Τις προάλλες καταδικάστηκαν επτά συνδικαλιστές, στελέχη του ΠΑΜΕ, για τη συμβολική κατάληψη του υπουργείου Εργασίας από χιλιάδες εργαζόμενους, τον Απρίλη του 2001, όταν η κυβέρνηση είχε δημοσιοποιήσει το αντιασφαλιστικό της έκτρωμα. Στην ίδια περίοδο, η απεργία των γεωτεχνικών κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική και, μάλιστα, δυο φορές, ενώ αναμένεται να διεξαχθεί εκ νέου στη Θεσσαλονίκη η δίκη των πέντε κομμουνιστών, αγωνιστών του φιλειρηνικού κινήματος, μετά την αναίρεση που άσκησε ο εισαγγελέας στην πρωτόδικη αθωωτική απόφαση, για τη συμμετοχή τους σε αντιπολεμική κινητοποίηση, την περίοδο των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών ενάντια στη Γιουγκοσλαβία. Και τώρα, έρχεται ο υπουργός Δημόσιας Τάξης να χαρακτηρίσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως στάση μια καθιστική διαμαρτυρία αστυνομικών, πυροσβεστών και λιμενικών, έξω από το υπουργείο Οικονομίας..!

Ο αντιδημοκρατικός και αυταρχικός κατήφορος της κυβέρνησης είναι ολοφάνερος. Αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της συνολικής αντιλαϊκής της πολιτικής, της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, των διαρθρωτικών αλλαγών, της ακρίβειας και των νόμων της αγοράς, της ιδιωτικοποίησης και άκρατης εμπορευματοποίησης των πάντων κλπ., κλπ. Κι έτσι ακριβώς, πρέπει να την αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι. Δυναμώνοντας και συντονίζοντας τους αγώνες τους, εμπλουτίζοντας ανάλογα το περιεχόμενο και τα αιτήματα, διαμορφώνοντας κοινωνικές συμμαχίες και καταδικάζοντας συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική.