Θα μπορούσαμε, βέβαια, να πούμε κι άλλα. Για παράδειγμα, πότε σεβάστηκε αυτές τις αρχές η ελληνική κυβέρνηση, ώστε να θέλει τώρα να κάνει και το δάσκαλο; Μήπως όταν συμμετείχε μέχρι το λαιμό σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό, κατάφωρα παράνομο ακόμα και σύμφωνα με τη Χάρτα του ΟΗΕ; Ποιο δίκαιο λοιπόν εφαρμόζει; Το διεθνές δίκαιο και κανόνες ή το δίκαιο της «νέας τάξης»; Σεβάστηκε μήπως τα σύνορα των γειτονικών χωρών ή συνέβαλε κι αυτή στις πάμπολλες αλλαγές συνόρων, που έχουν γίνει στα Βαλκάνια, τα τελευταία δέκα χρόνια; Συμβάλλει στην ειρηνική επίλυση των διαφορών η δημιουργία του περιβόητου Συμφώνου Σταθερότητας, που στόχο έχει τη βίαιη υποταγή των γειτονικών χωρών στις ευρωΝΑΤΟικές δομές; Μήπως σέβεται την αρχή της μη επέμβασης στα εσωτερικά τρίτων χωρών, όταν τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ανατροπής του Μιλόσεβιτς και δίνει πολύμορφη βοήθεια στη γιουγκοσλαβική αντιπολίτευση; Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με τα ψέματα.
Σε συνάντησή τους με τη διοίκηση του σωματείου των εργαζομένων, πριν 25 μέρες και μετά από πολυήμερη απεργία στο εργοστάσιο, οι ιδιοκτήτες της γαλακτοβιομηχανίας «Ολυμπος» της Λάρισας, είχαν δεσμευτεί, δημοσίως και γραπτώς, ότι δε θα γίνουν άλλες απολύσεις εργαζομένων και θα εφαρμοστούν όσα προβλέπονται στη συλλογική σύμβαση εργασίας για τις αμοιβές και γενικότερα τις εργασιακές σχέσεις. Και, «πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», αθέτησαν τις δεσμεύσεις τους προχωρώντας σε νέες απολύσεις, ενώ άλλοι 40 εργαζόμενοι - οι μισοί απ' όσους έμειναν στη δουλιά μετά τις πρώτες απολύσεις - έφυγαν με τη μέθοδο των «οικειοθελών αποχωρήσεων».
Το πρώτο που θα σκεφτεί κανείς, είναι ότι οι συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες δεν έχουν μπέσα, αφού δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους και δεν τιμούν την υπογραφή τους. Δεν είναι, όμως, τόσο το ποιόν του χαρακτήρα αυτών των «επιχειρηματιών», που εξηγεί τη στάση τους, όσο το γεγονός ότι νιώθουν πως έχουν «λυμένα τα χέρια τους», να συνεχίζουν και να εντείνουν την επίθεση κατά των εργαζομένων, έχοντας ως συμπαραστάτη την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Εκ του ασφαλούς, λοιπόν, «το παίζουν» τσαμπουκάδες οι ιδιοκτήτες του «Ολυμπος», αλλά, όπως έδειξε και η πολυήμερη απεργία στο πρώην συνεταιριστικό εργοστάσιο, οι εργαζόμενοι δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία λέξη τους...
Το χρηματιστήριο δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας χώρος συγκέντρωσης λαϊκών αποταμιεύσεων από την ολιγαρχία. Συγκέντρωσης του χρήματος στα χέρια των ολίγων και ισχυρών. Ενας χώρος άκρατης κερδοσκοπίας και νόμιμης ή παράνομης κλοπής, όπου ισχύουν οι νόμοι της ζούγκλας. Αυτά έχουμε γράψει και υπογραμμίσει πολλές φορές. Κι έχουν επιβεβαιωθεί πολύμορφα στην πράξη. Ακόμη και όσα κατέθεσε προχτές στη Βουλή, ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, τις εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιώνουν.
Από την 1.1.1999 μέχρι 30.6.2000, είπε ο κ. Θωμαδάκης, αντλήθηκαν από το ΧΑΑ 4,5 τρισεκατομμύριο δραχμές και συμπλήρωσε: «Απ' αυτά μόνο τα δύο τρισεκ. αξιοποιήθηκαν. 1,3 τρισεκ. πήγαν σε νέες επενδύσεις. Για αγορές και συμμετοχές σε εταιρίες διατέθηκαν 450 δισεκ. ενώ άλλα 200 δισεκ. δραχμές διατέθηκαν για μειώσεις δανεισμού». Με άλλα λόγια, δηλαδή και μόνο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, μια χούφτα τρανοί και ισχυροί έγιναν κατά πολύ τρανότεροι. Πρώτον, συγκεντρώνοντας στα θησαυροφυλάκιά τους το τεράστιο ποσό των 4,5 τρισεκ. δραχμών. Δεύτερον, κρατώντας τα μισά και περισσότερα, για... εξωεπιχειρηματικές δραστηριότητες.
Κι αυτή, βέβαια, είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι όσο υπάρχουν συμφέροντα, όσο υπάρχουν οικονομικές δυνάμεις και μεγιστάνες του πλούτου θα υπάρχουν και «διαπλοκές».
Και να είστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει «διαπλοκή» που να τη θέλει μόνο... η μία πλευρά. Δηλαδή τι να πιστέψουμε εμείς τώρα; Πως τα δυο μεγάλα κόμματα που έχουν θητεύσει επί δεκαετίες στην κυβέρνηση της χώρας, εμφανίζονται αλληλοκατηγορούμενα να είναι χωμένα «μέχρι το λαιμό» στη διαπλοκή, επειδή... τους πίεσαν οικονομικοί παράγοντες και τα στελέχη τους είναι... αδύναμοι χαρακτήρες;
Να δείτε τελικά που... πιο ειλικρινής από όλους προκύπτει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που εμμέσως, ομολογεί ότι τη δική του κυβέρνηση την έριξαν -όπως εκτιμά βέβαια- τα «διαπλεκόμενα», όχι γιατί τους αντιστάθηκε, αλλά γιατί... διαφώνησαν. Συμπληρώνει, βέβαια, ότι τα «διαπλεκόμενα» κυβερνάνε τη χώρα!
Οσο για τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και το ΣΥΝ τι να πει κάνεις; Δεν πειθόμαστε, φυσικά, ότι η υπόθεση της διαπλοκής είναι θέμα... κοινωνικών αξιών και κοινωνικών συνηθειών, δηλαδή ένα... θεωρητικό θέμα αντίστασης στον «ψυχαρισμό», όπως πήγε να μας το παρουσιάσει.
Τι να γίνει τώρα δηλαδή; Υπάρχουν πολιτικές συγκεκριμένες που εφαρμόζονται και πολιτικές επιλογές που υλοποιούνται κομμένες και ραμμένες στα μέτρα και τα συμφέροντα των «διαπλεκόμενων» παντός τύπου. Κορυφαία είναι αυτή της ΟΝΕ, πώς να το κάνουμε!
Αμα θέλει να διαφωνήσει κάνεις δεν τον εμποδίζει. Οσο για τα χτεσινά του Φλωρίδη, που θέλει λέει να εξυγιάνει εδώ και τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο, το αντιλαμβανόμαστε ως... ανέκδοτο. Από όπου και να την πιάσεις αυτή την υπόθεση μυρίζει άσχημα.
Κατ' αρχάς, με αυτού του είδους τις εκθέσεις οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές, άλλοτε για τα ατομικά δικαιώματα, άλλοτε για τις θρησκευτικές ελευθερίες και άλλοτε για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, οικοδομούν το προπαγανδιστικό οικοδόμημα της «νέας τάξης πραγμάτων» και προωθούν το ρόλο τους ως παγκόσμιων επικυρίαρχων. Είναι «εργαλεία» επέμβασης στα εσωτερικά των άλλων χωρών και πλήρους κατάλυσης των βασικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου περί μη επέμβασης στα εσωτερικά των χωρών και απαραβίαστου των συνόρων.
Μιλάνε ξεκάθαρα και δε μασάνε τα λόγια τους για το ρόλο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Εναν ρόλο παρακολούθησης του κάθε τι που συμβαίνει στην εσωτερική ζωή της χώρας μας, και όχι μόνο παρακολούθησης και καταγραφής αλλά και, όπως αναφέρουν, «εργάζονται συστηματικά» για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ελλάδα. Από πού άραγε αντλούν αυτό το δικαίωμα; Η απάντηση πρέπει να δοθεί από την κυβέρνηση. Ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό παραδέχονται ότι κατευθύνουν τις εξελίξεις εντός της χώρας μας.
Πέρα απ' αυτό, όμως, ποιος θα πιστοποιήσει ότι οι εκλογές θα είναι «δίκαιες και ελεύθερες»; Οι διεθνείς παρατηρητές, σύμφωνα με τον Γ. Παπανδρέου. Κι όταν λέει διεθνείς, εννοεί αυτούς από την ΕΕ και τον ΟΑΣΕ. Παρατηρητές, για τους οποίους ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Κ. Παπούλιας είχε μια αποκαλυπτική εμπειρία - όταν είχε συμμετάσχει ως παρατηρητής στις εκλογές για την Προεδρία της Γιουγκοσλαβίας - την οποία και διηγήθηκε χτες στο ρ/σ «Φλας». Οταν, όπως είπε, ήταν ένας Σερβοαμερικάνος, που διεκδικούσε την Προεδρία της Γιουγκοσλαβίας, ως αντίπαλος του Μιλόσεβιτς. «Πήγα - είπε ο Κ. Παπούλιας - στη συνάντηση της ολομέλειας των εκπροσώπων του ΟΑΣΕ. Ξέρετε τι επικρατούσε; Εμείς δεν ήρθαμε εδώ για να δούμε και να καταγράψουμε το πώς έγιναν οι εκλογές, εμείς ήρθαμε εδώ γιατί πρέπει να βοηθήσουμε στην ανατροπή του Μιλόσεβιτς».
Ποια ήταν η ατζέντα της επίσημης συνάντησης που είχε χτες ο Μπιλ Κλίντον με τον Τούρκο ομόλογό του; Σύμφωνα με τα όσα είπε μια μέρα νωρίτερα ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας Σ. Μπέργκερ «θα μιλήσουμε φυσικά για διμερή θέματα, τις ευρωτουρκικές σχέσεις, τα ελληνοτουρκικά θέματα, ζητήματα του Αιγαίου και της Κύπρου». Η έμφαση που δίνεται, φανερά πλέον, από την κυβέρνηση των ΗΠΑ στα «ζητήματα του Αιγαίου» -και βέβαια δεν εννοούν την υφαλοκρηπίδα ή μόνο αυτή- φυσικά δεν είναι τυχαία. Δείχνει ξεκάθαρα ποιος υποδαυλίζει και υποθάλπει τις διεκδικήσεις του καθεστώτος της Αγκυρας, αλλά κυρίως δείχνει ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί έχουν βάλει στο «τραπέζι» το Αιγαίο, με στόχο την υπό την επικυριαρχία τους μοιρασιά. Φυσικά, η κυβέρνηση Σημίτη όχι μόνο δεν αντιδρά, αλλά ψάχνει φόρμουλα για το πώς θα το «περάσει» στον ελληνικό λαό..,
«Δε γνωρίζω περί του εντάλματος» που εξέδωσε η Interpol κατά του Μιλόσεβιτς, αλλά «ούτε θέλω να το αμφισβητήσω», ήταν η πρώτη αντίδραση του Τ. Χυτήρη όταν του τέθηκε σχετικό ερώτημα χτες. Σημασία, όμως, έχουν τα λόγια του κυβερνητικού εκπροσώπου που ακολούθησαν: «Η Ελλάδα πάντα σέβεται τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Δεν προκύπτει, ούτε προβλέπεται επίσκεψη του κ. Μιλόσεβιτς στη χώρα μας» είπε ο Τ. Χυτήρης.
Με άλλα λόγια, φυσικά και αν εμφανιζόταν ο Μιλόσεβιτς στην Ελλάδα θα τον συνελάμβανε η Ελληνική Αστυνομία! Αυτές είναι, βλέπετε, οι «διεθνείς υποχρεώσεις» της κυβέρνησης τις οποίες ο κ.Σημίτης τις σέβεται και τις εφαρμόζει κατά γράμμα...
Απολαύστε το κυβερνητικό... ενδιαφέρον για τους σεισμόπληκτους:
«Η κυβέρνηση είναι εδώ για να ολοκληρώσει την αποκατάσταση των σεισμοπαθών», δήλωσε χτες στο «πρες ρουμ» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μετά από σχετικές ερωτήσεις.
«Πότε κ. υπουργέ;», ξαναρώτησαν οι δημοσιογράφοι. «Αλλη ερώτηση»(!!!), ήταν η αντίδραση Χυτήρη...
Τα... φοβερά και τρομερά που ανακοίνωσε για την αγροτική οικονομία ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη και τα περιβόητα δεκάδες τρισεκατομμύρια, που θα δαπανηθούν για τη στήριξη των αγροτών, εξειδικεύτηκαν, με προχτεσινές ανακοινώσεις του υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας, Χρ. Πάχτα.
Οπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο, η κυβέρνηση έστειλε στην ΕΕ το «επιχειρησιακό πρόγραμμα για την αγροτική ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της υπαίθρου», ύψους 1,1 τρισ., που θα επιτρέψει -λέει- «τη δημιουργία μιας νέου τύπου "Ζωντανής Υπαίθρου"». Οι... δράσεις, που θα προωθηθούν σ' αυτά τα πλαίσια, έχουν επιλέξει τους εξής στόχους: «Τη δημιουργία ανταλλακτικών ευκαιριών απασχόλησης στους αγρότες. Τη διασφάλιση της ποιότητας. Την προώθηση των εξαγωγών. Την ενημέρωση - ευαισθητοποίηση - τεχνική υποστήριξη των γεωργών».
Αυτές είναι οι κυβερνητικές ...δράσεις. Οποιος αναζητήσει σ' αυτές οτιδήποτε μπορεί να έχει σχέση με την ουσιαστική στήριξη της αγροτικής παραγωγής θα σπάσει τα μούτρα του.
Είναι κάτι φυσικό, αφού πρωταρχικός κυβερνητικός στόχος είναι η μείωση του αγροτικού πληθυσμού. Γι' αυτό και οι δήθεν εναλλακτικές ευκαιρίες απασχόλησης, οι εκστρατείες ενημέρωσης, κλπ., όλοι γνωρίζουν πως είναι χωρίς πραγματικό αντίκρισμα.
Μνημόσυνο
εψάλη
των θυμάτων,
εν μέσω
παραγκών
και χαλασμάτων
και κλαίγαν
τους νεκρούς
οι συγγενείς,
και που
το έγκλημα
δεν πλήρωσε
κανείς!
* * *
Μνημόσυνο
εψάλη
των θυμάτων,
εν μέσω
των αρμόδιων
Πιλάτων
και θρήνησε
το πλήθος
με οργή
αυτούς
που «φάγαν»
εργολάβοι
και ταγοί!
Ο χρόνος που πέρασε απλά επιβεβαίωσε μια δεδομένη πολιτική. Την πολιτική μιας κυβέρνησης που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν καύσιμο για την αδηφάγα μηχανή που δουλεύει ασταμάτητα για να τροφοδοτεί με πλούτο την άρχουσα τάξη. Και για να διαπιστώσουμε τα παραπάνω δεν έπρεπε να περάσει ένας χρόνος από το σεισμό της Αττικής. Κατά τη διάρκεια του χρόνου πολλές ήταν οι περιπτώσεις που μας θύμισαν τον ετήσιο απολογισμό της ντροπής, που τα στελέχη της κυβέρνησης παρουσίασαν στον ελληνικό λαό. Αλλωστε, αντίστοιχους απολογισμούς έχουμε δει και σε περιπτώσεις καταστροφικών πλημμυρών, πυρκαγιών ή παλαιότερων σεισμών.
«Πρέπει να δημιουργηθεί ένα μέτωπο για την αλλαγή πλεύσης της χώρας. Για μια πολιτική που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και όχι τους αριθμητικούς δείκτες και τα κέρδη των κάθε είδους οικονομικών συμφερόντων», όπως επισημαίνει και στην ανακοίνωσή του, με αφορμή τον ένα χρόνο από το σεισμό, το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ.