ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αυταρχικός κατήφορος

Γρηγοριάδης Κώστας

Τις προάλλες καταδικάστηκαν επτά συνδικαλιστές, στελέχη του ΠΑΜΕ, για τη συμβολική κατάληψη του υπουργείου Εργασίας από χιλιάδες εργαζόμενους, τον Απρίλη του 2001, όταν η κυβέρνηση είχε δημοσιοποιήσει το αντιασφαλιστικό της έκτρωμα. Στην ίδια περίοδο, η απεργία των γεωτεχνικών κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική και, μάλιστα, δυο φορές, ενώ αναμένεται να διεξαχθεί εκ νέου στη Θεσσαλονίκη η δίκη των πέντε κομμουνιστών, αγωνιστών του φιλειρηνικού κινήματος, μετά την αναίρεση που άσκησε ο εισαγγελέας στην πρωτόδικη αθωωτική απόφαση, για τη συμμετοχή τους σε αντιπολεμική κινητοποίηση, την περίοδο των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών ενάντια στη Γιουγκοσλαβία. Και τώρα, έρχεται ο υπουργός Δημόσιας Τάξης να χαρακτηρίσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως στάση μια καθιστική διαμαρτυρία αστυνομικών, πυροσβεστών και λιμενικών, έξω από το υπουργείο Οικονομίας..!

Ο αντιδημοκρατικός και αυταρχικός κατήφορος της κυβέρνησης είναι ολοφάνερος. Αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της συνολικής αντιλαϊκής της πολιτικής, της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, των διαρθρωτικών αλλαγών, της ακρίβειας και των νόμων της αγοράς, της ιδιωτικοποίησης και άκρατης εμπορευματοποίησης των πάντων κλπ., κλπ. Κι έτσι ακριβώς, πρέπει να την αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι. Δυναμώνοντας και συντονίζοντας τους αγώνες τους, εμπλουτίζοντας ανάλογα το περιεχόμενο και τα αιτήματα, διαμορφώνοντας κοινωνικές συμμαχίες και καταδικάζοντας συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική.

Οι διαταγές...

Η μπόχα από τα δακρυγόνα των ΜΑΤ σε βάρος αστυνομικών, πυροσβεστών και λιμενικών ήταν παντού ακόμη και το πρωί χτες στους χώρους γύρω και μέσα στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών. Διάχυτο και το κλίμα αποδοκιμασίας και καταδίκης του αυταρχικού κατήφορου, ανάμεσα στους εργαζόμενους του υπουργείου. Γίναμε μάρτυρες μια τέτοιας συζήτησης, μέσα στο ασανσέρ, την ώρα που έξω διαδήλωναν αστυνομικοί και οι εργαζόμενοι στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ). Παρούσα και κάποια νεαρή αστυνομικός, η οποία εκτελούσε χρέη φύλαξης. Φανερό ότι συμφωνούσε με την ομήγυρη. «Απλά», απέστρεψε το βλέμμα και δικαιολογήθηκε με τα γνωστά, περί «διαταγών» κλπ...

Ο αποχαρακτηρισμός...

Κατηγορηματικές και, μάλιστα, στο μέγιστο βαθμό και, ορισμένες φορές, με ύφος εριστικό και τόνο έντονο ήταν οι αλλεπάλληλες, χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Γεωργίας, σχετικά με το δασοκτόνο νομοσχέδιο. Πουθενά στο νομοσχέδιο δεν αναφέρεται το παραμικρό, περί αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων, επαναλάμβανε. Κι έχει δίκιο, αλλά μόνο στο σημείο ότι η λέξη αποχαρακτηρισμός δεν υπάρχει στο νομοσχέδιο. Σε τίποτε άλλο, αφού το νομοσχέδιο οδηγεί νομοτελειακά εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων στον αποχαρακτηρισμό και την πολύμορφη επιχειρηματική εκμετάλλευσή τους, από τους κάθε λογής αετονύχηδες καταπατητές και λοιπούς έχοντες τα μέσα για το σκοπό αυτό.

Από τις πάμπολλες σχετικές αποδείξεις σταχυολογούμε μερικές: Οποιοδήποτε δάσος ή δασική έκταση κάτω των τριών στρεμμάτων, δε θα είναι πλέον τέτοιο και, επομένως, αποχαρακτηρίζεται, ενώ, παραμένει επικίνδυνα ασαφές - τουλάχιστον - το καθεστώς μεγάλων, «ιδιωτικών» δασικών εκτάσεων (πάνω από τρία στρέμματα), που θα θεωρηθούν ως «άθροισμα ιδιοκτησιών» μικρότερων του προαναφερομένου ορίου. Οποιοδήποτε δάσος ή δασική έκταση, με βαθμό συγκόμωσης μικρότερου του 25% (βαθμός συγκόμωσης είναι η σκίαση των δέντρων σε συγκεκριμένη ώρα της ημέρας) παύει να θεωρείται δάσος. Παλιότερα το όριο αυτό ήταν στο 15%. Αλλωστε, στο άρθρο 5 παράγραφος 3 αναφέρεται ότι «μετά την κύρωση του δασικού χάρτη, επιτρέπεται η αναμόρφωσή του με την προσθήκη ή διαγραφή εκτάσεων που θα υπαχθούν ή θα πάψουν να υπάγονται στο δασικό νόμο...». Οπως βλέπετε, η λέξη αποχαρακτηρισμός δεν αναφέρεται πουθενά...

Περί δασικής επιστήμης

Τα προαναφερόμενα, πάντως, δεν αποτελούν τη μόνη λαθροχειρία του κ. Δρυ. Μια ακόμη είναι τα όσα λέει και ξαναλέει, περί της δασικής επιστήμης και πώς η τελευταία ορίζει το δάσος. Στο νομοσχέδιο, όμως, δε χρησιμοποιεί τη λογική και τα κριτήρια της δασικής επιστήμης, η οποία αντιμετωπίζει το δάσος, ως μέρος της φύσης με πολύμορφη και αναντικατάστατη αξία (περιβαλλοντική, οικονομική, κλιματολογική, κλπ., κλπ.), αλλά τα όσα λένε τα εγχειρίδια της εφαρμοσμένης δασοκομικής, του επιμέρους κλάδου, δηλαδή, της δασικής επιστήμης, που εξετάζει το δάσος και την οικονομική εκμετάλλευσή του, π.χ. για ξύλευση.

Παραδεχόμαστε, βέβαια, ότι σε καιρούς εμπορευματοποίησης των πάντων, εφαρμογής της πολιτικής των «απελευθερώσεων» και των διαρθρωτικών αλλαγών, των νόμων της αγοράς, κλπ., κλπ., μόνον η εφαρμοσμένη δασοκομική ταιριάζει στη λογική των κυβερνώντων. Θα παρατηρούσαμε, όμως, ότι τα εγχειρίδια, που αξιοποιεί ο κ. Δρυς, είναι παλαιοτέρων δεκαετιών και δεν έχουν προσαρμοστεί στις σύγχρονες ανάγκες της κεφαλαιοκρατικής εκμετάλλευσης των δασών. Ισως, θα 'πρεπε πρώτα να εκσυγχρονίσει τα σχετικά εγχειρίδια και μετά να φτιάξει το νομοσχέδιο...

«Πίσω, γιατί σας φάγαμε»!

Δεν είναι τυχαία η νυχτερινή επίθεση των ΜΑΤ εναντίον αστυνομικών που διαδήλωναν στο Σύνταγμα. Το πρώτο που πρέπει να επισημανθεί είναι η συγκυρία, κατά την οποία εκδηλώθηκε η επίθεση, καθώς αυτό το διάστημα πολλοί κλάδοι εργαζομένων διεκδικούν, αγωνιστικά, την ικανοποίηση οικονομικών, κυρίως κι άλλων αιτημάτων. Στέλνοντας τα ΜΑΤ να χτυπήσουν τους αστυνομικούς, η κυβέρνηση θέλει να διαμηνύσει προς όλους όσοι αγωνίζονται στους δρόμους, αλλά και προς όσους σκέφτονται να τους μιμηθούν, ότι αν «δε συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις», θα πάθουν τα ίδια και χειρότερα. Το μήνυμα είναι σαφές: «Αφού χτυπάμε τους αστυνομικούς, φανταστείτε τι έχουν να πάθουν οι πολίτες». Και η, εκ του μηνύματος, προειδοποιητική απειλή, εμφανής: «Πίσω, γιατί σας φάγαμε»!

Οι περισσότερες από τις απεργιακές κινητοποιήσεις που βρίσκονται εν εξελίξει, έχουν πολλά «ελαττώματα». Ως προς το πλαίσιο των αιτημάτων είναι ελλιπείς, περιοριζόμενες, εν πολλοίς, σε επιμέρους οικονομικές διεκδικήσεις. Είναι ασυντόνιστες, δεν εξασφαλίζουν την κοινωνική αλληλεγγύη και δεν έχουν καθαρή προοπτική, επειδή δεν αμφισβητούν τη συνολική κυβερνητική πολιτική, η οποία δημιουργεί τα λαϊκά προβλήματα. Στα «κατά» τους και το γεγονός ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες πολλών από τους κλάδους που κινητοποιούνται είναι ταξικά συμβιβασμένες και πολιτικά ελεγχόμενες. Παρ' όλα αυτά, οι απεργίες σε προεκλογική περίοδο, δημιουργούν πρόσθετο πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση και γι' αυτό κάνει ό,τι μπορεί για να τις σταματήσει.

Επιδεικνύοντας τακτική πυγμής, η κυβέρνηση επιχειρεί να «κλείσει» το θέμα των οικονομικών και κοινωνικών παροχών, που «άνοιξε» με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού. Οχι μόνο γιατί δυσκολεύεται να ελέγξει τις «απαιτήσεις» που προβάλλουν πολλοί κλάδοι εργαζομένων - τι να σου κάνουν και οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές, όταν «ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου» - αλλά και γιατί βλέπει ότι απέτυχε η προσπάθειά της ν' αλλάξει το δυσμενές, γι' αυτήν και το ΠΑΣΟΚ, πολιτικό κλίμα, μέσω των προεκλογικών ψευτοϋποσχέσεων για οικονομική ανακούφιση των φτωχών. Και είναι παρήγορο κι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι οι ψηφοφόροι όλο και πιο δύσκολα «τσιμπάνε» στα προεκλογικά «ΘΑ», μη αποδεχόμενοι ν' ανταλλάξουν την ψήφο τους, με ψίχουλα ελεημοσύνης.

Δεν είναι, όμως, μόνο η συγκυρία που «ανάγκασε» την κυβέρνηση να στείλει τα ΜΑΤ εναντίον των αστυνομικών. Κι αυτή η ενέργεια εντάσσεται στη γενικότερη κυβερνητική πολιτική που στοχεύει στην εμπέδωση κλίματος αστυνομοκρατίας καθ' άπασαν την ελληνικήν επικράτειαν. Η επίτευξη αυτού του στόχου, που σχετίζεται, εν πρώτοις, με την «ασφάλεια» των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, αλλά έχει και προοπτική, αποτελεί μόνιμο και καθημερινό μέλημα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Προς τούτο γίνεται «ειδική δουλιά» στην αστυνομία, ενώ έχουν δημιουργηθεί και νέες «ειδικές ομάδες» - όπως, π.χ., οι διαβόητες «Ομάδες Πρόληψης και Καταστολής Εγκλημάτων», (ΟΠΚΕ), τα «παλικάρια» των οποίων συμπεριφέρονται, σε αρκετές περιπτώσεις, όπως οι παρακρατικές ομάδες του Σούρλα στην προεμφυλιακή περίοδο - που έχουν ως αποστολή να μην επιτρέπουν σε κανένα Ελληνα να κινηθεί εκτός των κοινωνικών και πολιτικών ορίων που θέτουν η κυβέρνηση και το καπιταλιστικό σύστημα...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Οι ασκήσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΩΡΑ, ΜΑΛΙΣΤΑ... Ανανεώθηκε το κλίμα «καλής θέλησης» Ελλάδας και Τουρκίας, με τη χτεσινή συμφωνία Παπανδρέου - Γκιουλ στην Αττάλεια, να μη γίνουν το Νοέμβρη οι αντίστοιχες μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις των δύο χωρών, «Νικηφόρος - Τοξότης» και «Ταύρος», στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο!

Καθόλου άσχημα δε θα της έρθει στα σίγουρα της Τουρκίας η εξέλιξη. Αλλωστε από χτες δεν ασχολείται πλέον με ασκήσεις, αλλά με... πραγματικές επιχειρήσεις, αφού αποφάσισε να στείλει στρατεύματα στο Ιράκ.

Με τις «εθνικού» χαρακτήρα ασκήσεις μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει. Με τις «διεθνείς υποχρεώσεις» όμως, όπως ονομάζονται οι επιχειρήσεις των Αμερικανών, δεν είναι το ίδιο εύκολα τα πράγματα.

Οσο για εκείνη τη συνάντηση Παπανδρέου - Μίλερ στο αεροδρόμιο, προτού ο πρώτος αναχωρήσει για την Τουρκία, ομολογουμένως θαυμάσαμε την αιτιολογία της. Δεν έχουν χρόνο - λέει - να βρεθούν αλλού..!

Πάντως, τα όσα είπαν περί κλίματος εμπιστοσύνης και ολυμπιακής εκεχειρίας οι δύο υπουργοί, είναι αέρας κοπανιστός. Οι ΗΠΑ ζήτησαν να μη γίνουν οι ασκήσεις και το 'καναν. Οι κάθε λογής παραβιάσεις, όμως, στο Αιγαίο θα συνεχιστούν. Βλέπετε, οι ΗΠΑ δεν έχουν ζητήσει την παύση των τελευταίων...

ΔΑΝΕΙΑ ΠΑΝΤΟΣ τύπου, για... οικονομικούς μετανάστες ανακοίνωσε χτες μια ιδιωτική τράπεζα και οι πληροφορίες λένε ότι και άλλες θα τη μιμηθούν. Μάλλον μυρίστηκαν «ψητό» στην ιστορία, αφού οι μετανάστες μπορούν να γίνουν αντικείμενο και τραπεζικής εκμετάλλευσης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γιατί, να είστε βέβαιοι πως τα ευαγή τραπεζικά ιδρύματα δεν κάνουν επενδύσεις, αν δεν έχουν «σίγουρα» τα χρήματά τους και γι' αυτό θα απαιτήσουν και τους ανάλογους όρους δέσμευσης, που σίγουρα πρέπει να μπουν στο μικροσκόπιο των αρμόδιων αρχών.

ΟΠΩΣ είχαμε προβλέψει, οι κυβερνώντες εκμεταλλεύτηκαν δεόντως τους τρεις μαντρότοιχους που γκρέμισαν χτες στο Λαγονήσι τα συνεργεία της νομαρχίας. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας παρουσίασαν ένα ΥΠΕΧΩΔΕ που... γκρεμίζει βίλες μεγαλοσχημόνων για το καλό του περιβάλλοντος και του αιγιαλού.

Μόνο που δε φθάνουν μερικά επικοινωνιακά τρικ για να αλλάξουν την εικόνα που όλοι ξέρουμε για τις οικοπεδοποιήσεις και τις καταπατήσεις. Ολοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια.

Αυτοδιαψεύδονται...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί τα πανεπιστήμια να είναι αυτόνομα, όταν είναι ασφυκτικά εξαρτημένα από την κρατική χρηματοδότηση; Το ερώτημα, όσο κι αν σας φαίνεται κουτοπόνηρο και γελοίο, το έθεσε τις προάλλες ο κ. Δ. Κλάδης, ειδικός γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης, στην εκδήλωση της ΠΟΣΔΕΠ για το δημόσιο πανεπιστήμιο, όπου μίλησε ως εκπρόσωπος του υπουργού Παιδείας. Είπε συγκεκριμένα: «Αν με το δημόσιο χαρακτήρα εννοούμε ένα Πανεπιστήμιο ασφυκτικά εξαρτημένο από το κράτος, που θα στηρίζεται αποκλειστικά σε κρατικούς πόρους, τότε δε θα μπορεί να διεκδικήσει την αυτονομία του. Και, τέλος πάντων, μέχρι πού φτάνει αυτός ο δημόσιος χαρακτήρας;» Και δεν είπε, βέβαια, ποια είναι η απάντηση της κυβέρνησης, αλλά και δε χρειαζόταν. Ο νοών νοείτω...

Σημειώνουμε το γεγονός, πάντως, γιατί - εκτός των άλλων - αποτελεί την καλύτερη και πλέον κατηγορηματική διάψευση των όσων βαρύγδουπων εξάγγειλε ο Κ. Σημίτης, με τη διαβόητη «Χάρτα σύγκλισης», σύμφωνα με την οποία θα αυξηθούν θεαματικά οι κρατικές δαπάνες για την Παιδεία γενικά και τα πανεπιστήμια ειδικότερα, τα επόμενα χρόνια...

Υ.Γ. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην προαναφερόμενη εκδήλωση παραβρίσκονταν και εκπρόσωπος της ΝΔ (ο βουλευτής κ. Καλός), που πήρε τον λόγο μετά τον κ. Κλάδη και... φρονίμως ποιών, δεν αναφέρθηκε καθόλου στο προαναφερόμενο ερώτημα...

Ούτε καν για ηλεκτρικό ρεύμα...

Πάντως, στην εκδήλωση της ΠΟΣΔΕΠ αναδείχτηκε η τραγική οικονομική κατάσταση και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια της χώρας. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Μπαμπινιώτη, ο οποίος αποκάλυψε ότι το πανεπιστήμιο δεν έχει τα απαραίτητα χρήματα, ούτε καν για τις στοιχειώδεις λειτουργικές του δαπάνες. «Πήγαν στην Πανεπιστημιούπολη χθες και ήθελαν να κόψουν την παροχή ρεύματος, σημείωσε ο κ. Μπαμπινιώτης και συμπλήρωσε: Μακάρι να το έκαναν για να δει ο κόσμος ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε».

Η κατάσταση των νοσοκομείων

Σε περισσότερες από 20.000 ανέρχονται σήμερα οι κενές οργανικές θέσεις γιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού και διαφόρων άλλων ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας και, μάλιστα, με βάση τα παλιά οργανογράμματα, τα οποία έχουν ήδη ξεπεραστεί από τις αυξανόμενες συνεχώς ανάγκες. Εναντι αυτής της κατάστασης, η κυβέρνηση ακολουθεί χρόνια τώρα την τακτική κάποιων ψευτο-μπαλωμάτων, πολλών και διαφόρων υποσχέσεων και όταν δει τα σκούρα οχυρώνεται πίσω από τις διαβόητες αντοχές της οικονομίας και των άδειων ταμείων του κρατικού προϋπολογισμού. Οπως κάνει και τις μέρες αυτές...

Ποιος, όμως, είναι τόσο αφελής, ώστε να πιστέψει είτε τις φτηνές δικαιολογίες των κυβερνώντων, είτε και πολύ περισσότερο τις προεκλογικές υποσχέσεις της «χάρτας» του Κ. Σημίτη ότι μέχρι το 2008 θα καλυφθούν τα παραπάνω κενά, όταν το 2002 ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για 3.200 προσλήψεις στα νοσοκομεία και ακόμη δεν έχει προσληφθεί ούτε ένας από τους επιτυχόντες; Οταν, για το 2003, η ίδια η κυβέρνηση είχε προγραμματίσει άλλες 1.700 προσλήψεις, αλλά δεν έχει δημοσιευτεί ακόμη ούτε καν η σχετική προκήρυξη και ο χρόνος βαδίζει προς το τέλος του; Οταν - σε τελευταία ανάλυση - όλοι βλέπουν ότι κάθε χρόνο οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες» γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί μένουν με το κάθε φέτος και χειρότερα..;

Γλίτωσε ο κινηματογράφος...

Ουδέν κακόν αμιγές καλού, λέει το γνωστό γνωμικό των προγόνων μας και πολύ συχνά επαληθεύεται από την ίδια τη ζωή. Οπως τις μέρες αυτές, καθώς ο Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, ο γνωστός «εξολοθρευτής» και «Κόναν» της μεγάλης οθόνης, εκλέχθηκε κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, της μεγαλύτερης πολιτείας των ΗΠΑ και της 8ης σε μέγεθος οικονομίας του πλανήτη. Μπορεί, η Καλιφόρνια να απέκτησε τον «εξολοθρευτή» για κυβερνήτη, αλλά ο κινηματογράφος θα γλιτώσει από την παρουσία του. Τουλάχιστον, για μερικά χρόνια...

Το ξεπούλημα των δασών

Πολιτική ολικής παράδοσης του δασικού πλούτου της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο ακολουθεί η κυβέρνηση κι από κοντά και η ΝΔ. Στην εποχή των ιδιωτικοποιήσεων και της παράδοσης των πάντων στους κεφαλαιοκράτες, ντόπιους και ξένους, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις οδηγούνται σωρηδόν στην «ιδιωτικοποίηση», στο ξεπούλημα, στον αποχαρακτηρισμό ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το. Στην κατεύθυνση αυτή, η κυβέρνηση προωθεί ένα καθ' όλα αντιδασικό νομοσχέδιο, με «κορμό» το άρθρο 24 του Συντάγματος, το οποίο ψηφίστηκε και από τη ΝΔ. Βέβαια, η ΝΔ διεκδικεί κι αυτή την πατρότητα του αντιδασικού νομοσχεδίου που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, για να δείξει στα αφεντικά του μεγάλου κεφαλαίου πως δεν αντιτίθεται στις κερδοσκοπικές επιδιώξεις τους και πως αν γίνει κυβέρνηση θα υπηρετήσει καλύτερα τις εντολές τους.

Ανεξάρτητα από τη δικομματική εντυπωσιοθηρική κοκορομαχία και στο θέμα των δασών, όλα δείχνουν πως υπάρχει μια καλοσχεδιασμένη επιχείρηση ξεπουλήματος του δασικού πλούτου στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και η επιχείρηση αυτή κάπως πρέπει να βγει εις πέρας, μετά την ψήφιση από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ του άρθρου 24 του Συντάγματος το 2001, χωρίς να θίγονται τα θέσφατα της οικονομίας της αγοράς και οι επιδιωκόμενες δασοκτόνες μπίζνες. Και μια και υπάρχουν αντιδράσεις και εμπόδια από θεσμούς του αστικού πολιτεύματος (Συμβούλιο της Επικρατείας και Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Βουλής κ.ά.), η κυβέρνηση αναδιπλώνεται, χωρίς να κάνει πίσω από το αρχικό σχέδιό της. Κι αυτό το σχέδιο το γνωρίζει καλά και συμφωνεί στην ουσία του και η ΝΔ και θα το κάνει πράξει αν γίνει κυβέρνηση.

Οι αντιδασικοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης επιβεβαιώνονται και από τον εξειδικευμένο εκσυγχρονιστικό ορισμό για το τι εστί δάσος, πέρα από το «μεσοβέζικο» άρθρο 24 το Συντάγματος. Κι ο νέος εξειδικευμένος ορισμός του κυβερνητικού νομοσχεδίου, που ανοίγει διάπλατα το δρόμο για τα ξεπούλημα των δασών και των δασικών εκτάσεων, λέει με λίγα λόγια: Να φέρει δασοπονικά είδη, αποκλειομένων των φρυγάνων. Να έχει έκταση τουλάχιστον τριών στρεμμάτων. Τα δασοπονικά είδη να καλύπτουν τουλάχιστον το 25% της έκτασης.

Ο παραπάνω εξειδικευμένος ορισμός, εκτός από αντισυνταγματικός, είναι και εξόφθαλμα καταστροφικός. Και σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των 24 άρθρων του δασικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης, ανοίγει τους «ασκούς του Αιόλου» ή «τις φωτιές του διαόλου», σε βάρος των δασών και των δασικών εκτάσεων. Γιατί στο δημοσιοποιημένο νομοσχέδιο της κυβέρνησης: Προβλέπεται ο αποχαρακτηρισμός εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων. Επιχειρείται η νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων αλλαγών χρήσης και αγοραπωλησιών σε μεγάλες δασικές εκτάσεις, που έγιναν στο παρελθόν. Ευνοούνται σκανδαλωδώς οι ιδιοκτήτες μεγάλων περιουσιών, οι μεγαλοκαταπατητές και το κεφάλαιο του κλάδου των κατασκευών. Κι όλα αυτά, υποτίθεται, γίνονται υποκριτικά, στο όνομα της δήθεν «επίλυσης προβλημάτων και εκκρεμοτήτων», που ταλανίζουν χρόνια τώρα τον ελληνικό λαό και τις οποίες σκοπίμως δημιούργησαν και άφησαν να υπάρχουν χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας.