Παρασκευή 31 Δεκέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρομοκρατούν τους ενόχους...

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα απανωτά πλήγματα της ιρακινής αντίστασης κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους, προκαλούν το θαυμασμό όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται τη σημασία που έχει σήμερα ν' αποδεικνύεται, στην πράξη, πως οι λαοί δεν ανέχονται την υποδούλωση και οι ιμπεριαλιστές δεν είναι ανίκητοι. Βεβαίως, υπάρχουν κι άλλοι που εκφράζουν τη λύπη τους για την «αιματοχυσία στο Ιράκ» και διαμαρτύρονται για το «χαμό αθώων».

Αλλά, προς τι η στεναχώρια για το αίμα των μισθοφόρων και των προδοτών; Και γιατί είναι αθώος όποιος υπηρετεί τους κατακτητές της πατρίδας του, στρεφόμενος κατά των συμπατριωτών του, που πολεμούν για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία;

Μερικοί, αποδεχόμενοι τον ισχυρισμό του Μπους και του Μπλερ, υποστηρίζουν ότι στο Ιράκ δεν εκδηλώνεται αντίσταση, αλλά τρομοκρατία. Δεν πρωτοτυπούν... Ανέκαθεν και εσαεί οι κατακτητές και οι συνακόλουθοί τους θα συκοφαντούν την αντίσταση ονομάζοντάς την τρομοκρατία. Ας μην ξεχνάμε ότι τρομοκρατικές χαρακτηρίστηκαν όλες οι απελευθερωτικές εξεγέρσεις και λαϊκές επαναστάσεις. Από την αμερικανική ως τη γαλλική κι από την ελληνική μέχρι τη ρωσική.

Υ.Γ. Από μια άποψη οι συκοφάντες έχουν και δίκιο. Πράγματι η λαϊκή αντίσταση τρομοκρατεί. Μόνο που δεν τρομοκρατεί τους αθώους, αλλά τους ένοχους...

Ψίχουλα...

Τη χρονιά, που σήμερα τελειώνει, οι ΗΠΑ ξόδεψαν γύρω στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια, για την κατοχή του Ιράκ, χώρια, το απροσμέτρητο κόστος των ανθρώπινων ζωών. Οι συνολικές στρατιωτικές δαπάνες τους έφτασαν περίπου τα 500 δισ. δολάρια. Οσα, δηλαδή, δαπάνησαν όλες μαζί οι υπόλοιπες χώρες του πλανήτη. Αρκετές αμερικανικές πολυεθνικές, επίσης, είναι εγκαταστημένες στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπου εκμεταλλεύονται απάνθρωπα τα εξευτελιστικά μεροκάματα του 1 (ενός) δολαρίου τη μέρα, μαζί με το καθεστώς της παιδικής εργασίας και συσσωρεύουν τεράστια κέρδη.

Σημειώνουμε τα παραπάνω ελάχιστα στοιχεία, για να κατανοηθεί ακόμη περισσότερο η ελαχιστότητα του ποσού των 35 εκατομμυρίων δολαρίων, που πρόσφερε ο Τζ. Μπους, ως βοήθεια στις πολύ σκληρά δοκιμαζόμενες χώρες του Ινδικού ωκεανού...

Προνοίας... πεσούσης

Την αρχαία ρήση «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται» θυμίζει η πρακτική του Δήμου Πειραιά έναντι των Ιδρυμάτων Πρόνοιας, μετά τους αλλεπάλληλους διαλυτικούς νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Ετσι, ο Δήμος Πειραιά, κάνοντας διασταλτική ερμηνεία - παράνομη κατά το υπουργείο Υγείας - του τελευταίου νόμου του ΠΑΣΟΚ 3106/2003, «έβαλε στο χέρι» πέντε μονάδες του πρώην ΠΙΚΠΑ, που στεγάζονται σε κτίρια τεράστιας αξίας - ανάμεσα στις οποίες είναι η εξαώροφη Παιδική Κλινική και το Κέντρο Προστασίας «Μιχαλήνειο». Κι απ' ό,τι φαίνεται, ο Δήμος Πειραιά εκμεταλλεύτηκε τη μη υλοποίηση των προβλεπομένων από το νόμο εντάξεων των μονάδων στο Περιφερειακό Σύστημα Υγείας - Πρόνοιας (ΠεΣΥΠ). Γεγονός, που αφήνει την αίσθηση στο υπουργείο Υγείας - όπως λένε οι σχετικές πηγές - ότι υπήρξε «οριζόντια ενημέρωση» μεταξύ Δήμου, Νομαρχίας και ΠεΣΥΠ.

Να σημειωθεί ακόμη, ότι το υπουργείο Υγείας πήρε χαμπάρι το ζήτημα, όταν το ενημέρωσαν οι εργαζόμενοι, για την έλευση αντιδημάρχου σε ένα από τα ιδρύματα και τα... νέα σχέδια αξιοποίησης του κτιρίου. Και μπορεί, βέβαια, το υπουργείο Υγείας να κατέθεσε εξώδικο, με το οποίο ζητά εντός συγκεκριμένης προθεσμίας την επιστροφή των κτιρίων, αλλά η ουσία δεν αλλάζει: Αλίμονο σ' εκείνους που έχουν την ανάγκη, όπως είναι οι άποροι και οι μετανάστες, που εύρισκαν απάγκιο σε αυτές τις μονάδες χωρίς χαράτσια.

Και Πρόνοια ΑΕ;

Με αφορμή, πάντως, το θέμα του προηγούμενου σχολίου, το υπουργείο Υγείας βεβαιώνει, ότι έχει καταγράψει την τεράστια περιουσία του πρώην ΠΙΚΠΑ και ετοιμάζεται να την αξιοποιήσει με τη δημιουργία ανώνυμης εταιρίας (ΑΕ). Στο ερώτημα της στήλης, αν η ανώνυμη εταιρία θα έχει τη δυνατότητα εκχώρησης μετοχών, όπως συμβαίνει με την ανώνυμη εταιρία για τη διαχείριση των μονάδων Υγείας - που δημιουργήθηκε με το νόμο για την Πολυκλινική - καλά πληροφορημένες πηγές του υπουργείου Υγείας έλεγαν ότι το ανεκχώρητο των μετοχών θα κατοχυρωθεί με το νόμο και ότι η συγκεκριμένη ΑΕ θα βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο του κράτους. Οι ίδιες πηγές πρόσθεταν ότι η αξιοποίηση σε καμιά περίπτωση δε θα σημάνει εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων του πρώην ΠΙΚΠΑ.

Στο ερώτημα, βέβαια, εάν αυτή η ανώνυμη εταιρία θα αξιοποιήσει τη μεγάλη περιουσία του ΠΙΚΠΑ προς όφελος των ανήμπορων ή θα είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας που απέμειναν, η απάντηση είναι λίγο - πολύ προφανής. Ο γενικός προσανατολισμός της κυβερνητικής πολιτικής, η συνέχιση και κλιμάκωση μέτρων, στην ίδια με την προκάτοχό της κατεύθυνση, δεν αφήνουν την παραμικρή γι' αυτό αμφιβολία.

Ο θύτης που φυγαδεύεται

Σύμφωνοι. Η επιστήμη δεν έχει φτάσει στο σημείο να προβλέπει τα φυσικά φαινόμενα και συνεπώς να αποτρέπει τέτοιου είδους καταστροφές. Τι γίνεται όμως με τις παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να μετριάσουν τις συνέπειες μιας φυσικής καταστροφής σαν κι αυτή που σημειώθηκε την περασμένη Κυριακή;

Κι όμως. Η ασύλληπτη τραγωδία που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι στη Νοτιοανατολική Ασία δεν αποτελεί μονάχα ένα αναπότρεπτο αποτέλεσμα ενός «φυσικού φαινομένου». Οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί, οι ακόμα περισσότεροι τραυματίες και αγνοούμενοι, δεν καταχωρούνται στα αρχεία ως οι αριθμητικές λεπτομέρειες της τραγωδίας του «Δεκέμβρη του 2004». Συμπληρώνουν κι αυτοί τη μακριά λίστα των θυμάτων ενός κόσμου που οι ηγέτες του λατρεύουν το Κέρδος.

Γιατί υπάρχουν ακόμα αυτά που τα αστικά ΜΜΕ παραλείπουν ή προσπερνούν βιαστικά ως «άκαιρες λεπτομέρειες». Οτι δηλαδή η πληγείσα περιοχή αποτελεί μια από τις πιο εξαθλιωμένες γωνιές του πλανήτη. Οτι πρόκειται για εκατομμύρια ατόμων που «δεν έχουν στον ήλιο μοίρα», για χιλιάδες που μένουν σε αχυροκαλύβες, που ζουν με - το πολύ - δυο δολάρια τη μέρα, που τα πιάτα τους μεσημέρι γεμίζουν αν τυχόν η ψαριά της μέρας είναι καλή... Οτι τέλος, πρόκειται για χώρες που, πίσω από έναν «παράδεισο» με δυο φοίνικες και μια γαλάζια παραλία τον οποίο ανακαλύπτουν κάποιοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί τουρίστες, κρύβεται η καθημερινή κόλαση που βιώνει ο μόνιμος πληθυσμός. Εκείνοι που προωθούνται στα σκλαβοπάζαρα λευκής σάρκας ως «εκλεκτά εμπορεύματα», εκείνοι που συμπληρώνουν δωδεκάωρα και δεκαπεντάωρα πάνω από κλωστικές μηχανές για να γραπώσουν τα αφεντικά τους πολύτιμη υπεραξία από τα «πάμφθηνα εισαγόμενα της Ασίας» που μοσχοπουλιούνται στην αγορά της Δύσης, εκείνοι που μαστίζονται από τις επιδημίες και τις αρρώστιες επειδή τα φάρμακα φαντάζουν «είδος πολυτελείας...». Εκείνοι που είναι πρώτα και κύρια θύματα της πολιτικής που ασκούν οι κυβερνήσεις τους: μιας πολιτικής με επίκεντρο όχι τον άνθρωπο, αλλά την απρόσκοπτη λειτουργία επιχειρήσεων κάθε είδους, για να ρέει το χρήμα από τη στυγνή εκμετάλλευση των λαών...

Καπιταλισμός πάει να πει ότι κάθε μέτρο προστασίας της ανθρώπινης ζωής μεταφράζεται ως «ασύμφορη δαπάνη». Πάει να πει ότι ακόμα κι αν η ικανότητα του ανθρώπινου νου και της επιστήμης να εργαστούν για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων που διατρέχει η ανθρωπότητα από τις φυσικές καταστροφές διαρκώς μεγαλώνει, οι «εντολές» είναι διαφορετικές. Πάει να πει ότι, όπως τα εκατομμύρια των Ασιατών κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή από ένα φονικό «τσουνάμι», έτσι και τα εκατομμύρια των κατοίκων της Λατινικής Αμερικής θα κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή από έναν φονικό τυφώνα, όπως επίσης και τα εκατομμύρια των Ελλήνων θα εξακολουθήσουν να κινδυνεύουν από ένα φονικό σεισμό. Πάει να πει ορθά - κοφτά πως η ανθρώπινη οδύνη γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, πηγή κερδοφορίας για τους λίγους, ότι σε μερικούς μήνες τα μεροκάματα πείνας στη Νότια Ασία θα γίνουν ακόμα πιο εξευτελιστικά, πάει να πει ορθά - κοφτά πως η ανθρώπινη ζωή λογαριάζεται σαν ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό...


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Τα πρωτοχρονιάτικα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ να γίνει μια καλή χρονιά το επερχόμενο 2005. Το λιγότερο, μπορεί να γίνει μια σαφώς καλύτερη απ' την προηγούμενη. Οχι, όμως, για τους λόγους που μας λένε ή απλά επειδή εθιμικά το ευχόμαστε.

Μπορεί να γίνει, επειδή συνειδητοποιούμε ότι για μια ακόμη χρονιά τους ...αντέξαμε. Γιατί μπορούμε ακόμη να σκεφτόμαστε και να αμφισβητούμε. Και, κυρίως, γιατί βρίσκεται μπροστά μας η δυνατότητα να κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα λαϊκής συσπείρωσης. Ενα αποφασιστικό βήμα ενωτικής και αγωνιστικής αντιμετώπισης όλων όσα μας κάθονται στο σβέρκο. Εχοντας στόχο να τους τινάξουμε από πάνω μας.

Κατά τα άλλα, πάντως, μόνο ευοίωνα δεν είναι τα νέα περί των προτάσεων του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης για την εισοδηματική πολιτική του επόμενου χρόνου. Ποσοστά του είδους 3,5% στους μισθωτούς και 3,7% στους συνταξιούχους είναι μάλλον για να γελάς. Οχι μόνο, γιατί ακόμη κι αυτά τα εξευτελιστικά ποσοστά είναι ψεύτικα, αφού θα δοθούν σε δύο δόσεις, αλλά, κυρίως, όταν ξέρεις για τι μισθούς μιλάμε...

Την ίδια ώρα, βέβαια, οι αυξήσεις στην αγορά αγαθών - χάριν των ανατιμήσεων των βιομηχανιών και των μεγαλεμπόρων - θα φθάσουν το 12% ή και ακόμη παραπάνω. Προφανώς εδώ υπάρχει μια αναντιστοιχία με τις αυξήσεις που προτείνει το υπουργείο Οικονομίας. Δε νομίζετε;


Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τίποτε το οποίο μπορεί να σταματήσει την απόφαση της κυβέρνησης να χτυπήσει τη διαπλοκή». Η δήλωση ανήκει στον υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Ορφανό. Αισιόδοξος είναι μάλλον...

Πάντως θα του συνιστούσαμε στις πολιτικές του δηλώσεις να ασχολείται καλύτερα με άλλα θέματα περισσότερο ανώδυνα. Αλλωστε, δε βρίσκεται σε ένα χώρο που η «διαπλοκή» είναι ...άγνωστη λέξη.

Αντιθέτως, ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι ο κατεξοχήν χώρος που λέγονται οι χειρότερες μεγαλοστομίες για να διαψευστούν με πραγματικά εντυπωσιακό τρόπο στη συνέχεια από την πραγματικότητα και τις χαριστικές ρυθμίσεις.

ΜΙΑ ΚΑΙ αναφερθήκαμε στη διαπλοκή, ας καθησυχάσουμε τη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς της ΕΕ, που ανησυχεί μήπως το νομοσχέδιο για τον «βασικό μέτοχο» ανατρέψει τις δυνατότητες -ελεύθερης μεταφοράς και κίνησης κεφαλαίων - στην Ελλάδα.

Τους διαβεβαιώνουμε ότι ουδείς στη σημερινή κυβέρνηση, όπως και στην προηγούμενη διανοήθηκε κάτι τέτοιο, το αντίθετο μάλιστα. Τους τροχονόμους κάνουν και μάλιστα χωρίς να δίνουν κλήσεις!

Επικίνδυνος κατήφορος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ ο κόσμος καίγεται (οι «Ολυμπιακές Αερογραμμές» ξεπουλιούνται) και αυτοί (η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΣΠΑ)... επιστολογραφούν!

Δε φτάνει που η συγκεκριμένη συνδικαλιστική ηγεσία έβαζε πλάτες χρόνια τώρα για να περάσουν όλα τα καταστροφικά σχέδια των κυβερνώντων σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και της ίδιας της εταιρίας, εσχάτως αποφάσισε να... ξυπνήσει από τον συνδικαλιστικό λήθαργο. Οχι, όμως, φευ για να αντισταθεί στο επικείμενο ξεπούλημα της εταιρίας, αλλά για να δώσει... συμβουλές στην κυβέρνηση.

Ιδού τι αναφέρεται σε επιστολή... συμβουλευτικού - προτρεπτικού χαρακτήρα που απέστειλε το ΔΣ της εν λόγω Ομοσπονδίας προς τον υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών Μ. Λιάπη: «Οφείλετε υπουργέ να αντισταθείτε και να παλέψετε την υπόθεση της ΟΑ στην Ευρωπαϊκή Ενωση». «Μπορούμε και εμείς να συμβάλλουμε με αποφασιστικότητα στην κατεύθυνση αυτή». «Βλέπουμε, όμως, υπουργέ αδράνεια, αφήνετε τα πράγματα να εξελίσσονται χωρίς να παρεμβαίνετε ουσιαστικά».

Στη δισέλιδη επιστολή, απουσιάζει κάθε αναφορά - έστω και για «στάχτη στα μάτια» - στο τι σκοπεύει να κάνει η ΟΣΠΑ ώστε να εγκαταλειφθεί η κυβερνητική «δογματική προσέγγιση» (όπως τη χαρακτηρίζει η ίδια) ότι η ΟΑ ή πουλιέται ή κλείνει. Δηλωτικό και αυτό του επικίνδυνου κατήφορου που ακολουθεί χρόνια τώρα η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας. Οι εργαζόμενοι σίγουρα δεν έχουν να περιμένουν απολύτως τίποτα από τη συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία του χώρου τους. Ηρθε η ώρα να αναλάβουν οι ίδιοι πρωτοβουλίες από τα κάτω και σε συστράτευση με τις ταξικές δυνάμεις του κλάδου, να απαιτήσουν δυναμικά τη ματαίωση των κυβερνητικών σχεδίων για το ξεπούλημα των ΟΑ και των άλλων κερδοφόρων δραστηριοτήτων του Ομίλου. Αλλη λύση δεν υπάρχει.

Είδες η ΕΟΚ;

Χρόνο με το χρόνο, μεγαλώνει το κομμάτι της πίτας τόσο του τζίρου όσο και των κερδών του κλάδου τροφίμων και ποτών, που νέμονται οι πολυεθνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Αδιάψευστος μάρτυρας είναι και τα στοιχεία σχετικής έρευνας που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην οικονομική εφημερίδα «Ναυτεμπορική».

Για όσους κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα της εντεινόμενης άλωσης της αγοράς τροφίμων και ποτών στην Ελλάδα από τις πολυεθνικές - μια πραγματικότητα που έχει να κάνει και με τις συνέπειες από τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση - τα στοιχεία της σχετικής έρευνας της «Ν» είναι δεόντως αποκαλυπτικά. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, από τα αντίστοιχα συνολικά μεγέθη των επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών στην Ελλάδα «οι κορυφαίες εταιρίες του κλάδου συγκεντρώνουν στη χώρα μας συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών περί τα 2,3 δισ. ευρώ, κέρδη περί τα 335 εκατ. ευρώ, ενώ απασχολούν περισσότερους από 7.500 εργαζόμενους».

Κι όπως είναι ευνόητο, όσο μεγαλώνει ο έλεγχος των πολυεθνικών στην παραγωγή και διακίνηση τροφίμων και ποτών, τόσο θα ενισχύεται ο λόγος τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων, για την κατάργηση των όποιων ελέγχων υπάρχουν ακόμη, π.χ. για τον περιορισμό των μεταλλαγμένων τροφίμων και άλλων επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία ουσιών.

Είδες η ΕΟΚ - που στις μέρες μας αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ενωση - όπως έλεγε και το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν...

Φως

«Σκέψου, στο πέρασμα του χρόνου, του κάθε χρόνου, κάθε μήνα, κάθε εβδομάδας, ημέρας, ώρας, δευτερολέπτου. Σκέψου στο πέρασμα κάθε κλάσματος δευτερολέπτου. Σκέψου εκείνη τη στιγμή, όπου ο χρόνος του 2004 θα περνάει το κατώφλι της Ιστορίας και πάνω στο 2005 θα σκουντουφλάει. Σκέψου εκείνη τη στιγμή, εκείνο το απειροελάχιστο κλάσμα, εκείνη την απειροελάχιστη υποδιαίρεση του χρόνου. Οταν όλος ο κόσμος την ανάσα του θα κρατάει μες στο σκοτάδι περιμένοντας τις ελπίδες του το φως του 2005 να τις λυτρώσει, έτοιμοι να ζητωκραυγάσουν και να δείξουν την έξοδο στο παρελθόν και την είσοδο στο μέλλον. Σκέψου πως το πετρέλαιο, ο λιγνίτης, η οποιαδήποτε πρώτη ύλη που μετατρέπεται σε ενέργεια και η ενέργεια σε φως, σκέψου πως όλος αυτός ο μετασχηματισμός μόνο από εσένα είναι μπορετός. Χωρίς εσένα δεν υπάρχει φως. Σκέψου τα λοιπόν όλα αντεστραμμένα. Σε βλέπουν, σου ρίχνουν, σου δίνουν σκοτάδι. Εσύ όμως μονίμως να τους λούζεις όλους στο φως. Σκέψου, εσύ είσαι το Φως!».

Του Δημήτρη Δανίκα, από τη χθεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».

Για τις καλύτερες μέρες

Εκτός των άλλων οι μέρες που διανύουμε προσφέρονται για περισυλλογή και απολογισμό. Για τα λαϊκά στρώματα το κλείσιμο του «ταμείου» δείχνει έλλειμμα κι αυτή τη χρονιά. Περιττό να περιγράψουμε τι χάσαμε, να μιλήσουμε για μια καθημερινότητα που γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Τη ζούμε όλοι. Συνεχώς διογκούμενα τα προβλήματα, υποβαθμίζουν ραγδαία αυτό που ονομάζεται ποιότητα ζωής για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Το εορταστικό κλίμα των ημερών δεν απαλύνει το γκρίζο της ζωής μας, απεναντίας το «προάγει» στην απόχρωση του απόλυτου μαύρου.

Αν μείνουμε στις διαπιστώσεις, τότε οι ελπίδες μας για έναν καλύτερο χρόνο γρήγορα θα αποδειχτούν φρούδες. Αλλοι από γνώση άλλοι από ένστικτο ξέρουμε πως το χτες σκιαγραφεί το αύριο, έχει μερίδιο στα μελλούμενα. Αν συμφωνήσουμε ότι ο χρόνος που φεύγει ήταν ελλειμματικός, οφείλουμε να βγάλουμε και συμπεράσματα, να απαντήσουμε στο γιατί, στο ποιος φέρει την ευθύνη και στο τι πρέπει να κάνουμε, ώστε ο επόμενος να είναι καλύτερος. Αν συμφωνήσουμε ότι χτες άρχισε να ξηλώνεται ολόκληρο το πλέγμα των εργασιακών, ασφαλιστικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού, συμφωνούμε ότι αύριο θα ολοκληρωθεί. Αν αναρωτηθούμε ποιος θα το εμποδίσει, η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Σίγουρα όχι το ΠΑΣΟΚ που το άρχισε, όχι η κυβέρνηση της ΝΔ που το συνέχισε, ούτε το μεγάλο κεφάλαιο που το απαίτησε.

Οσοι εξακολουθούν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους για καλύτερη ζωή στους πρασινογάλαζους εταίρους που διαχειρίζονται την κυβερνητική εξουσία για λογαριασμό της άρχουσας τάξης, είναι το λιγότερο αφελείς. Μπροστά στα μάτια τους, στη ζωή που ζουν, στην εμπειρία τους, είναι η απάντηση. Ο δρόμος για την πραγμάτωση των προσδοκιών τους βρίσκεται στους ίδιους, στην ενότητά τους, στον αγώνα τους, στη σύγκρουση με την πολιτική που γεννά και αναπαράγει σε μεγαλύτερη κλίμακα τα προβλήματα. Ο ίδιος ο λαός ήταν, είναι και θα είναι ο αστάθμητος παράγοντας των εξελίξεων, που θα είναι καταλυτικές προς όφελός του, όταν αποφασίσει να εμπιστευτεί τη δύναμή του, να πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Καλύτερες μέρες μπορούν να ξημερώσουν σ' αυτόν τον τόπο, όταν οι εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα κάνουν αποφασιστικά το βήμα της κοινής δράσης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κατά των αποφάσεων της ΕΕ. Οταν ανακαλύψουν πόσα πολλά τους ενώνουν και παραμερίσουν τις όποιες διαφορές, υποτάσσοντάς τες στον αγώνα κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στον ελληνικό λαό και δε θα κουραστεί να του θυμίζει πως κρατά στα χέρια του το κλειδί που του ανοίγει την πόρτα προς μια ριζικά διαφορετική προοπτική απ' αυτήν που του προτείνουν οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου. Μια προοπτική προς όφελός του αποκλειστικά. Αυτό το μήνυμα με επιμονή οι κομμουνιστές κομίζουν στον ελληνικό λαό, γνωρίζοντας πως η λαϊκή αντεπίθεση, η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συμμαχία είναι προϋπόθεση για τη δρομολόγηση φιλολαϊκών εξελίξεων, άρρηκτα συνδεδεμένη με την ισχυροποίηση του κόμματός τους, στο στόχο της οποίας υποτάσσεται η προσυνεδριακή και η συζήτηση που θα διεξαχθεί στα πλαίσια του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, τον ερχόμενο Φλεβάρη και η δράση για την επίτευξή του.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ