Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

Ολων αυτών, που έτοιμοι από καιρό παριστάνουν σήμερα τους ανήξερους για χτες.

Ολων αυτών,που με μοιρασμένους ρόλους βαράνε όλα τα σφυριά στον ίδιο στόχο: Να περάσουν στη λαϊκή συνείδηση ως μόνη ρεαλιστική επιλογή την απόφαση των ιμπεριαλιστών για την επόμενη μέρα στα Βαλκάνια.

Φτάνει στο σημείο να δηλώνει «επιχαίρουμε» ο εκ της ιδεολογικής στήριξης του ΣΥΝ. Για ποιο πράγμα; Γι' αυτό που λίγες γραμμές πριν παρουσιάζει ως αυτονόητο ο Μανδραβέλης: Τι είναι η Ελλάδα, τι είναι η FYROM; Τι είναι η Κύπρος (συμπληρώνουμε εμείς), αν όχι κάποιες περιφέρειες της ΕΕ; Οπότε, ποιο το πρόβλημα; Ε; Τόσο απλά.

Οφείλουμενα ομολογήσουμε πως αυτοί όλοι, πράγματι, επικοινωνούν με μια πραγματικότητα: Αυτήν του μαντρόσκυλου, που υπακούει σ' έναν αφέντη. Και, πράγματι, κάνουν καλά τη δουλιά τους.

Υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια το ουσιαστικό περιεχόμενο ενός συστήματος, στο οποίο όταν δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος.

Στο προκείμενο,την ώρα που το σύστημα καίει πλέον ανοιχτά και καθαρά - ως καύσιμο για τη συντήρηση της όποιας κάποτε φλογερής άνθησής του - την ίδια την εργατική δύναμη,

αυτοί, από τη μια, παίζουν με τις λέξεις, χαρακτηρίζουν «μεγαλοκαρδία» την υποταγή

κι από την άλλη - για όποιον επιμένει να μην καταλαβαίνει - φροντίζουν να του υπενθυμίζουν ότι το μεγάλο αφεντικό είναι εδώ και ελέγχει τα πάντα.

Η είδησηγια τα διαβατήρια μόνον ως είδηση του αστυνομικού ρεπορτάζ δεν μπορεί να ιδωθεί.

*Κώστας Βάρναλης