Και τα σημειώνουμε όλ' αυτά, γιατί - πέρα από το εύλογο των προαναφερόμενων ερωτημάτων - υπάρχουν και μια σειρά άλλοι λόγοι. Μπορεί τα διεθνή ΜΜΕ να δείχνουν τώρα και κάποια γκρεμισμένα σπίτια Παλαιστινίων, αλλά στα πλαίσια της δήθεν «αντικειμενικής και ουδέτερης στάσης» όλ' αυτά παρουσιάζονται ως «μέτρα άμυνας», «περιορισμένες επιχειρήσεις αντιποίνων», «απάντηση στην παλαιστινιακή τρομοκρατία» κλπ. Λες και οι Παλαιστίνιοι έχουν επιβάλει συνθήκες σκληρής κατοχής στους Ισραηλίτες.
Δεν παραλείπουν, επίσης, να υπενθυμίζουν τη «γενναιόδωρη προσφορά της προηγούμενης ισραηλινής κυβέρνησης που απέρριψαν οι Παλαιστίνιοι», καλλιεργώντας ένα κλίμα ισοσκελισμού ευθυνών για τη βία. Ξεχνούν, όμως, ότι η «γενναιόδωρη προσφορά» δεν αποτελούσε εφαρμογή ούτε καν των αποφάσεων του ΟΗΕ και δεν οδηγούσε στη δημιουργία στοιχειωδώς βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους. Γενικά, τα διεθνή ΜΜΕ μοιάζουν να θυμούνται επιλεκτικά τις διακηρύξεις, μόνο, της περίφημης «ειρηνευτικής διαδικασίας», αλλά επιμένουν να αγνοούν τον τρόπο εφαρμογής της, που αποτελεί και τη γενεσιουργό αιτία της δεύτερης Ιντιφάντα.
Πάντως, είτε επιμένουν να διαστρεβλώνουν την αλήθεια, είτε όχι, η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στη Μέση Ανατολή είναι εκρηκτική και άκρως επικίνδυνη, όχι μόνο για τους λαούς της περιοχής. Και αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει μέσα από τη διαστρέβλωση και την παραπληροφόρηση.
Κάνοντας, λοιπόν, πράξη την άποψή του, ανακοίνωσε περιχαρής ότι από την 1η Ιούλη, οπότε το Βέλγιο θα αναλάβει και την εξάμηνη προεδρία της ΕΕ, «η Ευρώπη θα θέσει σε εφαρμογή σειρά ειρηνευτικών πρωτοβουλιών». Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, δηλαδή. Μάλιστα, την ιδιαίτερα αισιόδοξη αυτή προοπτική τη γνωστοποίησε ο ίδιος και στον Παλαιστίνιο ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ, με τον οποίο συναντήθηκε, χτες, κατά την ολιγοήμερη περιοδεία του στην περιοχή.
Ακόμη και αν θελήσει κανείς να υπερσκελίσει το γελοίον της «αμεσότητας αντίδρασης» της ΕΕ, που είναι προφανές, δεν μπορεί να μη θυμηθεί ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της διαβεβαίωναν ότι, αν και η ΕΕ είναι σε θέση να λάβει κομβικά μέτρα πίεσης σε βάρος του Ισραήλ, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί επειδή δεν μπορούν οι χώρες - μέλη της να συμφωνήσουν. Ενδεικτική, ίσως, της διάθεσης για ουσιαστική επίλυση του Μεσανατολικού είναι και η «διακριτική» στάση την οποία τηρεί όλον αυτόν τον καιρό, με ανακοινώσεις που ισοσκελίζουν τις ευθύνες ανάμεσα σε θύτες και θύματα, ενώ ακόμη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών φάνηκε πιο «σκληρός» με την ανακοίνωση καταδίκης της ισραηλινής εισβολής στα Αυτόνομα!
Πάντα έτοιμη να αντιδράσει και μάλιστα στη βάση των ανθρωπιστικών της αξιών η ΕΕ! Μπορεί να αισιοδοξεί ο παλαιστινιακός λαός...
Το θράσος τους δεν έχει όρια. Πρόκειται για την εφημερίδα του Στ. Ψυχάρη, «Το Βήμα».
Στη γνωστή στήλη της εφημερίδας, λοιπόν, με τίτλο «η ερώτηση της ημέρας» ρωτούσε έξι «τυχαίους πολίτες» αν θεωρούν αναγκαίες τις αλλαγές στο ασφαλιστικό. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλοι δικαιολογούσαν το τσάκισμα της κοινωνικής ασφάλισης, είτε γιατί «είμαστε Ευρωπαίοι», είτε γιατί «είχαν πρόβλημα τα ταμεία», είτε γιατί «η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει»...
Είναι γεγονός ότι οι εν λόγω κύριοι «δημοσιογράφοι» που ανέλαβαν να υπερασπίσουν το νέο κυβερνητικό έγκλημα, πρέπει να κουράστηκαν πολύ για να βρουν κόσμο να... μιλήσει υπέρ των κυβερνητικών μέτρων, γι' αυτό και λέμε απλά και ειλικρινά «άξιος ο μισθός τους»...
Στο επίκεντρο της επικαιρότητας βρίσκονται τελευταία οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο παρουσιάζονται δημιουργεί σοβαρές ενστάσεις και ειρωνικά χαμόγελα.
Αραγε, τώρα ανακάλυψαν τα διεθνή ΜΜΕ την πολιτική και τακτική στραγγαλισμού και γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, από την ισραηλινή κυβέρνηση; Τώρα είδαν τις κατεδαφίσεις των παλαιστινιακών σπιτιών, τις δραματικές εικόνες από τις αποκλεισμένες αυτόνομες περιοχές και άλλα παρόμοια συγκινητικά; Μήπως δε γνωρίζουν, ότι η τακτική αυτή αποτελεί μια καθημερινότητα για τον παλαιστινιακό λαό δεκαετίες τώρα, χωρίς σταματημό, ακόμη και κατά τη διάρκεια της περίφημης «ειρηνευτικής διαδικασίας», είτε το Ισραήλ είχε κυβέρνηση το δήθεν ειρηνόφιλο Εργατικό Κόμμα, είτε το φιλοπόλεμο συντηρητικό, είτε και τους δυο μαζί, όπως συμβαίνει σ' αυτή την περίοδο;
Εκεί θα ακούσουν τη γνώμη του κόσμου για το Ασφαλιστικό και για τις κυβερνητικές εξαγγελίες με όλους τους τρόπους. Στερεοφωνικά και τρισδιάστατα και όπως αλλιώς θέλουν.
Να κρατάνε, όμως, καμιά ομπρέλα για το δικό τους καλό και δεν εννοούμε ότι θα βρέχει, άλλο εννοούμε! Το αυτό ισχύει και για όποιους συνδικαλιστές τούς έχει πιάσει τελευταίως μια διαλλακτική διάθεση κι ένα έτσι ανοιξιάτικο συμβιβαστικό πνεύμα.
Οσο για τις περίφημες κυβερνητικές υπαναχωρήσεις, μάλλον κάπου τα έχουν μπερδέψει τα πράγματα. Η πολιτική λογική τους είναι ενιαία και αδιαίρετη. Ούτε βελτιώσεων επιδέχεται, ούτε «καλύτερων διατυπώσεων».
Μια και μόνη υπαναχώρηση είναι εφικτή: Η συνολική υπαναχώρηση και καλά θα κάνουν προς τα εκεί να προσανατολιστούν.
Επίσης, πρέπει να συστήσουμε στους αρμόδιους υπουργούς να μην πολυδίνουν διευκρινίσεις για τις προθέσεις τους, για το δικό τους καλό. Οσο περισσότερες διευκρινίσεις δίνουν, τόσο αποκαλύπτεται το χάλι τους.
Τώρα για κάτι παρεμβάσεις στους υψηλόμισθους, που έλεγε χτες ο υφυπουργός Οικονομικών Απόστολος Φωτιάδης, μόνο για καλό δεν είναι. Ξέρετε, για την κυβέρνηση, ο «υψηλόμισθος» είναι αυτός που είναι μισθωτός και έχει μισθό μεγαλύτερο των 140 χιλιάδων το μήνα!
Και κάτι τελευταίο για τους κυβερνώντες: Ο,τι και να κάνετε, θα σας τα ρίξουμε έξω και τα προγράμματα και τις μελέτες των βρετανικών οίκων και τα πορίσματα. Και στα 80 να βάλετε τα όρια συνταξιοδότησης, έτσι από πείσμα, θα ζούμε όλοι μέχρι τα 120 και βάλε!
Ακόμη και με την αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας προσπαθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να δικαιολογήσει την επιχείρηση πλήρους ανατροπής των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων, που τέθηκε σε εφαρμογή την περασμένη βδομάδα με την εξαγγελία των μέτρων για τη «σωτηρία» των ασφαλιστικών ταμείων. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα όσα είπε ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τ. Γιαννίτσης, σε συνέντευξή του στα χτεσινά «ΝΕΑ».
Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου ότι «με το προτεινόμενο πακέτο (σ.σ. μέτρων) μειώνονται σημαντικά οι συντάξεις και αυξάνονται τα όρια ηλικίας για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια για μια μεγάλη ομάδα ασφαλισμένων», ο υπουργός Εργασίας ένιωσε να θίγεται το... «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης Σημίτη και ως καθηγητής πανεπιστημίου που είναι έσπευσε να... διευκρινίσει: «Η εντύπωση αυτή είναι εν μέρει λανθασμένη». Και - σύμφωνα με το σκεπτικό των κυβερνώντων και του κυρίου καθηγητή - είναι «λανθασμένη» γιατί με το πακέτο μέτρων της κυβέρνησης δεν έχουμε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά... «προσαρμογή»!
Είναι φανερό, ότι και ο υπουργός Εργασίας «κόλλησε το σύνδρομο» που έχουν τα κυβερνητικά και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, ακολουθώντας τα χνάρια των ΠΑΣΟΚων - που βαφτίζουν την έξαρση της ακρίβειας στην αγορά «αναπροσαρμογή τιμών» - ο υπουργός Εργασίας ερμηνεύει την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σαν... «προσαρμογή», εν γνώσει του ότι παίζει με τη νοημοσύνη των εργαζομένων.
Στο όμορφο βασίλειο του «βρέφους Μπους» ο δημόσιος λόγος μονοπωλείται πια από τα δισεκατομμύρια που θα δαπανηθούν, για να υλοποιηθεί το σχέδιο «υιός του Πολέμου των Αστρων», ώστε να προστατευτούν από τους υποτιθέμενους εχθρούς που επιβουλεύονται την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Ή για την κατασκευή μιας νέας, «μικρής» ατομικής βόμβας, που θα έχει τη δυνατότητα να διαπερνά τους τοίχους των υπόγειων καταφυγίων.
Οι συζητήσεις αυτές, δημόσιες και τηλεοπτικές, διανθίζονται με διαφημιστικά διαλείμματα για υπερπολυτελή αυτοκίνητα, διακοπές στις Παρθένους Νήσους ή τις Μπαχάμες, τη στιγμή που στα ταμεία ανεργίας αρχίζει να συρρέει το πλήθος των δεκάδων χιλιάδων και εξαιρετικά προσφάτως απολυμένων από τις επιχειρήσεις, κυρίως της νέας τεχνολογίας.
Την ίδια στιγμή το Σινσινάτι καίγεται, εξαιτίας της ρατσιστικής δολοφονικής αστυνομικής βίας. Η ετήσια «Πράσινη Βίβλος» του Ταμείου Υπεράσπισης των Παιδιών, με θέμα την κατάσταση των τελευταίων στις ΗΠΑ, αναφέρει ότι, σύμφωνα με τα κυβερνητικά στοιχεία, 12 εκατομμύρια ανήλικοι ζούσαν κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας που έχει οριστεί στα 13.290 δολάρια το χρόνο για μια τριμελή οικογένεια. Κι αυτό, γιατί «σε αυτήν την εποχή ανεπανάληπτης ευμάρειας τα παιδιά ζουν στη φτώχεια, επειδή οι γονείς τους αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς»... Οταν αμείβονται..
Σε αυτόν, λοιπόν, το «παράδεισο της νέας οικονομίας», ηχούν τύμπανα πολλά. Από τη μια, τα λιγοστά του πολέμου και της ασυδοσίας και από την άλλη, τα μύρια τύμπανα της κοιλιάς και της ανέχειας...
Ο,τι έχουμε
να πούμε
για το μαύρο σας
το νόμο,
θα το πούμε,
μπαγαπόντες
όλοι σύσσωμοι
στο δρόμο,
θα μιλήσει
η γροθιά μας
κι η μεγάλη μας
οργή
και η «πρότασή» μας
θα 'ναι «γιούχα»
κι «όρσε» παραγιοί!
* * *
Στο τραπέζι
δε θα έρθει
ούτε ένας
να καθίσει,
ο λαός σκοπό
δεν έχει, φυσικά,
ν' αυτοκτονήσει,
συζητείστε
επομένως
σεις το νόμο σας
ντροπή,
ο λαός «αίσχος»
και «κάτω»
έχει μόνο
να σας πει!