να οδηγήσουν σε ναυάγιο τις συνομιλίες, αφού αυτό που αποτελεί το αντικείμενο του διαλόγου είναι η αναγνώριση του ψευδοκράτους, είτε αντίθετα, θα αποδεχτούν το «νέο πλαίσιο» της διαπραγμάτευσης, φροντίζοντας να «απαλλαγούν» από τις μέχρι τώρα «πάγιες θέσεις» τους. Φυσικά και στη μια και στην άλλη περίπτωση θα υπάρχει κόστος, για τον επιμερισμό του οποίου, ήδη έχει αρχίσει μια υπόγεια σύγκρουση μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών.


Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ

Προκλητικότητα Πολυζωγόπουλου...

«`Η θα είναι μέσα και θα συμβάλλουν με τις δυνάμεις τους για την ενδυνάμωση της παρέμβασης της ΓΣΕΕ ή θα πρέπει να κάνουν την επιλογή απ' έξω», δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος, σχετικά με τη στάση που κρατά το ΠΑΜΕ! Προηγουμένως, σε ερώτηση αν οδηγείται σε διάσπαση το συνδικαλιστικό κίνημα, απαντούσε ότι «δεν το επιθυμεί αλλά το φοβάται».

Η προκλητικότητα του προέδρου της ΓΣΕΕ τον πρόδωσε, καθώς υποτίθεται ότι υπερασπίζεται την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος εκβιάζοντας συνδικαλιστικές παρατάξεις και συνδυασμούς με συγκεκριμένο πρόγραμμα και διακηρύξεις, να υποταχτούν στο δρόμο της συναίνεσης και του συμβιβασμού, μόνο και μόνο επειδή οι θέσεις των υπολοίπων παρατάξεων (δηλαδή της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ) ταυτίζονται, σύμφωνα με τον Χ. Πολυζωγόπουλο!

Η δήλωση αυτή δείχνει όμως και την αγωνία του μπροστά στη συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης. Οι αντιδράσεις των εργαζομένων φαίνεται ότι θα είναι σφοδρές και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προσπαθεί να αποδυναμώσει τη σημασία της συμμετοχής της Συνομοσπονδίας στο «διάλογο», κάνοντας αυστηρές κρίσεις για το... διαδικαστικό!!!

... με φτηνά κόλπα!

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, προχώρησε όμως και σε δεύτερο ατόπημα, όταν αναφερόμενος στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο είπε: «Τα στελέχη του ΠΑΜΕ, δηλαδή τα στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος»....

Λίγες μέρες πριν ξεκινήσει ο διαβόητος «κοινωνικός διάλογος», ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ εμφανίζεται τουλάχιστον «εκτός φόρμας», αφού χρησιμοποιεί φτηνά κόλπα για να δημιουργήσει ενδεχομένως αναστολές σε κάποιους εργαζόμενους να ανταποκριθούν στο αγωνιστικό κάλεσμα του ΠΑΜΕ, καθώς και για να μειώσει το εύρος της συσπείρωσης που έχει καταφέρει το ΠΑΜΕ. Είναι φαίνεται ενοχλητικό για τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και την πλειοψηφία της διοίκησης, ότι η φωνή αντίστασης που υψώνει το ΠΑΜΕ ενάντια στο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων «πιάνει τόπο». Την ώρα που η ΓΣΕΕ ετοιμάζεται να συναινέσει στην ολοκλήρωση του εργασιακού μεσαίωνα, οι ταξικές δυνάμεις ρίχνονται στον αγώνα για περισσότερα δικαιώματα. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν εύκολα τα συμπεράσματά τους.

Αδίστακτοι ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο αποπροσανατολισμός που επιχειρεί η κυβέρνηση, μπροστά στην έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου» για τις εργασιακές σχέσεις, ξεπερνά ακόμη κι αυτόν της προεκλογικής περιόδου! «Αντίπαλός μας είναι μόνο η ανεργία» και σκοπός είναι «η δημιουργία 300.000 θέσεων εργασίας μέσα στην 4ετία», δήλωνε σε συνέντευξή του στο «ΕΘΝΟΣ» ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας.

Λίγες βδομάδες νωρίτερα, αλλά και αμέσως μετά τις εκλογές, ο υπουργός Εργασίας, Τ. Γιαννίτσης, είχε ανακοινώσει το στόχο της κυβέρνησης για 300.000 θέσεις εργασίας, ωστόσο δε θεωρούσε τότε σκόπιμο να γίνουν παρεμβάσεις στις εργασιακές σχέσεις για να τον πετύχει. Υποστήριζε ότι η γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία έτσι κι αλλιώς δημιουργούσε κάποιες θέσεις εργασίας κάθε χρόνο, σε συνδυασμό με τα έργα που θα γίνουν για την Ολυμπιάδα του 2004 θα οδηγούσαν στην εκπλήρωση του στόχου. Αργότερα, συμπλήρωσε ότι οι νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν και από τις θετικές συνέπειες του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Απασχόληση. Σήμερα η κυβέρνηση πάει στον «κοινωνικό διάλογο» για την «ανεργία». Οι κυβερνώντες δεν είναι ανόητοι, απλά είναι αδίστακτοι. Η πρακτική τους μάλλον αυτό αποδεικνύει.

Τέλος διακοπών!

ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ τελειώνουν και σιγά - σιγά ο κόσμος γυρίζει στις δουλιές του! Είναι μια έκφραση που λέγεται συχνά αλλά... μάλλον για φέτος ελέγχεται ως... ανακριβής.

Ποιες δουλιές τους; Πριν φύγει ο κόσμος υπήρχαν (όχι παντού αλλά υπήρχαν) δουλιές με 8ωρο, με ασφαλιστικά δικαιώματα, με ωράρια κανονικά και συνεχή, με αποδοχές που ορίζονταν από συλλογικές συμβάσεις!

Τώρα, ας μην ξεχνάμε, συζητούν (πλειοψηφία ΓΣΕΕ και κυβέρνηση) την κατάργησή τους. Αρα κάτι δεν πάει καλά και από την Πέμπτη που ξεκινούν οι διαβουλεύσεις κάτι θα πάει χειρότερα!

ΣΤΙΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ του 2001 θα ανακοινώσει λέει η εκκλησία τα αποτελέσματα της συλλογής υπογραφών που θα πραγματοποιήσει για τις ταυτότητες. Μιλάμε για κίνηση με προοπτικές δηλαδή!

Οπως καταλαβαίνετε, έχουν βάλει στόχο οι ιεράρχες για... μεγάλες φιέστες. Θα... ξαναβγεί το λάβαρο της Αγίας Λαύρας που δεν πρόλαβε καλά - καλά να τακτοποιηθεί στη ναφθαλίνη! Και βέβαια το ερώτημα παραμένει. Εμείς τι φταίμε να τα ακούμε και να τα ξανακούμε όλα αυτά;

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ συνέδριο του κόμματος δε θα είναι «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» δηλώνει και υπόσχεται η Ντόρα Μπακογιάννη για τη Νέα Δημοκρατία; Οτι δε χρειάζονται τακτικό συνέδριο για να «τρώγονται», αλλά μπορούν να το κάνουν κάθε μέρα;

`Η μήπως ότι μέχρι τότε θα έχει τέτοιο «μπάχαλο» στην αξιωματική αντιπολίτευση που δε θα έχει το παραμικρό νόημα η συνέχιση των οποιονδήποτε αψιμαχιών! Μια φορά και μόνο από το γεγονός ότι η Ντόρα κάνει κάθε βδομάδα τις... τριπλάσιες δηλώσεις από τον Καραμανλή καταλαβαίνουμε τι γίνεται.

Ε ΤΩΡΑ, να πούμε ότι εκπλαγήκαμε με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης που λένε ότι οι νέοι Ελληνες (δηλαδή από 15 μέχρι 24 χρόνων) είναι οι πλέον άνεργοι και φτωχοί της Ευρώπης θα είναι ψέματα!

Και να φανταστείτε πως αυτή η έρευνα δεν έχει λάβει ακόμα υπόψη της τις επιπτώσεις της περίφημης «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» που πέταξε τους μαθητές έξω από τα λύκεια. Φανταστείτε!

«Κι όμως... πέτυχε»...

«Κι όμως... πέτυχε» τιτλοφορεί η χτεσινή «Εξουσία» το ρεπορτάζ υπό τον υπέρτιτλο «επιχείρηση: πυρηνοκίνητο υποβρύχιο "Κουρσκ"». Πικρός ο τίτλος για ό,τι κι αν υπονοεί. Κι όσο κι αν είναι αδύνατο σε όλους εμάς τους θεατές των γεωπολιτικών παιγνιδιών να γνωρίσουμε την αλήθεια για τον τρόπο που εξαφανίστηκε από τη λίστα των υποβρυχίων το «Κουρσκ», μπορούμε τουλάχιστον να κρατήσουμε το ερώτημα: Μήπως πράγματι πέτυχε η επιχείρηση «Κουρσκ»;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ψευτοδιλήμματα

Θα προλάβουμε να διοργανώσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004 ή θα μας τους πάρουν πίσω; Τα ολυμπιακά έργα θα είναι έτοιμα όταν πρέπει ή θα γίνουμε ρεζίλι; Θα τα καταφέρουμε έστω και στο παραπέντε ή θα ξεφτιλιστούμε διεθνώς; Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή θα βάλει στο τσεπάκι της την κίτρινη κάρτα ή θα βγάλει την κόκκινη; Θα καταφέρουμε να διοργανώσουμε τους καλύτερους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες ή θα αποτύχουμε;

Αυτά είναι τα αποπροσανατολιστικά διλήμματα που βάζει σκόπιμα η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Από τον περασμένο Απρίλη δηλαδή, τότε που ο πρόεδρος της ΔΟΕ Χ. Α. Σάμαρανκ, απειλούσε δήθεν ότι θα απολέσουμε τους αγώνες, λόγω των καθυστερήσεων που παρουσιάζονται σε μια σειρά τομείς της προετοιμασίας. Από τότε μέχρι σήμερα, ο ελληνικός λαός βρίσκεται ενώπιον τέτοιων ψευτοδιλημμάτων.

Μόλις χτες, περίπου τρία χρόνια μετά την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ανακοίνωσε ότι τα ολυμπιακά έργα πρέπει να γίνουν με «άλματα». Με συνοπτικές διαδικασίες, που προϋποθέτουν την αδιαφάνεια και την πλήρη ικανοποίηση των υπέρογκων απαιτήσεων των εργολάβων που θα αναλάβουν να κατασκευάσουν τα έργα. Το πλαίσιο, όπως το περιέγραψε ο Κ. Λαλιώτης είναι το εξής: Τα περιθώρια είναι στενά. Η ΔΟΕ πιέζει. Κάθε καθυστέρηση μπορεί να αποβεί μοιραία. Χρειάζεται πλήρης συναίνεση. Προσπάθεια για να νικήσουμε όλοι. Είναι το εθνικό μας κεκτημένο... Ετσι πρέπει να γίνει. Ετσι θα γίνει. Τι σημασία έχει το κόστος όταν πρόκειται για τη «Μεγάλη Ιδέα»... Αλλωστε, πριν από μερικούς μήνες ο υφυπουργός Αθλητισμού Γ. Φλωρίδης είχε πει ότι «όσο κι αν κοστίσουν τα έργα δεν είναι αυτό το μεγάλο γεγονός».

Αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός της κυβέρνησης. Να τοποθετηθεί σε δεύτερη μοίρα - αν είναι δυνατόν να ξεχαστεί τελείως - το κρισιμότερο δίλημμα για τον ελληνικό λαό. Και αυτό είναι ένα: Ποιος θα κληθεί να πληρώσει, για να γίνουν όλα με τέτοιο τρόπο, ώστε να νιώσουμε «εθνικά υπερήφανοι»; Μήπως οι επιχειρηματικοί όμιλοι; Μήπως οι «αθάνατοι» της ΔΟΕ και οι πολυεθνικές - παγκόσμιοι χορηγοί της, που έχουν μετατρέψει τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε μια τεράστια βιομηχανία αναπαραγωγής των κερδών τους; Ποιος θα βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος; Η απάντηση είναι και σε αυτή την περίπτωση αυτονόητη.

Θα πληρώσει εκείνος που βρίσκεται στη δίνη της αντιλαϊκής επίθεσης από την ίδια κυβέρνηση, που μιλά για «εθνικά κεκτημένα». Εκείνος που σύντομα θα δεχτεί νέα σκληρότερη επίθεση στα εργασιακά του δικαιώματα. Εκείνος που βολεύεται από την κυβέρνηση με ένα διακοσαχίλιαρο, όταν καταστρέφεται το σπίτι του από σεισμό, πλημμύρα ή πυρκαγιά. Εκείνος που θα πρέπει να πληρώσει «χρυσή» μια ιατρική εξέταση. Εκείνος που δε θα μπορεί να σπουδάσει, γιατί θα πρέπει να μάθει τόσα, όσα χρειάζεται για να «ενημερώνεται» από ένα «λάιφ στάιλ» περιοδικό.

Ολοι εμείς δηλαδή, που δεν πρέπει να δεχτούμε ότι «εθνικό μας κεκτημένο» είναι ο πλουτισμός των πολυεθνικών και της ντόπιας ολιγαρχίας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εμείς, που δεν πρέπει να συναινέσουμε στην ιδέα της εμπορευματοποίησης των Ολυμπιακών Αγώνων. Ολοι εμείς που πρέπει να παλέψουμε και να μην υποταχθούμε σε αντιλαϊκές επιλογές που προωθούνται δήθεν για την εξυπηρέτηση του ελληνικού λαού και της ιστορίας του.

Στο «φρέσκο» αν και πλήρωσε...

Στο κρατητήριο πέρασε ολόκληρη τη νύχτα μια μητέρα ανήλικων παιδιών από τη Λάρισα, για χρέη της προς το ΙΚΑ, τα οποία, όμως, είχε πληρώσει! Η κυρία Μαρία Γεωργιάδου που διατηρεί κατάστημα στην Ελασσόνα, μόλις είχε επιστρέψει από τις διακοπές της, συνελήφθη από αστυνομικούς μπροστά στα μάτια των ανήλικων παιδιών της και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα. Οπως προέκυψε αργότερα, το ένταλμα σύλληψης αφορούσε μια παλιά υπόθεσή της για χρέη δύο εκατομμυρίων δραχμών, τα οποία είχε εξοφλήσει με ειδική ρύθμιση. Ομως, η βεβαίωση εξόφλησης του ΙΚΑ δεν είχε φτάσει στην εισαγγελία, μ' αποτέλεσμα το ένταλμα σύλληψης να εκκρεμεί. «o tempora o mores!» θα μπορούσε να πει κανείς αναλογιζόμενος τι μπορεί να πάθει κάποιος μικρέμπορας μεροκαματιάρης από το ΙΚΑ και την κρατική γραφειοκρατία στην Ελλάδα επί εποχής «σημιτικού εκσυγχρονισμού». Γιατί αν επρόκειτο για κάποιον μεγαλοβιομήχανο μεγαλοοφειλέτη του ΙΚΑ, όχι μόνο δε θα τον συνελάμβανε κανείς, αλλά θα του κάναν και τεμενάδες...

Μονά-ζυγά δικά τους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ηταν ο Νοτιοκορεάτης ηγέτης ειλικρινής ή ήθελε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με αφορμή τη φετινή διεξαγωγή των αμερικανο-νοτιοκορεατικών στρατιωτικών ασκήσεων «ΟΥΛΤΣΙ»; Το ερώτημα αυτό τέθηκε χτες, πρώτη μέρα διεξαγωγής των «καθιερωμένων» επί χρόνια στρατιωτικών ασκήσεων μεγάλης κλίμακας «ΟΥΛΤΣΙ» και ενδεχομένως να απαντηθεί καιρό μετά την ολοκλήρωσή τους...

Ωστόσο, κάποια εύγλωττα συμπεράσματα μπορεί να εξαχθούν από τις χτεσινές δηλώσεις του Νοτιοκορεάτη ηγέτη και της εκπροσώπου των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Ν. Κορέα, Λι Φέργκιουσον.

Ο Κιμ Ντάε-Γιουνγκ, για παράδειγμα, δήλωσε χτες πως «δε θα πρέπει», μ' αφορμή τις ασκήσεις «ΟΥΛΤΣΙ», «να διαταραχτεί το νέο κλίμα στην Κορεατική Χερσόνησο, καθώς οι φετινές ασκήσεις θα είναι μικρότερης κλίμακας και θα έχουν διαφορετικούς στόχους» απ' ό,τι στο παρελθόν, καθώς δε θα έχουν κύρια στρατιωτικό αντικείμενο αλλά θα στραφούν «προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών».

Αντίθετα, λιγότερο «διπλωματική» απέναντι στα νέα δεδομένα φάνηκε η εκπρόσωπος των αμερικανικών δυνάμεων στη Ν. Κορέα, Λι Φέργκιουσον... Είπε, για παράδειγμα, η Φέργκιουσον πως οι αλλαγές στις φετινές στρατιωτικές ασκήσεις θα είναι «ελάχιστες» (να υποθέσουμε ανεπαίσθητες;), πως σ' αυτές θα συμμετάσχουν περισσότεροι από 13.000 άνδρες που υπηρετούν στο ναυτικό, στην αεροπορία, στις ειδικές δυνάμεις και στους πεζοναύτες, ενώ θα υπάρξει και, μέσω «ηλεκτρονικής σύνδεσης, συμμετοχή στρατιωτών από άλλες (εκτός Ν. Κορέας) στρατιωτικές βάσεις σε ΗΠΑ και Χαβάη».

Σ' όλα αυτά η απάντηση της ΛΔ Κορέας παραμένει σταθερή. Χτεσινό σχόλιο του Βορειοκορεατικού Πρακτορείου Ειδήσεων καλούσε τη Σεούλ να επανεξετάσει το «φάκελο» των αμερικανο-νοτιοκορεατικών στρατιωτικών ασκήσεων, αφού «εάν όντως η νοτιοκορεατική ηγεσία επιθυμεί τη βελτίωση στις διμερείς σχέσεις και την ειρήνη θα πρέπει να κάνει βήματα προς τη ματαίωσή τους». Πρόταση λογική σε... χαλεπούς καιρούς.

Πολύ μακριά νυχτώθηκαν...

Σε μακροσκελέστατο Δελτίο Τύπου, το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) πληροφορεί ότι ανάμεσα στις αξιοσημείωτες δραστηριότητες του προέδρου, κ. Αθενς, τις τελευταίες μέρες, ήταν και η συμμετοχή του σε εορταστικές εκδηλώσεις στα συνέδρια των δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, που πραγματοποιήθηκαν στο Λος Αντζελες και στη Φιλαδέλφεια, αντίστοιχα.

Ο πρόεδρος του ΣΑΕ παραβρέθηκε στη δεξίωση του Εθνικού Συνεδρίου των Δημοκρατικών προς τιμή του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου και των εκλεγμένων ελληνικής καταγωγής αξιωματούχων και εκλεκτόρων. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο παραβρέθηκε και στην αντίστοιχη δεξίωση των Ρεπουμπλικάνων! Αυτό, μάλιστα, αποτελεί δραστηριότητα αντάξια των επιδόσεων του ελληνοαμερικανικού λόμπι...

Για τους Ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες και πολιτικούς το λόμπι αποτελεί τρόπο ζωής. Δικαίωμα, βέβαια, των ανθρώπων είναι η ενασχόληση αυτού του είδους. Το ΣΑΕ, όμως, δεν μπορεί να ανάγει τη δραστηριότητα αυτή σε πρωταρχικής σημασίας στόχο και επιδίωξή του. Αν δεν κάνουμε λάθος το ΣΑΕ ιδρύθηκε, αυτό τουλάχιστον διακηρυσσόταν στην αρχική απόφαση της Βουλής, για να καταστεί αντιπροσωπευτικό όργανο του απόδημου Ελληνισμού και όργανο επίλυσης σοβαρών προβλημάτων των απόδημων, όπως προβλήματα εκπαίδευσης, καλλιέργειας κουλτούρας και πολιτισμού, αναγνώρισης δικαιωμάτων ασφάλισης, σχέσεων των απόδημων με το μητροπολιτικό κέντρο κ.ά.

Στα χρόνια που πέρασαν όμως το ΣΑΕ, υποκείμενο στις σκοπιμότητες της κυβερνητικής πολιτικής, κατάντησε από αντιπροσωπευτικό όργανο σε συνάθροιση διορισμένων "αντιπροσώπων" και από όργανο επίλυσης προβλημάτων των απόδημων, σε οργανισμό δημόσιων σχέσεων και διπλωματικού λόμπι. Αν η άποψη των υπεύθυνων είναι ότι τα προβλήματα του Ελληνισμού θα λυθούν με συμμετοχή της ηγεσίας του ΣΑΕ σε προεκλογικές δεξιώσεις των κομμάτων της πλουτοκρατίας των ΗΠΑ, τότε έχουν νυχτωθεί πολύ μακριά!

Τα κλείνει για οικονομία

Στην ανάπτυξη κοινού αγώνα για να μην κλείσουν και να αναβαθμιστούν σε ΔΟΥ τα Δημόσια Ταμεία, που λειτουργούν στον Παλαμά της Καρδίτσας, στην Πύλη και τη Φαρκαδόνα Τρικάλων, προσανατολίζονται οι κάτοικοι αυτών των περιοχών των δύο νομών, με συντονιστή την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε ξαφνικά και αναίτια να κλείσει αυτά τα Δημόσια Ταμεία, προκαλώντας τις αντιδράσεις των κατοίκων, που θ' αναγκαστούν για να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους με το κράτος να πάνε στις ΔΟΥ των πρωτευουσών των νομών, καταναλώνοντας έτσι περισσότερο χρόνο και χρήμα. Το κλείσιμο δημοσίων υπηρεσιών στις επαρχίες της χώρας δείχνει πώς αντιλαμβάνεται τον εκσυγχρονισμό που επικαλείται και επιχειρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αντί της αποκέντρωσης και αναβάθμισης των υπηρεσιών, ώστε να διευκολύνονται οι πολίτες της περιφέρειας στις συναλλαγές τους με το κράτος, η κυβέρνηση επιλέγει το αντίθετο - τη συγκέντρωση και την υποβάθμιση - με στόχο, βεβαίως, να λιγοστέψει τα έξοδα του κράτους, αφού έτσι απαιτεί η πολιτική της λιτότητας για την εξασφάλιση της περιβόητης διατηρησιμότητας στην ΟΝΕ...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ