Τρίτη 24 Απρίλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
... των διεθνών ΜΜΕ

Και τα σημειώνουμε όλ' αυτά, γιατί - πέρα από το εύλογο των προαναφερόμενων ερωτημάτων - υπάρχουν και μια σειρά άλλοι λόγοι. Μπορεί τα διεθνή ΜΜΕ να δείχνουν τώρα και κάποια γκρεμισμένα σπίτια Παλαιστινίων, αλλά στα πλαίσια της δήθεν «αντικειμενικής και ουδέτερης στάσης» όλ' αυτά παρουσιάζονται ως «μέτρα άμυνας», «περιορισμένες επιχειρήσεις αντιποίνων», «απάντηση στην παλαιστινιακή τρομοκρατία» κλπ. Λες και οι Παλαιστίνιοι έχουν επιβάλει συνθήκες σκληρής κατοχής στους Ισραηλίτες.

Δεν παραλείπουν, επίσης, να υπενθυμίζουν τη «γενναιόδωρη προσφορά της προηγούμενης ισραηλινής κυβέρνησης που απέρριψαν οι Παλαιστίνιοι», καλλιεργώντας ένα κλίμα ισοσκελισμού ευθυνών για τη βία. Ξεχνούν, όμως, ότι η «γενναιόδωρη προσφορά» δεν αποτελούσε εφαρμογή ούτε καν των αποφάσεων του ΟΗΕ και δεν οδηγούσε στη δημιουργία στοιχειωδώς βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους. Γενικά, τα διεθνή ΜΜΕ μοιάζουν να θυμούνται επιλεκτικά τις διακηρύξεις, μόνο, της περίφημης «ειρηνευτικής διαδικασίας», αλλά επιμένουν να αγνοούν τον τρόπο εφαρμογής της, που αποτελεί και τη γενεσιουργό αιτία της δεύτερης Ιντιφάντα.

Πάντως, είτε επιμένουν να διαστρεβλώνουν την αλήθεια, είτε όχι, η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στη Μέση Ανατολή είναι εκρηκτική και άκρως επικίνδυνη, όχι μόνο για τους λαούς της περιοχής. Και αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει μέσα από τη διαστρέβλωση και την παραπληροφόρηση.

Να καταδικαστεί ο ρόλος της ΝΔ

Ούτε στιγμή δεν ταλαντεύτηκε η ηγεσία της ΝΔ για το Ασφαλιστικό. Πήρε αδίστακτα θέση απέναντι στους εργαζόμενους, ενώ αποδεικνύει ακόμα μια φορά το ρόλο της ως καλύτερου συμμάχου και στυλοβάτη της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας μετά πάθους τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της. Η αξιοθαύμαστη ταξική συνέπεια της ηγεσίας της ΝΔ δεν προκαλεί, φυσικά, καμία έκπληξη. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που επιχειρεί να νομιμοποιήσει και δικαιώσει την αντιασφαλιστική επέλαση από τη θέση κόμματος που ανήκει κατ' ευφημισμόν στην «αντιπολίτευση», προκαλώντας σύγχυση σε ένα τμήμα των εργαζομένων. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που εμφανίζεται ως ο ένθερμος συνήγορος υπεράσπισης της «αναγκαιότητας» και του «μονόδρομου» των κυβερνητικών μέτρων. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που βάζει και στην πράξη πλάτη για να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, τόσο με τη συμμετοχή της στο διάλογο - απάτη, όσο και με την ευθεία αποδοκιμασία των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Δεν υπάρχουν περιθώρια αυταπατών και ψευδαισθήσεων. Η ηγεσία της ΝΔ, όπως προκύπτει με σαφήνεια από τις επίσημες θέσεις της και τη συναινετική πρακτική της, όχι μόνο δεν έχει καμία αντίρρηση με τα εξαγγελθέντα κυβερνητικά μέτρα, αλλά ασκεί ποικιλόμορφες πιέσεις για να προχωρήσει πιο αποφασιστικά η κυβέρνηση και σε άλλες νεοφιλελεύθερες «τομές» (φορολογική μεταρρύθμιση, παραπέρα ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων), επικαλούμενη την κρισιμότητα του ασφαλιστικού προβλήματος. Ο Κ. Καραμανλής χαρακτήρισε «αόριστες και αποσπασματικές»(!) τις κυβερνητικές προτάσεις, οι οποίες για το μόνο που διακρίνονται είναι η σαφήνειά τους στην εξόντωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ο πρόεδρος της ΝΔ δεν εξέφρασε καμία αντίρρηση ούτε για τη σημαντική αύξηση των ορίων ηλικίας, θεωρώντας προφανώς το 65ο έτος ως δεδομένο και «κεκτημένο», ούτε για τη δραστική συρρίκνωση των συντάξεων περίπου στο μισό. Η φραστική αντίθεση «σε οποιαδήποτε αύξηση ορίων ηλικίας και εισφορών» είναι προφανές ότι είναι κενή περιεχομένου και γίνεται εκ του ασφαλούς.

Η «κριτική» που ασκεί στα κυβερνητικά μέτρα αποτελεί, ουσιαστικά, την καλύτερη στήριξή τους. Πρώτον, «παραπονιέται» ότι η κυβέρνηση τής λεηλατεί την πολιτική της και «εμφανίζει ως δικές της τις θέσεις που είχε πολεμήσει το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση»! Δεύτερον, την «κατηγορεί» ότι δεν εφάρμοσε με συνέπεια την ασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης της ΝΔ! Τρίτον, προτείνει, στο πλαίσιο του εποικοδομητικού ρόλου της, μια «μακροπρόθεσμη και ολοκληρωμένη πολιτική» για το Ασφαλιστικό, που θα στηρίζεται «στην υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, που θα επιτρέψουν την αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης, την πάταξη της ανεργίας και της μαύρης εργασίας». Εννοείται ότι πρόκειται για νεοφιλελεύθερες αλλαγές, που υλοποιεί και το ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι με τους γρήγορους ρυθμούς που επιθυμεί ο ΣΕΒ και η ΕΕ και αναπαράγει η ηγεσία της ΝΔ. Τέταρτον, στηρίζει την προωθούμενη ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, προπαγανδίζοντας, τόσο το «συμπληρωματικό χαρακτήρα της ιδιωτικής ασφάλισης», όσο και την «αξιοποίηση των αποθεματικών των Ταμείων» κ.ο.κ.

Συμπερασματικά, δεν επιτρέπεται να αφεθεί η ηγεσία της ΝΔ να χρησιμοποιεί τη μάσκα του αντιπολιτευόμενου κόμματος για να κρύψει τη συστράτευσή της στο αντιασφαλιστικό μέτωπο. Οι εργαζόμενοι - και, φυσικά, οι ψηφοφόροι της ΝΔ, που πλήττονται βέβαια από τα μέτρα που στηρίζει η ηγεσία του κόμματος - πρέπει να έχουν ανοιχτό μέτωπο ενάντια στην πολιτική της ΝΔ, η οποία πρέπει να πληρώσει ακριβά για την πολιτική της και όχι να έχει το θράσος να εμφανίζεται ως «σωτήρας».


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ευρωπαϊκή υποκρισία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Είναι κάτι παραπάνω από επείγον οι δύο πλευρές να καθίσουν στο τραπέζι των συνομιλιών» διαπίστωσε ο υπουργός Εξωτερικών του Βελγίου, Λουί Μισέλ, αναφερόμενος στις τελευταίες εξελίξεις ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους.

Κάνοντας, λοιπόν, πράξη την άποψή του, ανακοίνωσε περιχαρής ότι από την 1η Ιούλη, οπότε το Βέλγιο θα αναλάβει και την εξάμηνη προεδρία της ΕΕ, «η Ευρώπη θα θέσει σε εφαρμογή σειρά ειρηνευτικών πρωτοβουλιών». Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, δηλαδή. Μάλιστα, την ιδιαίτερα αισιόδοξη αυτή προοπτική τη γνωστοποίησε ο ίδιος και στον Παλαιστίνιο ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ, με τον οποίο συναντήθηκε, χτες, κατά την ολιγοήμερη περιοδεία του στην περιοχή.

Ακόμη και αν θελήσει κανείς να υπερσκελίσει το γελοίον της «αμεσότητας αντίδρασης» της ΕΕ, που είναι προφανές, δεν μπορεί να μη θυμηθεί ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της διαβεβαίωναν ότι, αν και η ΕΕ είναι σε θέση να λάβει κομβικά μέτρα πίεσης σε βάρος του Ισραήλ, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί επειδή δεν μπορούν οι χώρες - μέλη της να συμφωνήσουν. Ενδεικτική, ίσως, της διάθεσης για ουσιαστική επίλυση του Μεσανατολικού είναι και η «διακριτική» στάση την οποία τηρεί όλον αυτόν τον καιρό, με ανακοινώσεις που ισοσκελίζουν τις ευθύνες ανάμεσα σε θύτες και θύματα, ενώ ακόμη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών φάνηκε πιο «σκληρός» με την ανακοίνωση καταδίκης της ισραηλινής εισβολής στα Αυτόνομα!

Πάντα έτοιμη να αντιδράσει και μάλιστα στη βάση των ανθρωπιστικών της αξιών η ΕΕ! Μπορεί να αισιοδοξεί ο παλαιστινιακός λαός...

Θα κουράστηκαν πολύ...

Το θράσος τους δεν έχει όρια. Πρόκειται για την εφημερίδα του Στ. Ψυχάρη, «Το Βήμα».

Στη γνωστή στήλη της εφημερίδας, λοιπόν, με τίτλο «η ερώτηση της ημέρας» ρωτούσε έξι «τυχαίους πολίτες» αν θεωρούν αναγκαίες τις αλλαγές στο ασφαλιστικό. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλοι δικαιολογούσαν το τσάκισμα της κοινωνικής ασφάλισης, είτε γιατί «είμαστε Ευρωπαίοι», είτε γιατί «είχαν πρόβλημα τα ταμεία», είτε γιατί «η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει»...

Είναι γεγονός ότι οι εν λόγω κύριοι «δημοσιογράφοι» που ανέλαβαν να υπερασπίσουν το νέο κυβερνητικό έγκλημα, πρέπει να κουράστηκαν πολύ για να βρουν κόσμο να... μιλήσει υπέρ των κυβερνητικών μέτρων, γι' αυτό και λέμε απλά και ειλικρινά «άξιος ο μισθός τους»...

Οψιμο ενδιαφέρον...

Στο επίκεντρο της επικαιρότητας βρίσκονται τελευταία οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο παρουσιάζονται δημιουργεί σοβαρές ενστάσεις και ειρωνικά χαμόγελα.

Αραγε, τώρα ανακάλυψαν τα διεθνή ΜΜΕ την πολιτική και τακτική στραγγαλισμού και γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, από την ισραηλινή κυβέρνηση; Τώρα είδαν τις κατεδαφίσεις των παλαιστινιακών σπιτιών, τις δραματικές εικόνες από τις αποκλεισμένες αυτόνομες περιοχές και άλλα παρόμοια συγκινητικά; Μήπως δε γνωρίζουν, ότι η τακτική αυτή αποτελεί μια καθημερινότητα για τον παλαιστινιακό λαό δεκαετίες τώρα, χωρίς σταματημό, ακόμη και κατά τη διάρκεια της περίφημης «ειρηνευτικής διαδικασίας», είτε το Ισραήλ είχε κυβέρνηση το δήθεν ειρηνόφιλο Εργατικό Κόμμα, είτε το φιλοπόλεμο συντηρητικό, είτε και τους δυο μαζί, όπως συμβαίνει σ' αυτή την περίοδο;

Στους δρόμους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, ΚΑΛΑ. Αν θέλουν τόσο διακαώς το διάλογο με τους εργαζόμενους για το Ασφαλιστικό η κυβέρνηση και ο Ρέππας προσωπικά, που απευθύνουν τις προσκλήσεις, ας ...πάνε στις συγκεντρώσεις που θα γίνουν αυτήν τη βδομάδα!

Εκεί θα ακούσουν τη γνώμη του κόσμου για το Ασφαλιστικό και για τις κυβερνητικές εξαγγελίες με όλους τους τρόπους. Στερεοφωνικά και τρισδιάστατα και όπως αλλιώς θέλουν.

Να κρατάνε, όμως, καμιά ομπρέλα για το δικό τους καλό και δεν εννοούμε ότι θα βρέχει, άλλο εννοούμε! Το αυτό ισχύει και για όποιους συνδικαλιστές τούς έχει πιάσει τελευταίως μια διαλλακτική διάθεση κι ένα έτσι ανοιξιάτικο συμβιβαστικό πνεύμα.

Οσο για τις περίφημες κυβερνητικές υπαναχωρήσεις, μάλλον κάπου τα έχουν μπερδέψει τα πράγματα. Η πολιτική λογική τους είναι ενιαία και αδιαίρετη. Ούτε βελτιώσεων επιδέχεται, ούτε «καλύτερων διατυπώσεων».

Μια και μόνη υπαναχώρηση είναι εφικτή: Η συνολική υπαναχώρηση και καλά θα κάνουν προς τα εκεί να προσανατολιστούν.

Επίσης, πρέπει να συστήσουμε στους αρμόδιους υπουργούς να μην πολυδίνουν διευκρινίσεις για τις προθέσεις τους, για το δικό τους καλό. Οσο περισσότερες διευκρινίσεις δίνουν, τόσο αποκαλύπτεται το χάλι τους.

Τώρα για κάτι παρεμβάσεις στους υψηλόμισθους, που έλεγε χτες ο υφυπουργός Οικονομικών Απόστολος Φωτιάδης, μόνο για καλό δεν είναι. Ξέρετε, για την κυβέρνηση, ο «υψηλόμισθος» είναι αυτός που είναι μισθωτός και έχει μισθό μεγαλύτερο των 140 χιλιάδων το μήνα!

Και κάτι τελευταίο για τους κυβερνώντες: Ο,τι και να κάνετε, θα σας τα ρίξουμε έξω και τα προγράμματα και τις μελέτες των βρετανικών οίκων και τα πορίσματα. Και στα 80 να βάλετε τα όρια συνταξιοδότησης, έτσι από πείσμα, θα ζούμε όλοι μέχρι τα 120 και βάλε!


Γρηγοριάδης Κώστας

Παίζουν και με τις λέξεις

Ακόμη και με την αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας προσπαθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να δικαιολογήσει την επιχείρηση πλήρους ανατροπής των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων, που τέθηκε σε εφαρμογή την περασμένη βδομάδα με την εξαγγελία των μέτρων για τη «σωτηρία» των ασφαλιστικών ταμείων. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα όσα είπε ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τ. Γιαννίτσης, σε συνέντευξή του στα χτεσινά «ΝΕΑ».

Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου ότι «με το προτεινόμενο πακέτο (σ.σ. μέτρων) μειώνονται σημαντικά οι συντάξεις και αυξάνονται τα όρια ηλικίας για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια για μια μεγάλη ομάδα ασφαλισμένων», ο υπουργός Εργασίας ένιωσε να θίγεται το... «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης Σημίτη και ως καθηγητής πανεπιστημίου που είναι έσπευσε να... διευκρινίσει: «Η εντύπωση αυτή είναι εν μέρει λανθασμένη». Και - σύμφωνα με το σκεπτικό των κυβερνώντων και του κυρίου καθηγητή - είναι «λανθασμένη» γιατί με το πακέτο μέτρων της κυβέρνησης δεν έχουμε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά... «προσαρμογή»!

Είναι φανερό, ότι και ο υπουργός Εργασίας «κόλλησε το σύνδρομο» που έχουν τα κυβερνητικά και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, ακολουθώντας τα χνάρια των ΠΑΣΟΚων - που βαφτίζουν την έξαρση της ακρίβειας στην αγορά «αναπροσαρμογή τιμών» - ο υπουργός Εργασίας ερμηνεύει την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σαν... «προσαρμογή», εν γνώσει του ότι παίζει με τη νοημοσύνη των εργαζομένων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Ολοι για έναν»!

Η τακτική της κυβέρνησης γύρω από το Ασφαλιστικό είναι δηλωτική του περιεχομένου της πολιτικής της: Το ψέμα, με το οποίο επιχείρησε αρχικά να «πλασάρει» τη στυγνότητά της, εναλλάσσεται πλέον με τον εμπαιγμό περί της δήθεν «υποχωρητικότητά της». Ο κ. Σημίτης και όλοι οι «στιγματισμένοι» υφιστάμενοί του (ας μην ξεχνάμε ότι τις αποφάσεις τις έλαβαν από κοινού όλα τα μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής και του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ) εμφανίστηκαν την περασμένη Πέμπτη, με εκείνη τη γνωστή «αποφασιστικότητα» του στιλ «και τώρα θα τα κάνουμε όλα Γης Μαδιάμ»! Φυσικά, τις προθέσεις τους τις ανακοίνωσαν με... χαμόγελο και με πλήθος διαβεβαιώσεων για την «κοινωνική ευαισθησία» τους...

Η συνέχεια αποκαλύπτεται εξόχως... ΠΑΣΟΚική: Με διαρροές και «διαρροούλες», με «μπιλιετάκια» και ακριτομυθίες προς τα ΜΜΕ, θέλουν τώρα - στο όνομα της παροχής... «διευκρινίσεων» περί των μέτρων, που σκοπίμως θέλησαν εξ αρχής να τα προφυλάξουν από τη λαϊκή οργή ντύνοντάς τα με την αχλή του δήθεν «αδιευκρίνιστου» - να παίξουν το χαρτί του «ελάτε να κουβεντιάσουμε και θα τα βρούμε». Στην ουσία, πρόκειται για πρόσκληση από ένα «δολοφόνο» προς τα υποψήφια θύματά του με αντικείμενο συζήτησης την ανεύρεση του πιο «ευχάριστου» τρόπου εκτέλεσης!

Κανείς δεν πρέπει να παγιδευτεί από την κυβερνητική τακτική. Μια τακτική που, πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι σε ένα σημείο της είναι πραγματικά ειλικρινής: Θέλουν να τα κάνουν όλα Γης Μαδιάμ και το εννοούν. Το θέμα γι' αυτούς είναι το πώς θα καταφέρουν το στόχο τους. Γνωρίζουν ότι ο αντικοινωνικός παροξυσμός τούς αφορά και απειλεί όλους τους Ελληνες εργαζόμενους. Ξέρουν, επομένως, ότι σε μια ευθεία σύγκρουση με την κοινωνία θα ηττηθούν κατά κράτος. Γι' αυτό έχουν βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο για τη διάσπαση του λαϊκού κινήματος. Επιχειρούν να απομονώσουν λαϊκά στρώματα και να τα βγάλουν από τους δρόμους του αγώνα μέσα από τη χυδαία τακτική που διατείνεται: «Εσύ μη μιλάς, εσένα δε θα σε πειράξω»!

Με την παραπάνω μεθόδευση επιδιώκουν, όπως πριν χώριζαν τους αγρότες από τους εργάτες, ή τους μαθητές από τους εκπαιδευτικούς, να απομονώσουν τώρα τους οικοδόμους από τους εμποροϋπάλληλους και τους ναυτεργάτες από τους βιομηχανικούς εργάτες! Πασχίζουν να πείσουν, για παράδειγμα, ότι η εργαζόμενη μάνα δεν έχει λόγο να διαμαρτύρεται, αφού η ίδια (τάχα μου) δε θίγεται και παρά το γεγονός ότι το παιδί της θίγεται! Με δυο λόγια ακολουθούν τη γνωστή τακτική του βιομήχανου, που μοίραζε από ένα αυγό σε κάθε εργάτη, αλλά κρυφά από τους άλλους εργάτες, και μετά άρχιζε να ουρλιάζει «εσύ που έφαγες το αυγό τεμπελιάζεις»...

Τα μέτρα της κυβέρνησης, όσο κι αν η προπαγάνδα του Μαξίμου ξεπεράσει κάθε όριο γκεμπελισμού, είναι πασίδηλο ότι δεν κάνουν καμία εξαίρεση: Πλήττουν το ίδιο βάναυσα όλες τις γενιές, όλα τα επαγγέλματα, ολόκληρη την κοινωνία. Ενα τέτοιο ενιαίο αντιδραστικό μέτωπο, μια τέτοια ενιαία επίθεση δεν μπορεί παρά να βρει απέναντί της την ενιαία πάλη του λαού. Η καρατόμηση των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αφορά τους πάντες. Δεν υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο χαμένοι. Εφόσον αυτά τα μέτρα περάσουν είναι όλοι χαμένοι από χέρι. Είναι χαμένοι και στο διηνεκές. Εδώ πια η μάχη που άρχισε δεν μπορεί να διέπεται παρά μόνο από μια αρχή: «Ολοι για έναν και ένας για όλους»!

Τρομοκράτες και «τρομοκράτες»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο χτεσινός εφιάλτης της ομηρίας 120 ανθρώπων σε ξενοδοχείο της Κωνσταντινούπολης -έστω κι αν τελείωσε αναίμακτα- φέρνει στο προσκήνιο το πώς σκέπτονται οι ιθύνοντες της Τουρκίας σε ό,τι αφορά το έγκλημα, τόσο ως προς τον ορισμό του όσο και ως προς τον κολασμό του. Ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε την τρομοκρατική επιχείρηση στο ξενοδοχείο Swissotel, ο Μοχάμεντ Τοκτζάν, είχε καταδικαστεί από την τουρκική Δικαιοσύνη για την πειρατεία σε πλοίο που έπλεε στο Βόσπορο το 1996. Ωστόσο, αμνηστεύτηκε φέτος από την κυβέρνηση, διότι η δική του δράση «συνέφερε»: οι πράξεις του είχαν «εθνικιστικό» κίνητρο, τη σύγκρουση στην Τσετσενία και τη σύνδεση της Τουρκικής εθνικότητας με τον Καύκασο. Αντίθετα, εκ των αριστερών πολιτικών κρατούμενων δεν αμνηστεύτηκε κανείς. Βλέπετε, τα δικά τους κίνητρα δεν ήταν «εθνικιστικά», αλλά αντίθετα, ταξικά. Και αυτό δε συμφέρει καθόλου...

Ηχούν τύμπανα πολλά...

Στο όμορφο βασίλειο του «βρέφους Μπους» ο δημόσιος λόγος μονοπωλείται πια από τα δισεκατομμύρια που θα δαπανηθούν, για να υλοποιηθεί το σχέδιο «υιός του Πολέμου των Αστρων», ώστε να προστατευτούν από τους υποτιθέμενους εχθρούς που επιβουλεύονται την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Ή για την κατασκευή μιας νέας, «μικρής» ατομικής βόμβας, που θα έχει τη δυνατότητα να διαπερνά τους τοίχους των υπόγειων καταφυγίων.

Οι συζητήσεις αυτές, δημόσιες και τηλεοπτικές, διανθίζονται με διαφημιστικά διαλείμματα για υπερπολυτελή αυτοκίνητα, διακοπές στις Παρθένους Νήσους ή τις Μπαχάμες, τη στιγμή που στα ταμεία ανεργίας αρχίζει να συρρέει το πλήθος των δεκάδων χιλιάδων και εξαιρετικά προσφάτως απολυμένων από τις επιχειρήσεις, κυρίως της νέας τεχνολογίας.

Την ίδια στιγμή το Σινσινάτι καίγεται, εξαιτίας της ρατσιστικής δολοφονικής αστυνομικής βίας. Η ετήσια «Πράσινη Βίβλος» του Ταμείου Υπεράσπισης των Παιδιών, με θέμα την κατάσταση των τελευταίων στις ΗΠΑ, αναφέρει ότι, σύμφωνα με τα κυβερνητικά στοιχεία, 12 εκατομμύρια ανήλικοι ζούσαν κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας που έχει οριστεί στα 13.290 δολάρια το χρόνο για μια τριμελή οικογένεια. Κι αυτό, γιατί «σε αυτήν την εποχή ανεπανάληπτης ευμάρειας τα παιδιά ζουν στη φτώχεια, επειδή οι γονείς τους αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς»... Οταν αμείβονται..

Σε αυτόν, λοιπόν, το «παράδεισο της νέας οικονομίας», ηχούν τύμπανα πολλά. Από τη μια, τα λιγοστά του πολέμου και της ασυδοσίας και από την άλλη, τα μύρια τύμπανα της κοιλιάς και της ανέχειας...

«Διάλογος»

Ο,τι έχουμε

να πούμε

για το μαύρο σας

το νόμο,

θα το πούμε,

μπαγαπόντες

όλοι σύσσωμοι

στο δρόμο,

θα μιλήσει

η γροθιά μας

κι η μεγάλη μας

οργή

και η «πρότασή» μας

θα 'ναι «γιούχα»

κι «όρσε» παραγιοί!

* * *

Στο τραπέζι

δε θα έρθει

ούτε ένας

να καθίσει,

ο λαός σκοπό

δεν έχει, φυσικά,

ν' αυτοκτονήσει,

συζητείστε

επομένως

σεις το νόμο σας

ντροπή,

ο λαός «αίσχος»

και «κάτω»

έχει μόνο

να σας πει!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ