Motion Team

Σε 13 δήμους της χώρας διεκδικούν τη δημοτική αρχή αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζουν το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές. Αυτοί οι δήμοι είναι: Νίκαια, Αγιος Παύλος Θεσσαλονίκης, Καρδίτσα, Τύρναβος, Πολίχνη, Αγιάσος Λέσβου, Ηρακλεωτών Γρεβενών, Αρκαδίων Ζακύνθου, Πραμάντων Ιωαννίνων, Λευκαιμμαίων Κέρκυρας, Καμβουνίων Κοζάνης, Κοιλάδας Λάρισας και Θεσσαλιώτιδας Φθιώτιδας. Στους διπλανούς πίνακες σε ορισμένους δήμους δεν υπάρχει η κομματική στήριξη κάποιων εκ των υποψηφίων. Πρόκειται για τους λεγόμενους «αντάρτες», «ανεξάρτητους» κλπ.

Στις 7 νομαρχίες και τους 234 δήμους ψηφίζουμε ΛΕΥΚΟ και ΑΚΥΡΟ και εκεί όπου αναμετρώνται οι εκπρόσωποι του δικομματισμού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και εκεί όπου υπάρχει εκπρόσωπος άλλων δυνάμεων που έχουν ευθύνη για τις αρνητικές εξελίξεις στο θεσμό, που δυσκολεύουν το λαϊκό ριζοσπαστισμό και ιδιαίτερα τη μείωση των δυνάμεων του δικομματισμού και τα αντίστοιχα παραπλανητικά διλήμματα που αυτός καλλιεργεί.

Οπως αναφέρει και η ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών: «Ο δεύτερος γύρος δεν πρέπει να οδηγήσει σε οπισθοδρόμηση από την πάλη κατά της εναλλαγής και της συμπαιγνίας των δύο κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αντίθετα πρέπει να δυναμώσει το ρεύμα καταδίκης τους. Η πολιτική του ΣΥΝ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τις δύο προηγούμενες τετραετίες αλλά και στην τωρινή εκλογική μάχη με τις τοπικές συμμαχίες του με τα άλλα κόμματα ή με δήθεν αντάρτες και ανεξάρτητους επιβεβαιώνει ότι δεν έχει τη δυνατότητα, δεν παρέχει καμία εγγύηση ότι μπορεί να αντιπαλέψει την πολιτική της εναλλαγής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την πολιτική που εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, δυσκολεύει τη ριζοσπαστικοποίηση».

Επαναληπτικές εκλογές θα γίνουν στις νομαρχίες: Αρκαδίας, Καρδίτσας, Κεφαλλονιάς, Λευκάδας, Μαγνησίας, Σερρών και Χανίων.

Και στους δήμους: Αγίας Παρασκευής, Αγίου Δημητρίου, Αγίων Αναργύρων, Αλίμου, Αμαρουσίου, Γλυφάδας, Ελληνικού, Ηλιουπόλεως, Ηρακλείου, Ιλίου (Νέων Λιοσίων), Καισαριανής, Καματερού, Νέας Ερυθραίας, Νέας Σμύρνης, Νέας Φιλαδέλφειας, Νέας Χαλκηδόνος, Νέου Ψυχικού, Παπάγου, Ταύρου, Υμηττού, Χαϊδαρίου, Ινάχου, Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου, Ναυπάκτου, Οινιάδων, Στράτου, Αγίου Στεφάνου, Αρτέμιδος, Αχαρνών, Βάρης, Βούλας, Γέρακα, Γλυκών Νερών, Διονύσου, Θρακομακεδόνων, Κερατέας, Μαρκόπουλου Μεσογαίας, Ωρωπίων, Ασκληπιείου, Ερμιόνης, Κρανιδίου, Μυκηναίων, Βαλτετσίου, Αμβρακικού, Αρταίων, Βλάχερνας, Ξηροβουνίου, Πέτα, Φιλοθέης, Αιγίου, Λαρισσού, Παραλίας, Πατρέων, Βάγιων, Δαύλειας, Θηβαίων, Κορώνειας, Λεβαδέων, Γόργιανης, Δοξάτου, Ανω Λιοσίων, Ερυθρών, Μαγούλας, Μεγαρέων, Αφάντου, Καλύμνιων, Ρόδου, Αλεξανδρούπολης, Βύσσας, Ορεστιάδας, Σουφλίου, Αιδηψού, Ανθήδωνος, Αυλίδος, Ιστιαίας, Ληλαντίων, Σκύρου, Στυραίων, Ταμιναίων, Βινιάνης, Φραγκίστας, Αρτεμισίων, Κάστρου - Κυλλήνης, Λαμπείας, Αλεξάνδρειας, Ανθεμίων, Αντιγονιδών, Βεργίνας, Ειρηνούπολης, Συβοτών, Απολλωνίας, Ασσήρου, Επανωμής, Ευόσμου, Θεσσαλονίκης, Κορωνείας, Κουφαλίων, Μενεμένης, Πεύκων, Σόχου, Σταυρουπόλεως, Χαλάστρας, Εγνατίας, Εκάλης, Μπιζανίου, Παμβώτιδος, Πασαρώνος, Καβάλας, Κεραμωτής, Ορεινού, Ορφανού, Φιλίππων, Αρνης, Ιτάμου, Παλαμά, Παμίσου, Σελλανών, Σοφάδων, Αγίας Τριάδος, Ιωνος Δραγούμη, Καστοριάς, Κερκυραίων, Κορισσίων, Μελιτειέων, Παρελιών, Ιθάκης, Λειβαθούς, Σάμης, Γαλλικού, Δοϊράνης, Κρουσσών, Αγίας Παρασκευής, Δημητρίου Υψηλάντη, Ελλησπόντου, Πτολεμαΐδας, Ασσου - Λεχαίου, Ευρωστίνης, Κορινθίων, Λουτρακίου - Περαχώρας, Σαρωνικού, Ανδρου, Θήρας, Μήλου, Νάξου, Γυθείου, Νιάτων, Αμπελώνος, Γιαννούλης, Νέσσωνος, Φαρσάλων, Αγίου Νικολάου, Μακρύ Γιαλού, Αγίας Παρασκευής, Καλλονής, Μήθυμνας, Μύρινας, Απολλώνιων, Ελλομένου, Καρυάς, Λευκάδος, Αλμυρού, Αλοννήσου, Αργαλαστής, Ζαγοράς, Κάρλας, Νέας Ιωνίας, Σούρπης, Φερών, Ανδανίας, Αυλώνος, Καλαμάτας, Κορώνης, Οιχαλίας, Πύλου, Χιλιοχωρίων, Αίγινας, Δραπετσώνας, Κερατσινίου, Κορυδαλλού, Κυθήρων, Περάματος, Σαλαμίνας, Αριδαίας, Βεγορίτιδας, Κύρρου, Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μενηίδος, Πέλλας, Σκύδρας, Αιγινίου, Ανατολικού Ολύμπου, Κορίνου, Λιτόχωρου, Μεθώνης, Πάργας, Πρεβέζης, Φιλιππιάδος, Ιάσμου, Κομοτηνής, Σαπών, Μαραθόκαμπου, Αλιστράτης, Εμμανουήλ Παππά, Ηράκλειας, Νέας Ζίχνης, Νιγρίτης, Πετριτσίου, Πρώτης, Σερρών, Γομφών, Εστιαιώτιδας, Καλλιδένδρου, Παληόκαστου, Πύλης, Φαλεωρείας, Φαρκαδόνας, Αγίου Κωνσταντίνου, Δαφνουσιών, Ελάτειας, Τιθορέας, Αμύνταιου, Φλώρινας, Δεσφίνης, Ζερβοχωρίων, Κασσάνδρας, Ορμυλίας, Τριγλίας, Θερίσου, Κισσάμου, Κολυμβαρίου, Καρδαμύλων, Ομηρούπολης, Χίου.

Ψηφίζουμε στα ίδια εκλογικά τμήματα που ψηφίζαμε και την προηγούμενη Κυριακή, με τις ίδιες εφορευτικές επιτροπές και δικαστικούς αντιπροσώπους, αλλά και την ίδια ώρα, δηλαδή από τις 7 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα. Επιβεβαίωση του εκλογικού τμήματος στο οποίο ψηφίζουμε μπορεί να γίνει - εκτός από τους πίνακες που έχουν αναρτηθεί σε πολλά σημεία των πόλεων όπου διεξάγονται οι επαναληπτικές εκλογές - μέσα από την ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών στο διαδίκτυο, στη διεύθυνση www.ypes.gr, την τηλεφωνική γραμμή 1564.

Σε αυτές τις επαναληπτικές εκλογές, δε σημειώνουμε σταυρό προτίμησης. Θυμίζουμε ότι ψηφίζουμε με αστυνομική ταυτότητα ή σε περίπτωση που δεν έχουμε, με διαβατήριο. Οι δε στρατιωτικοί και γενικά όσοι υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας ψηφίζουν με τις υπηρεσιακές τους ταυτότητες. Οι ψηφοφόροι που έχουν παραλειφθεί από τους εκλογικούς καταλόγους, ψηφίζουν σε οποιοδήποτε εκλογικό κατάστημα με πιστοποιητικό εγγραφής στα δημοτολόγια ή τα μητρώα αρρένων, που έχουν εφοδιαστεί από το δήμο τους. Οι εκλογείς αυτοί, κατά την ψηφοφορία, υπογράφουν υπεύθυνη δήλωση όπως και οι διπλοεγγεγραμμένοι.

Υπενθυμίζεται ότι στις εκλογές μπορούν να μην ψηφίσουν: Οσοι ψηφοφόροι έχουν υπερβεί το 70ό έτος της ηλικίας τους. Οσοι ψηφίζουν σε δήμο που απέχει πάνω από 200 χιλιόμετρα από τον τόπο διαμονής τους (στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να παρουσιαστούν την ημέρα των εκλογών στην αστυνομική αρχή και να εφοδιαστούν με σχετική βεβαίωση). Οσοι την ημέρα της ψηφοφορίας βρίσκονται στο εξωτερικό και όσοι δεν μπορούν να ψηφίσουν για λόγους υγείας ή σοβαρών υπηρεσιακών αναγκών.

Το «γιατί» ο χαρακτήρας των εκλογών υπήρξε σκληρός και αμιγώς πολιτικός, αναδείχτηκε σε όλη την προεκλογική περίοδο μόνο από το ΚΚΕ και τις συνεργαζόμενες με το Κόμμα μας δυνάμεις στα υποστηριζόμενα αγωνιστικά ψηφοδέλτια (ΔΗΚΚΙ, Κομμουνιστική Ανανέωση, Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών κ.ά). Ολα τα άλλα κόμματα και οι υποψήφιοί τους συγκάλυψαν ή αλλοίωσαν συνειδητά την ουσία.

Εχει εξαιρετική σημασία αυτό το «γιατί», αφού από την απάντηση στα δύο παραπάνω ζητήματα (σκληρότητα και πολιτικός χαρακτήρας της αναμέτρησης) εξηγείται και η πολιτική - τακτική κάθε κόμματος, κάθε συνδυασμού, κάθε επικεφαλής υποψηφίου.

Βεβαίως, τέτοια χαρακτηριστικά είχαν και οι προηγούμενες αναμετρήσεις. Σχετικές εκτιμήσεις του ΚΚΕ τα έχουν επισημάνει. Ωστόσο, στη σημερινή φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης αυτά οξύνθηκαν όσο ποτέ μέχρι τώρα. Και ο λόγος είναι ότι τα τελευταία χρόνια στο θεσμό της Τοπικής Διοίκησης συντελέστηκαν σοβαρότατες αντιδραστικές αλλαγές, που τίναξαν στον αέρα τα όποια λαϊκά στοιχεία συνέχιζε να αποτυπώνει. Κατά συνέπεια, τίναξαν στον αέρα και όλες τις αποπροσανατολιστικές θεωρίες περί του «αυτοδιοικητικού χαρακτήρα» των εκλογών, περί «ανεξαρτησίας του θεσμού από την κεντρική διοίκηση», καθώς και άλλες παρόμοιες και υποκριτικές.

Οι αντιδραστικές αλλαγές στην Τοπική Διοίκηση αφορούν στο γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της αντιλαϊκής πολιτικής περνάει πια μέσα από τους δήμους και τις νομαρχίες. Οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, δηλαδή οι ιδιωτικοποιήσεις και η εμπορευματοποίηση της κοινωνικής πολιτικής, που συνοδεύονται με τα ελαστικά ωράρια και την ανασφάλιστη εργασία, καθώς και η επιβολή φόρων δεν είναι μια απλή υπόθεση. Σημαίνουν ότι η Τοπική Διοίκηση, ως αστικός κρατικός θεσμός, έχει προσκολληθεί ακόμα περισσότερο στο κεντρικό κράτος, έχει γίνει ισχυρός αγωγός προς τα κάτω, δηλαδή στο κεφάλι του λαού, της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, που είναι και πολιτική της ΕΕ. Αυτής της πολιτικής η ακόμα μεγαλύτερη αποκέντρωση είναι επιβεβλημένη, ώστε να πραγματώνεται πιο αποτελεσματικά η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου.

Αυτόν το ρόλο παίζουν οι εκλεγμένες τοπικές αρχές, που είναι εκπρόσωποι και εφαρμοστές της πολιτικής των κομμάτων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΝ. Το γεγονός ότι οι παραπάνω ψήφισαν υπέρ των αντιδραστικών αλλαγών αποτελεί εξόφθαλμη απόδειξη των όσων υποστηρίζει το ΚΚΕ.

Συμπέρασμα: Υλοποιείται ο στόχος του κεφαλαίου για παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για αύξηση της κερδοφορίας του. «Πολιτικοί εκμεταλλευτές» είναι οι δήμαρχοι και οι νομάρχες των κομμάτων της διαχείρισης.

Πολύ περισσότερο που μέσα από τους δήμους ετοιμάζονται να προωθήσουν νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία και αλλού, γεγονός που αυξάνει το ενδιαφέρον για επενδύσεις, αφού οι Τοπικές Αρχές θα αναλάβουν σημαίνοντα ρόλο στην ταξική κατηγοριοποίηση του σχολείου, ενώ θα διαχειριστούν και μεγάλο μέρος του «Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης».

Να, γιατί οι επιχειρηματίες έδειξαν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Δεν τους αρκεί να εφαρμόζεται από τους εκλεγμένους η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου. Τους ενδιαφέρει επιπλέον και το ποιος επιχειρηματίας θα ευνοηθεί. Και έτσι έριξαν το σχετικό βάρος...

Στους δήμους, η «μέγκενη» που σφίγγει τους εργαζόμενους είναι πιο ισχυρή, αφού οι δήμοι και πιο κοντά στο λαό βρίσκονται και περισσότερες αρμοδιότητες έχουν απ' ό,τι οι νομαρχίες και πιο πολυπλόκαμους μηχανισμούς έχουν διαμορφώσει, εκμεταλλευόμενοι την ανεργία, την ανασφάλεια και τη φτώχεια.

Ετσι εξηγείται και η συγκέντρωση σε εργατικούς δήμους μικρότερου ποσοστού απ' ό,τι συγκέντρωσε στους ίδιους το νομαρχιακό ψηφοδέλτιο που υποστήριζε το ΚΚΕ και οι συνεργαζόμενες δυνάμεις. Αυτό βεβαίως δεν το αναφέρουμε ως δικαιολογία, αλλά για να δείξουμε σε ποιο βάθος πρέπει να φτάσει η δουλιά μας.

Αν στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα υπάρχει το «μαύρο μέτωπο» εργοδοτών - συνδικαλιστών τους - κυβερνήσεων (βλέπε, για παράδειγμα, τη σύμβαση ΓΣΕΕ - ΣΕΒ), στην Τοπική Διοίκηση υπάρχει το ίδιο «μαύρο μέτωπο», με την προσθήκη των γαλαζοπράσινων και των ροζ δημάρχων, νομαρχών και συμβούλων.

Αυτά τα «μαύρα μέτωπα» (ένα στην ουσία) υλοποιούν τη στρατηγική του κεφαλαίου διεθνώς και στην Ελλάδα. Το επιβεβαίωσε και όλη η προεκλογική περίοδος. Οπως - και ως συνέπεια του παραπάνω - επιβεβαίωσε την πολιτική του ΚΚΕ για τις εκλογές και γενικότερα. Δηλαδή: Οτι το θέμα είναι το πώς, καθημερινά και σε κάθε μεγάλη ή μικρότερη αναμέτρηση, θα προωθείται η λαϊκή αντιιμπεριαλιστική συσπείρωση και θα ισχυροποιείται ολόπλευρα το ΚΚΕ. Αυτή η γραμμή αντιστοιχούσε πλήρως και στη μάχη της ψήφου.

Ο μη απεγκλωβισμός ενός σημαντικού τμήματος δυσαρεστημένων οφείλεται σε έναν επίσης αναμφισβήτητο λόγο: Στο ότι λαϊκές δυνάμεις, στις οποίες η απήχηση της πολιτικής του ΚΚΕ είναι φανερή, αντιλαμβάνονται τις μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν και τις αγωνιστικές θυσίες που απαιτούνται για να προχωρήσει η φιλολαϊκή πολιτική και δε νιώθουν έτοιμες να κάνουν το μεγάλο βήμα μπροστά. Ταλαντεύονται ανάμεσα στο πολιτικά συμφέρον και στην προϋπόθεση πραγματοποίησής του, που είναι η λαϊκή εξουσία. Γνωρίζουν, ή ψυχανεμίζονται, ότι η προσχώρησή τους στις μάχιμες γραμμές θα προκαλέσει την αντιδραστική αντεπίθεση των αστικών κομμάτων και όχι μόνο, την όξυνση της ταξικής πάλης. Και, παρότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, οπισθοχωρούν - για την ώρα - παραμένουν στάσιμες για την ακρίβεια, ή ψάχνουν για ανύπαρκτες «ενδιάμεσες λύσεις».

Δεν είναι τυχαίο ότι σε ένα τμήμα των ψηφοφόρων βρήκαν απήχηση οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι» από τα κόμματα, που δεν είναι καθόλου ανεξάρτητοι από την αντιλαϊκή πολιτική. Λειτούργησαν και αυτοί ως μοχλός εγκλωβισμού λαϊκών μαζών στο «μονόδρομο του κεφαλαίου» και ταυτόχρονα ως μοχλός ρυμούλκησης δι' «άλλης» οδού στα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρά τη δήθεν αντίθεσή τους προς αυτά...

Κι αν αυτό δεν μπορεί να γίνει σε μια μέρα, μπορεί και πρέπει να γίνεται καθημερινά. Μπορεί και πρέπει να αξιοποιείται κάθε μάχη, να βγαίνουν συμπεράσματα που θα ωθούν το κίνημα μπροστά, ακόμα και όταν υπάρχει υποχώρηση ενός αγώνα.

Ο αγώνας στο χώρο της Παιδείας είναι αποκαλυπτικός. Η αδιαλλαξία της κυβέρνησης έχει να κάνει με ένα κεντρικό πολιτικό θέμα: Την απόφαση να περάσει με κάθε τρόπο η πολιτική του κεφαλαίου. Είναι και ένα μήνυμα προς την εργατική τάξη γενικότερα. Οτι, δηλαδή, δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή απόκλιση στην υλοποίηση της πολιτικής του κεφαλαίου. Το συμπέρασμα, επομένως, είναι ότι πρέπει να διαμορφωθεί άλλης ποιότητας κίνημα, που θα κάνει τους «πάνω» να το φοβηθούν. Κίνημα με προοπτική και σαφείς πολιτικές στοχεύσεις, όχι απλής αριθμητικής μείωσης του δικομματισμού, αλλά ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής. Ενα τέτοιο κίνημα θα εκφράζεται σε μεγάλο βαθμό και με θετική για τα λαϊκά συμφέροντα ψήφο.

Από τις πρώτες κιόλας ώρες της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών την προηγούμενη Κυριακή και ο πλέον δύσπιστος πρέπει να συνειδητοποίησε ότι η συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση για το ΠΑΣΟΚ μόνο «τοπικά χαρακτηριστικά» δεν είχε και μόνο ψήφο με «αυτοδιοικητικά κριτήρια» δε διεκδικούσαν οι «εκλεκτοί» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως προπαγάνδιζε ο Γ. Παπανδρέου όλο το προηγούμενο διάστημα.

Η δήλωση του Γ. Παπανδρέου λίγες ώρες μετά το κλείσιμο της κάλπης ότι υπάρχει «ανατροπή του πολιτικού σκηνικού», η οποία προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, δεν έγινε από κεκτημένη ταχύτητα. Το εκλογικό επιτελείο της «Χαριλάου Τρικούπη» έσπευσε να μεταφράσει το εκλογικό αποτέλεσμα σαν γενικό πολιτικό μήνυμα «αθώωσης» της αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και το οδήγησαν να χάσει την εξουσία και συγχρόνως να το εμφανίσει σαν επικύρωση της γενικής πολιτικής γραμμής και της στρατηγικής που σήμερα ακολουθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Γ. Παπανδρέου προσπάθησε να εμφανίσει το αποτέλεσμα των εκλογών σαν «νίκη», προκειμένου να αναγάγει το ΠΑΣΟΚ σαν τον πολιτικό φορέα που «εισέπραξε» τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική και πίσω από αυτό να συγκαλύψει ότι το κόμμα του ταυτίζεται πλήρως με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης και στηρίζει την προώθηση και εφαρμογή των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων.

Αυτό που προκάλεσε «ταραχή» στο ΠΑΣΟΚ και πυροδότησε τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, δεν αφορούσε τις πολιτικές θέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η εσωστρέφεια στο ΠΑΣΟΚ, η έντονη κριτική και τα «μαχαιρώματα» μεταξύ των στελεχών του, όσο και αν έχουν πάρει τη μορφή «χιονοστιβάδας», δεν αμφισβητούν την πολιτική που ακολουθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά περιορίζονται στην καταγραφή «λάθος επιλογών» στα πρόσωπα που διεκδίκησαν δήμους και νομαρχίες τις οποίες το ΠΑΣΟΚ απώλεσε.

Με τις αντιπαραθέσεις τους τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ καταγράφουν την «αγωνία» τους, αφού δεν κατάφεραν μέσα από τις αυτοδιοικητικές εκλογές να υποκλέψουν - στο βαθμό που επιδίωκαν - τη λαϊκή δυσαρέσκεια, για να «αποδείξουν» στη συνέχεια ότι έχουν ανακτήσει τη χαμένη πλειοψηφία των βουλευτικών εκλογών, που θα τους οδηγήσει εκ νέου στην ανακατάληψη της εξουσίας και κυρίως να αξιοποιήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα για να συνεχίσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Αυτό θα επιδιώξουν και σήμερα μετά το δεύτερο γύρο των εκλογών. Στη Χαριλάου Τρικούπη φιλοδοξούν ο χάρτης να εμφανίσει περισσότερους «πράσινους» δήμους και νομούς, προκειμένου το ΠΑΣΟΚ να έχει κομματικό σύμμαχο δημάρχους και νομάρχες, που θα στηρίξουν την πολιτική του και θα συντηρήσουν την εκλογική του «πελατεία». Ο Γ. Παπανδρέου, από την ανάληψη κιόλας της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, είχε τονίσει ότι θέλει «μπροστάρη και σύμμαχο την Τοπική Αυτοδιοίκηση» στις «μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις».

Το ΠΑΣΟΚ εξάλλου ήταν εκείνο το κόμμα που από τη θέση της κυβέρνησης, προώθησε και υλοποίησε τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ολη την προεκλογική περίοδο ο Γ. Παπανδρέου στήριζε ακριβώς την ίδια πολιτική, επέμενε στην υλοποίησή τους με ακόμα ταχύτερους ρυθμούς, θέτοντας σαν νέο στοιχείο την «αποκέντρωση» της πολιτικής των «μεταρρυθμίσεων», ώστε αυτές να εφαρμοστούν πιο αποτελεσματικά από τις εκλεγμένες τοπικές αρχές.

Αυτούς τους στόχους ο Γ. Παπανδρέου τους είχε παρουσιάσει από τις 5 Ιούνη του 2006, όταν και έδωσε το επίσημο «χρίσμα» του ΠΑΣΟΚ στον Κ. Σκανδαλίδη, στην Χρ. Αράπογλου, στον Π. Φασούλα και στην Β. Πατουλίδου.

Τότε, σε ομιλία του ο Γ. Παπανδρέου παρουσιάζοντας ένα «νέο μοντέλο διακυβέρνησης», έδινε τις πολιτικές κατευθύνσεις για το ρόλο που πρέπει να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε να πρωτοστατήσει στην ακόμα παραπέρα προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Μέσα από την «αποκέντρωση» αυτής της πολιτικής, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, κάλεσε την Αυτοδιοίκηση να εφαρμόσει «δημόσιες πολιτικές για την απασχόληση και την ανάπτυξη». Κάλεσε, δηλαδή τους δημάρχους και τους νομάρχες να συνεχίζουν να πρωτοστατούν, μέσω των λεγόμενων Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, στη γενικότερη υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων και στις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Στο ίδιο μήκος κύματος πρότεινε η Αυτοδιοίκηση «να εφαρμόζει πολιτικές για την παιδεία και να στηρίζει τη διασύνδεση της εκπαίδευσης με την κοινωνία, την οικονομία και την απασχόληση», να στηρίξει δηλαδή την «κατηγοριοποίηση» των σχολείων και τον ταξικό διαχωρισμό τους ανάλογα με το δήμο και το νομό! Επίσης, τόνιζε την ανάγκη της «σύμπραξης» των δήμων με τους επιχειρηματίες, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για την «απόκτηση πόρων» για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την παραπέρα εμπορευματοποίηση της κοινωνικής πολιτικής.

Από εκείνες τις εξαγγελίες του Γ. Παπανδρέου μέχρι τις εκλογές, μεσολάβησαν περίπου τέσσερις μήνες, στη διάρκεια των οποίων ο προεκλογικός «αγώνας» μέσα σε υψηλούς φραστικούς τόνους δόθηκε για την αποδειχτεί η «αξιοπιστία» των υποψηφίων και να αναδειχτούν οι «ικανότητες» τους. Μια μέρα μετά τις εκλογές, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού, χρησιμοποίησαν τα αποτελέσματα για να «αποδείξουν» ότι επιβεβαιώνεται η πολιτική τους. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι το αποτέλεσμα δείχνει ότι «αξίωση» των πολιτών είναι η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, ενώ ο Γ. Παπανδρέου το μετέφρασε σαν απαίτηση των πολιτών να «απαλλαγεί» από μια κυβέρνηση «που χωρίς σχέδιο αδυνατεί να κάνει αλλαγές»...

Πίσω από αυτή την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση, κρύβεται η κοινή γραμμή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας. Διεκδικώντας ο καθένας για το κόμμα του το ρόλο του ικανότερου εκφραστή των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, επιδιώκουν και μέσα από το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να δώσουν τη δυνατότητα στους επιχειρηματίες να διεισδύσουν μέσα και στην τελευταία γειτονιά της χώρας και να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ο δεύτερος γύρος των εκλογών δίνει μια ευκαιρία στο λαό να καταδικάσει αυτή την πολιτική. Να «μαυρίσει» στην κάλπη αυτούς που ζητούν την ψήφο του για να τον μετατρέψουν σε «συνένοχο» της αντιλαϊκής πολιτικής τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και τίποτα να μην έλεγε ο πρωθυπουργός για το μήνυμα των τοπικών εκλογών οι κινήσεις και οι ενέργειες της κυβέρνησης των επόμενων ημερών έδειξαν καθαρά ποιο μήνυμα έλαβε η κυβέρνηση: Επιδοκιμάστηκε η αντιλαϊκή πολιτική της - Οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές είναι λαϊκή αξίωση και απαίτηση! Το υποστήριξε, άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο Πολιτικό Συμβούλιο της ΝΔ υποστηρίζοντας ότι «οι πολίτες αξιώνουν»(!) τις «μεταρρυθμίσεις». «Ξέχασε», βέβαια, ότι καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι στις δημοτικές εκλογές «δεν κρίνεται η πολιτική της κυβέρνησης», αλλά η εκλογή «άξιων και ικανών» τοπικών αρχόντων, ακριβώς για να προφυλάξει, όσο μπορούσε, την εφαρμοζόμενη πολιτική από την έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας και καταδίκης στις κάλπες.

Διαπιστώνοντας ότι αυτός ο στόχος της επιτεύχτηκε, σε ένα βαθμό, έσπευσε να χρησιμοποιήσει τη λαϊκή ψήφο ως επιδοκιμασία και συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική της!

Είναι αξιοθαύμαστο ότι δεν έχασε ούτε ώρα, περνώντας από τις διαπιστώσεις στην πράξη. Η ανανέωση της αντιλαϊκής επίθεσης εκδηλώθηκε αμέσως και σε όλα τα μέτωπα.

Το πρώτο που έκανε ήταν να «ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς» της με το «μέτωπο» για τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Εστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα αδιαλλαξίας προς τους απεργούς δασκάλους, ζητώντας «να επιστρέψουν στα σχολεία για να μη χάσουν άλλα μαθήματα οι μαθητές» και επαναλαμβάνοντας ότι τα αιτήματά τους είναι «εκτός ορίων της εισοδηματικής πολιτικής». Ταυτόχρονα, δε δίστασε να επαναφέρει το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Η αδιαλλαξία της κυβέρνησης έχει συγκεκριμένη πολιτική στόχευση. Θέλει να γονατίσει και τσακίσει το κίνημα για τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία γιατί πιστεύει ότι αυτή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές αλλαγές με στόχο την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Δε δίστασε μάλιστα να επισείσει την απειλή των πρόωρων εκλογών στην περίπτωση που συνεχιστεί η «αναταραχή» στην Παιδεία. Προκειμένου να γίνει πιο πειστική η απειλή την περιέφερε στα κανάλια ο θλιβερός Βερέμης επικαλούμενος «εσωτερική πληροφόρηση» από το Μέγαρο Μαξίμου...

Το δεύτερο μέτωπο που έσπευσε να «ανοίξει» αμέσως μετά τις κάλπες η κυβέρνηση ήταν το Ασφαλιστικό, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι έχει δρομολογήσει ανατροπές, τόσο για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης όσο και τη μείωση των συντάξεων. Το διατυμπάνισε με πλήθος «ντελάληδων», μέσω της διορισμένης «Επιτροπής Σοφών», του ΔΝΤ, της ΕΕ... Δε μάσησε τα λόγια του - κάθε άλλο - ο ίδιος ο Γ. Αλογοσκούφης: «Γι' αυτά τα ζητήματα (σ.σ. για το Ασφαλιστικό) πρέπει να γίνουν προτάσεις τολμηρές και με φαντασία. Αυτό που ζητήσαμε από την επιτροπή (σ.σ. των σοφών) είναι να μας κάνουν προτάσεις που ξεφεύγουν από το πολιτικό πλαίσιο που έχει θέσει η κυβέρνηση». Οπως είναι γνωστό, το «πολιτικό πλαίσιο» της κυβέρνησης είναι ότι δε θα γίνει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ούτε μείωση των συντάξεων. Είναι ευνόητο σε ποια κατεύθυνση ενθαρρύνει ο Γ. Αλογοσκούφης να είναι τολμηρές οι προτάσεις των «σοφών»... Ηδη το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, που ανέλαβε την εκπόνηση της περιβόητης αναλογιστικής μελέτης, έλαβε σαφείς οδηγίες να παρουσιάσει «εναλλακτικά σενάρια για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και για το ύψος των συντάξεων».

Μέχρι την «επόμενη τετραετία», που η ΝΔ θα έχει αλλάξει τις «δεσμεύσεις» της, η κυβέρνηση «έχει πολύ μαλλί να ξάνει». Ενοποιήσεις ασφαλιστικών ταμείων με όποιες αντιασφαλιστικές ανατροπές αυτό συνεπάγεται, ανατροπές στα βαρέα και ανθυγιεινά, εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο, κ.ά., είναι στην ατζέντα των επόμενων μηνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διαμόρφωση της - αντεργατικής - «ατζέντας» συμμετέχει και η ΓΣΕΕ, που ανταλλάσσει προς τούτο επιστολές με τον υπουργό Απασχόλησης, Σ. Τσιτουρίδη...

Την ίδια στιγμή, έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο πακέτο για την ευελιξία στην αγορά εργασίας, που μεταξύ των άλλων θα περιλαμβάνει επέκταση της μερικής απασχόλησης στους ΟΤΑ και ενίσχυση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.

Το ίδιο το υπουργείο Απασχόλησης στις απαντήσεις που έδωσε στα ερωτήματα του ΔΝΤ για την κυβερνητική πολιτική αντιμετώπισης της ανεργίας αποκαλύπτει ότι πρόκειται να αναλάβει «νέα πρωτοβουλία για την ενίσχυση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας», παρά το γεγονός ότι μόλις πριν από ένα χρόνο πέρασαν το νόμο για τις απλήρωτες υπερωρίες και το 8ωρο-λάστιχο.

Είναι ολοφάνερο από τα παραπάνω ότι η κυβέρνηση εργάζεται συστηματικά και ασταμάτητα προκειμένου να διασφαλίσει τη συνεχή μείωση του «εργατικού κόστους», γεγονός που, δίχως να ομολογεί δημόσια, θεωρεί ως προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για να δημιουργηθεί το «ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον» που έχει υποσχεθεί ο Κ. Καραμανλής στους μεγάλους οικονομικούς κολοσσούς.

Χάριν της ολοκληρωμένης εικόνας θα πρέπει να αναφερθούν δύο ακόμα «πρωτοβουλίες» που ανέλαβε τη βδομάδα που πέρασε η κυβέρνηση «αξιοποιώντας» το μήνυμα των εκλογών. Πρώτον, «πρόσφερε» τη ΔΕΗ ως όχημα στην αμερικανική εταιρεία «Contour Global» με στόχο τη λεηλασία των ενεργειακών πηγών (λιγνίτης, κ.ά.) στα Βαλκάνια.

Δεύτερον, προχώρησε στην πρώτη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στον τομέα της Υγείας, επεκτείνοντας την εμπορευματοποίησή της. Συγκεκριμένα, το γνωστό θεραπευτήριο «Υγεία», που ελέγχεται από το τραπεζικό κεφάλαιο της «Marfin», ήρθε σε συμφωνία με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό για την κατασκευή δύο νοσοκομειακών μονάδων σε οικόπεδο 100 στρεμμάτων που σήμερα στεγάζεται το «Ασκληπιείο» Βούλας!

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση δείχνει ασυγκράτητη προκειμένου να προωθήσει με πιο ταχείς ρυθμούς τις αντιδραστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις χρησιμοποιώντας καταπώς τη βολεύει τη λαϊκή ψήφο στις τοπικές εκλογές. Προσθέτοντας δηλαδή δύναμη στις αντιλαϊκές πολιτικές... Με δεδομένη, λοιπόν, τη βούληση της κυβέρνησης οι εργαζόμενοι βρίσκονται «αντιμέτωποι» με το καθήκον να οργανώσουν την πάλη τους πιο αποφασιστικά για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της δικής τους αντεπίθεσης. Περιθώρια για μοιρολατρία και ηττοπάθεια δεν υπάρχουν...

Στην ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα, αναφέρεται: «Περικλείει σημαντική δυναμική η σαφής άνοδος των αγωνιστικών ψηφοδελτίων που στήριξε το ΚΚΕ από κοινού με το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, σε πολλές άλλες νομαρχίες, σε δήμους όπως στην Αθήνα, και σε άλλες πόλεις. Ως αποτέλεσμα είναι η αύξηση των εκλεγμένων νομαρχιακών και δημοτικών συμβούλων, σε ορισμένες περιπτώσεις και εκεί που δεν υπήρχε εκπροσώπηση...».

Πράγματι, στους 64 έφτασαν οι εκλεγμένοι νομαρχιακοί σύμβουλοι της ΝΑΣ, έναντι 48 το 2002, δηλαδή 16 περισσότεροι.

Σχετικά με τις Νομαρχίες που υπάρχει μείωση, στην ανακοίνωση αναφέρεται:

«Η ΚΕ θεωρεί ότι σε εκείνες τις νομαρχίες και τους δήμους που εμφανίζεται ουσιαστική μείωση των δυνάμεων του Κόμματος και της συνεργασίας, σε σύγκριση με το 2002, πρέπει να γίνει ιδιαίτερη εκτίμηση, να αποτυπωθούν οι αντικειμενικές και κυρίως οι υποκειμενικές αιτίες.

Βασικό κριτήριο για την εκτίμηση των αποτελεσμάτων πρέπει να αποτελέσει η ποιότητα των ιδεολογικοπολιτικών δεσμών μας με τα εργατικά και ευρύτερα λαϊκά στρώματα, πώς ανταποκρινόμαστε, με βάση τις σημερινές απαιτήσεις, στην ανάπτυξη της πάλης για τα λαϊκά προβλήματα στον τόπο δουλιάς και κατοικίας, πώς δουλεύουμε σταθερά και αποτελεσματικά για τη συσπείρωση δυνάμεων, για την άνοδο της οργάνωσης των λαϊκών μαζών. Πρόκειται για παράγοντες που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης, σε θετικές διεργασίες, σε βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ».

Eurokinissi

Πάμε στην κάλπη με δεδομένο τον πολιτικό χαρακτήρα της μάχης, συνδέοντας τις αρνητικές εξελίξεις στο θεσμό με τη δράση του στην εμπορευματοποίηση της κοινωνικής πολιτικής, στις ιδιωτικοποιήσεις, τη διασύνδεση των τοπικών οργάνων με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και την κερδοσκοπία τους. Και με κριτήριο επιλογής ανάμεσα σε δημάρχους αγωνιστές ή διαχειριστές, αυτούς που στηρίζονται από τα άλλα κόμματα. Για να στεφτεί με επιτυχία το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, σ' αυτούς τους δήμους που έχουν περάσει οι συνδυασμοί της αγωνιστικής συνεργασίας.

ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ πως έφτασαν στο νησί αλεύρια παραπανίσια κι όχι τα χρειαζούμενα κάθε μήνα από το μόλο, τις ταβέρνες και τις σαράγιες (σταφιδαποθήκες), το ίδιο κιόλας βράδυ, την είχαν μάθει στα γύρω χωριά. Και την άλλη μέρα οι ξωμάχοι το κουβέντιαζαν στον κάμπο.

ΤΟ καράβι του αλευρόμυλου από την Πάτρα και τα δρομολόγια τα έξτρα ήταν ο μαντατοφόρος πως μυρίζουν εκλογές κι ας μην είχε ακόμη σκάσει κουβέντα. Το αλεύρι και το ψωμί τα 'χαν σημαδέψει με τις εκλογές, που εδώ και 70 χρόνια είχαν στήσει και τότε τους «μηχανισμούς», που θα τους εξασφάλιζαν ψήφους για να μπουν στη Βουλή.

ΗΤΑΝ πρώτο πρώτο το ψωμί, που βασάνιζε το φτωχόκοσμο του χωριού και της πόλης. Φαμελιές με πολλά στόματα, πέντε, έξι και παραπάνω χρειάζονταν καθημερινά εφτά κι οχτώ καρβέλια ψωμί, που το έπαιρναν βερεσέ, από το φούρναρη. Δούλευε βδομάδες και μήνες το τεφτέρι... Και τα νούμερα, όταν τα έβλεπε η μάνα που 'χε και την έγνοια, πάθαινε ταραχή. Πώς θα πληρωθούν, και πότε;

ΑΥΤΗ ήταν η μοίρα του ξωμάχου, που δεν είχε το δικό του στάρι, και δεν έβλεπε το θεριστή αλώνια, θεμωνιές και το φούρνο του να μοσχομυρίζει και να δίνει στο χωριό το μήνυμα πως έμπασε το στάρι του, έχει το δικό του ψωμί. Και δεν έχει τρεχατά στο φούρναρη και να είναι «κρεμασμένος» στα τεφτέρια του.

ΜΑ, ήταν κι οι άλλοι κι όχι λίγοι που δεν ήξεραν το στάρι, δεν πήγαν ποτέ στο μύλο ν' αλέσουν για τ' αλεύρι τους. Και το μόνο που έκαναν ήταν να μετρούν τα καρβέλια και να καρδιοχτυπούν, πότε θα λάβουν του φούρναρη το μαντάτο, πως σταματάει το ψωμί.

ΚΑΠΟΤΕ, όταν τύχαινε να βρουν λίγα λεφτουδάκια, τότε, έτρεχαν να αγοράσουν τ' αλεύρι, τα μεγάλα εκείνα τρίριγα τσουβάλια, που τους έδιναν για λίγο κάποιαν ανάσα. Με λαχτάρα το κουβαλούσαν, στο σπιτικό τους, που έκαιγε ο φούρνος και είχαν έστω και για λίγο δικό τους ψωμί.

ΕΤΣΙ το τσουβάλι, το τρίριγο, με τ' αλεύρι, στις βουλευτικές εκλογές μέτραγε ψήφους κι οι υποψήφιοι βουλευτές, ανάλογα με τη στήριξη, που τους έδιναν οι έμποροι της σταφίδας, οι λεφτάδες του τόπου, με τον τρόπο και τους κράχτες τους, έριχναν ανάλογα και τα τσουβάλια τ' αλεύρι. Μέτραγαν τσουβάλια και ψήφο.

ΟΙ ΞΩΜΑΧΟΙ της γης μας, όσο και να τους βασάνιζε η φτώχεια και τους πίεζαν εξοντωτικά οι ανάγκες, το θεωρούσαν ντροπή και εξευτελισμό ν' ακουστεί στο χωριό, στον κάμπο πως πούλησαν την ψήφο τους για ένα τσουβάλι αλεύρι. Πράξη άπρεπη, εξευτελιστική.

ΟΙ ΑΠΟΘΗΚΕΣ γιομάτες με τα μεγάλα εκείνα τσουβάλια ήταν σωστός πειρασμός, καθώς τα 'βλεπαν να 'ναι αραδιασμένα. Κι άρχιζαν να κόβουν βόλτες, ν' ανοίγουν κουβέντες, να παζαρεύουν κάτι το παραπάνω να πάρουν και δύο τσουβάλια. Φρόντιζαν ακόμη να το πάρουν στα κρυφά, βραδάκι, να αποφύγουν μάτια και συναπαντήματα. Ενιωθαν κι αυτοί πως τους κουβεντιάζουν, πως τους είδαν...

ΣΥΧΝΑ αυτή η συναλλαγή, που γινόταν στα κρυφά σε κάποια γωνιά της πόλης, όχι μακριά από την κάλπη, είχε και τ' απρόοπτά της, καθώς αυτός που έκλεισε συμφωνία για ένα τσουβάλι αλεύρι έριχνε τον κάβο για να πιάσει απ' άλλον και το δεύτερο... Στην εξαγορά ψήφων έπεφτε επίσης και χρήμα, με ταρίφες ανάλογες.

ΚΑΘΕ φορά που χτυπούσε η καμπάνα προκλάμο (ανακοίνωση) πως πάμε για εκλογές, κατέφθαναν τσούρμο οι υποψήφιοι, μερικοί και με τ' αμάξια τους φορτωμένα με τις πιο ρετουσαρισμένες φωτογραφίες. Και άρχιζε το κυνηγητό στα μαγαζιά, στις ταβέρνες, στις πλατείες. Την άλλη μέρα, μάζευαν τις αποσκευές τους, για να παρουσιαστούν ύστερα από πολύ καιρό. Πράξη ντροπής και εξευτελισμού.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ η εξαγορά, το ρουσφέτι, από του Κωλέττη τα χρόνια και πρωτύτερα ακόμη φτάνει στον καιρό μας. Σε άλλα επίπεδα και σε άλλη συσκευασία, βέβαια, σήμερα. Αλλά η ίδια ουσία και γεύση.

Η Διοικούσα Επιτροπή του ΔΗΚΚΙ, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την περασμένη Πέμπτη, εκτίμησε ότι «η συνεργασία ήταν θετική και έθεσε τις βάσεις για παραπέρα ενωτικές πρωτοβουλίες, σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο». Οι εκπρόσωποι της Διοικούσας Επιτροπής Π. Μαντάς και Πολ. Τσίρκας, στις παρεμβάσεις τους τόνισαν ότι το ΔΗΚΚΙ θεωρεί θετική τη διακριτή άνοδο των ψηφοδελτίων της πολιτικής συνεργασίας και συμπλήρωσαν ότι η «συνεργασία» έβαλε έμπρακτα τις υποθήκες για διεύρυνση και βάθεμα του προοδευτικού, ριζοσπαστικού, αντιιμπεριαλιστικού πόλου, που χρειάζεται η πολιτική και ο τόπος σαν αντίπαλο δέος στο νεοφιλελεύθερο δικομματισμό.

Η Κομμουνιστική Ανανέωση, σε δελτίο Τύπου, υπογράμμισε ότι «η άνοδος της αριστεράς κυρίως στα αστικά κέντρα και τα υψηλά ποσοστά αποχής σε όλη την Ελλάδα κατέδειξαν την έντονη δυσαρέσκεια, οργή και αγανάκτηση της κοινωνίας για το διευρυνόμενο χάσμα πλούτου και φτώχειας εξαιτίας των πολιτικών που ασκούνται». Εκτίμησε ως «ιδιαίτερα σημαντικό ότι ενισχύθηκαν τα ψηφοδέλτια συνεργασίας με το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών και άλλες ριζοσπαστικές και οικολογικές δυνάμεις. Γιατί η επιλογή αυτών των ψηφοδελτίων είναι επιλογή αγώνα, συσπείρωσης και σύγκρουσης απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές. Η επιτυχία της συνεργασίας αυτής δείχνει ότι είναι εφικτή η δημιουργία ενός Μετώπου Πολιτικών και Κοινωνικών Δυνάμεων που καθημερινά θα διευρύνεται και θα συμπαραστέκεται στους αγώνες των εργαζόμενων, των ανέργων, των μικροεπαγγελματιών, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των μεταναστών».

Το προεδρείο της συνέντευξης Τύπου του ΔΗΚΚΙ

Παρότι - όπως υπογράμμισε - τα ψηφοδέλτια της Αγωνιστικής Συνεργασίας έδωσαν την εκλογική μάχη σε αντίξοες συνθήκες, «τα αποτελέσματα για τα ψηφοδέλτια της αγωνιστικής συνεργασίας που η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών στήριξε από κοινού με το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και άλλους ριζοσπάστες αγωνιστές κρίνονται θετικά».

«Αναδείξαμε την καθοριστική σημασία για το αύριο και την προοπτική που έχει η καταδίκη της εναλλαγής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στη διακυβέρνηση, της πολιτικής του εγκλωβισμού και του συμβιβασμού στην κυρίαρχη πολιτική...

Επιβεβαιώθηκε το γεγονός, που η αγωνιστική συμπαράταξη από την πρώτη στιγμή ανέδειξε, ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ καθώς και η συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ έχουν διαμορφώσει ισχυρούς μηχανισμούς, ιδιαίτερα μέσα στους δήμους, με στόχο τη χειραγώγηση, τον επηρεασμό και ιδιαίτερα τη ρουσφετολογία και τις υποχρεώσεις».

Πολιτικό ήταν το περιεχόμενο αυτής της μάχης. Η οποία αναδεικνύει τις δυσκολίες της αναμέτρησης, αλλά και το γεγονός ότι η ψήφος στους συνδυασμούς της συμπαράταξης εκφράζει στον ένα ή στον άλλο βαθμό την προοπτική της φιλολαϊκής ρότας.

Και σήμερα γυρίζουμε την πλάτη στους πλασιέ επιχειρηματικών συμφερόντων

Επιβεβαιώθηκε το γεγονός, που η αγωνιστική συμπαράταξη από την πρώτη στιγμή ανέδειξε, ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ καθώς και η συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ έχουν διαμορφώσει ισχυρούς μηχανισμούς, ιδιαίτερα μέσα στους δήμους, με στόχο τη χειραγώγηση, τον επηρεασμό και ιδιαίτερα τη ρουσφετολογία και τις υποχρεώσεις.

Φάνηκε πιο καθαρά ότι ενώ ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει μειωμένο κύρος ως θεσμός υποστήριξης των λαϊκών συμφερόντων, περιβάλλεται σήμερα από το "κύρος" της ρουσφετολογίας και της ελπίδας ότι μπορεί να επιλύσει σε ατομική βάση προβλήματα λαϊκών μαζών».

Ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών της 15ης Οκτώβρη 2006.

* * *

Τα εμπόδια και οι παγίδες που έχουν στήσει στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι νομάρχες και δήμαρχοι που πρόσκεινται σε αυτά τα κόμματα και τον ΣΥΝ, μέσα στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι πολλές. Η εφαρμογή της μερικής απασχόλησης στους δήμους. Η πρόσληψη χιλιάδων συμβασιούχων - ομήρων της εκάστοτε κυβέρνησης και δημοτικής αρχής, που ακολουθείται - λίγο πριν από εκλογές - από τον έμμεσο εκβιασμό για μονιμοποίηση. Η δημιουργία των Γραφείων Ενημέρωσης για την Απασχόληση στους δήμους, που έχει αναδειχτεί σε βασικό μοχλό προώθησης της μερικής απασχόλησης με τις 2μηνες, 3μηνες συμβάσεις, τα 4ωρα απασχόλησης, μέσω των Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης, και την ανασφάλιστη εργασία.

Και, βέβαια, εκτός από όλα τα παραπάνω, υπάρχει και ο άμεσος εκβιασμός των ανέργων για να ψηφίσουν με αντάλλαγμα μια θέση εργασίας. Η αποκάλυψη του «Ρ» (18.10.2006) για τις λίστες ανέργων στη Λάρισα, στις οποίες αναγράφονται δεκάδες ονόματα ανέργων της περιοχής, που ενδιαφέρονταν για πρόσληψη από τοπική βιομηχανία. Αυτές οι λίστες, λοιπόν, που εστάλησαν από δύο βουλευτές της ΝΔ και έναν του ΠΑΣΟΚ - και μάλιστα με υποσημειώσεις, όπως, «γνωστός», «έχει βρει δουλιά», «δεν μπορεί βάρδιες» - σε στελέχη της συγκεκριμένης εταιρείας, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς αυτά τα κόμματα ψαρεύουν ψήφους.

Και να μην ξεχνάμε ότι λίγες μέρες πριν τις εκλογές, πολλές ήταν οι καταγγελίες για εξαγορά ψήφων με ταρίφα από 100 μέχρι και 1.000 ευρώ. Οπως επίσης και τον εκβιασμό από πολλούς υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους που παραμονές των εκλογών μοίραζαν φυλλάδια στα οποία με κεφαλαία γράμματα έγραφαν ότι μπορούν να αναλάβουν πάσης φύσεως υποθέσεις, που αφορούν ακόμα και στην εύρεση εργασίας στους ψηφοφόρους.

Ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το καθεστώς που έχουν επιβάλει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, που συνδιοικούν στα συλλογικά όργανα (ΚΕΔΚΕ, ΤΕΔΚΝΑ, ΕΝΑΕ), είναι και η αιτία που ευδοκιμεί το ρουσφετολογικό όργιο.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια περίπτωση: Εργαζόμενος σε επιχείρηση στην Παλλήνη απολύθηκε από αυτήν πριν από 3 χρόνια. Στο μεταξύ, δήμοι της περιοχής, υπό την αιγίδα της νομαρχίας, ξεκίνησαν την υλοποίηση των Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης. Προγράμματα που καταρτίζονται σε συνεργασία με επιχειρηματίες της περιοχής, οι οποίοι υποβάλλουν στους δήμους πόσους εργαζόμενους θέλουν και για πόσο χρονικό διάστημα. Η σχέση εργασίας είναι μερικής απασχόλησης, δηλαδή 3ωρα, 4ωρα, κλπ. Ετσι, ο απολυμένος της εταιρείας που δούλευε 8ωρο με κανονικό μισθό και ασφάλιση, τώρα με τη μεσολάβηση του δήμου - που πουλά και εκδούλευση επειδή του βρήκε δουλιά και θα του ζητήσει και την ψήφο του στις εκλογές - δουλεύει στην ίδια επιχείρηση με το μισό μισθό και με ημερομηνία λήξης! Φανταστείτε σε μαζική κλίμακα σε όλη τη χώρα, τι εμπόριο ελπίδας στήνουν οι δήμοι μέσω αυτών των προγραμμάτων.

Ενα άλλο παράδειγμα: Στο Δήμο Λευκίμμης στην Κέρκυρα άνθρωποι του συνδυασμού που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ έπιαναν εργαζόμενους στο δήμο και τους έλεγαν ότι εάν στο β΄ γύρο εκλεγεί ο υποψήφιος του αγωνιστικού συνδυασμού που στηρίζεται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, θα απολυθούν! Ανεξάρτητα από το ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο - όπως ξεκαθάρισε ο επικεφαλής του συνδυασμού - αυτό το γεγονός δε συνιστά ωμό εκβιασμό προς τους εργαζόμενους που ως συμβασιούχοι δουλεύουν υπό καθεστώς ομηρίας; Ενα καθεστώς που ισχύει για χιλιάδες εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σε όλη τη χώρα με αποφάσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και έγκριση της ΚΕΔΚΕ (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ).

Είδαμε μερικούς από τους τρόπους με τους οποίους οι δήμοι δουλεύουν για λογαριασμό των επιχειρηματιών με τις Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης. Οι δήμοι, λοιπόν, στην ουσία λειτουργούν σαν εργολάβοι επιχειρηματικών συμφερόντων. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

Στο Χαϊδάρι πριν από μερικά χρόνια ένας όμιλος ονόματι «Ευρωπαϊκός Ομιλος Οικονομικού Σκοπού» είχε συμφωνήσει με το δήμο να πληρώνει ένα μίσθωμα, ώστε να του παραχωρήσει τη διαχείριση όλης της αθλητικής και πολιτιστικής υποδομής. Μέσω αυτής της συμφωνίας ο όμιλος θα αποκτούσε όχι μόνο την υποδομή αλλά θα μπορούσε να κάνει αποδοτικές μπίζνες, αφού εκείνος θα καθόριζε, κατά το δοκούν, το τίμημα που θα πλήρωναν οι γονείς για να αθληθούν τα παιδιά τους αλλά και να συμμετάσχουν σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Η συγκεκριμένη συμφωνία δεν προχώρησε μετά από έντονες διαμαρτυρίες και παρεμβάσεις ακόμα και σε συνέδρια της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας.

Η περίπτωση του Δήμου Κροκεών στη Λακωνία αγγίζει τα όρια ενός ρεκόρ. Πρόσφατα είχε υπογραφεί σύμβαση με εταιρεία η οποία αναλάμβανε κάθε (!!!) αρμοδιότητα του δήμου, ακόμα και αυτή της σύνταξης των προϋπολογισμών και της διαχείρισης των πόρων και της επιβολής τοπικής φορολογίας στους κατοίκους. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο δήμος μετατράπηκε σε μια Ανώνυμη Εταιρεία με ισόβιο πρόεδρό της τον δήμαρχο Κροκεών. Για λίγο, όμως, αφού μετά από παρέμβαση της Δικαιοσύνης δεν προχώρησε αυτό το μοντέλο. Προφανώς δεν είχε ετοιμαστεί το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο, αφού έτσι κι αλλιώς πολλές από τις αρμοδιότητες των δήμων τις χειρίζονται πλέον ιδιώτες μέσα από δημοτικές επιχειρήσεις.

Αλλωστε, τώρα, με τον νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που «πέρασε» με τη συναίνεση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ μέσα από την ΚΕΔΚΕ, όλα μπορούν να γίνουν. Συγκεκριμένα, με τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, το μεγάλο κεφάλαιο συμμετέχει ενεργά στο σχεδιασμό, την κατασκευή, τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία, τη συντήρηση των έργων, των υπηρεσιών που παρέχονται από το δήμο αλλά και των υπηρεσιών με τις οποίες λειτουργεί ένας δήμος. Τι είναι άλλωστε η περίπτωση του γηπέδου του ΠΑΟ στον Ελαιώνα, όπου ο δήμος παραχώρησε τη διαχείριση και εκμετάλλευση του χώρου σε μια ποδοσφαιρική εταιρεία;

Εκτός όμως από αυτό υπάρχει και το φαινόμενο «ΘΗΣΕΑΣ». Το πρόγραμμα εκείνο μέσα από το οποίο καθορίζονται οι χρηματοδοτήσεις για μια σειρά έργων στους δήμους. Μόνο που για να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια θα πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει συμμετοχή ιδιωτικού κεφαλαίου στην κατασκευή του έργου... Ετσι, οι χρηματοδοτήσεις για αντιπλημμυρικά έργα σε μια περιοχή «κολλάνε» αφού σε αυτά οι επιχειρηματίες δε βλέπουν προοπτική κέρδους... Κι ας πνίγονται η Θεσσαλία, η Κρήτη, η Θεσσαλονίκη με την πρώτη βροχή. Ας χάνονται ανθρώπινες ζωές.

Είναι φανερό ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση - και μετά τις αλλαγές που σημειώθηκαν από το 1994 - έχει εξελιχθεί σε έναν αντιδραστικό θεσμό που εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Αποκαλύπτεται πόσο στενά, καθαρά και άμεσα είναι ενταγμένη στην άσκηση της γενικής πολιτικής, στο κρατικό, πολιτικό σύστημα εξουσίας, στο σύστημα άμεσης διασύνδεσης με τους επιχειρηματίες και την ανάγκη τους να εκμεταλλευτούν ακόμα πιο στυγνά τους εργαζόμενους. Και απέναντι σε αυτό το αντιλαϊκό κατασκεύασμα πρέπει τα λαϊκά στρώματα να σταθούν και σήμερα - β΄ γύρος των εκλογών - και να ψηφίσουν με κριτήριο τα δικά τους προβλήματα. Να ρίξουν λευκό ή άκυρο όπου δεν υπάρχουν αγωνιστικοί συνδυασμοί. Και από αύριο να σχεδιάσουν τη δράση τους, την πάλη τους ενάντια στην πολιτική που καταδυναστεύει τη ζωή τους.

Eurokinissi

Για τους ανθρώπους του ΣΥΝ έχει αποδειχθεί και από παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν τους είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αξιοποιούν κάποια ...φανταχτερή περίπτωση, ώστε να δημιουργούν μια εικονική πραγματικότητα, που επιδιώκει να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα δύο πράγματα: Πρώτον, ότι ο ΣΥΝ τα πήγε πολύ καλά και, δεύτερον, ότι τα αποτελέσματα που αφορούν το ΚΚΕ είναι απογοητευτικά. Από αυτήν την άποψη, αξίζει να θυμηθεί κανείς τις δηλώσεις, τις εκτιμήσεις και τους ισχυρισμούς που διατύπωναν στελέχη του ΣΥΝ το 2002, μετά τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές εκείνης της χρονιάς, και σύμφωνα με τα οποία είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία για την οριστική ανατροπή των συσχετισμών ανάμεσα στις δυνάμεις, όπως έλεγαν, της Αριστεράς. Ωστόσο, όπως αποδεικνύει η ίδια η ζωή, επρόκειτο για εντελώς αυθαίρετους ισχυρισμούς, που μοναδικό στόχο είχαν να προκαλέσουν - έστω στιγμιαία - θετική ατμόσφαιρα για το κόμμα τους και - προπαντός - αρνητική εικόνα - αίσθηση για τους κομμουνιστές. Πάντως, από τα τότε αποτελέσματα και από τα εκλογικά αποτελέσματα των επόμενων χρόνων, φαίνεται ότι οι του ΣΥΝ δεν κατάφεραν καν να πείσουν έστω για τον αριστερό χαρακτήρα του πολιτικού τους σχηματισμού.

Στις τοπικές εκλογές του 2002, πέρα από κάποιες νομαρχίες που ο ΣΥΝ υποστήριξε υποψήφιους άλλων παρατάξεων, στις υπόλοιπες υπήρχε η εξής εικόνα:

• Σε 11 νομαρχίες υποστήριξε δικό του ψηφοδέλτιο.
• Σε 7 νομαρχίες είχε συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, όπως και το 1998.
• Σε 9 νομαρχίες, που είχε αυτόνομο ψηφοδέλτιο το 1998, ενσωματώθηκε στο ΠΑΣΟΚ.
• Σε 7 νομαρχίες, που το 1998 υπήρχαν κοινά ψηφοδέλτια ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, είχαν κατέβει μόνοι τους.
• Σε 2 νομαρχίες - Ηλείας και Χαλκιδικής - δεν κατέβασαν καν ψηφοδέλτιο.

Φέτος, όπως αποφάσισαν και ανακοίνωσαν τα επιτελεία του ΣΥΝ, ήταν η χρονιά της αυτόνομης παρουσίας και καθόδου του κόμματος στις εκλογές. Με βάση αυτήν την απόφαση και σε επίπεδο νομαρχιών, ο ...χάρτης των επιλογών του ΣΥΝ - σύμφωνα με τα στοιχεία που οι ίδιοι έχουν δώσει προς την εταιρεία επεξεργασίας των εκλογικών αποτελεσμάτων - δείχνει τα εξής:

• Σε 6 νομούς δεν κατέβασαν ψηφοδέλτιο και επίσημα δεν υποστήριξαν κανένα συνδυασμό. Πρόκειται για τους νομούς: Θεσπρωτίας, Κιλκίς, Πέλλας, Φθιώτιδας, Φλώρινας, Φωκίδας.
• Σε 7 νομούς συμπαρατάχτηκαν με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό έγινε στα Γρεβενά, στη Ζάκυνθο, στην Καστοριά, στην Πρέβεζα, στη Σάμο, στα Τρίκαλα και στη Ζάκυνθο.
• Στα Χανιά, η υποψηφιότητα Κατσανεβάκη παρουσιάζεται ως «ανεξάρτητη».
• Στις υπόλοιπες Νομαρχίες, ο ΣΥΝ, πράγματι, κατέβασε δικούς του συνδυασμούς.

Ωστόσο, αν κάποιος θέλει να συγκρίνει τα αποτελέσματα του 2002 με τα φετινά, αυτό μπορεί να γίνει μόνο για τους νομούς όπου και στις δύο αναμετρήσεις υπήρχαν ψηφοδέλτια που υποστηρίχτηκαν από το ΣΥΝ. Αυτό, λοιπόν, συμβαίνει στις νομαρχίες που εμφανίζονται στο σχετικό πίνακα που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ». Είναι ολοφάνερο ότι τόσο από τα επιμέρους, όσο και από τα συνολικά - αθροιστικά στοιχεία, και των ψήφων που συγκεντρώθηκαν και των ποσοστών, δε δικαιολογείται καμιά θριαμβολογία, σαν κι αυτές που είδαμε τις πρώτες μέρες μετά τον πρώτο γύρο. Το αντίθετο. Στις συγκεκριμένες νομαρχίες, ο ΣΥΝ ενώ είχε 248.091 ψήφους, αυτή τη φορά συγκέντρωσε μόνο 133.556. Σημειώθηκε, δηλαδή, μια απώλεια ψήφων της τάξης των 114.513. Αν επιχειρήσουν τα στελέχη του ΣΥΝ να κάνουν μια αναγωγή και στη μεταβολή των ποσοστών, θα διαπιστώσουν ότι το 2002 είχαν συγκεντρώσει το 7,98% των ψήφων, ενώ τώρα το σχετικό ποσοστό είναι της τάξης του 4,52%.