Πάντως, μπορεί η κυβέρνηση να έχει την πρώτη και μεγάλη ευθύνη του καθορισμού της εξωτερικής πολιτικής, αλλά τα ίδια ακριβώς, προαναφερόμενα ερωτήματα στέκουν μπροστά και στα υπόλοιπα κόμματα, που έχουν στηρίξει και συνεχίζουν να στηρίζουν τις ελπίδες τους, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών στη λεγόμενη ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Για παράδειγμα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σηκώνει τους τόνους τελευταία και κάνει γενικόλογα κριτική, για διάφορους κυβερνητικούς χειρισμούς, κλπ., σχετικά με την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά δεν τολμά ούτε καν να διανοηθεί το ενδεχόμενο της υποβολής «βέτο», από την πλευρά της χώρας μας, εφόσον η Αγκυρα δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά και σύμφωνα με τη διεθνή έννομη τάξη τις σχέσεις της με την Ελλάδα και την Κύπρο. Την ίδια ουσιαστικά στάση έχει και η ηγεσία του ΣΥΝ. Βλέπετε, μπορεί οι προαναφερόμενες ηγεσίες να λένε πολλά και διάφορα, όταν όμως ο κόμπος φτάσει στο χτένι, τότε υπερισχύει η λογική του «ευρωμονόδρομου»...