Παρά τα συγκινητικά λόγια υπέρ των ανέργων, που ακούμε συχνά από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων κι άλλους αρμοδίους, στην πραγματικότητα ουδείς ενδιαφέρεται ουσιαστικά γι' αυτούς και στη χώρα μας είναι πολίτες «δεύτερης κατηγορίας». Το κράτος τους θεωρεί «φύρα» και οι υπηρεσίες του τους αντιμετωπίζουν σαν «παρίες». Ακόμα χειρότερη συμπεριφορά επιδεικνύει προς αυτούς η λεγόμενη «ιδιωτική πρωτοβουλία», η οποία τους βλέπει σαν «κατώτερους» και «άχρηστους», που θα πρέπει να πεταχτούν στον «Καιάδα».
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τράπεζες αρνούνται να βγάλουν πιστωτική κάρτα σε άνεργο, θεωρώντας τον εκ προοιμίου αφερέγγυο και, εκ των προτέρων, «μπαταχτσή», στερώντας του ακόμα και τη δυνατότητα να αγοράσει με δόσεις από τα καταστήματα που συνεργάζονται μ' αυτές!
Βεβαίως, ο επιχειρηματικός τομέας θωρεί «πολύτιμους» τους ανέργους ως «εφεδρικό στρατό», που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν «μέσο πίεσης και εκβιασμού» εναντίον της εργατικής τάξης, με στόχο να σταματήσει αυτή να αγωνίζεται κατά της εκμετάλλευσης και για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων κι όλων των λαϊκών στρωμάτων.
Δεν είναι η πρώτη φορά και δε θα είναι και η τελευταία. Βλέπετε, βολεύει πολύμορφα τους κάθε λογής απολογητές του καπιταλισμού, να παραλληλίζουν, αυθαίρετα, τα όποια προβλήματα και τις άσχημες καταστάσεις του συστήματος, με τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Αυτό έκανε και ο Γ. Παπανδρέου, προχτές στη Βουλή, στη διάρκεια της συζήτησης για την Παιδεία, παραλληλίζοντας την κακή κατάσταση της τελευταίας με το «σοβιετικό μοντέλο». Λογάριαζε, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο... Λίγο μετά, πήρε το λόγο η Αλέκα Παπαρήγα και αντί άλλης απάντησης ανέφερε μια παλιότερη συζήτησή της με την σημερινή βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Αννα Διαμαντοπούλου.
Η Α. Διαμαντοπούλου - είπε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - ήταν τότε επίτροπος της ΕΕ και η συνάντηση είχε γίνει ενόψει της διεύρυνσης της ΕΕ, στα πλαίσια σχετικής ενημέρωσης των ελληνικών κομμάτων. Στη συνάντηση αυτή, η επίτροπος τότε της ΕΕ είχε αναφέρει ότι το επίπεδο της Παιδείας στις υποψήφιες τότε για ένταξη, πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ήταν υψηλότερο απ' αυτό των δυτικών χωρών. Κι αυτό συνέβαινε, παρότι είχαν περάσει δέκα χρόνια από την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, συμπλήρωσε η Αλέκα Παπαρήγα.
«Σε επίδειξη συντηρητικών και αντιδραστικών προτάσεων και ιδεών, ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αναμένεται να εξελιχθεί η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για την Παιδεία στη Βουλή, την ερχόμενη Δευτέρα». Αυτά έγραφε η στήλη την περασμένη Παρασκευή και η προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή δικαίωσε πέρα για πέρα την προαναφερόμενη πρόβλεψη. Ο Κ. Καραμανλής τάχτηκε υπέρ της υλοποίησης των σχετικών ευρωενωσιακών κατευθύνσεων και αποφάσεων (Μπολόνια, κλπ.), της πολύ μεγαλύτερης σύνδεσης της Παιδείας με τις «ανάγκες της αγοράς» και της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ο Γ. Παπανδρέου θεώρησε τα προηγούμενα λίγα και ζήτησε την ολοκληρωτική υποταγή της Παιδείας στη ζούγκλα της αγοράς και στα συμφέροντα των επιχειρήσεων, ενώ, χαρακτήρισε «αστείο δίλημμα» το θέμα κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Οπως καταλαβαίνετε, έτσι θα προχωρήσει ο διάλογος για την Παιδεία, ο οποίος υποτίθεται πως άνοιξε με την προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή. Με την κυβέρνηση να κόβει και το ΠΑΣΟΚ να ράβει στην πλέον αντιδραστική κατεύθυνση, που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.
Στη Δυτική Μακεδονία υπάρχει ένα υψηλό (και καθ' όλα ελληνικότατο, σας βεβαιώνουμε) ποσοστό ανεργίας, που ανέρχεται στο 16,1%, σύμφωνα με στοιχεία της Γιούροστατ. Μάλιστα, τα πραγματικά στοιχεία, μάλλον, είναι πολύ χειρότερα από όσα υποστηρίζει ο εν λόγω οργανισμός.
Αυτά, την ώρα που η μια επιχείρηση μετά την άλλη κλείνουν σε όλη τη βόρεια Ελλάδα και η κυβέρνηση ...κάθεται και τις κοιτάζει, μια και «ελεύθερη αγορά έχουμε» ως γνωστόν. Μήπως πρέπει να αναγνωρίσουμε τις περιοχές αυτές, ως ...«Δημοκρατία της Ανεργίας;».
ΠΑΡΤΙ ΚΑΝΟΥΝ (όπως διαβάζουμε) οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, μετά τις δηλώσεις και τις εκτιμήσεις του υπουργού Οικονομίας, Γιώργου Αλογοσκούφη, περί «περιθωρίων ανάπτυξής τους» στην ελληνική αγορά...
Προφανώς, και κάτι ξέρει ο υπουργός για να λέει τέτοια πράγματα, και συγκεκριμένες ιδέες, και νέα μέτρα θα έχει στο μυαλό του, ευνοϊκά προς το συγκεκριμένο χώρο, στα πλαίσια του οποίου δραστηριοποιούνται γνωστοί και μη εξαιρετέοι «διαπλεκόμενοι».
Θα μπορούσαμε, βέβαια, να πούμε ότι όλ' αυτά είναι «δική του δουλιά», αν τα «περιθώρια ανάπτυξης» δεν είχαν να κάνουν με ...«το συμπληρωματικό ρόλο», όπως είπε, της ιδιωτικής ασφάλισης σε σχέση με την κοινωνική. Φράση, που όλοι κατανοούμε τι σημαίνει...
Αλλωστε, και μόνον η επέκταση της μερικής απασχόλησης (που θεσμοθέτησε και εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ) σημαίνει «χρυσές δουλιές» για τις ασφαλιστικές εταιρίες. Πόσο δε μάλλον, αν κάπου στο άμεσο μέλλον προβλέπονται και μερικές ακόμη νομοθετικές παρεμβάσεις.
Η Αγκυρα, από την πλευρά της - πέρα από τα παραμένοντα, σοβαρά προβλήματα δημοκρατίας στο εσωτερικό της Τουρκίας - συνεχίζει και εντείνει τις προκλήσεις της στο Αιγαίο. Κρατά σε ισχύ το «κάζους μπέλι» εναντίον της Ελλάδας και δεν προχωρά στην αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε αποσύρει τα στρατεύματά της από το κατεχόμενο, βόρειο μέρος του νησιού.
Τι θα κάνει, επομένως, η κυβέρνηση της ΝΔ στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, τον Δεκέμβρη; Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, πάντως, η επικείμενη - σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις - θετική απόφαση της συνόδου κορυφής και απόδοση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Τουρκία, εμμέσως πλην σαφώς, προσφέρει την ευρωενωσιακή νομιμοποίηση στην παράνομη και προκλητική συμπεριφορά της Αγκυρας. Και, βέβαια, η υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης στην απόφαση, καθιστά την τελευταία συνένοχη σε μια ενέργεια, που στρέφεται ευθέως ενάντια στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.
Πάντως, μπορεί η κυβέρνηση να έχει την πρώτη και μεγάλη ευθύνη του καθορισμού της εξωτερικής πολιτικής, αλλά τα ίδια ακριβώς, προαναφερόμενα ερωτήματα στέκουν μπροστά και στα υπόλοιπα κόμματα, που έχουν στηρίξει και συνεχίζουν να στηρίζουν τις ελπίδες τους, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών στη λεγόμενη ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Για παράδειγμα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σηκώνει τους τόνους τελευταία και κάνει γενικόλογα κριτική, για διάφορους κυβερνητικούς χειρισμούς, κλπ., σχετικά με την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά δεν τολμά ούτε καν να διανοηθεί το ενδεχόμενο της υποβολής «βέτο», από την πλευρά της χώρας μας, εφόσον η Αγκυρα δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά και σύμφωνα με τη διεθνή έννομη τάξη τις σχέσεις της με την Ελλάδα και την Κύπρο. Την ίδια ουσιαστικά στάση έχει και η ηγεσία του ΣΥΝ. Βλέπετε, μπορεί οι προαναφερόμενες ηγεσίες να λένε πολλά και διάφορα, όταν όμως ο κόμπος φτάσει στο χτένι, τότε υπερισχύει η λογική του «ευρωμονόδρομου»...
Μήπως, θυμάστε πότε έκανε την εμφάνισή του το διαβόητο επιχείρημα των «αναγκών της αγοράς», μια και πάλι είχε την τιμητική του στην προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή, για την Παιδεία; Μάλλον όχι. Σας θυμίζουμε, λοιπόν, ότι πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνόδευσε τις προωθούμενες τότε προσαρμογές της ελληνικής οικονομίας (εμπόριο, εισαγωγές και εξαγωγές, κλπ.), ενόψει της εφαρμογής τότε της Ενιαίας Εσωτερικής Αγοράς της ΕΕ. Μετά «συνόδευσε» την πολιτική των αποκρατικοποιήσεων και πολύμορφων ιδιωτικοποιήσεων, τις κάθε λογής «απελευθερώσεις», τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και σε μια σειρά άλλους τομείς, ενώ τα τελευταία χρόνια επεκτείνεται στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, ακόμη και του Πολιτισμού. Τα πάντα πρέπει να προσαρμοστούν, πολύ περισσότερο απ' ό,τι μέχρι σήμερα, στις «ανάγκες της αγοράς».
Με άλλα λόγια, τα πάντα πρέπει να υποταχθούν ολοκληρωτικά στις ανάγκες, τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και της πλουτοκρατίας. Γιατί - όπως καταλαβαίνει ο καθένας - η αγορά δεν είναι κάτι αόριστο, αλλά πολύ συγκεκριμένο. Εχει το θεό της (επιχειρηματικό κέρδος), τους νόμους και τους κανόνες της (ανταγωνισμός, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό κλπ.) και, κυρίως, τους πρωταγωνιστές της, αυτούς που έχουν το πάνω χέρι και καθορίζουν τους όρους του παιγνιδιού.
Μέρα παννησιωτικής κινητοποίησης κήρυξε την 24η του Νοέμβρη η Παναιγαιακή Συντονιστική Επιτροπή, κλιμακώνοντας τον αγώνα των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου και των ναυτεργατικών σωματείων, τα οποία συμπαρατάσσονται μαζί τους, για το σοβαρότατο και συνεχώς εντεινόμενο πρόβλημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, τις «τσουχτερές» τιμές των εισιτηρίων και την εφοπλιστική ασυδοσία γενικότερα.
Και πολύ καλά κάνουν. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και όλα δείχνουν ότι θα γίνουν ακόμη χειρότερα, αφού η κυβέρνηση της ΝΔ - συνεχίζοντας το έργο της προκατόχου της - πορεύεται στα πλαίσια του διαλυτικού κανονισμού 3577/92 της ΕΕ και του νόμου 2932/2001, ενώ ετοιμάζει και νέα προνόμια για τους εφοπλιστές της ακτοπλοΐας.
Για να πάρετε μια μυρουδιά και μόνο των προβλημάτων, αναφέρουμε όσα ειπώθηκαν πρόσφατα σ' ένα συνέδριο αιμοδοτών από τα νησιά του Αιγαίου, που πραγματοποιήθηκε στην Κω. Ο εκπρόσωπος από τη Λέσβο κατήγγειλε αγανακτισμένος ότι για να φτάσει στην Κω και να πάρει μέρος στο συνέδριο, υποχρεώθηκε να πάει από τη Μυτιλήνη στις απέναντι τουρκικές ακτές. Από κει με λεωφορείο πήγε μέχρι το Μποντρούμ (Αλικαρνασσό) και στη συνέχεια με καΐκι έφτασε στην Κω...