Στο βραδινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων της NET της 7ης Οκτωβρίου, ελέχθη ότι «επτάμισι με δέκα και μισή στην Πανεπιστημίου και στη Β. Σοφίας δεν περνούσε ούτε αυτοκίνητο, αλλά ούτε και πεζός. Τετρακόσιοι εργαζόμενοι... έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο της Αγροτικής... (στο μεσημεριανό δελτίο αναφερόταν ότι οι απεργοί ήταν εκατό) και έδειξε εικόνες από ελικόπτερο, η μία ακριβώς οι 100 (ή και λιγότεροι) αυτοί απεργοί στην έρημη Πανεπιστημίου, και η άλλη δύο κλούβες της Αστυνομίας και μια διμοιρία των ΜΑΤ κάθετα στην επίσης έρημη Αμαλίας. Φυσικά, δεν είχαν κλείσει μόνο η Πανεπιστημίου και η Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά όλο το κέντρο και, βεβαίως, η αναστάτωση επεκτεινόταν από τους Αμπελόκηπους μέχρι τη Συγγρού, όπως είναι φυσικό όταν κλείνει ο κόμβος της πλατείας Συντάγματος. Το ίδιο είχε συμβεί και στις 25 Σεπτεμβρίου στη συγκέντρωση για το Παλαιστινιακό, όπου είχε απομονωθεί πολλαπλάσια περιοχή της Αθήνας από εκείνη που είχαν καταλάβει οι διαδηλωτές - όσο πολλοί και αν ήταν αυτή τη φορά, και πολλές άλλες φορές για πολύ λιγότερους.

Χρόνια τώρα, η κυβέρνηση προσπαθεί να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις ή να τις στείλει εκτός πόλεως. Ετσι, κατά καιρούς, δημοσιεύονται «άρθρα», «βαρυσήμαντες έρευνες», «συνεντεύξεις», που στηλιτεύουν την «κατάχρηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων σε βάρος των άλλων πολιτών και της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της πόλης», αλλά και, ταυτόχρονα, βλέπουν το φως της δημοσιότητας νομοσχέδια για τη «σωστή οργάνωση των διαδηλώσεων, ώστε να μη βλάπτουν την κοινωνικο-οικονομική ζωή» και άλλα ηχηρά παρόμοια. Σταχυολογούμε μερικά από αυτά, όπως «Αθήνα: Δύο πορείες κάθε μέρα, μποτιλιάρισμα πάνω 20%, νέφος +7%, τζίρος -30%» («Ελευθεροτυπία» 4.11.97), «Περιορισμός των διαδηλώσεων με πρόσχημα το ...νέφος! Σύσκεψη στο ΥΠΕΧΩΔΕ κλπ.» («Ριζοσπάστης» 5.11.97), «Στη ζυγαριά 2 ελευθερίες - τη χρυσή τομή μεταξύ του δικαιώματος διαδήλωσης και του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας αναζητούν 3 υπουργεία» («Ελευθεροτυπία» 6.11.97), στις 9.3.2001 ο «Ριζοσπάστης» φέρνει στη δημοσιότητα το «Νομοσχέδιο» με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Ελευθερία συναθροίσεων και συγκεντρώσεων», ουσιαστικά, απαγόρευσης και καταστολής των διαδηλώσεων, και στις 6.4.2001, ο διευθυντής της Τροχαίας Αθηνών ανακοινώνει ότι προωθείται «οδός διαδηλώσεων» σε κάποιο πεζόδρομο, όπου μόνον εκεί θα επιτρέπονται οι διαδηλώσεις, οι οποίες, σύμφωνα με τον διευθυντή της Τροχαίας, «τείνουν να γίνουν κοινωνική μάστιγα» («Ριζοσπάστης» 6.4.01).

Οι εικόνες της NET είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του κατά πόσο χρειαζόταν να κλείσει όλο το κέντρο, ακόμη και για τους πεζούς! Εχει κανείς αμφιβολία ότι χρόνια τώρα η κυβέρνηση μπλοκάρει το κέντρο, ταλαιπωρεί τον κόσμο - και απομονώνει τους διαδηλωτές από τον κόσμο και την πόλη - μόνο και μόνο για να εκνευρίσει τους ανυποψίαστους πολίτες και να περάσει επιτέλους το επί δεκαετία περίπου περιφερόμενο νομοσχέδιό της για την καταστολή των διαδηλώσεων;