Η εκτροπή του Αχελώου ποταμού για την άρδευση του θεσσαλικού κάμπου ξεκίνησε ως ιδέα το 1975, ενώ το 1983 έγινε η πρώτη εξαγγελία του έργου από τον τότε πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου. Από τότε, αν και πέρασαν 30 χρόνια, αν και δαπανήθηκαν 290 δισ. δρχ. για διάφορες μελέτες και έργα, οι Θεσσαλοί μάταια περιμένουν το νερό που θα δώσει πνοή στα χωράφια τους, θα σώσει τον κάμπο απ' την απερήμωση και θα σώσει τον Πηνειό απ' τη ρύπανση. Το έργο, με ευθύνη τόσο της προηγούμενης κυβέρνησης, όσο και της σημερινής, βρίσκεται για άλλη μια φορά μπλοκαρισμένο.

Κι όλα αυτά παρότι στα συμπεράσματα πρόσφατης διημερίδας που διοργάνωσε το ΤΕΕ τονίζονται οι ακόλουθες διαστάσεις του έργου: «Η περιβαλλοντικά θετική, που θα πρέπει να τονιστεί από την πολιτεία, ώστε να επιδιωχτεί η χρηματοδότησή του και από την ΕΕ. Η ενεργειακή και επείγουσα ανάγκη ενεργοποίησης του έργου της Μεσοχώρας. Η αναπτυξιακή, αφού η συμβολή του στην περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας μέσα από την ανάπτυξη της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής και την αύξηση της απασχόλησης».

Τα ακούει άραγε αυτά ο αρμόδιος - και Θεσσαλός - υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς ή απλώς ...«κωφεύει»;