Γρηγοριάδης Κώστας

...Σε κάθε περίπτωση η αναθέρμανση του αμερικανικού ενδιαφέροντος για την εγχώρια τρομοκρατία κρίνεται από αρμόδιους κύκλους ως "περίεργη" και "πολυσήμαντη", ενώ όλα δείχνουν ότι συνδέεται ευθέως και με την προσεχή συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, κατά την οποία θα κριθεί η αγορά των F-16, τα οποία πριν από λίγες μέρες διαφήμισε δημόσια ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα κ. Τσαρλς Ρις...».

Κι αφού είχαμε την «αναθέρμανση του αμερικανικού ενδιαφέροντος για την εγχώρια τρομοκρατία», ήρθε και η χτεσινή έκρηξη έξω από το υπουργείο Οικονομίας, για να γίνει το αμερικανικό ενδιαφέρον περισσότερο ...χεροπιαστό.

Τι γίνεται στην ΕΡΤ; Απ' ό,τι μας λένε, στο χώρο όπου γίνεται ο κεντρικός έλεγχος της ΝΕΤ, όποτε βρέχει, μπάζει νερά. Οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να καλύπτουν με νάιλον τα μηχανήματα για να μη γίνει διακοπή του προγράμματος και, βέβαια, δουλεύουν σε απαράδεκτες συνθήκες. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, επίσης, και παρότι ξοδεύτηκαν τεράστια ποσά, δεν έχει γίνει εδώ και έξι χρόνια καμία παρέμβαση ή επιδιόρθωση στις κτιριακές υποδομές της ραδιοτηλεόρασης. Για παράδειγμα, εδώ και έξι χρόνια δε λειτουργεί κλιματισμός στα δύο DUBBIN της ΝΕΤ και της ΕΤ-1. Να σημειώσουμε πως σ' αυτούς τους χώρους γίνονται όλες οι εκπομπές της ΝΕΤ και της ΕΤ-1, η επεξεργασία ήχου και εικόνας των ντοκιμαντέρ και των ενημερωτικών εκπομπών. Αλήθεια, τι έχει να πει η διοίκηση της ΕΡΤ και ο πολιτικός της προϊστάμενος, υπουργός Επικρατείας, Θ. Ρουσόπουλος;

Νέα ταραχή θα προκαλέσουν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ οι απόψεις Πάγκαλου, έγραφαν χτες οι εφημερίδες, με αφορμή συνέντευξη του τελευταίου στο προχτεσινό «Εθνος», όπου τάσσεται ουσιαστικά υπέρ των αντιδραστικών αλλαγών στις πρώην ΔΕΚΟ και υπέρ της δρομολόγησης, αμέσως, νέων ρυθμίσεων στο Ασφαλιστικό. Οπως, μάλιστα, υποστηρίζει ο πρώην υπουργός, τα ελλείμματα των πρώην ΔΕΚΟ και το «ασφαλιστικό αδιέξοδο» είναι δύο ωρολογιακές πυρηνικές βόμβες, πάνω στις οποίες καθόμαστε και σφυρίζουμε αδιάφορα και οι οποίες θα εκραγούν μέσα στην τετραετία.

Και σε ό,τι αφορά την ταραχή, μάλλον, δεν έχουν άδικο, αλλά το ενδεχόμενο αυτό δε θα οφείλεται στην όποια παραβίαση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ από τον Θ. Πάγκαλο. Αντίθετα, τα όσα είπε συμφωνούν απόλυτα με την πολιτική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι όποιος κοιτάξει, τόσο την πολύχρονη κυβερνητική του πορεία, όσο και τις σημερινές του θέσεις, μπορεί να το διαπιστώσει. Απλώς, ο Θ. Πάγκαλος δεν «έκρυψε λόγια» και τα 'πε με τ' όνομά τους, χωρίς το συνηθισμένο καμουφλάζ. Το γεγονός αυτό θα είναι και η αιτία της όποιας ταραχής και θα αποσκοπεί, βέβαια, στο ρίξιμο στάχτης στα μάτια των εργαζομένων.

Σε μια από τις ημερίδες του διαβόητου «Ιδρύματος Γκορμπατσόφ», ένας Αμερικανός ομιλητής, στηριζόμενος στο γεγονός ότι, εξαιτίας της συγκέντρωσης των νέων τεχνολογιών σε λίγα χέρια, η καπιταλιστική παραγωγή χρειάζεται όλο και λιγότερους εργαζόμενους, πρόβλεψε, εν είδει υπερβολής, ότι, σε μερικά χρόνια, οι επιχειρήσεις θα χρειάζονται έναν άνθρωπο κι έναν σκύλο. Το σκύλο για να φυλάει τα μηχανήματα και τον άνθρωπο για να ταΐζει το σκύλο.

Τις ίδιας άποψης φαίνεται είναι και ο πρόεδρος της «Alpha Bank» («Αλφα Μπανκ»), Γ. Κωστόπουλος, ο οποίος, μιλώντας, τις προάλλες, στο τραπεζικό φόρουμ του «Εκόνομιστ», «παραπονέθηκε» επειδή - όπως ισχυρίστηκε - στην Ελλάδα οι τράπεζες αντιμετωπίζουν δυσχέρειες στην προσπάθειά τους για μείωση του προσωπικού. Δεν ξέρουμε ποιος εμποδίζει τις τράπεζες να «ξαλαφρώσουν» από τους «παραπανίσιους» εργαζόμενους. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η πολιτική που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς και του ανταγωνισμού, λύνει τα χέρια των τραπεζιτών, για να κάνουν ό,τι γουστάρουν, προκειμένου ν' αυξάνουν, συνεχώς, τα κέρδη τους. Κι αν δεν προχωρούν σε μαζικό «ξεσκαρτάρισμα», δεν είναι γιατί κάποιος τους εμποδίζει, αλλά επειδή η τεχνολογία δεν έφτασε ακόμα σε τέτοιο επίπεδο ανάπτυξης, ώστε να μη χρειάζονται τους εργαζόμενους. Αλλωστε, ήδη, όσους θεωρούν «περιττούς» τους «σχολάνε» αμέσως, δίχως ενδοιασμούς και χωρίς να δίνουν λογαριασμό...

Κι όμως, όλο αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια φούσκα! Στάχτη στα μάτια των εργατών για να συνεχίσουν να είναι πελάτες της ΝΔ σήμερα, όπως χτες του ΠΑΣΟΚ, πάντα πελάτες των εμποροσπιτάδων και των τραπεζών, αιώνια θύματα του κάθε Λάτση σήμερα, όπως χτες του Μπολτζή.

Κι έτσι οι εργάτες που πληρώνουν μια ζωή για την πιθανότητα να αποκτήσουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους καταλήγουν να τρώνε κατακέφαλα την κεραμίδα.

Που σημαίνει πρακτικά ότι αντί να γουρλώνουν τα μάτια για το «σκάνδαλο», είναι καιρός να παλέψουν για την ανατροπή της ίδιας της πολιτικής - σκάνδαλο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ερώτημα δεν είναι μόνον ή κυρίως ρητορικό. Στηρίζεται και στις μπόλικες σχετικές πληροφορίες που κυκλοφορούν στη δημοσιογραφική πιάτσα και επιμένουν ότι το σίριαλ των παραιτήσεων και αποπομπών έχει κι άλλα επεισόδια.

Και δεν υπάρχουν μόνον οι σχετικές πληροφορίες. Υπάρχει, επίσης, ο πολύμορφος «πόλεμος» των «μεγάλων συμφερόντων», που μάχονται για το ποιο θα «φάει» τα περισσότερα από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα κάθε λογής ευρωενωσιακά προγράμματα και τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης των επιχειρηματικών κερδών. Και, βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουν, οι πόλεμοι έχουν και «θύματα», με τον έναν ή άλλον τρόπο.

Πόσο μάλλον, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ και τα στελέχη της στον κρατικό τομέα πρέπει να ικανοποιούν τους φιλόδοξους στόχους που έχει θέσει το κόμμα τους. Πρώτον, να ικανοποιούν τα συνολικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Δεύτερον, να εξυπηρετούν τη «γαλάζια» μερίδα της ολιγαρχίας, που τόσα χρόνια ήταν ριγμένη και στήριξε την εκλογική νίκη της ΝΔ. Τρίτον, να φροντίζουν τα συμφέροντα όσων κατάγγελλαν ως «εθνικούς προμηθευτές», σε συνδυασμό με ανάλογα πολιτικά και κομματικά οφέλη, σε βάρος του δικομματικού τους εταίρου. Τέταρτον, χωρίς όλ' αυτά να βγαίνουν στη δημοσιότητα.

Πράγματι, η συνδυασμένη προώθηση όλων αυτών είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Εκτός των άλλων, γιατί η «πίτα» είναι δοσμένη και οι ενδιαφερόμενοι είναι και ανταγωνιστές, και αχόρταγοι...

Κατά τ' άλλα, η συνεχιζόμενη σκανδαλολογία τούς βολεύει όλους. Η κυβέρνηση παριστάνει το μαχητή κατά της διαφθοράς και το ΠΑΣΟΚ κάνει... αντιπολίτευση καταγγέλλοντας τα σκάνδαλα της ΝΔ. Την ίδια στιγμή, το κυβερνητικό αντεργατικό νομοσχέδιο - έκτρωμα για τις πρώην ΔΕΚΟ πέρασε στα... αζήτητα της επικαιρότητας. Οπως και η στήριξή του από το ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο και η αυριανή πανεργατική πανελλαδική απεργία των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ποιος τα λέει όλα αυτά; Μήπως κάποιος νεοφιλελεύθερος υπουργός Παιδείας, που θα 'λεγε κάποιο στέλεχος του ΣΥΝ; Οχι, τα δηλώνει ευθαρσώς ο Γ. Παπανδρέου, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και, ταυτόχρονα, πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς...

Τι μαθαίνουμε από αυτή τη δήλωση: Πρώτον, ότι ο Γ. Π. είναι υπέρ των μη κρατικών πανεπιστημίων, δηλαδή των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Δεύτερον, ότι αυτά θα απελευθερώσουν τη γνώση, καθότι μόνον οι επιχειρηματίες μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο. Τρίτον, ότι η ΓΣΕΕ ήδη έφτιαξε ένα τέτοιο ίδρυμα, που αύριο θα γίνει ιδιωτικό πανεπιστήμιο και θα δίνει πτυχία.

Ποιος μπορεί να αμφιβάλλει, λοιπόν, ότι το ΠΑΣΟΚ, μαζί με τη ΝΔ, σέρνουν το χορό της ιδιωτικοποίησης της Δημόσιας Παιδείας; Και ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με τη λειτουργία της Ακαδημίας, ανέλαβε πρώτη να φέρει σε πέρας το στόχο που έχουν θέσει τα δύο κόμματα;

Ο υπουργός Υγείας δήλωσε ότι δεν ενοχλήθηκε απ' τη διαμαρτυρία των εργαζομένων και επανέλαβε την άποψή του, όταν γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος, να εξαιρεθούν οι προσλήψεις στο χώρο της Υγείας από το ΑΣΕΠ, χαρακτηρίζοντας γάγγραινα την ισχύουσα διαδικασία. Και αναφερόμενος στις προσλήψεις για στο «Αγία Σοφία» είπε ότι μέχρι τον Ιούνη του 2006 θα γίνουν 100 (δηλαδή 40 που χρωστά απ' το 2004, άλλες 30 απ' το 2005 κι άλλες 30 για το 2006), ενώ τα υπάρχοντα ήδη κενά είναι πολλαπλάσια.

Η γάγγραινα λοιπόν δε βρίσκεται μόνον ή κυρίως στην πράγματι χρονοβόρα ισχύουσα διαδικασία, αλλά πρωτίστως στην κυβερνητική πολιτική λιτότητας και στη λογική της απαλλαγής του κράτους από τις υποχρεώσεις του, που οδηγούν στην υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας και στο πετσόκομμα των ανάλογων κονδυλίων και δαπανών.

Η εκτροπή του Αχελώου ποταμού για την άρδευση του θεσσαλικού κάμπου ξεκίνησε ως ιδέα το 1975, ενώ το 1983 έγινε η πρώτη εξαγγελία του έργου από τον τότε πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου. Από τότε, αν και πέρασαν 30 χρόνια, αν και δαπανήθηκαν 290 δισ. δρχ. για διάφορες μελέτες και έργα, οι Θεσσαλοί μάταια περιμένουν το νερό που θα δώσει πνοή στα χωράφια τους, θα σώσει τον κάμπο απ' την απερήμωση και θα σώσει τον Πηνειό απ' τη ρύπανση. Το έργο, με ευθύνη τόσο της προηγούμενης κυβέρνησης, όσο και της σημερινής, βρίσκεται για άλλη μια φορά μπλοκαρισμένο.

Κι όλα αυτά παρότι στα συμπεράσματα πρόσφατης διημερίδας που διοργάνωσε το ΤΕΕ τονίζονται οι ακόλουθες διαστάσεις του έργου: «Η περιβαλλοντικά θετική, που θα πρέπει να τονιστεί από την πολιτεία, ώστε να επιδιωχτεί η χρηματοδότησή του και από την ΕΕ. Η ενεργειακή και επείγουσα ανάγκη ενεργοποίησης του έργου της Μεσοχώρας. Η αναπτυξιακή, αφού η συμβολή του στην περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας μέσα από την ανάπτυξη της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής και την αύξηση της απασχόλησης».

Τα ακούει άραγε αυτά ο αρμόδιος - και Θεσσαλός - υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς ή απλώς ...«κωφεύει»;

Η ασυδοσία των γαλακτοβιομηχανιών σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών δε σταματάει με κυβερνητικά ανακοινωθέντα για το τι θα γράφουν οι ετικέτες. Οσα κι αν γράψουν οι εφημερίδες ή αναφέρουν οι τηλεοπτικές εκπομπές για δήθεν πόλεμο κυβέρνησης και γαλακτοβιομηχάνων...

Βέβαια, είναι ένα θέμα το τι αναγράφουν οι ετικέτες, γιατί δεν μπορεί, για παράδειγμα, η περιοχή του Ολύμπου να βγάζει τόσο φρέσκο γάλα, που να το βρίσκεις σχεδόν σε όλη την Ελλάδα... Το ίδιο ισχύει για τις φάρμες της Μακεδονίας... Ομως, εδώ τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα, αφού οι ανάγκες της χώρας σε αγελαδινό γάλα ξεπερνούν τους 1.200.000 τόνους και η ΕΕ έχει επιβάλει ποσόστωση παραγωγής στους 800.000 τόνους. Ετσι, το έλλειμμα καλύπτεται με μαζικές εισαγωγές γάλακτος, συμπυκνωμένου και σε σκόνη, από τις βόρειες χώρες της ΕΕ. Μάλιστα, οι δύο τελευταίες κατηγορίες χρησιμοποιούνται μαζικά σε γαλακτοκομικά προϊόντα, που θα έπρεπε να γίνονται από φρέσκο γάλα. Εδώ, εκτός από το θέμα της παραπλάνησης, τίθεται και το κρίσιμο ερώτημα, γιατί κυβέρνηση και ΕΕ επιτρέπουν τη χρήση γάλακτος σε σκόνη, για παράδειγμα, στα παγωτά και τα επιδόρπια; Θεωρείται αυτό δείγμα πολιτισμού..; Οπως και το ερώτημα, ποιος, τι και πόσο ελέγχει το νευραλγικό για τη διατροφή τομέα της παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων.

Για να ανοίξει έτσι ο δρόμος για την αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό και το πολιτικό πεδίο, με την ενίσχυση του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ στην προοπτική της λαϊκής εξουσίας για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και την προώθηση των λαϊκών συμφερόντων.