Πολιτική ολικής παράδοσης του δασικού πλούτου της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο ακολουθεί η κυβέρνηση κι από κοντά και η ΝΔ. Στην εποχή των ιδιωτικοποιήσεων και της παράδοσης των πάντων στους κεφαλαιοκράτες, ντόπιους και ξένους, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις οδηγούνται σωρηδόν στην «ιδιωτικοποίηση», στο ξεπούλημα, στον αποχαρακτηρισμό ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το. Στην κατεύθυνση αυτή, η κυβέρνηση προωθεί ένα καθ' όλα αντιδασικό νομοσχέδιο, με «κορμό» το άρθρο 24 του Συντάγματος, το οποίο ψηφίστηκε και από τη ΝΔ. Βέβαια, η ΝΔ διεκδικεί κι αυτή την πατρότητα του αντιδασικού νομοσχεδίου που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, για να δείξει στα αφεντικά του μεγάλου κεφαλαίου πως δεν αντιτίθεται στις κερδοσκοπικές επιδιώξεις τους και πως αν γίνει κυβέρνηση θα υπηρετήσει καλύτερα τις εντολές τους.

Ανεξάρτητα από τη δικομματική εντυπωσιοθηρική κοκορομαχία και στο θέμα των δασών, όλα δείχνουν πως υπάρχει μια καλοσχεδιασμένη επιχείρηση ξεπουλήματος του δασικού πλούτου στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και η επιχείρηση αυτή κάπως πρέπει να βγει εις πέρας, μετά την ψήφιση από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ του άρθρου 24 του Συντάγματος το 2001, χωρίς να θίγονται τα θέσφατα της οικονομίας της αγοράς και οι επιδιωκόμενες δασοκτόνες μπίζνες. Και μια και υπάρχουν αντιδράσεις και εμπόδια από θεσμούς του αστικού πολιτεύματος (Συμβούλιο της Επικρατείας και Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Βουλής κ.ά.), η κυβέρνηση αναδιπλώνεται, χωρίς να κάνει πίσω από το αρχικό σχέδιό της. Κι αυτό το σχέδιο το γνωρίζει καλά και συμφωνεί στην ουσία του και η ΝΔ και θα το κάνει πράξει αν γίνει κυβέρνηση.

Οι αντιδασικοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης επιβεβαιώνονται και από τον εξειδικευμένο εκσυγχρονιστικό ορισμό για το τι εστί δάσος, πέρα από το «μεσοβέζικο» άρθρο 24 το Συντάγματος. Κι ο νέος εξειδικευμένος ορισμός του κυβερνητικού νομοσχεδίου, που ανοίγει διάπλατα το δρόμο για τα ξεπούλημα των δασών και των δασικών εκτάσεων, λέει με λίγα λόγια: Να φέρει δασοπονικά είδη, αποκλειομένων των φρυγάνων. Να έχει έκταση τουλάχιστον τριών στρεμμάτων. Τα δασοπονικά είδη να καλύπτουν τουλάχιστον το 25% της έκτασης.

Ο παραπάνω εξειδικευμένος ορισμός, εκτός από αντισυνταγματικός, είναι και εξόφθαλμα καταστροφικός. Και σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των 24 άρθρων του δασικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης, ανοίγει τους «ασκούς του Αιόλου» ή «τις φωτιές του διαόλου», σε βάρος των δασών και των δασικών εκτάσεων. Γιατί στο δημοσιοποιημένο νομοσχέδιο της κυβέρνησης: Προβλέπεται ο αποχαρακτηρισμός εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων. Επιχειρείται η νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων αλλαγών χρήσης και αγοραπωλησιών σε μεγάλες δασικές εκτάσεις, που έγιναν στο παρελθόν. Ευνοούνται σκανδαλωδώς οι ιδιοκτήτες μεγάλων περιουσιών, οι μεγαλοκαταπατητές και το κεφάλαιο του κλάδου των κατασκευών. Κι όλα αυτά, υποτίθεται, γίνονται υποκριτικά, στο όνομα της δήθεν «επίλυσης προβλημάτων και εκκρεμοτήτων», που ταλανίζουν χρόνια τώρα τον ελληνικό λαό και τις οποίες σκοπίμως δημιούργησαν και άφησαν να υπάρχουν χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας.