Κατηγορηματικές και, μάλιστα, στο μέγιστο βαθμό και, ορισμένες φορές, με ύφος εριστικό και τόνο έντονο ήταν οι αλλεπάλληλες, χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Γεωργίας, σχετικά με το δασοκτόνο νομοσχέδιο. Πουθενά στο νομοσχέδιο δεν αναφέρεται το παραμικρό, περί αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων, επαναλάμβανε. Κι έχει δίκιο, αλλά μόνο στο σημείο ότι η λέξη αποχαρακτηρισμός δεν υπάρχει στο νομοσχέδιο. Σε τίποτε άλλο, αφού το νομοσχέδιο οδηγεί νομοτελειακά εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων στον αποχαρακτηρισμό και την πολύμορφη επιχειρηματική εκμετάλλευσή τους, από τους κάθε λογής αετονύχηδες καταπατητές και λοιπούς έχοντες τα μέσα για το σκοπό αυτό.

Από τις πάμπολλες σχετικές αποδείξεις σταχυολογούμε μερικές: Οποιοδήποτε δάσος ή δασική έκταση κάτω των τριών στρεμμάτων, δε θα είναι πλέον τέτοιο και, επομένως, αποχαρακτηρίζεται, ενώ, παραμένει επικίνδυνα ασαφές - τουλάχιστον - το καθεστώς μεγάλων, «ιδιωτικών» δασικών εκτάσεων (πάνω από τρία στρέμματα), που θα θεωρηθούν ως «άθροισμα ιδιοκτησιών» μικρότερων του προαναφερομένου ορίου. Οποιοδήποτε δάσος ή δασική έκταση, με βαθμό συγκόμωσης μικρότερου του 25% (βαθμός συγκόμωσης είναι η σκίαση των δέντρων σε συγκεκριμένη ώρα της ημέρας) παύει να θεωρείται δάσος. Παλιότερα το όριο αυτό ήταν στο 15%. Αλλωστε, στο άρθρο 5 παράγραφος 3 αναφέρεται ότι «μετά την κύρωση του δασικού χάρτη, επιτρέπεται η αναμόρφωσή του με την προσθήκη ή διαγραφή εκτάσεων που θα υπαχθούν ή θα πάψουν να υπάγονται στο δασικό νόμο...». Οπως βλέπετε, η λέξη αποχαρακτηρισμός δεν αναφέρεται πουθενά...