Παρελθόν για τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) αποτελεί, από το περασμένο Σάββατο, ο διορισμένος από την κυβέρνηση πρόεδρός του Α. Οικονομόπουλος, ο οποίος υπέβαλε την παραίτησή του. Αν και στην ανακοίνωση του υπουργείου Απασχόλησης το Σάββατο υποστηριζόταν ότι η παραίτηση - η οποία και έγινε δεκτή - ήταν «για προσωπικούς λόγους», εντούτοις έγινε καθαρό ότι πίσω και απ' αυτήν την παραίτηση κρύβεται ο αδυσώπητος αγώνας για τις προμήθειες και τα δημόσια έργα.

Μάλιστα ακριβώς την επομένη, με νέα του δήλωση, ο υπουργός Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλος, αντιδρώντας στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Παρόν», έσπευσε να δηλώσει ότι η υπόθεση επιβάλλεται «να διερευνηθεί άμεσα και διεξοδικά από τον εισαγγελέα, ώστε να αποδειχθεί τι ακριβώς έγινε στην πραγματικότητα...». Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, ο επιχειρηματίας Εμφιετζόγλου έστειλε επιστολή στο Μέγαρο Μαξίμου, με την οποία καταγγέλλει ότι ο πρόεδρος του ΟΕΚ (χωρίς να κατονομάζεται) του ζήτησε μίζα για να δώσει εντολή εκταμίευσης για ποσό που ο Οργανισμός όφειλε στην εταιρία του.

Χτες ο παραιτηθείς πρόεδρος του ΟΕΚ, σε δήλωση που ανέγνωσε στους δημοσιογράφους, χωρίς, όμως, να δεχτεί καμία ερώτηση, υποστηρίζει: «Ολες οι κατηγορίες είναι εκατό τοις εκατό ψευδείς και ανυπόστατες... Δεν υπάρχει καμία καταγγελία της εταιρίας και ουδέποτε ο κ. Εμφιετζόγλου μου εζήτησε κάτι ή ήρθε σε επαφή μαζί μου». Σημείωνε, δε, ότι «δεν υπήρχε κανένας απολύτως χειρισμός εκ μέρους μου που να σχετίζεται με το θέμα». Εκανε λόγο, μάλιστα, για «ανεύθυνη εξέταση των πραγμάτων», από ποιους άραγε; Και για «πολιτικές σκοπιμότητες πριν τον αναμενόμενο ανασχηματισμό». Και σιβυλλικά ο πρώην πρόεδρος και στέλεχος της ΝΔ κατέληγε πως «αλλού ακούγονται βροντές και αλλού θα πέσουν κεραυνοί».

Πάντως μέχρι στιγμής, και στον ΟΕΚ, οι μόνοι «κεραυνοί» που έχουν δει οι εργαζόμενοι, είναι αυτοί της αντεργατικής πολιτικής που ασκείται σε βάρος των δικαιωμάτων τους. Μια πολιτική, με την οποία η ΝΔ σήμερα, όπως και του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, υποτάσσει και αυτόν τον Οργανισμό, στα συμφέροντα των κατασκευαστών, των εμποροσπιτάδων, των τραπεζιτών και των κομματικών μηχανισμών των δύο κομμάτων.

Το πραγματικό, υπαρκτό, μεγάλο και διαρκές σκάνδαλο στον ΟΕΚ, είναι αυτό που εκτυλίσσεται σε βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, που από το υστέρημά τους πληρώνουν τις εισφορές τους, ενώ τα κεφάλαια, αντί να πηγαίνουν στη λαϊκή στέγη, ενθυλακώνονται από τους επιτήδειους, με πολιτική ευθύνη των εκάστοτε κυβερνώντων. Αυτό το σκάνδαλο, όμως, δεν μπορεί να το «αποκαλύψει» κανένας εισαγγελέας, αλλά μόνον η μαζική αγωνιστική δράση των εργαζομένων, για έναν ΟΕΚ που θα εξυπηρετεί τις δικές τους ανάγκες για φτηνή και ποιοτική κατοικία.