Eurokinissi

Από παλιότερο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για εκπαιδευτικούς

Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ αποτελεί έκφραση της κατεύθυνσης της ΕΕ που υλοποιούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα. Επί της ουσίας το πτυχίο βεβαιώνει απλώς κάποιες γνώσεις και μια δυνητική πρόσβαση στο επάγγελμα, όπως άλλωστε προβλέπεται και από τις αποφάσεις της Μπολόνια για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Πιο συγκεκριμένα, οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί καλούνται να ξαναδιαβάσουν, να πληρώσουν φροντιστήρια (περίπου 3.000 ευρώ) και τελικά να αξιολογηθούν μόνο και μόνο για να πιάσουν δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασαν και αποδεδειγμένα κατέχουν.

Ομως και αυτό δεν είναι τυχαίο. Η λογική της διά βίου αβεβαιότητας, η προώθηση ενός ολόκληρου πλέγματος καταρτίσεων, επανακαταρτίσεων και κυρίως αξιολογήσεων δεν μπορεί παρά να επικεντρώνει και στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, ο οποίος εντάσσεται άλλωστε στον ιδεολογικό μηχανισμό του αστικού κράτους. Μάλιστα, σε πρόσφατο ντοκουμέντο της ΕΕ τονίζεται η ανάγκη για «καθιέρωση ανταγωνιστικών διαδικασιών επιλογής στη διαδικασία πρόσληψης των εκπαιδευτικών» (Βελτίωση της ποιότητας της κατάρτισης των εκπαιδευτικών, INI/2008/2068, T6-0422/2008, 23/09/2008 το οποίο υπερψηφίστηκε από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑ.Ο.Σ.)! Από αυτή την άποψη δεν είναι τυχαία και η απουσία όλων των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων έξω από τα εξεταστικά κέντρα, αφού επί της ουσίας συναινούν στην αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, ενώ γνωστοί και μη εξαιρετέοι παράγοντες των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, μέσα από το επιδοτούμενο από το συγκρότημα Λαμπράκη site τους, δίνανε τις λύσεις και προτείνανε θέματα ΣΟΣ για το διαγωνισμό!

Αναδείχτηκε όμως άλλη μια φορά ότι ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ, πέρα από την απαξίωση των πτυχίων, εξυπηρετεί ιδεολογικούς και πολιτικούς σκοπούς. Βάζει στόχο τους νέους εκπαιδευτικούς προκειμένου να γίνουν ενεργητικοί υποστηρικτές και φορείς υλοποίησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής σε κάθε πτυχή της, ιδεολογική, πολιτική και παιδαγωγική.

Αυτή η επιδίωξη γίνεται φανερή αν παρακολουθήσουμε ορισμένα από τα θέματα της δεύτερης ενότητας που αφορά τα Παιδαγωγικά και τη Γενική Διδακτική και που όλως τυχαίως είχαν τη μορφή πολλαπλών απαντήσεων, γεγονός που εντάσσεται στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και για τους εκπαιδευτικούς, όπως προβλέπεται και από τις κατευθύνσεις της ΕΕ (Βελτίωση της ποιότητας της κατάρτισης των εκπαιδευτικών, INI/2008/2068, T6-0422/2008, 23/9/2008). Οι ερωτήσεις που παρουσιάζονται παρακάτω αναδεικνύουν ότι η μόνιμη έγνοια των κυβερνήσεων δεν είναι η παιδαγωγική συγκρότηση των εκπαιδευτικών, αλλά η έγκαιρη αποδοχή και αφομοίωση της εκπαιδευτικής πολιτικής και της αστικής «παιδαγωγικής επιστήμης».

Ας παρακολουθήσουμε ορισμένες από αυτές:

• Πού οφείλονται τα προβλήματα προσαρμογής ενός παιδιού στο δημοτικό σχολείο; Η «σωστή» απάντησή τους: Στις αυξημένες απαιτήσεις του σχολείου!

Μετάφραση δική μας: Αρα μέσα από δραστηριότητες που χαμηλώνουν τον πήχη και τις απαιτήσεις για μόρφωση, τα παιδιά θα περνάνε ωραία! Το παράδειγμα της Φινλανδίας με την ένταση της νεανικής επιθετικότητας δε λέει τίποτα στους συντάκτες των ερωτήσεων;

• Ποιος είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη σύγχρονη εποχή; Η «σωστή» απάντηση τους: Συνερευνητής των μαθητών!

Μετάφραση δική μας: Ο εκπαιδευτικός πρέπει να παραιτηθεί από τον κεντρικό ρόλο του σαν Δασκάλου και Παιδαγωγού και να αποδεχτεί ότι απλά συν-ερευνά με τους μαθητές. Μήπως και η αλήθεια είναι σχετική;

• Γιατί ένας μαθητής δεν επιθυμεί να πηγαίνει στα μαθήματα συγκεκριμένου εκπαιδευτικού; Η «σωστή» απάντησή τους: Επειδή ο εκπαιδευτικός δε διαθέτει παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια!
• Ποιος είναι ένας από τους βασικούς λόγους ανάρμοστης συμπεριφοράς των μαθητών στη σχολική τάξη; Η «σωστή» απάντησή τους: Η ελλιπής παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών!

Μετάφραση δική μας: Αναρωτήθηκαν ποτέ, οι συνειδητοί κονδυλοφόροι της αστικής παιδαγωγικής, σε ποια κοινωνία ζουν τα παιδιά, αποκρύβοντας επιμελώς τις κοινωνικο-ταξικές αιτίες από τις «ελλιπείς» απαντήσεις τους; Ο εκπαιδευτικός πρέπει να αποδεχτεί την ατομική ευθύνη και μέσα από το δίαυλο της επιμόρφωσης να γίνει πιο αποτελεσματικός στην τήρηση της τάξης. Ομως υπάρχουν κράτη της ΕΕ (Φινλανδία, Βρετανία), αλλά και οι ΗΠΑ που έχουν δρομολογήσει την αξιολόγηση και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και αντίθετα με όσα ισχυρίζονται οι συντάκτες των ερωτήσεων, η «μαθητική ανάρμοστη συμπεριφορά» όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αντίθετα παίρνει τη μορφή αυτοκτονιών, επιθέσεων σε σχολεία κλπ. Αυτό άλλωστε είναι φυσικό καθώς η επιμόρφωση σαν πλευρά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση προχωρά παράλληλα με την ταξική κατηγοριοποίηση, την ανταγωνιστικότητα κλπ.

• Γιατί πρέπει να συμμετέχουν οι γονείς και οι μαθητές στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού; Η «σωστή» απάντησή τους: Δημιουργείται για τους εκπαιδευτικούς πρόσθετο κίνητρο για αποδοτικότερη εργασία.

Μετάφραση δική μας: Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού θεωρείται αδιαπραγμάτευτη από τους συντάκτες των ερωτήσεων! Το πρόσθετο κίνητρο δεν είναι άλλο από τη δαμόκλειο σπάθη της αξιολόγησης η οποία θα επισείεται κατά περίπτωση με τις ανάλογες συνέπειές της.

• Γιατί δίνεται διεθνώς ιδιαίτερη βαρύτητα στον τομέα της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού; Η «σωστή» απάντησή τους: Η αξιολόγηση συμβάλλει στη βελτίωση τόσο της παραγωγικότητας της σχολικής μονάδας όσο και της αποτελεσματικότητας της διδασκαλίας.

Μετάφραση δική μας: Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αποδεχτούν πως ό,τι γίνεται διεθνώς είναι και νομοτέλεια. Η αντιμετώπιση της σχολικής μονάδας με όρους επιχείρησης (βελτίωση παραγωγικότητας) είναι αποκαλυπτική για τις προθέσεις τους!

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών πήρε την πρωτοβουλία στις δυο μέρες του διαγωνισμού να δώσει τη μάχη έξω από τα εξεταστικά κέντρα σε όλη την Ελλάδα και να ανοίξει χωρίς δισταγμούς και ταλαντεύσεις την αγωνιστική πρότασή του για κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους στην εκπαίδευση, για κατάργηση του απαράδεκτου θεσμού του αναπληρωτή και του ωρομίσθιου, για πανεπιστημιακές παιδαγωγικές σχολές με τμήματα αντίστοιχα στην ειδικότητα διδασκαλίας και τις εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε ηλικιακής ομάδας.

Πρόκειται για μια κίνηση που δεν είναι αποσπασματική. Αποτελεί κρίκο στην εξόρμηση του ΠΑΜΕ στους νέους εκπαιδευτικούς που από κάθε άποψη αποτελούν μια κρίσιμη (αριθμητικά και κυρίως πολιτικά) μάζα στο εκπαιδευτικό κίνημα. Το κάλεσμα αυτό βρήκε μεγάλη και θετική ανταπόκριση σε όλη την Ελλάδα! Οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί συμφωνούν με τις θέσεις μας. Αυτή ακριβώς η συμφωνία αποτελεί και ένα ευνοϊκό έδαφος για να ξεδιπλώσουμε τη δράση μας στους νέους εκπαιδευτικούς από καλύτερες θέσεις, με μεγαλύτερη αισιοδοξία.

Απέναντί μας έχουμε τις δυνάμεις του δικομματισμού (ΔΑΚΕ -ΠΑΣΚΕ), αλλά και των συνοδοιπόρων τους (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), οι οποίες συγκροτούν τις ηγεσίες σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, συμφωνούν στα διεκδικητικά πλαίσια τα οποία επί της ουσίας βρίσκονται απέναντι στα πραγματικά συμφέροντα των εκπαιδευτικών. Είναι αυτές οι ηγεσίες που είτε έχουν ξεχάσει το αίτημα για κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και συνδιαλέγονται με τις κυβερνήσεις για τα ευρωπαϊκά κονδύλια της επιμόρφωσης, είτε η λογική τους καθιερώνει ουσιαστικά τη μερική απασχόληση και προσωρινή εργασία και νομιμοποιεί το κυνήγι της προϋπηρεσίας (γι' αυτό διαφώνησαν μόνο στην ελάχιστη χρονική διάρκεια της προϋπηρεσίας!). Συναινούν στο κύριο, που είναι η αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, αλλά και στην ιδεολογική και πολιτική ενσωμάτωση των εκπαιδευτικών που επί της ουσίας αποτελεί ένα βήμα στην παραπέρα χειροτέρευση των συνθηκών ζωής τους, αφού θα αντιμετωπίζονται όχι σαν εκπαιδευτικοί - παιδαγωγοί αλλά σαν διαμεσολαβητές!

Από μια άποψη δεν είναι και τόσο παράξενη αυτή η σύμπλευση. Οταν αποδέχονται την ευρωενωσιακή λογική, η οποία θεωρεί την εκπαίδευση και τη σχολική μονάδα - μονάδα παραγωγής κέρδους, είναι προφανές ότι αυτό οδηγεί στην αναζήτηση των καλύτερων τρόπων και μεθόδων βελτίωσης του «προϊόντος». Αλλωστε, το ψήφισμα της ΕΕ (που υπενθυμίζουμε υπερψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΛΑ.Ο.Σ.) είναι ξεκάθαρο. Τονίζει την ανάγκη «να ενισχυθεί ο ρόλος του εκπαιδευτικού προκειμένου να προωθηθεί η ανταγωνιστικότητα»!

Η μάχη που δώσαμε μας βγάζει πιο ώριμους, πιο ικανούς να δουλέψουμε με τη στρατηγική μας και στο χώρο των εκπαιδευτικών. Οπως άλλωστε φάνηκε, η ανάγκη για λαϊκή εξουσία και μια σχεδιασμένη λαϊκή οικονομία η οποία θα βάζει στο επίκεντρο και τις μορφωτικές λαϊκές ανάγκες κατανοείται από ευρύτερες μάζες. Αυτήν ακριβώς τη διαπίστωση πρέπει να κρατήσουμε και να την μπολιάσουμε με την επαναστατική μας πολιτική, με ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών ως χώρου συσπείρωσης σε κινηματική βάση.

Από παλιότερη κινητοποίηση των εκπαιδευτικών ενάντια στους κυβερνητικούς«διαλόγους»

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε δημοσκόπηση της MRB που δημοσιεύτηκε χτες στον «Ελεύθερο Τύπο», η πλειοψηφία των ερωτηθέντων απαντά ότι χρειάζεται αλλαγή στο σχολείο και στο σύστημα πρόσβασης. Συγκεκριμένα, την ανάγκη αλλαγών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση σημειώνει το 77,3% των ερωτηθέντων, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση το 85%, στον τρόπο εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση το 75,9%, ενώ το 69,3% επιθυμεί αποσύνδεση των εξετάσεων εισαγωγής από το Λύκειο. Το γεγονός βέβαια ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία στενάζουν από το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, από την αύξηση των ταξικών φραγμών, τη στείρα εκμάθηση δεξιοτήτων κλπ., δε σημαίνει ότι συναινούν στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία που προωθούνται από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Αλλωστε, οι αναδιαρθρώσεις αυτές μπορεί να προωθούνται στο όνομα της λαϊκής δυσαρέσκειας, τελικά όμως όχι μόνο δεν την απαλύνουν, αλλά αντίθετα την εντείνουν, καθώς είναι προσανατολισμένες στην ολοκληρωτική πρόσδεση της Παιδείας στις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς.

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, η πρόταση της «επιτροπής σοφών» του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) υπό τον Θ. Βερέμη, προβλέπει κάποιου είδους προπαρασκευαστικό έτος, είτε στις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου είτε μετά την ολοκλήρωσή του και στη συνέχεια εξετάσεις σε πέντε μαθήματα το πολύ, απεριόριστη δυνατότητα επανεξέτασης χωρίς κατοχύρωση βαθμολογίας, καθορισμό από τα πανεπιστήμια των όρων εισαγωγής στην κάθε σχολή κ.ά. Σύμφωνα με αυτή την πρόταση, το Λύκειο χωρίζεται σε δυο ζώνες, μια για τους μαθητές που σκοπεύουν να συνεχίσουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση και άλλη μια για εκείνους που δε θα συνεχίσουν. Ετσι, προστίθεται ένα ακόμη «φίλτρο» διαλογής των μαθητών και ταξικού διαχωρισμού, οδηγώντας τους μαθητές να κάνουν από νωρίς την επιλογή της διοχέτευσης σε διάφορα ιδιωτικά μεταλυκειακά κέντρα κατάρτισης.

Χτες, ο υπουργός Παιδείας συναντήθηκε με τους πρυτάνεις των Πανεπιστημίων, οι οποίοι θα συμμετέχουν στο διάλογο. Οπως δήλωσε μετά τη συνάντηση ο Παναγιώτης Τσίρης, πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, «τα πανεπιστήμια, ως αυτοδιοικούμενα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, πρέπει να έχουν λόγο και ως προς τον αριθμό των εισακτέων και ως προς τον τρόπο εισαγωγής». Η παραπάνω πρόταση εντάσσεται απόλυτα στο σχέδιο για το πανεπιστήμιο που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σε μια αγορά Ανώτατης Εκπαίδευσης, όπως προωθείται και από τους αντιδραστικούς νόμους των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και από τις κατευθύνσεις της διαδικασίας της Μπολόνια. Ετσι, το κάθε πανεπιστήμιο, προκειμένου να είναι ανταγωνιστικό και να κερδίσει πόντους στην «αξιολόγηση» - κατάταξη των ιδρυμάτων, κανονίζει με τους δικούς του όρους πόσους και ποιους εισακτέους θα δεχτεί, βάζει τις δικές του προϋποθέσεις για να αυξήσει ακόμα περισσότερο το κύρος του.

Ο Αρης Σπηλιωτόπουλος επισήμανε ότι μόλις το ΠΑΣΟΚ ορίσει αντιπροσώπους θα ξεκινήσουν και οι διαδικασίες του διαλόγου... Ακόμα, πρόεδρος του Συμβουλίου Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΣΑΠΕ), που λειτουργεί στο πλαίσιο το ΕΣΥΠ, αναλαμβάνει εκ νέου ο Χρ. Μασσαλάς, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Παράλληλα, ο υπουργός Παιδείας με απαντητική του επιστολή στον Αλ. Αλαβάνο επαναλαμβάνει ότι θεωρεί χρήσιμη τη συμμετοχή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο διάλογο, ενώ απαντά και στις «προϋποθέσεις» συμμετοχής που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ: Για την κατάργηση της δικαιόχρησης και το πάγωμα του νόμου - πλαισίου, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο τροποποιήσεων (σημειώνοντας ότι είναι νόμοι που έχουν ήδη ψηφιστεί) και ικανοποιεί την τρίτη «προϋπόθεση» που έχει θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας ότι «είμαστε σύμφωνοι με την ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης στην παιδεία»...

Εκδήλωση με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό ενόψει του 18ου Συνεδρίου» θα πραγματοποιήσει την Πέμπτη 12 Φλεβάρη, η Οργάνωση Σπουδάζουσας Ηρακλείου Κρήτης της ΚΝΕ. Η εκδήλωση θα γίνει στο Πανεπιστήμιο, στα κτίρια της Κνωσού, στις 3 το μεσημέρι στο αμφιθέατρο ΒΞ, με κεντρικό ομιλητή τον Γιάννη Πρωτούλη, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτή του Κόμματος.

«Ο διάλογός τους είναι μια απάτη... Τους έχουμε σταματήσει και στο παρελθόν... Μπορούμε και τώρα».

Με αυτό το σύνθημα το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Χαλκίδας (ΣΑΣΧ) δίνει το μήνυμα της συνέχειας του αγώνα, στην κυβέρνηση, στην αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, στα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές και στο στημένο διάλογο, ενάντια σε όσους νόμισαν ότι ξέμπλεξαν με τους μαθητές.

Με ανακοίνωσή του το ΣΑΣΧ καλεί τους μαθητές των σχολείων της Χαλκίδας να προχωρήσουν άμεσα σε συνεδριάσεις των 5μελών και 15μελών, γενικές συνελεύσεις με στόχο την καταδίκη του στημένου διαλόγου, τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.

Σε αυτή την κατεύθυνση το ΣΑΣΧ θα συνεδριάσει το Σάββατο 14 Φλεβάρη, στις 7 το απόγευμα, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, στη Χαλκίδα. Επίσης ένα από τα θέματα συζήτησης που βάζει το ΣΑΣΧ είναι «οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην περιοχή μας» (όπως απολύσεις, διαθεσιμότητες, μειωμένα ωράρια κλπ.) που οι γονείς των μαθητών βιώνουν, καθώς και η στήριξη της αγωνιζόμενης αγροτιάς.

Το διάλογο - απάτη για το Λύκειο και το Εξεταστικό καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΠΚΣ και καλεί φοιτητές και σπουδαστές να μην πιστέψουν τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για διάλογο από μηδενική βάση και να γυρίσουν την πλάτη στην ΕΕ και τα κόμματά της. «Η κυβέρνηση κρύβει το γεγονός ότι οι αποφάσεις για το μέλλον τόσο του σχολείου όσο και του πανεπιστημίου είναι προειλημμένες και προκαθορισμένες από την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, είναι συναποφασισμένες από τις κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ο διάλογος δεν είναι κενή σελίδα, είναι γεμάτη από μέτρα, από νόμους που ψηφίστηκαν έως τώρα και από ΠΑΣΟΚ και από ΝΔ (νόμος - πλαίσιο για ΑΕΙ - ΤΕΙ, "αξιολόγηση", βάση του 10, ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ κλπ.), που επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική στην παιδεία υπηρετεί πιστά τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου», υπογραμμίζει η ΠΚΣ.

Στην ανακοίνωσή της η ΠΚΣ θυμίζει τη στάση του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που «εκφράζουν την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στο "διάλογο" προβάλλοντας τις "προϋποθέσεις" που το κάθε κόμμα θέτει, προκειμένου να έχουν ελεύθερο το πεδίο των ελιγμών» και τονίζει ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την Παιδεία, ενώ επειδή «επιθυμούν κίνημα που θα χειροκροτεί την πολιτική τους, συνεχίζουν να καλλιεργούν αυταπάτες για το πού μπορούν να οδηγούν αυτοί οι "δήθεν" κοινωνικοί διάλογοι». «Από κοντά και η παράταξη των ΕΑΑΚ - σημειώνεται στην ανακοίνωση. Την ώρα που η Πανσπουδαστική κατήγγειλε το στημένο διάλογο στις ΓΣ των σχολών, τα ΕΑΑΚ μας εγκαλούσαν ότι υπονομεύουμε την "εξέγερση" και έτρεχαν μαζί με το "αντιδεξιό" μπλοκ ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΓΣΕΕ σε κάθε πορεία, σκορπώντας αυταπάτες στους φοιτητές και τους σπουδαστές για το ρόλο αυτών των ξεπουλημένων και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών».

«Δεν έχεις να περιμένεις τίποτα από αυτούς. Κάνε το βήμα. Ελα με την Πανσπουδαστική για μόρφωση, δουλειά, ζωή», τονίζει απευθυνόμενη σε φοιτητές και σπουδαστές η ΠΚΣ και ξεκαθαρίζει: «Είμαστε κατά των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Δε βλέπουμε το Εξεταστικό με "ναι" ή "όχι" στις εξετάσεις, γιατί έτσι το παιχνίδι για τη νεολαία είναι χαμένο. Οι σπουδές συνδέονται με το πρόβλημα της ανεργίας, με το να βρουν οι απόφοιτοι σίγουρη και σταθερή δουλειά. Με τη δήθεν ελεύθερη πρόσβαση πάμε για αυτονόμηση των Πανεπιστημίων και την ακόμα πιο επίσημη κατηγοριοποίηση».

Να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να αναλάβουν τις ευθύνες του υπουργείου Παιδείας καλούνται και επίσημα πλέον οι γονείς. Ενα νέο κρούσμα υπονόμευσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης καταγγέλλει η Ομοσπονδία Ενώσεων Γονέων Μαθητών Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής, όπου σύλλογος γονέων καλείται να «πληρώσει το μάρμαρο» για λειτουργικές ανάγκες και μάλιστα αυτή η αφαίμαξη παρουσιάζεται και ως υποχρέωση των γονιών.

Συγκεκριμένα, από τη Διεύθυνση του 11ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών έφτασαν στο σύλλογο γονέων του σχολείου έγγραφα με τα οποία ζητείται από το σύλλογο να βάλει ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για: «Την καθαριότητα των χώρων και την υγιεινή των μαθητών», «να υπάρχει τραπεζοκόμος για να γίνεται σωστά η επίβλεψη και η διατροφή των μαθητών», «την επισκευή ή αντικατάσταση της μεγαφωνικής και επισκευή των εξωτερικών ηχείων γιατί δε λειτουργούν», «την προμήθεια 2 επιδοσκόπιων, 2 φορητών υπολογιστών με βιντεοπροβολείς, 1 υπολογιστή για την προετοιμασία και το έργο των εκπαιδευτικών, DVD με διδακτικό περιεχόμενο, 3 οθόνες προβολής»...

Μάλιστα σε μια από τις επιστολές επισημαίνεται προς τους γονείς ότι «θεωρούμε δεδομένη τη συνεργασία σας, αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της ύπαρξης του Συλλόγου»... Σκοπός του Συλλόγου Γονέων, όμως, δεν είναι να αναλάβει τις ευθύνες του υπουργείου Παιδείας, αλλά να εξασφαλίσει τη συμμετοχή των γονιών στις διαδικασίες της δημόσιας εκπαίδευσης για σωστή μόρφωση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών, τη συνεχή διεκδίκηση για απόλυτη κάλυψη από το κράτος των αναγκαίων κάθε φορά οικονομικών αναγκών για πλήρη εφαρμογή της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης και τη σταδιακά ολοκληρωτική κατάργηση της παραπαιδείας.

«Οι γονείς δεν προλαβαίνουν να φροντίσουν την οικογένειά τους και οι Σύλλογοι Γονέων δεν έχουν σκοπό να αναλάβουν και τις ευθύνες του υπουργείου Παιδείας. Δυστυχώς επιβεβαιώνονται περίτρανα οι εκτιμήσεις του κινήματος των γονέων για συνειδητή και σχεδιασμένη υποβάθμιση της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης και προσπάθεια μεταβίβασης της ευθύνης του κόστους από το κράτος στους γονείς. Οταν ιδρύονται ολοήμερα σχολεία χωρίς μέριμνα για τραπεζοκόμους, η καθαριότητα γίνεται με συμβάσεις έργου μετά το τέλος των μαθημάτων και η μεταφορά των μαθητών με πούλμαν χωρίς την παρουσία συνοδού, όλα τα παραπάνω είναι απλά λογική συνέπεια και ο συγκεκριμένος διευθυντής υλοποιεί το πνεύμα της εποχής που θέλει οι ευθύνες να μετατοπίζονται από πάνω προς τα κάτω», υπογραμμίζει σε επιστολή της προς το υπουργείο Παιδείας η Ομοσπονδία Γονέων Ανατολικής Αττικής. Και αναφέρει ότι το συγκεκριμένο σχολείο, αλλά και τα υπόλοιπα σχολεία της Ανατολικής Αττικής έχουν ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν άμεσα. Στην περιοχή τα κενά ξεπερνούν τα 86 και η Ομοσπονδία απαιτεί την άμεση κάλυψη όλων των θέσεων με μόνιμους εκπαιδευτικούς.

Η Ομοσπονδία ρωτάει το υπουργείο Παιδείας: Ποιος ευθύνεται που το 11ο Δημοτικό Σχολείο - και δεν είναι το μόνο - στερείται τα αναγκαία για τη λειτουργία του (στην καθαριότητα, στη σίτιση των μαθητών, στην υλικοτεχνική υποδομή); Με ποιον νόμο ή υπουργική απόφαση καλύπτεται η συγκεκριμένη ενέργεια της Διεύθυνσης του 11ου Δημοτικού Αχαρνών; Είναι ενήμερος ο διευθυντής Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αν. Αττικής; Τι μέτρα θα ληφθούν; Τι θα κάνετε για να εξασφαλίσετε σε όλα τα σχολεία τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να κάνουν τη δουλειά τους; Ποιες ενέργειες θα κάνετε για να αποκαταστήσετε το σεβασμό στο θεσμικό ρόλο του Συλλόγου Γονέων, όχι μόνο στο συγκεκριμένο σχολείο, αλλά σε όλα τα σχολεία της χώρας;

Με αφορμή τα πρόσφατα περιστατικά βιντεοσκόπησης σκηνών της σχολικής ζωής από μαθητές με τη χρήση κινητού τηλεφώνου και ανάρτησής τους στο διαδίκτυο, το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Λάρισας επισημαίνει ότι «η απομόνωση αυτών των γεγονότων από τις αιτίες που τα γεννούν μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες εκτιμήσεις και σε παρερμηνεία του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου και των εκπαιδευτικών».

«Το σχολείο ως ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους αναπαράγει πρότυπα και "αξίες" μιας κοινωνίας που το ίδιο το κράτος θέλει να διαμορφώσει. Η παρακολούθηση και των πιο προσωπικών δεδομένων έγινε για κράτος και εργοδοσία, ο δικός τους κώδικας "αξιών" στους χώρους εργασίας. Από τα γνωστά ριάλιτι και μέχρι σήμερα εφαρμόζουν μια καλοστημένη επιχείρηση χειραγώγησης συνειδήσεων. Στόχος του να παρουσιάσουν όλα αυτά σαν τη "νέα εποχή". Εργασία, ψυχαγωγία, συνείδηση, όλα υπό έλεγχο, όλα υπό στενή παρακολούθηση. Μέσα σ' αυτό το διαμορφωμένο ασφυκτικό πλέγμα, το σχολείο έρχεται να αναπαράγει και το ίδιο ανάλογες συμπεριφορές», υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών.

«Οι πραγματικοί υπεύθυνοι, συνεχίζεται, είναι αυτοί που καλλιεργούν αυτά τα "πρότυπα". Το σημερινό επιλεκτικό σχολείο με την εντατικοποίηση των σπουδών και το ψυχοφθόρο εξεταστικό σύστημα συνθλίβει και απωθεί τους μαθητές. Είναι αφυδατωμένο από αξίες και οράματα που θα 'πρεπε να μεταδίδει στα παιδιά, που ψάχνουν νόημα και τρόπο ζωής. Ενα σχολείο που δεν έχει κατεύθυνση να αντισταθεί, αλλά να γίνει ένα με την "αγοραία" πραγματικότητα με τα κελεύσματα και τις ανάγκες της» και τονίζει την ανάγκη διαμόρφωσης, σ' αυτές τις συνθήκες σήψης, όρων ανατροπής αυτού του σκηνικού. Και καταλήγει: «Το ζητούμενο είναι ένα σχολείο που θα ελκύει και θα διαμορφώνει ελεύθερες συνειδήσεις και αγωνιστική στάση ζωής. Γι' αυτό πρέπει να αλλάξει εντελώς το σημερινό χαρακτήρα, τη δομή και την αποστολή του. Οταν στη σχολική ζωή, ο πολιτισμός θα αποτελέσει το βασικό πρόταγμα μαζί με την ουσιαστική μόρφωση, τότε και οι μαθητές θα είναι σε θέση να απορρίπτουν το ευτελές, το ανώριμο και το ανούσιο».

Από τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο - κοροϊδία για την ειδική αγωγή

Τα σεμινάρια των 400 ωρών που προβλέπει ο πρόσφατος νόμος για την Ειδική Αγωγή, όχι μόνο «ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια» μόλις ψηφίστηκε ο νόμος, αλλά αποτέλεσαν και ένα νέο πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας για τα πανεπιστήμια! Θυμίζουμε ότι ο νόμος θέτει αυτά τα σεμινάρια ως ελάχιστη προϋπόθεση για την απασχόληση εκπαιδευτικών και ειδικού προσωπικού στα ειδικά σχολεία. Υποβαθμίζεται έτσι ακόμα περισσότερο η Ειδική Αγωγή, αφού ο ...οποιοσδήποτε, μετά από ένα πρόγραμμα 400 ωρών, θα μπορεί να «διαχειριστεί» την ευαίσθητη υπόθεση της μόρφωσης (και της διάπλασης της προσωπικότητας) των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Παράλληλα, πρόκειται για μια υποκατάσταση της ευθύνης του κράτους να παρέχει ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση και να βγάζει εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής μέσα από πανεπιστημιακά Τμήματα.

Το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, ανακοίνωσε πριν μερικές μέρες (27/1/2008 το ανάρτησε στην ιστοσελίδα του) ότι αναλαμβάνει τη διοργάνωση ενός τέτοιου σεμιναρίου, με κόστος για κάθε συμμετέχοντα ...2.000 ευρώ! Συγκεκριμένα, το σεμινάριο διοργανώνεται από το Διαπανεπιστημιακό Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΔΠΜΣ) «Ψυχοπαιδαγωγική της ένταξης: Ενα σχολείο για όλους» και θα διαρκέσει από τον Οκτώβρη του 2009 έως το Μάη του 2010.

Αντίστοιχα σεμινάρια προκήρυξε και ο Συμβουλευτικός Σταθμός Ψυχολογικής Υποστήριξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, έναντι 1.700 ευρώ για κάθε συμμετέχοντα. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει ήδη περάσει στο 2ο κύκλο τέτοιων σεμιναρίων μέσω της Μονάδας εφηβικής Υγείας της Παιδιατρικής Κλινικής του ιδρύματος και σε συνεργασία με το ΚΕΑΤ. Μάλιστα, το πανεπιστήμιο διοργανώνει τέτοια σεμινάρια όχι μόνο στην Αθήνα (όπου κοστίζουν 2.250 ευρώ!), αλλά και στο Κιλκίς (με κόστος 2.000 ευρώ)!

Επίσης, και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας φαίνεται να διοργανώνει ή να συνδιοργανώνει τέτοια σεμινάρια με άλλους φορείς (το κύρος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας επικαλείται σε σχετικό σεμινάριο που διοργανώνει η Ενωση Ελλήνων Φυσικών!). Ειδικά για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σημειώνουμε ότι στους κόλπους του λειτουργεί το μοναδικό πανεπιστημιακό Τμήμα για εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής, οι απόφοιτοι του οποίου όμως δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και διορισμού τους στην εκπαίδευση με βάση το αντικείμενο σπουδών τους... σε αντίθεση με όσους αποφοιτούν από τα σεμινάρια των 400 ωρών! Ουσιαστικά, είναι σα να υποδεικνύεται στους αποφοίτους του συγκεκριμένου Τμήματος στο Βόλο, αφού πάρουν πτυχίο να περάσουν κι από ένα σεμινάριο (με το ανάλογο κόστος), μαζί με εκπαιδευτικούς και αποφοίτους άλλων άσχετων ειδικοτήτων, για να αποκτήσουν δικαίωμα να δουλέψουν πάνω σε αυτό που έχουν σπουδάσει (δηλαδή πλήρης αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος).