Γρηγοριάδης Κώστας

Και πέρα απ' αυτό, ενώ στην Ελλάδα η τιμή του λίτρου της αμόλυβδης βενζίνης κοντεύει στο ένα ευρώ, στις ΗΠΑ η αντίστοιχη τιμή αγγίζει τα 2 δολάρια το γαλόνι, δηλαδή, 0,53 ευρώ το λίτρο (ένα γαλόνι ισούται με 3,8 λίτρα). Γεγονός, βέβαια, που δεν εμποδίζει τις αμερικανικές εταιρίες πετρελαιοειδών να σημειώνουν σημαντικά κέρδη, από τις δραστηριότητές τους στην αμερικανική αγορά, παρά τους εκεί μεγαλύτερους μισθούς και μεροκάματα, σε σύγκριση με τους δικούς μας. Με άλλα λόγια, ο καθένας μπορεί να καταλάβει, ότι οι κύριοι παράγοντες, που καθορίζουν την εγχώρια τιμή των καυσίμων, είναι οι φόροι και τα κέρδη των μεγάλων εταιριών διύλισης και εμπορίας...

Ενδεικτικές του τι εξυπηρετούν οι δημοσκοπήσεις είναι πολλές φορές οι ερωτήσεις που υποβάλλουν και οι επιλογές που δίνονται στους ερωτώμενους, πολλές εκ των οποίων προσβλέπουν σε απαντήσεις «αξιοποιήσιμες πολιτικά» σε βάρος των ίδιων των πολιτών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε δημοσκόπηση της «Kapa Research» για λογαριασμό του ΜΕΓΚΑ, που παρουσιάστηκε σε εκπομπή του καναλιού σχετικά με τις εξελίξεις στη δημόσια διοίκηση, παρουσία του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλου.

Μία εκ των ερωτήσεων καλούσε τους πολίτες να κρίνουν συνολικά τη δημόσια διοίκηση και ανάμεσα στις επιλογές υπήρχε η απάντηση: «Η δημόσια διοίκηση είναι πια σε καλό επίπεδο».

Αλήθεια, πότε συνέβη επανάσταση στο χώρο αυτό και δεν το πήραμε χαμπάρι; Μήπως χάθηκαν οι ουρές, τα χιλιάδες δικαιολογητικά και η ταλαιπωρία; `Η, μήπως, το σημερινό κράτος δεν εξυπηρετεί εξίσου καλά την εξίσου αντιλαϊκή πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης, όπως και της χτεσινής του ΠΑΣΟΚ;

Ως και στην παράφραση του Λένιν έφτασε ο οπορτουνισμός προκειμένου να επιτεθεί στο ΚΚΕ. Ετσι, σε άρθρο του στην προχτεσινή «Αυγή», ο Χρ. Κεφαλής εκτιμά ότι το ΚΚΕ με την προβολή του ζητήματος του Μάαστριχτ εμποδίζει τη συγκέντρωση δυνάμεων για προοδευτικές αλλαγές, που ο αρθρογράφος τις εστιάζει στην αναθεώρηση της διαβόητης Συνθήκης. Προκειμένου δε, να στηρίξει τις εκτιμήσεις του και να στοιχειοθετήσει τη δήθεν αντιλενινιστική πολιτική του ΚΚΕ, χρησιμοποιεί την κριτική του Λένιν στους «αριστερούς κομμουνιστές» της Γερμανίας, σχετικά με τη «μονοκόμματη επιμονή» τους να μην αναγνωρίζουν την «ειρήνη των Βερσαλιών», μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποσιωπά το γεγονός, όμως, πως την ίδια ώρα και στο ίδιο άρθρο, ο Λένιν κατακεραύνωνε τους Σάιντεμαν και Κάουτσκι, που πρόβαλαν αυτό το σύνθημα, πριν λήξει ο πόλεμος, διευκολύνοντας τους ιμπεριαλιστές να στραφούν ενάντια στο επαναστατικό κίνημα και, μάλιστα, όταν ακόμη υπήρχε η σοβιετική εξουσία στην Ουγγαρία, όταν το ενδεχόμενο ξεσπάσματος νέων επαναστάσεων ήταν ανοιχτό, λόγω επαναστατικής κατάστασης σε μια σειρά χώρες της Ευρώπης, όπως της Γερμανίας.

Νομίζει, λοιπόν, ότι κατακεραυνώνει το ΚΚΕ συγκρίνοντας ανόμοια πράγματα. Πέρα απ' αυτό, όμως, υπάρχουν και τα εξής:

Γιατί, το αντιπάλεμα της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ακόμη και η ενδεχόμενη δυνατότητα κατάργησης των όποιων επιμέρους αρνητικών πλευρών της - στα πλαίσια της ταξικής πάλης - προϋποθέτει την «αναγνώριση» της Συνθήκης ή, αλλιώς, τον εγκλωβισμό στη λογική του «ευρωμονοδρόμου»; Μήπως, το αποφασιστικό και αποτελεσματικό αντιπάλεμα των όποιων επιμέρους αρνητικών πλευρών του καπιταλισμού προϋποθέτει την «αναγνώρισή» του, δηλαδή την οριστική εγκατάλειψη του στόχου της ανατροπής του; Η ζωή, πάντως, δείχνει το αντίθετο.

Σε ό,τι αφορά δε το χαρακτήρα της ΕΕ και αφού... του αρέσει ο Λένιν, του συνιστούμε το άρθρο του τελευταίου «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», γραμμένο το 1915, όπου καταλήγει στο συμπέρασμα πως αυτές είτε είναι απραγματοποίητες, είτε αντιδραστικές και γι' αυτό καλούσε το κόμμα των μπολσεβίκων να μην υιοθετήσει το σύνθημα αυτό. Καλό θα του κάνει, αν το καταλάβει. Υπάρχει στα «Απαντα», εκδ. ΣΕ, τ. 16, σελ. 359-363 και αναδημοσιευμένο στο «Ρ» 25/4/2004, στο 24σέλιδο ένθετο σελ. 12.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ακόμη και το γεγονός, πως θα είναι ακόμη σκληρότερη, απ' αυτή που ζούμε τόσα χρόνια τώρα ΠΑΣΟΚικής διακυβέρνησης, αναμενόμενο είναι...

Ομως, τους «κοινωνικούς διαλόγους», για τους οποίους μίλησε, ας τους αφήσει καλύτερα στην άκρη. Το έχουμε μάθει το «παραμύθι» με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μια χαρά. Πάντως, στους εργαζόμενους δεν αρέσει καθόλου μα καθόλου να... συζητούν, το πώς θα τους καταληστεύουν και θα τους εκμεταλλεύονται.

ΕΝΑ ΤΑΓΜΑ ειδικών «κομάντος» της αντιτρομοκρατικής τους υπηρεσίας ζήτησαν οι Αμερικανοί να έρθει στην Αθήνα - σύμφωνα με όσα γράφονται - και οι κυβερνώντες... πέρα βρέχει.

Μόνον με τα δημοσιεύματα των «Τάιμς», περί των μέτρων ασφαλείας στην Ολυμπιάδα, ιδρώνει φαίνεται το αυτί τους και μόνο αυτά τους απασχολούν. Ακόμη και από τη δική τους σκοπιά, αν το εξετάσουν το πράγμα, το «αίτημα» είναι προσβλητικό για τα μέτρα ασφαλείας, που έχουν πάρει.

Για τον Ελληνα πολίτη δεν το συζητάμε. Και μόνον η μετατροπή των Ολυμπιακών Αγώνων σε... αμερικανική απόβαση στη χώρα αποτελεί προσβολή και ακόμη περισσότερα. Μην ξεχνάμε ότι εδώ θα είναι και όλες οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις της Μεσογείου την περίοδο εκείνη.

ΣΕ ΙΣΧΥ ΑΠΟ χτες - με απόφαση της Κομισιόν - η περίφημη συμφωνία για τον έλεγχο όλων των επιβατών και την παροχή στοιχείων στις ΗΠΑ για οποιονδήποτε ταξιδεύει με αεροπλάνο ευρωπαϊκής εταιρίας. Μιλάμε για τη συμφωνία την οποία απέρριψε το Ευρω-κοινοβούλιο.

Ενδιαφέρουσα είδηση για όσους μας ταλαιπωρούν με αυταπάτες περί «δημοκρατικής Ευρώπης», «πολιτική ενοποίηση» και θεσμοθέτηση της θέλησης των ευρωπαϊκών λαών. Πήραν ένα καλό δείγμα... δημοκρατίας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν καταλάβαμε, βέβαια, τι ακριβώς θέλει να πει με τον μάλλον ατυχή νεολογισμό περί «κλεπτοκρατικού καπιταλισμού». Αν, πάντως, αναφέρεται σε ζητήματα διαφθοράς και χρηματισμού, θα θέλαμε να του κάνουμε γνωστό ότι πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με άρθρα των Μαρξ και Ενγκελς για την αποικιοκρατική πολιτική στην Ασία το 18ο αιώνα. Σε ένα απ' αυτά υπάρχει μια ενδιαφέρουσα επισήμανση για το πώς η Εταιρία Ανατολικών Ινδιών χρημάτιζε πολιτικές προσωπικότητες του αγγλικού Κοινοβουλίου (πρωθυπουργούς, σημαίνοντες υπουργούς, κ.ά.), ώστε αυτοί να προωθήσουν διάφορα νομοσχέδια τα οποία διασφάλιζαν και διαιώνιζαν το μονοπώλιο της Εταιρίας στη λεηλασία των ασιατικών χωρών. Αρα, το φαινόμενο του «κλεπτοκρατικού» καπιταλισμού δεν είναι καινούριο. Ουσιαστικά, τον συνοδεύει από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.

Ο αρθρογράφος, όμως, είναι απληροφόρητος και για το σήμερα. Δεν έχει ακούσει ότι δεν υπάρχει πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, ο οποίος να μην έχει κατηγορηθεί για διαφθορά; Οτι στην Ιταλία ολόκληρο το πολιτικό σύστημα κατηγορήθηκε για χρηματισμό και όχι μόνο; Μάλλον δεν έχει καταλάβει ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός δουλεύει με το «λάδωμα». Και η χρήση του ...λαδιού είναι ανεξάρτητη από τον πολιτικό φορέα που ασκεί καθήκοντα διαχείρισης για λογαριασμό του συστήματος...

«Να επαναπροσδιορίσει τους κανόνες της οικονομίας μέσα σε μιαν ελεύθερη αλλά όχι ασύδοτη αγορά, με άξονα τη δικαιότερη κατανομή πόρων και εισοδημάτων στα μέλη της ΕΕ και στους πολίτες της - κάτι που έχει δρομολογηθεί μέσα από τους θεσμούς της ΕΕ, παρά τις όποιες διαστρεβλώσεις και προσπάθειες οπισθοδρόμησης». Τα παραπάνω αποτελούν ένα βασικό στόχο του Ευρωπαϊκού Κόμματος Αριστεράς, σύμφωνα με άρθρο της Αλκμήνης Ψιλοπούλου, μέλους του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ (δημοσιεύτηκε στην «Αυγή» στις 7 Μάη).

Τα ίδια ακριβώς είπε και ο Γ. Παπανδρέου στην πρόσφατη συνέντευξή του, σχετικά με τις επικείμενες ευρωεκλογές. Τα ίδια, περίπου, λέει και η ΝΔ, παρά τη «γνησιότερη» προσήλωσή της στην «ελεύθερη αγορά».

Απ' ό,τι φαίνεται, δυσκολεύονται να ...ξεχωρίσουν οι οπαδοί του ευρωμονόδρομου και του Μάαστριχτ. Να σκεφτείτε ότι ακόμη και ο Μιχ. Παπαγιαννάκης άρχισε να ανησυχεί και ζητά από την ηγεσία του ΣΥΝ να προχωρήσει σε γραμμή αντιπαράθεσης με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ...

«Κατά τη διάρκεια της ημέρας δεκάδες μέλη του Κογκρέσου εισήλθαν σε ειδικούς χώρους ασφαλείας στο Καπιτώλιο προκειμένου να δουν περίπου 1.800 φωτογραφίες και κάποιες βιντεοταινίες. Οι περισσότεροι εξέρχονταν από τα δωμάτια σοκαρισμένοι και άφωνοι, παρά το γεγονός ότι είχαν δει κάποιες εικόνες που είχαν μεταδοθεί από τα τηλεοπτικά δίκτυα... Οι φωτογραφίες είναι πάντως τόσο σοκαριστικές ώστε τα μέλη του Κογκρέσου εμφανίζονται πολύ προβληματισμένα για το κατά πόσον θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν ή όχι. Ορισμένοι που είχαν αρχικά ταχθεί υπέρ της δημοσιοποίησης των φωτογραφιών δήλωσαν ότι άλλαξαν γνώμη, όταν τις είδαν...».

Αυτά έγραφε πρόσφατα η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» κι όπως θα καταλάβατε, το ρεπορτάζ αναφέρεται σε φωτογραφίες βασανισμού Ιρακινών κρατουμένων από Αμερικανούς στρατιώτες, μυστικούς πράκτορες και ιδιώτες μισθοφόρους, που δεν έχουν δει ακόμη το φως της δημοσιότητας.

Εάν νομίζετε, πάντως, ότι μετά το προαναφερόμενο σοκ, τα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου άλλαξαν γνώμη και για τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ, την κατοχή της χώρας, κλπ, κλπ, κάνετε λάθος. Μια και μόνο ματιά στις λίστες των χρηματοδοτών τους, ήταν αρκετή για να τους... συνεφέρει απολύτως...

Ο καθένας που πάει σ' ένα πρατήριο να βάλει βενζίνη και, βλέποντας το «κοντέρ», όπου καταγράφονται τα λίτρα και η χρέωση, να τρέχει σαν τρελό, βρίζει τα θεία και κοιτάζει άγρια τον βενζινά, ας το σκεφτεί καλύτερα κι ας στραφεί εναντίον εκείνων που ευθύνονται πραγματικά για το άδειασμα της τσέπης του. Διότι, εν προκειμένω, δε φταίνε τα θεία, ούτε ο βενζινάς, που ενδεχόμενα να είναι ο μικρότερος κι ο «αγνότερος» των κλεφτών.

Πρώτα, ας καταραστεί τους Αμερικανούς που με τον πόλεμό τους ενάντια στο Ιράκ και όσα μετέπειτα γίνονται στην πολύπαθη αυτή χώρα, δημιούργησαν το πρόσφορο έδαφος για την κερδοσκοπική δραστηριότητα των μεγάλων πολυεθνικών του πετρελαίου (Πού 'σαι Πάγκαλε που, πριν τον πόλεμο, έλεγες ότι η Αμερική θα πάρει το ιρακινό πετρέλαιο για να το φτηνύνει...).

Μετά, ας τα βάλει με τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εταιριών - Λάτσης, Βαρδινογιάννης και ΣΙΑ - και με τα κρατικά «Ελληνικά Πετρέλαια», που διαχειρίζονται τα καύσιμα στη χώρα μας και καρπώνονται τεράστια υπερκέδρη.

Και, τέλος, ας βρίσει τους κυβερνώντες που αρνούνται να πάρουν μέτρα υπέρ των καταναλωτών, για να μην «στρεβλωθεί» η διαβόητη «ελεύθερη» αγορά, στην οποία έχουν ορκιστεί πίστη και τη διαφυλλάττουν «ως κόρη οφθαλμού»...

Να πούμε: Οχι στον ευρωμονόδρομο! Με ψήφο στο ΚΚΕ!