Ορισμένες από τις πλέον ανώδυνες πλευρές της βρετανικής διπλωματίας, σε σχέση με την Ελλάδα τον πρώτο χρόνο μετά την πτώση της χούντας, «φωτίζουν» τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Οφις για το 1975, τα οποία, όπως συνηθίζεται, αποδεσμεύτηκαν μετά την παρέλευση τριακονταετίας. Περιλαμβάνονται πολλοί φάκελοι που αφορούν στις τότε εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα, καθώς και στις διπλωματικές κινήσεις για το πρόβλημα της Κύπρου, ένα χρόνο μετά την τουρκική εισβολή.

Ενδιαφέρον έχουν τα όσα αναφέρονται σε σχέση με τους όρους αποχώρησης της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και τις διαδικασίες στερέωσης της θέσης της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Συγκεκριμένα, στα εν λόγω αρχεία του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών αναδεικνύεται το θέμα ότι η αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, μετά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, τον Αύγουστο του 1974, αντιμετωπίστηκε με συγκαταβατικό τρόπο από τους Βρετανούς, καθώς υπήρχε η διαβεβαίωση από τον Κ. Καραμανλή ότι είναι μια αναστρέψιμη επιλογή, όπως και έγινε βέβαια το 1980.

Στην ετήσια έκθεσή του προς το Φόρεϊν Οφις ο Βρετανός πρέσβης στην Αθήνα, σερ Μπρουκς Ρίτσαρντς, αναφέρει ότι ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής «βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, καθώς έχει να αντιμετωπίσει τις ανατρεπτικές κινήσεις των φιλοχουντικών στρατιωτικών και το αίτημα του κόσμου για άμεση και ριζική αποχουντοποίηση στις Ενοπλες Δυνάμεις». Επίσης, ο Βρετανός πρέσβης προσθέτει: «Από τη δική μας, τη βρετανική πλευρά, και από την πλευρά της Δύσης, το συμφέρον μας είναι η διατήρηση στην εξουσία της σημερινής κυβέρνησης Καραμανλή, καθώς και των πολιτικών συσχετισμών».

Τον Οκτώβρη του 1975, κατά την επίσκεψή του στο Λονδίνο, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής συζήτησε τόσο το Κυπριακό όσο και την αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τα εμπιστευτικά βρετανικά έγγραφα, ο Κ. Καραμανλής είπε στον Βρετανό ομόλογό του ότι όταν έγινε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ο Αττίλας 2, βρέθηκε μπροστά σε τρεις επιλογές. Να παραιτηθεί, να κηρύξει τον πόλεμο στην Τουρκία, όπως ήθελαν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις ή να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, και κατέληξε, είπε ο Ελληνας πρωθυπουργός, στη λιγότερο ανεπανόρθωτη επιλογή.

Αναφορικά με τη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA Ρίτσαρντ Γουέλς, στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 1975, στα βρετανικά έγγραφα σημειώνεται ότι οι ελληνικές αρχές είχαν ζητήσει τη συνδρομή της Σκότλαντ Γιαρντ στις έρευνες, χωρίς να αναφέρουν αν αυτή η συνεργασία υλοποιήθηκε, ενώ οι Βρετανοί διπλωμάτες εκφράζονται με απογοήτευση, γιατί, όπως υποστηρίζουν, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού Τύπου αντιμετώπισε με απάθεια τη δολοφονία του Γουέλς.

Επίσης, καταγράφεται ο ρόλος του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ κατά τα γεγονότα του 1974. Μάλιστα, ο τότε Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Τζέιμς Κάλαχαν, σε έκθεσή του σημειώνει ότι πρώτη έγνοια του Αμερικανού ομολόγου του ήταν να ικανοποιηθεί η Τουρκία.