Και βέβαια η άποψη του Χ. Αλμούνια είναι ενδεικτική του πώς αντιλαμβάνεται η ΕΕ την έννοια της εργασίας, αφού πάνω στο προαναφερόμενο μοντέλο του «απασχολούμενου» ξεδιπλώνει το σύνολο των πολιτικών που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της «στρατηγικής της Λισαβόνας» και όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών συμφωνιών, με τις οποίες πορεύεται το σύγχρονο ευρωενωσιακό εποικοδόμημα. Κάτι τέτοια συμπεράσματα όμως είναι απαγορευτικά για τα στελέχη του ΣΥΝ, όπως ο ευρωβουλευτής του κόμματος Δ. Παπαδημούλης. Ο τελευταίος το μόνο που βρήκε να σχολιάσει σχετικά με όσα είπε ο Χ. Αλμούνια ήταν ότι «η ακραία ερμηνεία των επίσημων στατιστικών (...) υπονομεύει ευθέως τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για ελαφρά μείωση της επίσημης καταγεγραμμένης ανεργίας». Για την ταμπακέρα δε βρήκε λέξη να πει. Και πώς θα μπορούσε, αφού ο ΣΥΝ ουσιαστικά στηρίζει τις στρατηγικές επιλογές του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, που μετατρέπουν τους άνεργους σε «απασχολήσιμους» και τους εργαζόμενους σε «απασχολούμενους» μια ώρα τη βδομάδα και μάλιστα χωρίς μισθό...