Η κυβέρνηση αυτή έχει επί 20 χρόνια διασύρει κάθε έννοια.

Μιλούσε και μιλά για δημοκρατία, αλλά το «με ΜΑΤ και ΜΕΑ για μια Ελλάδα νέα» είναι το σύνθημα, που την ακολουθεί από τα πρώτα της βήματα. Οπως και εκείνο το «Αλλαγή δε γίνεται χωρίς τον Αρκουδέα»...

Εκτοτε πέρασαν τα χρόνια και ήρθε ο «εκσυγχρονισμός». Και μαζί του ήρθε το ξύλο κατά των συνταξιούχων! Το ξύλο κατά των μαθητών! Το ξύλο κατά των αγροτών, των εκπαιδευτικών, των ναυτεργατών.

Καμία έκπληξη, λοιπόν. Ο «σοσιαλισμός» που μαθαίνει τους αστυνομικούς να δέρνουν συνταξιούχους δεν έχει κανένα πρόβλημα να βάζει τον αστυφύλαξ να δέρνει τον χωροφύλαξ...

***

Είναι η κυβέρνηση, που ο πρωθυπουργός της έφτασε στο σημείο να ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής και να απαγγέλλει το «Πιστεύω» του δικτάτορα Παπαδόπουλου...

Είναι η κυβέρνηση, που, όταν ο λαός βγήκε στο δρόμο για το Ασφαλιστικό, έφτασε στο σημείο να κατηγορεί τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο για «εκτροπή»...

Είναι η κυβέρνηση, της οποίας ο πρωθυπουργός δήλωσε περήφανος, που, επί των ημερών του, στέλνονται (και θα συνεχίσουν, όπως είπε τότε, να στέλνονται) χαφιέδες και ασφαλίτες με πολιτικά στις διαδηλώσεις των εργαζομένων...

***

Τώρα, αυτή η κυβέρνηση μιλά για «ένοπλη στάση κατά της καρδιάς του κράτους»!

Η γελοιότητα είναι αυταπόδεικτη.

Ομως, μια κυβέρνηση που χτες τα ξημερώματα, σε μια απίθανη εκδήλωση κατασταλτικής ψύχωσης, επιτέθηκε σε 100 - όλους κι όλους - διαδηλωτές που έκαναν καθιστική διαμαρτυρία και που μετέτρεψε το κέντρο της Αθήνας σε «Νταχάου» από τα δακρυγόνα, τελικά,

μόνο στη γελοιότητα μπορεί να βρει καταφύγιο...