Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μόνη πλανητική υπερδύναμη, έχουν διολισθήσει σε μια γραμμή άκρως απειλητική για τον κόσμο. Η χώρα που στήριζε τον φιλελευθερισμό απέναντι στις ολοκληρωτικές τάσεις, η μητρόπολη του ελεύθερου κόσμου, τώρα αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία και το δίκαιο ως έννοιες προς εσωτερική και μόνο κατανάλωση (...) Στους υπολοίπους κατοίκους του πλανήτη δεν αναγνωρίζεται τίποτε. Φυλακές, βασανιστήρια, βομβαρδισμοί, εκτελέσεις από "εσφαλμένη εκτίμηση". Ανθρωποι βασανίζονται και κρατούνται επί μήνες πολλούς - και όταν κρίνονται αθώοι δεν τους ζητείται ούτε συγνώμη (...) Η Ουάσιγκτον δεν μεταδίδει πλέον κανένα υψηλό πολιτειακό μήνυμα. Προβάλλει μόνον ως ψυχρό καθεστώς που εξαντλεί τα περιθώρια βαναυσότητας τα οποία του παρέχει η υπεροπλία του. Η αστερόεσσα, σύμβολο ελευθερίας και δημοκρατίας, κινδυνεύει να προκαλεί μονάχα φόβο και οργή...» (από το κύριο άρθρο στην πρώτη σελίδα της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ»).

ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ... ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ: «Ο Αλάν Φινκιελκρότ παίζει στον κόσμο της διανόησης τον ίδιο ρόλο που παίζει ο Σαρκοζί στον κόσμο της πολιτικής: Είναι ο πυροκροτητής αυτός που δίνει κλωτσιές στη μυρμηγκοφωλιά των κοιμισμένων (...) Καλώ όλα τα ελεύθερα πνεύματα, όποιες και αν είναι οι διαφωνίες τους σε άλλα θέματα, να τον υποστηρίξουν απέναντι στην τυραννία ολοκληρωτικών μειοψηφιών που αποτελούν φορείς ενός χαμερπούς αντισημιτισμού και μιας μισαλλοδοξίας μπογιατισμένης με τα χρώματα της προοδευτικότητας» (δηλώσεις του Πασκάλ Μπρίκνερ / «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΚΑΙ Η ΜΑΡΜΑΓΚΑ: «Ο Λουτσιάνο Κάνφορα (καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι) δημοσίευσε ένα βιβλίο σε μία από τις χειρότερες εκφάνσεις του νεοφιλοσταλινικού πνεύματος. Το "Η δημοκρατία. Ιστορία μιας ιδεολογίας" (...) Ο γερμανός εκδότης C. H. Beck αρνήθηκε να το εκδώσει (...) Ο Γιόαχιμ Γκίντνερ της ελβετικής Neue Zurcher Zeitung συμφωνεί με τις κατηγορίες του διευθυντή του Beck, Ντέτλεφ Φέλκεν (...) Διερωτώμενος μήπως "ο συγγραφέας είναι τυφλός από το αριστερό του μάτι" ο Γκίντνερ επιτιμά τον κ. Κάνφορα "για το ότι δεν έρχεται σε ρήξη "με την κομμουνιστική ιδέα της ιστορικής "αναγκαιότητας"» (ο Ρόμπερτ Κόνκουεστ, του ιδρύματος Χούβερ, στο «ΒΗΜΑ»).