Σχολιάζοντας το πολυδιαφημισμένο από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ «μητρώο αγροτών» η Αλ. Παπαρήγα τόνισε χαρακτηριστικά:

«Το μητρώο των αγροτών το φτιάχνετε σύμφωνα με τα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων, που εκμεταλλεύονται την αγροτική γη, την παραγωγή, κλπ. Στο όνομα, λέει, του ότι υπάρχει κάποιος στο Κολωνάκι, που έχει κι ένα αγροτικό αυτοκίνητο, θα πρέπει να φύγουν από το μητρώο όσοι το εισόδημά τους διαμορφώνεται και από το αγροτικό εισόδημα και από άλλη πηγή. Βεβαίως, μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι πλούσιοι, οι οποίοι να έχουν μεγάλο εισόδημα και από το αγροτικό εισόδημα και από το επάγγελμα στα αστικά κέντρα. Εμείς όμως μιλάμε για την πλειοψηφία της φτωχής αγροτιάς, που δεν μπορεί να ζήσει από την εκμετάλλευση του μικρού κλήρου που έχει και αναγκάζεται να κάνει και μια δεύτερη δουλιά στην πόλη - οικοδόμοι κλπ. - για να βγάλει ένα μισθό. Αυτοί είναι διπλοεισοδηματίες και διπλοθεσίτες; Μα, εδώ με την πολιτική που ακολουθείτε θα χρειάζονται και τέσσερις δουλιές για να βγάλουν ένα εισόδημα. Τετραθεσίτες θα ονομάζονται αυτοί; Αυτό είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα και προς τα εκεί πηγαίνουμε. Αυτό βεβαίως για εσάς είναι εκσυγχρονισμός. Σαφώς. Για εμάς όμως είναι ένας εκσυγχρονισμός που ωφελεί τους λίγους».

Τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς βρίσκονται στον αντίποδα της εφαρμογής των Κοινών Αγροτικών Πολιτικών. Αυτό το στίγμα έδωσε χτες το ΚΚΕ στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, για την αγροτική πολιτική, η οποία έγινε με δική του πρωτοβουλία.

Το αγροτικό ζήτημα «είναι ένα πελώριο κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο, νομιμοποιημένο τυπικά, διαχρονικά από τις κυβερνητικές πολιτικές που ακολουθήθηκαν», δήλωσε χαρακτηριστικά στην ομιλία της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Οπως τόνισε, «η μήτρα του και οι διασυνδέσεις του σχετίζονται με τις αποφάσεις - επιλογές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και ιδιαίτερα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ», πολιτικές τις οποίες υλοποίησαν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και «κανένας δικομματικός καυγάς δεν μπορεί να κρύψει και να σκεπάσει αυτή τη σύμπλευση».

Επιβεβαιώνοντας τον ισχυρισμό της Αλ. Παπαρήγα, τόσο ο Κώστας Καραμανλής όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου δεν αμφισβήτησαν καμιά πτυχή της ΚΑΠ στις τοποθετήσεις τους. Ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι σε αυτό το πλαίσιο θα κινηθούν οι κυβερνητικές κατευθύνσεις, τασσόμενος υπέρ της επιτάχυνσης των ρυθμών. Αντίστοιχα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υποστήριξε ότι τα προβλήματα δεν προέρχονται από την ΚΑΠ, αλλά από τον τρόπο της εφαρμογής της, κατηγορώντας την κυβέρνηση για αδιαφάνεια και προτείνοντας το ΠΑΣΟΚ ως το μόνο κόμμα που μπορεί αξιόπιστα να εφαρμόσει τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις. Η ΚΑΠ μπορεί και πρέπει να διορθωθεί, υποστήριξε στην τοποθέτησή του ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος, τονίζοντας ότι τα αποτελέσματά της είναι διαφορετικά σε κάθε χώρα, ανάλογα με τον τρόπο που εφαρμόζεται.

Eurokinissi

«Η μήτρα του σκανδάλου αυτού και οι διασυνδέσεις του, είπε, σχετίζονται με τις αποφάσεις - επιλογές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και ιδιαίτερα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ. Πολιτικές, οι οποίες υλοποιήθηκαν πιστά, ανεξάρτητα από επιμέρους αντιφάσεις ή διαχειριστικές ικανότητες, τόσο από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όσο και από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και κανένας δικομματικός καυγάς δεν μπορεί να κρύψει και να σκεπάσει αυτή τη σύμπλευση».

Το αγροτικό πρόβλημα εκδηλώνεται πολύπλευρα, είπε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και τόνισε: «Πριν από όλα, έχουμε στασιμότητα της αγροτικής παραγωγής και ταυτόχρονα συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής και της γεωργικής γης σε όλο και λιγότερα χέρια. Ολα αυτά τα οποία είπε ο πρωθυπουργός ως μέτρα υπέρ της αγροτιάς δεν είναι τίποτα άλλο από μέτρα που μπορούν να τα αξιοποιήσουν οι εμποροβιομήχανοι, που δρουν στον τομέα της αγροτικής οικονομίας και οπωσδήποτε αυτοί που έχουν μεγάλο κλήρο, μεγάλη ιδιοκτησία κλήρου και ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος της αγροτικής, της γεωργικής παραγωγής. Αυτοί μπορούν να επωφεληθούν από το ΦΠΑ, από τα πάντα. Αυτοί μπορούν να επωφεληθούν. Ο μικρομεσαίος αγρότης, ο φτωχός αγρότης δεν κερδίζει τίποτα από αυτά, γιατί με το ψίχουλο που παίρνει δεν μπορεί να αναπληρώσει το καρβέλι που χάνει καθημερινά».

Ιδιαίτερα οξυμένο, υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα, είναι το πρόβλημα της διατροφικής εξάρτησης της χώρας, και ανέφερε:

«Μεγαλώνει το έλλειμμα του ισοζυγίου των αγροτικών προϊόντων και η διατροφική εξάρτηση δεν είναι μικρό πρόβλημα. Είναι απαράδεκτο να εξαρτάται μια χώρα σαν την Ελλάδα, με τέτοιο έδαφος, με τέτοιο χώμα, με τέτοιο κλίμα, με τέτοια γεωγραφική θέση, από τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων. Γι' αυτό και εμείς το θεωρούμε ένα πολύ μεγάλο σκάνδαλο. Ζητήσατε, κύριε πρωθυπουργέ, προτάσεις και θέσεις για τα ζητήματα της αγροτικής οικονομίας. Θα πούμε τις δικές μας θέσεις και όχι, εάν θέλετε, τη συνολική μας στρατηγική στην αγροτική οικονομία, γιατί αυτή συνδέεται με άλλους όρους εξουσίας. Το ότι, όμως, ζούμε μέσα στον καπιταλισμό και το ότι σήμερα είναι οξυμένα τα προβλήματα, δε σημαίνει ότι θα προσαρμοστούμε και θα ζητάμε αλλαγές στη διαχείριση. Υπάρχουν κόμματα, ας τα ζητήσουν αυτά.

Εμείς διεκδικούμε την ανακούφιση της μικρομεσαίας αγροτιάς. Διεκδικούμε κάποια ανακούφιση και κάποιες λύσεις που βελτιώνουν τη ζωή τους και αφήνουν την προοπτική ανοιχτή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να εμπλακούμε στη λογική να βγάλουμε στον πλειστηριασμό αν θα είναι 10 ευρώ, 20 ευρώ, 30 ευρώ, για παράδειγμα, η αύξηση των αγροτικών συντάξεων».

Με την ευκαιρία αυτή, τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην ομιλία της, θα ήθελα να σας πω ότι είδαμε στις ειδήσεις πως το Νοσοκομείο της Πτολεμαΐδας είναι σαν τα θερινά και χειμερινά σινεμά, πότε ανοίγει και πότε κλείνει. Μηχανήματα, λέει, υπερσύγχρονα, αλλά δεν έχει προσωπικό. Οταν πρόκειται για αγορά μηχανημάτων, δεν πρέπει να υπάρχει τσιγκουνιά. Αγοράζουμε τα μηχανήματα, γιατί κερδίζουν οι πολυεθνικές. Ομως, όταν πρόκειται για προσωπικό, δεν το προσλαμβάνουμε και δεν προσλαμβάνεται χρόνια τώρα το προσωπικό με βάση τις πραγματικές ανάγκες, γιατί μεθοδεύεται άλλη λύση. Μεθοδεύετε τη ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων για να φτιαχτούν οι εργολαβικές εταιρείες, οι οποίες θα έχουν μέλη τους όχι τις καθαρίστριες, τις τραπεζοκόμες και τις νοσοκόμες, αλλά και γιατρούς. Και θα τηλεφωνεί το νοσοκομείο και θα λέει «γιατρέ, έλα τη Δευτέρα να χειρουργήσεις», «γιατρέ, έλα στη ΜΕΘ πέντε, έξι, εφτά ώρες». Αν δεν ανατρέψετε τις εργασιακές σχέσεις, δεν πρόκειται να κάνετε προσλήψεις. Θα τις κάνετε με το σταγονόμετρο. Από μηχανήματα πάμε καλά, από κτίρια, ιδιαίτερα έξω από το Λεκανοπέδιο της Αττικής πάμε καλά, αλλά δεν υπάρχει το έμψυχο δυναμικό. Αυτά πάνε μαζί. Κτίρια, μηχανήματα και έμψυχο δυναμικό. Δικαιολογημένα η ύπαιθρος υποφέρει. Ο,τι και να εξαγγέλλετε, για μας δεν παρέχει καμία εγγύηση.

Καταλήγοντας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στις ευθύνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των άλλων πολυεθνικών οργανισμών και υπογράμμισε:

«Πού θα αποδώσει η μικρομεσαία αγροτιά την ευθύνη; Βεβαίως, πρέπει να στείλει το χαρτί και την τιμωρία της και έξω από την Ελλάδα. Ας το πω έτσι σχηματικά, στις Βρυξέλλες. Πρέπει να το στείλει και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αλλά η διαμαρτυρία της εκεί είναι μόνο διαμαρτυρία πολιτική. Δεν έχει πρακτικό αντίκρισμα. Το πρακτικό αντίκρισμα της διαμαρτυρίας της μπορεί να το εισπράξει εδώ, μέσα στην Ελλάδα. Κι εμείς λέμε καθαρά ότι, εάν αυτή τη στιγμή η μικρομεσαία αγροτιά δε συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να γίνει τιμωρός τόσο της Νέας Δημοκρατίας, που έκλαιγε για τα αγροτικά προβλήματα όταν ήταν αντιπολίτευση, όσο και του ΠΑΣΟΚ, που σήμερα πολύ λυπάται για την αγροτιά, και εάν δε στείλει την τιμωρία εκεί, τότε τα γεγονότα που θα ζήσει τα επόμενα χρόνια ίσως ακόμα δεν μπορεί να τα φανταστεί. Και, βεβαίως, να μην παρασυρθεί από καμία πολιτική που λέει ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλάζοντας τις δόσεις του φαρμάκου. Για να δούμε, λοιπόν, πού τεκμηριώνουμε εμείς τη συνυπευθυνότητα, πριν απ' όλα, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και αν θέλετε από μία επίσης ίδια σκοπιά - όχι αποδίδοντας κυβερνητικές ευθύνες - κάνουμε κριτική και στο Συνασπισμό, ο οποίος κυρίως καλλιεργεί αυταπάτες ως προς την Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Το ΠΑΣΟΚ το 2003 ψήφισε το γενικό κανονισμό της νέας ΚΑΠ και τους ειδικούς κανονισμούς για την κτηνοτροφία, το σιτάρι, το καλαμπόκι, το ρύζι, τα ενεργειακά φυτά και τους ξηρούς καρπούς.

Η Νέα Δημοκρατία, συνεχίζοντας το έργο του ΠΑΣΟΚ, ψήφισε τους κανονισμούς για τα λεγόμενα μεσογειακά προϊόντα, τον καπνό, το λάδι και το βαμβάκι. Διαφώνησε βέβαια, αλλά αποδέχτηκε τον κανονισμό για τα ζαχαρότευτλα και τον εφάρμοσε με ιδιαίτερο ζήλο και αυτή την περίοδο συμμετέχει στις διαδικασίες ψήφισης των κανονισμών για το κρασί και τα οπωροκηπευτικά, με τους οποίους θα ολοκληρωθεί η νέα ΚΑΠ.

Από εκεί και πέρα, ποιοι ευθύνονται για τη βιομηχανία ζάχαρης και για τη ΒΙΑΜΥΛ, που πάει να κλείσει; Η Νέα Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι το πλαίσιο της νέας ΚΑΠ καθορίστηκε με το γενικό κανονισμό που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ. Αρα, φταίει το ΠΑΣΟΚ. Αρα, το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται για τις συνέπειες που προκαλούνται στην ελληνική γεωργία και στους μικρομεσαίους αγρότες. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι το πλαίσιο αυτό και η προεργασία για τα μεσογειακά προϊόντα είχαν γίνει από τον Απρίλη του 2004 - όντως, τα υπέγραψε όλα το ΠΑΣΟΚ - κι έτσι, δεν έχει η Νέα Δημοκρατία κανένα περιθώριο αποτροπής των συνεπειών. Δε λέει, όμως, γιατί εφάρμοσε τη νέα ΚΑΠ - και γιατί δεν την επαναδιαπραγματεύτηκε, όπως δημαγωγικά ισχυριζόταν προεκλογικά - γιατί υπέγραψε τους αντιαγροτικούς κανονισμούς για τα μεσογειακά προϊόντα, στα οποία όντως είχε κάνει προεργασία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί εφάρμοσε τον κανονισμό για τη ζάχαρη και γιατί συμφωνεί με τους κανονισμούς για το κρασί, τα οπωροκηπευτικά, όταν υπάρχει η προηγούμενη αρνητική εμπειρία.

Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι η νέα ΚΑΠ ήταν θετική, αλλά οι αρνητικές συνέπειες οφείλονται στην κακή εφαρμογή που έκανε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν προτείνει, όμως, κανένα διαφορετικό τρόπο εφαρμογής. Ρίχνει όλη την ευθύνη για τους κανονισμούς των μεσογειακών προϊόντων στη Νέα Δημοκρατία, παραβλέποντας ότι έκανε το ίδιο την προεργασία.

Στη δημιουργία και τη λειτουργία του καρτέλ γάλακτος έχουν συμβάλει όλες οι κυβερνήσεις με τα κίνητρα συγχωνεύσεων και εξαγωγών, με το κλείσιμο και το ξεπούλημα στους ιδιώτες των συνεταιριστικών γαλακτοβιομηχανιών, με την απελευθέρωση των τιμών του καταναλωτή, με την κατάργηση των δασμών και την απελευθέρωση των εισαγωγών. Οταν εξαγοράστηκαν - ελέω κυβερνήσεων - οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις που είχαν σχέση με το γάλα, δε θα δημιουργείτο καρτέλ; Το καρτέλ δε γίνεται εκ του μηδενός. Αγοράζει η αγορά έτοιμα πακέτα, μικρομεσαία. Δεν υπάρχει κανένα καρτέλ που έγινε από το μηδέν. Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα διαμορφώθηκε από τη μικρή ιδιοκτησία.

Ευθύνες επιρρίπτει το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία γιατί συμφωνεί με τους κανονισμούς. Στις συμφωνίες τι βλέπουμε; Το ένα κόμμα, στην καλύτερη περίπτωση, κάνει την προεργασία και ολοκληρώνει το άλλο. Το ένα κόμμα αποφασίζει και συνεχίζει το άλλο.

Και τέλος, τόνισε η ομιλήτρια, εδώ υπάρχει ένα μεγάλο παιγνίδι που παίζεται σε βάρος της αγροτιάς και γενικότερα των εργαζομένων με το πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο ΚΠΣ, όπως παλιότερα και με τα ΜΟΠ. Κι εδώ παίζουν όλα τα άλλα κόμματα. Εμείς βλέπουμε ότι αυτά τα ποσά - δε θα πω σαν τα τριάντα αργύρια του Ιούδα - λειτουργούν στρατηγικά, για να περάσει η πολιτική της συγκέντρωσης της γης, της παραγωγής κλπ., για να περάσει η πολιτική του διωγμού των μικρομεσαίων, για να περάσει η πολιτική των εξαγωγών προς την Ελλάδα αγροτικών προϊόντων κλπ., για να ανέβει το εμποροβιομηχανικό κέρδος. Αυτά τα κοινοτικά ποσά είναι ποσά στρατηγικής σημασίας. Και αυτά που λέγονται, ότι δίχως αυτά τα ποσά θα χαθούμε, είναι ένα μεγάλο και πελώριο ψέμα. Αν μας πληρώνουν για να χάνουμε, δεν μπορούμε να δεχόμαστε τα χρήματα. Κι αν τα δεχτούμε, θα πρέπει να πειθαρχούμε. Κι αν υπάρξει τιμωρία, να μη φοβόμαστε, γιατί ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει στην οποιαδήποτε τιμωρία.

Δεν μπορεί να υπάρξει, λοιπόν, διαχείριση στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, της παλιάς και νέας, της ενδιάμεσης συμφωνίας κλπ. Ο καλύτερος διαχειριστής θα είναι διαχειριστής μιας αντιλαϊκής πολιτικής. Ο πιο ικανός διαχειριστής θα είναι διαχειριστής μιας αντιλαϊκής πολιτικής. Το θέμα συνοπτικά είναι το εξής: Η οικονομική πολιτική και η διαχείριση καθορίζεται από εκεί. Και η πολιτική στην οικονομία είναι ταξική.

Εμείς οριοθετούμε τα πράγματα και δίχως μια τέτοια οριοθέτηση, τις καλύτερες προτάσεις να κάνεις, δε θα είναι ρεαλιστικές και το κυριότερο θα κρατάς το κίνημα συνεχώς καθηλωμένο με αυταπάτες. Εμείς δεν πρόκειται να ξεχωρίσουμε ένα ζήτημα σήμερα, το ΦΠΑ ή τη βενζίνη ή όπως γίνεται στον τομέα της Παιδείας το άρθρο 16. Οχι ότι αυτά δεν είναι σημαντικά ζητήματα, αλλά η απομόνωση ενός ζητήματος ως αντιπερισπασμός στην εκάστοτε κυβέρνηση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά, σε τελευταία ανάλυση, εθελοντική προσφορά στην κυβέρνηση να κοροϊδεύει, να παραπλανά και να χειραγωγεί».

«Ολοι μιλάνε για αγροτιά, αλλά εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι μιλάμε για το φτωχό αγρότη. Μιλάμε αποκλειστικά μόνο γι' αυτόν. Οι άλλοι δεν έχουν ανάγκη την υπεράσπισή μας. Για παράδειγμα, λέγεται ότι ιδιαίτερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ο μικρός κλήρος, η μικρή ιδιοκτησία, που δυσκολεύει την παραγωγικότητα, αυξάνει το κόστος, δυσκολεύει τον εκσυγχρονισμό. Βεβαίως. Ετσι είναι.

Εδώ υπάρχουν δύο δρόμοι λύσης του ζητήματος. Ο ένας δρόμος είναι αυτός που ακολουθείτε χρόνια τώρα, Ευρωπαϊκή Ενωση, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και τούμπαλιν: Να φύγει ο μικρομεσαίος από τη μέση και να κυριαρχήσει το μεγάλο καπιταλιστικό νοικοκυριό.

Ο άλλος δρόμος είναι ο διαφορετικός, δηλαδή η συνεταιριστικοποίηση του μικρομεσαίου, ο παραγωγικός συνεταιρισμός. Βεβαίως, αυτό απαιτεί διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις, αλλά ως αίτημα αντικειμενικά είναι επίλυση και σήμερα, ως τρόπος επίλυσης δηλαδή και ξεπεράσματος των οποιωνδήποτε μειονεκτημάτων που έχει ο μικρός κλήρος, η μικρή ιδιοκτησία, η μικρή παραγωγή.

Επειδή φέρατε παραδείγματα και για το τι έγινε με το γάλα και με τα καρτέλ του γάλακτος, μιλήσατε, κύριε πρωθυπουργέ, για ολιγοπωλιακές επιχειρήσεις. Εμείς τις λέμε "μονοπώλια". Δεν έχει σημασία. Μα, αυτό δεν είναι καμία παρέκκλιση. Δεν είναι αποτέλεσμα ούτε "κουμπάρων", ούτε "κουμπαριάς". Καθαρά πράγματα. Αυτό είναι αντικειμενική εξέλιξη. Από τη στιγμή που η ανάπτυξη καθορίζεται από το κεφάλαιο και για το κεφάλαιο, από τη στιγμή που υλοποιείτε όλες αυτές τις κατευθύνσεις της Συνθήκης του Μάαστριχτ, θα υπάρξουν ολιγοπώλια και μονοπώλια. Τώρα, αν μία κυβέρνηση παίρνει τη θέση του κυρίου Γιώργου, αντί του κυρίου Πέτρου, αυτό είναι μία άλλη πλευρά.

Αντίστροφα, οι μεγάλες μονάδες με ετήσια παραγωγή μεγαλύτερη από διακόσιους τόνους αυξήθηκαν τη δεκαετία αυτή κατά 272%. Οι "κουμπάροι" τα έκαναν αυτά ή η φιλομονοπωλιακή πολιτική και η ιδιοκτησία του πλούτου;

Ανάλογες ανακατατάξεις εμφανίζονται και στους υπόλοιπους κτηνοτροφικούς κλάδους: Στις χοιροτροφικές μονάδες, στις προβατοτροφικές, στις αιγοτροφικές.

Ανάλογες εξελίξεις εμφανίζονται στην πτηνοτροφία, όπου κυριαρχούν ελάχιστες μεγάλες πτηνοτροφικές επιχειρήσεις που δουλεύουν με μικρομεσαίους πτηνοτρόφους, με ένα ιδιότυπο σύστημα-φασόν. Πουλάνε νεοσσούς και αγοράζουν πουλερικά, καθορίζουν τις τιμές χρέωσης των πτηνοτροφικών εφοδίων - κερδίζουν δηλαδή και από το φασόν - και καθορίζουν και τις τιμές αγοράς των πουλερικών. Τα συμβόλαια που κλείνονται χρόνο με το χρόνο είναι χειρότερα.

Ανάλογα συμβαίνουν στην αλιεία και ειδικότερα στις ιχθυοκαλλιέργειες.

Η συγκέντρωση φυτικής παραγωγής είναι γεγονός ότι προχωρά με πιο αργούς ρυθμούς. Γιατί; Γιατί εδώ έχει να κάνει με τη γη. Υπάρχουν αγρότες, που για συναισθηματικούς λόγους δεν πουλάνε τη γη τους και υπάρχει και η αναμονή μεγαλύτερης τιμής στη γη. Οταν ακούνε, παραδείγματος χάριν, το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ για τον αγροτουρισμό, καταλαβαίνουν. Σου λέει: "Εδώ στον Ολυμπο θα γίνει καζίνο, εδώ ο Ολυμπος θα γεμίσει ξενοδοχεία, εδώ ο Ολυμπος θα οικοπεδοποιηθεί. Για να περιμένουμε λοιπόν την αγροτική γη που είναι κοντά στη θάλασσα, την αγροτική γη που είναι κοντά στα θέρετρα των πλουσίων, μήπως την πουλήσουμε εκεί και βγάλουμε ένα κομμάτι ψωμί παραπάνω από τις συντάξεις που μας επιφυλάσσονται".

ICON

Αναπτύσσοντας τους στόχους και τις διεκδικήσεις του Κόμματος για τη μικρομεσαία αγροτιά, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε:

«Ποιοι είναι οι δικοί μας στόχοι και οι δικές μας διεκδικήσεις, βεβαίως με όρους κινήματος;

Υπέρ μιας ...βελτιωμένης και σωστά εφαρμοσμένης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, εμφανίστηκε χτες στο Κοινοβούλιο ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος. Υποστήριξε ότι υπάρχουν δυνατότητες αλλαγών στο περιεχόμενό της, ενώ οι επιπτώσεις της διαμορφώνονται από τον τρόπο που εφαρμόζεται σε εθνικό επίπεδο.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε «ας μην τα αποδίδουμε όλα εκεί πέρα», γιατί «κάθε χώρα ακολουθεί διαφορετικό δρόμο» και «δεν είναι αυτομάτως από την ΕΕ όλα τα αποτελέσματα». Πρόσθεσε ότι το θέμα είναι «τι εθνικές κλαδικές πολιτικές» θα ακολουθηθούν, αφού η ΚΑΠ «οδηγεί σε διαφορετικά αποτελέσματα από τη μια χώρα στην άλλη». Επιπρόσθετα, ο Αλ. Αλαβάνος τόνισε πως στη διατλαντική συνάντηση Μπους - Μέρκελ «το κύριο αίτημα που έβαλε ο Μπους είναι να καταργηθεί η ΚΑΠ» γι' αυτό «πρέπει να κάνει κανείς κριτικές στην κατεύθυνσή της» και «να διεκδικεί κατακτήσεις, να ζητά να κρατηθούν κεκτημένα και να διευρυνθούν». Οπως υποστήριξε, τέλος, ο πρόεδρος του ΣΥΝ «δεν μπορούμε να βλέπουμε το αγροτικό προϊόν με βάση μονάχα την τιμή του», λέγοντας ότι η αγροτική παραγωγή έχει πολλές διαστάσεις, προσθέτοντας ότι «αυτή η πολυδιάστατη αντιμετώπιση πρέπει να μπει στο θέμα της αγροτικής πολιτικής και μέσα από την παγκόσμια οργάνωση και μέσα από την ΚΑΠ».

Eurokinissi

«Το βασικό πλαίσιο για την αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας, όπως και για τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ, ορίζεται, σήμερα, από τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική». Με αυτή τη φράση ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε εξαρχής την πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης. Μάλιστα, σημείωσε ότι «σε στενή συνεργασία με την ΠΑΣΕΓΕΣ, προχωρούμε στην εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, με γρήγορους ρυθμούς, διασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, συνθήκες αντικειμενικότητας, δικαιοσύνης και διαφάνειας».

Υπερασπιζόμενος τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ, ο Κ. Καραμανλής ανέφερε ότι «μόνον για δράσεις αγροτικής ανάπτυξης, η χώρα πρόκειται να εισπράξει 4 δισ. ευρώ, ενώ οι αγρότες μας θα έχουν επιδοτήσεις που φτάνουν, μέχρι το 2013, τα 18 δισ. ευρώ. Συνολικά, δηλαδή, ο αγροτικός τομέας πρόκειται να ενισχυθεί με περισσότερα από 22 δισ. ευρώ». Συμπλήρωσε όμως ότι «οφείλουμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες που δημιουργούνται από την παγκοσμιότητα των αγορών και την κλιματική αλλαγή σ' ολόκληρο τον πλανήτη».

Ο πρωθυπουργός συνέχισε λέγοντας ότι η κυβέρνηση ακολουθεί μια «στρατηγική που καθιστά το νέο αγρότη σύγχρονο επιχειρηματία στη γη του» και μάλιστα «με έμφαση σε νέες αγορές, σε νέα και σε ποιοτικά προϊόντα, αλλά και σε νέες παράλληλες δραστηριότητες: Τον αγροτουρισμό, την αγροβιοτεχνία, την τυποποίηση και τη μεταποίηση».

Επιχειρώντας να ωραιοποιήσει τη λειτουργία του ΕΛΓΑ, ο Κ. Καραμανλής ανέφερε πως «έχει μετατραπεί σε ουσιαστικό συμπαραστάτη των αγροτών στις δύσκολες γι' αυτούς ώρες. Οι αποζημιώσεις καταβάλλονται το αργότερο σ' ένα τρίμηνο από το τέλος της συγκομιδής και, σε πολλές περιπτώσεις, καλύπτονται ακόμη και νέα ζημιογόνα αίτια».

Οσον αφορά το θέμα των υψηλών τιμών των αγροτικών προϊόντων, ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε επί της ουσίας τη διαιώνιση του καθεστώτος σύμφωνα με το οποίο οι αγρότες πουλάνε φθηνά την παραγωγή τους η οποία φθάνει ακριβή στην αγορά. Οπως είπε, «υπάρχει ζήτημα χαμηλών τιμών για τους αγρότες και υψηλών τιμών για τους καταναλωτές. Σε κάποιες περιπτώσεις, το πρόβλημα είναι, πράγματι, υπαρκτό. Δεν το αγνοούμε και δεν το κρύβουμε», προσθέτοντας πως «οι παράγοντες που μεγαλώνουν την "ψαλίδα" ανάμεσα στις τιμές παραγωγού και τις τιμές καταναλωτή είναι πολλοί και δεν αντιμετωπίζονται από τη μια στιγμή στην άλλη».

Ο Κ. Καραμανλής άσκησε έντονη κριτική στο ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι «δεν μπορεί να εμφανίζεται σαν κατήγορος της νέας ΚΑΠ κι ούτε να αιτιάται την κυβέρνηση η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση. Διότι αυτή είχε, ως κυβέρνηση τότε, την ευθύνη της διαπραγμάτευσης. Αλλά και διότι δεν προχώρησε, στη συνέχεια, σε καμιά ενημέρωση, καμία προετοιμασία, για την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ». Συνέχισε τονίζοντας ότι «έχουν εισρεύσει στη χώρα μας τεράστιοι κοινοτικοί πόροι, τόσο για αγροτικές επιδοτήσεις, όσο και για έργα υποδομών στον αγροτικό τομέα, που αντιστοιχούν, περίπου, στο μισό αγροτικό εισόδημα. Δυστυχώς, ωστόσο, πολλές φορές έως τώρα, κυριάρχησαν λαϊκιστικές αντιλήψεις και εφαρμόστηκαν ανεύθυνες πρακτικές. Αναπτύχθηκαν παθογένειες και νοοτροπίες, που είχαν δυσμενέστατες επιπτώσεις. Ο κομματικός εναγκαλισμός είχε οδηγήσει πολλές συνεταιριστικές οργανώσεις στην αποδιοργάνωση και την απαξίωση. Η κακοδιοίκηση, η κακοδιαχείριση και οι διπλοεγγραφές είχαν σαν αποτέλεσμα να αδικούνται οι πραγματικοί αγρότες και να επιβάλλονται στη χώρα τεράστια κοινοτικά πρόστιμα».

Eurokinissi

Ο Γ. Παπανδρέου επέλεξε να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση με όρους σκανδαλολογίας, λέγοντας ότι «εδώ και τρία χρόνια, μελετάτε τις επιπτώσεις από τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική. Αναθέσατε σε εταιρείες 13 μελέτες αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών. Αλήθεια, πού είναι αυτές οι μελέτες; Ποιες είναι αυτές οι εταιρείες; Ξέρετε τίποτε για μια εταιρεία ΝΟΗΣΙΣ; Εχει καμία επιστημονική σχέση με το χώρο ή μήπως είναι απλώς συγγενικές σχέσεις με στελέχη της κυβέρνησής σας πάλι, οι γιοι και οι κουμπάροι, κύριοι της κυβέρνησης».

Παράλληλα υπερασπίστηκε την πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη στον αγροτικό τομέα τονίζοντας: «Δηλώσατε πολλές φορές σε όλους τους τόνους ότι είναι αδιαπραγμάτευτοι οι πόροι για την ελληνική γεωργία μέχρι το 2013, δηλαδή αυτό που είχε το ΠΑΣΟΚ ήδη πετύχει. Αλλά δεν αξιοποιήσατε αυτή την κληρονομιά. Γυρίσατε από το Συμβούλιο Κορυφής και φέρατε μειωμένους τους πόρους. Δεχτήκατε δηλαδή να εγκαταλείψετε δικά μας κεκτημένα».

Αναφερόμενος στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να παρουσιάσει το κόμμα του ως πιο κατάλληλο εγχώριο διαχειριστή της ΚΑΠ. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «ξέρω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η αγροτική μας παραγωγή σ' έναν ανταγωνιστικό κόσμο. Και η μετάβαση σε μια αγροτική παραγωγή ποιότητας, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό για το οποίο όμως δεσμεύομαι, είναι ότι είμαστε - και θα είμαι - κοντά στον αγρότη, κοντά στο γεωργό, κοντά στον κτηνοτρόφο». Τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ πιστεύει στη «δυναμική παρουσία στην Ευρωπαϊκή Ενωση» προσθέτοντας ότι «είμαστε αντίθετοι στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης να συζητήσει εκ νέου τη χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής γεωργίας το 2008».

Παράλληλα αναφέρθηκε στα μέτρα που προτείνονται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι «διασφαλίζουμε την αξιοπρέπεια στη ζωή των απόμακρων αγροτών με τη δέσμευσή μας για μηνιαία προνοιακή σύνταξη 550 ευρώ για το μεμονωμένο αγρότη και 950 ευρώ για το ζευγάρι των αγροτών». Επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη «νέας πολιτική κάλυψης ασφαλιστικών κινδύνων που λαμβάνει υπόψη τις νέες συνθήκες και προοπτικές».

Επίσης ο Γιώργος Παπανδρέου υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ θα προωθήσει ένα «ενιαίο και αποτελεσματικό σύστημα παροχής συμβουλών, που να καλύπτει όλο το φάσμα της ενημέρωσης, τεχνικής στήριξης και επιχειρηματικότητας των αγροτών». Τέλος, σημείωσε ότι «δεσμευόμαστε για την πλήρη διαφάνεια στη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων του εθνικού αποθέματος των ποιοτικών παρακρατημάτων. Θα δημοσιοποιούμε τα ονόματα των αποδεκτών και τα κριτήρια για την κατανομή τους».

Στο κυρίαρχο επιχείρημα όλων των απολογητών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ότι αυτή χαρίζει εισόδημα στους αγρότες, απάντησε στη δευτερολογία της η Αλ. Παπαρήγα, τονίζοντας: «Αυτό το αγροτικό εισόδημα, που όντως εγώ να πω ότι δίνει και άλλο τόσο, δεν το παίρνει η μεγάλη πλειοψηφία της αγροτιάς. Αυτό που καρπώνεται είναι μία προσωρινή αποζημίωση πολύ κατώτερη της ζημιάς που δέχεται, για ένα διάστημα - όσο θα δέχεται τα θαψίματα, το σταμάτημα της παραγωγής, να έχει ένα μικρό εισόδημα - για να δεχτεί την κυρίαρχη πολιτική».

Σχολιάζοντας όσους επικρίνουν το ΚΚΕ - ανάμεσά τους και ο ΣΥΝ - ότι διέπεται από τη «λογική της αυτάρκειας», υπογράμμισε:

«Δεν έχουμε τη λογική της αυτάρκειας. Η Ελλάδα, όμως, μπορεί να επιλύσει, για παράδειγμα, το ζήτημα της διατροφής του πληθυσμού; Δε λέμε η Ελλάδα να είναι αυτάρκης παντού. Δεν υπάρχει χώρα - ούτε σοσιαλιστική - που να μην έκανε ανταλλαγές, συναλλαγές κλπ. Κι όχι μόνο με τις ομοϊδεάτισσές της χώρες, αλλά και με τις καπιταλιστικές. Δε θα πρωτοτυπήσουμε εμείς σε αυτό. Εμείς βάζουμε το εξής ζήτημα: Σχέσεις με τους πάντες. Οι παραγωγικές, όμως, δυνατότητες της χώρας θα αναπτυχθούν;».

Στο σημείο αυτό έφερε ως παράδειγμα την Κούβα και τόνισε:

«Η Κούβα μέχρι το 1989-1990, χώρα η οποία είχε την αμέριστη διεθνιστική βοήθεια των σοσιαλιστικών χωρών και ιδιαίτερα της Σοβιετικής Ενωσης, ακριβώς λόγω αυτής της βοήθειας, που ήταν και αμοιβαία, δεν είχε αναπτύξει όλες τις παραγωγικές της δυνατότητες. Υπολόγιζε ότι μέσα σε ένα διεθνή σοσιαλιστικό καταμερισμό μπορούσε να σταθεί. Δεν υπολόγιζε - εδώ δεν το υπολόγισαν οι πιο δυνατές χώρες - αυτό που έγινε. Το 1989, όταν "έμεινε στον άσο", είπε ότι κακώς έκανα. Ανακάλυψε και μάλιστα έδωσε βάρος στα προϊόντα διατροφής. Αλλαξαν οι διατροφικές συνήθειες του λαού. Υπήρχαν προϊόντα που μπορούσε να παράγει η Κούβα και δεν τα παρήγαγε, όχι γιατί έφταιγε η Σοβιετική Ενωση, αλλά γιατί δεν ήταν ορισμένα είδη μέσα στη διατροφή των Λατινοαμερικανών και άρχισε να τα καλλιεργεί. Εδώ βγαίνει ένα συμπέρασμα και για εμάς, τους κομμουνιστές. Βεβαίως διεθνισμός, βεβαίως ανταλλαγές, δεν μπορεί να υπάρχει αυτάρκεια, είναι λάθος, αλλά και από την άλλη μεριά, όταν ζεις σε έναν κόσμο τέτοιο, όπου υπάρχει και οικονομική κρίση, υπάρχουν και οι πόλεμοι, υπάρχουν οι εκβιασμοί, πρέπει στο έπακρο να αναπτύσσεις τις αναπτυξιακές σου δυνατότητες. Τι να τα κάνουμε εμείς τα κοινοτικά ποσά, όταν είναι σε βάρος παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και σε βάρος των μικρομεσαίων; Διότι από τις ποσοστώσεις και τους περιορισμούς δε χάνει ούτε ο κ. Φιλίππου ούτε η ΔΕΛΤΑ ούτε όλοι οι άλλοι. Αλλωστε, αυτοί όταν έχουν περίσσευμα χρημάτων, τα βγάζουν στο εξωτερικό και κάνουν επενδύσεις και σε άλλους τομείς. Ο μικρομεσαίος αγρότης πού θα επενδύσει;».

Η Αλ. Παπαρήγα έκανε αναφορά στις περίφημες αναδιαρθρώσεις στον αγροτικό τομέα που διαφημίζουν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, αλλά και άλλες δυνάμεις και τόνισε: «Εχει πέσει και το οικοδόμημα αυτό, που το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία και μια σειρά άλλες ανανεωτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη χρόνια μας λένε, οι αναδιαρθρώσεις. Σ' αυτή τη λογική περιδιαβαίνατε όλοι τις περιοχές. Το μπαμπάκι βγάζει; Βάλτε και εσείς μπαμπάκι. Ο καπνός βγάζει; Βάλτε και εσείς καπνό. Βγάλτε τα μπαμπάκια, βάλτε καρπούζια. Αυτές δεν ήταν οι αναδιαρθρώσεις; Αυταπάτες δεν καλλιεργήσατε και τα δύο κόμματα στο παρελθόν με τα αρωματικά φυτά, τα βατόμουρα και τώρα με τον αγροτουρισμό; Ο τουρισμός, ναι, θα αναπτυχθεί στην Ελλάδα, αλλά αυτοί που θα έρθουν, οι μεγαλοτουρίστες για να τους πω έτσι, δεν πρόκειται να πάνε στο χωριουδάκι να πάρουν καφέ, ούτε να φάνε τσίρο και τσιροσαλάτα. Για δείτε τη Σαντορίνη και το πλοίο. Χτυπιέται ο τουρισμός. Ολα αυτά τα πλοία, με αυτούς τους ταξιδιώτες, κάθονται μισή ώρα στο ένα νησί, μισή ώρα στο άλλο και όλα είναι φαγωμένα μέσα στα πλοία. Για να δούμε, όλα αυτά τα οποία λέγονται τι κέρδος έχουν για εμάς - έτσι τα μετράμε. Εχουν κέρδος για τους πολλούς; Εάν έχουν για τους λίγους, τουλάχιστον δεν είναι εναλλακτική λύση».

Με μία αναφορά προς «ναυτιλομένους» έκλεισε τη δευτερολογία της η Αλ. Παπαρήγα, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά:

«Και ένα τελευταίο προς ναυτιλομένους. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, για να μην πω από τη δεκαετία του '60, ας πω από τη δεκαετία του '90 και μετά, δοκιμάστηκαν και οι μη δογματικές πολιτικές, ιδιαίτερα στις ισχυρές χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία). Ολες αυτές, τα μείγματα της πολιτικής, να παλεύουν με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και μέσα στους κανόνες και έξω, ανάλογα πού φυσά ο αέρας, δεν ευοδώθηκαν. Δεν το λέω με την έννοια της εκλογικής δύναμης, γιατί μπορεί η εκλογική δύναμη να είναι πάνω και κάτω. Δεν είναι εκεί το θέμα.

Δεν ευοδώθηκαν, από ποια πλευρά; Μπορούσε σε αυτές τις χώρες να υπάρχει ένα πανίσχυρο εργατικό λαϊκό κίνημα που να ασκεί πίεση. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γαλλία είχαμε το "όχι", που τώρα πάει σε αυτούς που είπαν το "ναι". Αυτά είναι τα εγχειρήματα. Οταν ψάχνεις εκατό χρόνια για το καινούριο, χάνεις την ταξική πάλη του σήμερα, χάνεις και το σήμερα. Και εάν χάσεις το σήμερα, θα χάσεις και το αύριο. Καλά είναι και τα καινούρια, αλλά ο καπιταλισμός είναι τόσο παλιός, που σε ορισμένα πράγματα θα μείνουμε και εμείς παλαιοί».