Ομως ο σεβασμός στα γηρατειά - τη γενιά που έκτισε τη μεταπολεμική Ελλάδα - δεν μπορεί να περιοριστεί σε «λέξες παρηγόριας», αλλά στην έμπρακτη και ουσιαστική αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς τους και, επομένως, στην καθημερινή και ολόπλευρη φροντίδα τους από το κράτος. Και τα στοιχεία είναι δραματικά: Το 70% από τους 2.140.300 συνταξιούχους παίρνει συντάξεις μικρότερες των 600 ευρώ. Με άλλα λόγια, ζει σε συνθήκες φτώχειας.
Οσο για τα εγκαταλειμμένα παιδιά, δεν μπορούν να αφεθούν σε κάποιες εθελοντικές οργανώσεις. Χρειάζονται οργανωμένες δομές πρόνοιας. Και τις λίγες που υπήρχαν τις διέλυσε το ΠΑΣΟΚ, ενώ και η κυβέρνηση της ΝΔ προκρίνει το δρόμο του εθελοντισμού και των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων. Και σίγουρα, ενόψει του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, θα εμφανιστούν εθελοντές και μη κερδοσκόποι κάθε λογής - που θα ορκίζονται πρωτίστως στα κονδύλιά του...
Εδώ και καμιά δεκαριά τουλάχιστον χρόνια ο ελληνικός λαός για «χωροταξικό σχεδιασμό» ακούει και «χωροταξικό σχεδιασμό» δε βλέπει...
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, πάντως, φαίνεται πως βρήκε τον τρόπο να λύσει το «Γόρδιο δεσμό», προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που θέλουν να φτιάξουν «Αιολικά Πάρκα», στις κορυφές ακόμη και Εθνικών Δρυμών, ξενοδοχειακές μονάδες σε προστατευόμενες περιοχές και ιχθυοκαλλιέργειες σε όποια ακτή γουστάρουν. Εσπευσε, λοιπόν, να καθορίσει τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις για τη χωροθέτηση των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (ΠΟΑΠΔ) και... «ούτε γάτα ούτε ζημιά», που λέει ο λαός μας!
Μήπως τελικά ο χωροταξικός σχεδιασμός - που στο σημερινό καθεστώς, έτσι κι αλλιώς, το κεφάλαιο και τις κατευθύνσεις της ΕΕ θα εξυπηρετεί - καθυστερεί εσκεμμένα, ώστε να προλάβουν να διαμορφωθούν καταστάσεις που ωφελούν την πλήρη ασυδοσία του κεφαλαίου και παγιώνουν τη χωροταξική αναρχία; Μήπως..;
Νέο δάνειο ύψους 30 εκατ. ευρώ ετοιμάζονται να δώσουν οι τράπεζες στον Ομιλο «Κλωνατέξ» του Λαναρά, μετά το «πράσινο φως» που έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ, για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια, ακολουθώντας τη γαλαντόμα προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες πρακτική της προκατόχου της, κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του οικονομικού Τύπου, η Εθνική Τράπεζα εμφανίζεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια να καμφθούν οι αντιστάσεις των άλλων πιστωτριών τραπεζών, που εξέταζαν με επιφύλαξη τη νέα δανειοδότηση του Λαναρά.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, μέσω της Εθνικής Τράπεζας παρεμβαίνει και πάλι υπέρ του επιχειρηματία. Οπως και το 2004, που του εξασφάλισε δάνειο 23 εκατ. ευρώ. Τότε έκλεισε το εργοστάσιο της ΤΡΙΚΟΛΑΝ στη Νάουσα, πετώντας στο δρόμο 100 εργάτες. Στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει ο Λαναράς απέναντι στις τράπεζες, ακολούθησε τον περασμένο Οκτώβρη και το κλείσιμο των εργοστασίων «Β» και «Ολυμπιακή» των «Κλωστηρίων Νάουσας» με άλλες 110 απολύσεις.
Θεωρείται βέβαιο, ότι και η νέα δανειοδότηση στοχεύει στη διευκόλυνση των επιχειρηματικών σχεδίων και την επιτάχυνση της διαδικασίας εξόδου του από τον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας με το κλείσιμο και άλλων εργοστασίων και νέες μαζικές απολύσεις. Μια ακόμα ευκαιρία για εκείνους τους εργαζόμενους του ομίλου «Κλωνατέξ», που ακόμα θεωρούν τον εαυτό τους «εξαίρεση» από την επίθεση που δέχεται η πλειοψηφία των συναδέλφων τους, να βγάλουν συμπεράσματα και να πάρουν, έστω και τώρα, θέση στο μέτωπο του αγώνα...
Κανονικά συνεχίζουν και λειτουργούν οι 14 αίθουσες «Village» στο νέο Εμπορικό Κέντρο «The Mall» στο Μαρούσι. Κι αυτό, παρά την αποκάλυψη του «Ρ» την περασμένη Παρασκευή, πως οι κινηματογράφοι λειτουργούν παράνομα, αφού δε διαθέτουν την απαραίτητη άδεια λειτουργίας. Ούτε η εταιρία έκανε την κίνηση, έστω από φιλότιμο, να τους κλείσει, ούτε το συμβούλιο επιθεώρησης κινηματοθεάτρων πέρασε για να κάνει έλεγχο...
Αξίζει να σημειωθεί, πως το προαναφερόμενο συμβούλιο στην πρώτη επιθεώρηση στις 7 Δεκέμβρη, δεν έβγαλε γνωμάτευση για τους κινηματογράφους, αφού ακόμα, σε μερικές αίθουσες και διαδρόμους, υπήρχαν τεχνικοί που έκαναν εργασίες. Ετσι, αποφασίστηκε πως θα γινόταν νέος έλεγχος λίγο πριν το τέλος του χρόνου, δηλαδή την τρέχουσα εβδομάδα. Μέχρι και προχτές, κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει. Το σημαντικό στην όλη υπόθεση είναι ότι τα επτά μέλη που απαρτίζουν το συμβούλιο (εκπρόσωποι Αστυνομίας, Πυροσβεστικής, Πολεοδομίας, Βιομηχανίας, Ομοσπονδίας Θεάματος, Διεύθυνσης Υγείας Νομαρχίας Αθηνών και Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου) και αρνήθηκαν να δώσουν την πολυπόθητη άδεια, αντικαθίστανται από 1/1/2006! Μήπως οι κ.κ. της «Village» ξέρουν κάτι παραπάνω;
Και μπορεί, βέβαια, τόσο η κυβέρνηση όσο και διάφοροι άλλοι, να επαναλαμβάνουν μονότονα ότι το αντικείμενο της συζήτησης θα είναι η αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η αναβάθμιση του ελέγχου των κεφαλαιοκρατών πάνω στο υποτιθέμενο δημόσιο και δωρεάν αγαθό της Παιδείας θα είναι το πραγματικό θέμα του διαλόγου.
Ανεξάρτητα πάντως τι θα συμβεί σε επίπεδο πολιτικών εντυπώσεων, ένα είναι σίγουρο: Ο Κώστας Καραμανλής που μιλάει για «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια» με τον Γιώργο Παπανδρέου που τάχθηκε επισήμως στη Βουλή υπέρ των «μη κρατικών» πανεπιστημίων δε διαθέτουν περιθώρια ουσιαστικής πολιτικής διαφωνίας.
Οπως και να 'χει, σε αυτή την υπόθεση όλοι θα κριθούν και από το τι θα πουν και, κυρίως, από το τι θα κάνουν.
Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ στο Κόσσοβο πρέπει «να προσβλέπει στην ενίσχυση της ασφάλειας στα Βαλκάνια», σύμφωνα με συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη. Προφανώς σε μια τέτοια εκτίμηση χωράει κάθε σενάριο.
Μόνο που πρέπει να εθελοτυφλεί κανείς για να μην κατανοεί πλέον ότι «ασφάλεια στα Βαλκάνια» είναι αδύνατον να υπάρξει όσο ρυθμιστής των εξελίξεων είναι η ΕΕ και οι ΗΠΑ, ιδίως μάλιστα, όταν ενισχύουν συνεχώς τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή.
Οσο για τα περίφημα «ελληνικά συμφέροντα», που υποτίθεται πως προωθούνται, σίγουρα μια κατατεμαχισμένη Βαλκανική, με τους Αμερικανούς να δημιουργούν ελεγχόμενες εστίες αντιπαράθεσης όπου και όποτε τους καπνίσει, προφανώς κάθε άλλο παρά ευνοεί τον ελληνικό λαό και τα συμφέροντά του.
Σημειώνουμε το γεγονός, για τέσσερις κυρίως λόγους: Πρώτον, επειδή δικαιώνεται στην πράξη η μεγάλη σημασία του εγχώριου λιγνίτη στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Δεύτερον, επειδή η αποφασισμένη και προωθούμενη ήδη «απελευθέρωση» του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας θα οδηγήσει σε σοβαρές ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος, ώστε να γίνουν κερδοφόρες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις παραγωγής του με τη χρήση φυσικού αερίου. Τρίτον, επειδή - για τον ίδιο πάλι λόγο - θα κλιμακωθεί παραπέρα η πολιτική υποβάθμισης της ΔΕΗ. Τέταρτον, επειδή όλα τα παραπάνω, συνεπάγονται πολλές και σοβαρές συνέπειες σε βάρος τόσο των εργαζομένων στη ΔΕΗ, όσο και ολόκληρου του λαού γενικότερα.
Με την ειλικρίνεια που ταιριάζει σ' έναν γνήσιο εκφραστή των συμφερόντων του κεφαλαίου, ο επίτροπος της ΕΕ Χ. Αλμούνια απαρίθμησε προχτές τις ...προϋποθέσεις, που πρέπει να πληροί κανείς για να θεωρείται «απασχολούμενος» - σύμφωνα με τη λογική της ευρωένωσης. Ετσι, στην... προνομιακή αυτή κατηγορία των Ευρωπαίων ανήκουν - πάντα, σύμφωνα με τον αρμόδιο επίτροπο - «όσοι έχουν εργαστεί τουλάχιστον μια ώρα τη βδομάδα αναφοράς της έρευνας (σ.σ. εννοεί την έρευνα της Eurostat για την απασχόληση), είτε έναντι αμοιβής, είτε με σκοπό το κέρδος ή για να βοηθήσουν την οικογενειακή επιχείρηση αμισθί. Περιλαμβάνει την προσωρινή, περιστασιακή ή έκτακτη απασχόληση εφόσον τα άτομα εργάζονται τουλάχιστον μια ώρα τη βδομάδα αναφοράς, ή δεν εργάστηκαν αλλά είχαν μια θέση απασχόλησης ή μια επιχείρηση από την οποία απουσίαζαν προσωρινά σε περίπτωση ασθένειας, διακοπών, εργασιακών διαφορών ή κατάρτισης και εκπαίδευσης».
Με λίγα λόγια, για την ΕΕ εργαζόμενος είναι όποιος δουλεύει έστω και μια ώρα τη βδομάδα (και μάλιστα τη βδομάδα που γίνεται η έρευνα), είτε παίρνει έναν οποιοδήποτε μισθό είτε όχι!
Και βέβαια η άποψη του Χ. Αλμούνια είναι ενδεικτική του πώς αντιλαμβάνεται η ΕΕ την έννοια της εργασίας, αφού πάνω στο προαναφερόμενο μοντέλο του «απασχολούμενου» ξεδιπλώνει το σύνολο των πολιτικών που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της «στρατηγικής της Λισαβόνας» και όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών συμφωνιών, με τις οποίες πορεύεται το σύγχρονο ευρωενωσιακό εποικοδόμημα. Κάτι τέτοια συμπεράσματα όμως είναι απαγορευτικά για τα στελέχη του ΣΥΝ, όπως ο ευρωβουλευτής του κόμματος Δ. Παπαδημούλης. Ο τελευταίος το μόνο που βρήκε να σχολιάσει σχετικά με όσα είπε ο Χ. Αλμούνια ήταν ότι «η ακραία ερμηνεία των επίσημων στατιστικών (...) υπονομεύει ευθέως τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για ελαφρά μείωση της επίσημης καταγεγραμμένης ανεργίας». Για την ταμπακέρα δε βρήκε λέξη να πει. Και πώς θα μπορούσε, αφού ο ΣΥΝ ουσιαστικά στηρίζει τις στρατηγικές επιλογές του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, που μετατρέπουν τους άνεργους σε «απασχολήσιμους» και τους εργαζόμενους σε «απασχολούμενους» μια ώρα τη βδομάδα και μάλιστα χωρίς μισθό...
Αυτό κι αν είναι επίτευγμα! Το τελευταίο εξάμηνο η Τροχαία της Λάρισας πέτυχε αύξηση κατά 600% στην αφαίρεση πινακίδων αυτοκινήτων - οι τροχονόμοι αφαιρούσαν, κατά μέσο όρο, 20 πινακίδες την ημέρα - ενώ μεγάλη δραστηριότητα επέδειξε και το «κόψιμο» κλήσεων για παράνομη στάθμευση, που έφταναν στις 100 ημερησίως. Ομως, αυτή η ένταση των προσπαθειών τροχαίας αστυνόμευσης δεν είχε κανένα θετικό αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση των τροχαίων ατυχημάτων στην περιοχή, τα οποία αυξάνονται, ούτε και του κυκλοφοριακού προβλήματος που ταλαιπωρεί αφάνταστα τους κατοίκους της Λάρισας και τους επισκέπτες της πόλης. Αλλά αυτό μάλλον δεν ενδιαφέρει τον «άτεγκτο» διοικητή της Τροχαίας και τον αστυνομικό διευθυντή του νομού, οι οποίοι περισσότερο νοιάζονται για τα «μπράβο» των προϊσταμένων τους - που είναι ευχαριστημένοι, επειδή εντείνεται η αστυνομοκρατία και, ταυτόχρονα, επωφελούνται οικονομικά τα κρατικά και δημοτικά ταμεία, εισπράττοντας τα «τσουχτερά» πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες - παρά για το «ευχαριστώ» των οδηγών και, γενικότερα, των πολιτών.