ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 15 Δεκέμβρη 2021
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ απευθύνουν προσωπικότητες της Θεσσαλονίκης

Κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ, με αφορμή και τη μεγάλη εκδήλωση στο ΑΠΘ με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Δημήτρη Κουτσούμπα την περασμένη Κυριακή για την παρουσίαση του Καλέσματος της ΚΕ, απευθύνουν συνδικαλιστές, άνθρωποι των Τεχνών, των Γραμμάτων, της Επιστήμης από τη Θεσσαλονίκη. Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από τις δηλώσεις. Ολόκληρες μπορείτε να τις διαβάσετε στο πόρταλ «902.gr».

Αγώνας για το δίκιο του ανθρώπου

Φωτεινή Παυλίδου, χειρουργός μαστού

Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ διότι, όπως είπε και ο μεγάλος μας ποιητής Τ. Λειβαδίτης, «αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν πρέπει να πάψεις να αγωνίζεσαι για το δίκιο του ανθρώπου».

Η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι ο δρόμος του μέλλοντος

Κώστας Ζαμπέτογλου, Χημικός, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΑΘ

Μπορεί να ζήσει κανείς χωρίς ύδρευση, αποχέτευση; Ειδικά στις μέρες μας είναι αυτονόητο ότι η βρύση μας θα τρέξει καθαρό νερό και ότι η αποχέτευση θα δουλέψει προστατεύοντας εμάς και το περιβάλλον. Πόσο σίγουρο είναι αυτό πραγματικά, όταν τις δύο αυτές θεμελιώδεις υπηρεσίες για τη ζωή τις διαχειρίζεται μια εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο με σκοπό το κέρδος; Αρκεί άραγε ένας υποτυπώδης δημόσιος έλεγχος;

Η εμπειρία που έχει συσσωρευτεί τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια δείχνει τις συνεχώς επιδεινούμενες συνθήκες για τις ανάγκες του λαού της Θεσσαλονίκης:

  • Τα τιμολόγια αυξήθηκαν υπέρογκα.
  • Οι υποδομές που φτιάχτηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες γηράσκουν σταθερά, χωρίς οργανωμένο σχέδιο ανανέωσης.
  • Οι εργαζόμενοι μειώθηκαν από 750 και πλέον, στους 320. Η πόλη κατέχει τη χαμηλότερη αναλογία εργαζομένων ύδρευσης - αποχέτευσης ανά κάτοικο και ανά μέτρο δικτύων, στην ήδη άθλια αναλογία που υπάρχει στις εταιρείες ύδρευσης - αποχέτευσης όλης της χώρας.
  • Ενας χορός επιχειρηματικών συμφερόντων - εργολαβιών έχει στηθεί γύρω από την εταιρεία, μεταφέροντας, με πρόφαση την ανάγκη για ύδρευση - αποχέτευση, πλούτο από τους πολλούς στους λίγους, μια αναδιανομή εισοδήματος σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που θα ήθελε κανείς σε μια δίκαιη κοινωνία, από τους λίγους και μη έχοντες στους πολλούς και κατέχοντες.
  • Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στις προαναφερθείσες εργολαβίες - επιχειρήσεις καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ενώ αμείβονται ελάχιστα, και τα απομεινάρια από τα όποια εργατικά τους δικαιώματα έχουν πάει περίπατο, στον βωμό της εντατικοποίησης. (...)

Το ΚΚΕ από το 2001 είχε προειδοποιήσει - ενώ οι συνδικαλιστές του χώρου έβαζαν πλάτη στη δημιουργία της ΕΥΑΘ ΑΕ, στη μετοχοποίηση και την είσοδό της στο Χρηματιστήριο - ότι οι εξελίξεις δεν θα είναι προς το συμφέρον του λαού της πόλης. Δυστυχώς δικαιώθηκε.

Οταν οι πρωτεργάτες του δημοψηφίσματος κατά της πλήρους ιδιωτικοποίησης και του «Σώστε το Νερό» ανέλαβαν τις τύχες της εταιρείας, ελάχιστα χρόνια μετά από το δημοψήφισμα, έμειναν πιστοί στη λογική της υψηλής κερδοφορίας της εταιρείας, της διανομής μερισμάτων, και απέτυχαν παταγωδώς στην εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, της εξόδου της εταιρείας από το χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ, της μη εισαγωγής της εταιρείας στο Υπερταμείο. Απέτυχαν γιατί έμειναν προσηλωμένοι στις βασικές αρχές ενός κράτους που είναι «επιτελικός μεσάζων» ιδιωτικών συμφερόντων, γιατί δεν υπήρξε καμία διάθεση για ρήξη με την καπιταλιστική οργάνωση της οικονομίας. Η λογική του μικρότερου κακού, με την οποία χρόνια πορευόμαστε και ψηφίζουμε, δείχνει πλέον να είναι το ίδιο το χειρότερο κακό. (...)

Οι ιδιωτικοποιήσεις, με διάφορες μορφές, της ΕΥΑΘ και των άλλων σημαντικότατων εταιρειών όπως ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, τα λιμάνια κ.λπ., είναι άρρηκτα συνδεμένες με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, είναι στρατηγικές επιλογές της ΕΕ. Δεν θα φύγουν αν ο ίδιος ο λαός δεν αποφασίσει να ξεφορτωθεί αυτό το σύστημα. Αν δεν αποφασίσει ο λαός να σώσει τον λαό και να δείξει ότι οι μεσοβέζικες λύσεις μάς τελειώσανε.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, είναι πρόταση ανατροπής των υφιστάμενων σχέσεων ιδιοκτησίας, παραγωγής και οργάνωσης της οικονομίας. Με εργαζόμενους με σταθερή δουλειά και πλήρη δικαιώματα. Ταυτόχρονα είναι η μόνη ολιστική προσέγγιση προστασίας του περιβάλλοντος, με πρόσβαση σε σύγχρονες, επιστημονικά σχεδιασμένες υπηρεσίες ύδρευσης - αποχέτευσης, με γνώμονα την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, μακριά από κέρδη και ιδιωτικά συμφέροντα.

Το νερό και η αποχέτευση δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα, είναι η ίδια η ζωή. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι ο δρόμος του μέλλοντος (...)

«Αν λαχταράς τον ήλιο, ανασηκώσου... »

Αντώνης Βεντούρης, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΑΠΘ

Κάθε μέρα χειρότερη από χθες...

Σε μια κοινωνία στην οποία οι δύο σημαντικότεροι πυλώνες της, η Υγεία και η Παιδεία, αποτελούν απροκάλυπτα πια εμπόρευμα για πούλημα και προνόμιο των λίγων, σε μια κοινωνία που μετρά την αξία των ανθρώπων και το μερτικό στην αξιοπρέπεια που τους αναλογεί με το γρόσι που έχουν στο πουγκί τους, δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες.

Οσο κι αν κάποιος θέλει να εθελοτυφλεί, δεν μπορεί να μη βλέπει ανθρώπους να εξευτελίζονται ανήμποροι σε ράντζα στους διαδρόμους νοσοκομείων, ασθενείς χωρίς τη δυνατότητα να κάνουν τις εξετάσεις και τις θεραπείες που τους χρειάζονται γιατί δεν καλύπτονται από την ασφάλεια που ακριβοπληρώνουν στο κράτος. Ασφαλισμένους που περιμένουν μήνες για να μπορέσουν να κάνουν μια εξέταση ή μια θεραπεία, ακόμη κι αν την έχουν άμεση ανάγκη. Πολίτες που βλέπουν να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία τους γιατί δεν μπορούν να καλύψουν το υψηλό κόστος εξετάσεων και νοσηλείας σε πολυτελή ιδιωτικά νοσοκομεία και ιατρεία, χωρίς όρια και αναμονές. Το δικαίωμα όμως της αξιοπρέπειας και της περίθαλψης με ανθρώπινους όρους εξασφαλίζεται στους λίγους εκλεκτούς.

Αν κοιτάξουμε τι γίνεται στον άλλο πυλώνα της κοινωνίας, αυτόν δηλαδή της λεγόμενης δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, θα διαπιστώσουμε μια ανάλογη με αυτήν της Υγείας πραγματικότητα: Οι άνθρωποι του λαού υποχρεώνονται να καταβάλλουν χιλιάδες ευρώ τον χρόνο για την ξενόγλωσση, την αθλητική και την καλλιτεχνική εκπαίδευση των παιδιών τους, όπως δυστυχώς και για την κάλυψη των κενών που δημιουργούνται στο δημόσιο σχολείο από τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού και υλικοτεχνικής υποδομής. (...)

Βέβαια, η σημερινή πραγματικότητα δεν διαγράφεται μελανή εξαιτίας μόνο της παθογένειας στην Υγεία και στην Παιδεία. Ακόμη και τα βασικότερα των αγαθών για την επιβίωση των ανθρώπων έχουν καταστεί πολυτέλεια. Οι τιμές βασικών αγαθών για τη διατροφή αυξάνονται διαρκώς, αναγκάζοντας τους πολίτες να κάνουν όλο και μεγαλύτερους συμβιβασμούς σε ποιότητα και ποσότητα. Η ηλεκτρική ενέργεια στην Ελλάδα είναι η ακριβότερη σε όλη την Ευρώπη, ενώ από κοντά αρχίζει να ακολουθεί και η παροχή νερού.

Τέλος, οι ελευθερίες των πολιτών μέρα με τη μέρα συρρικνώνονται και καταπιέζονται, με πλάγιους ή και ευθείς τρόπους, με καταστολή, που επιχειρείται μάλιστα τεχνηέντως να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση της κοινωνίας μέσω της ρητορείας που αρθρώνεται από τα υπόδουλα στις αστικές επιδιώξεις Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ετσι, στην εποχή της πανδημίας που σκοτώνει μέχρι στιγμής 100 συμπολίτες μας τη μέρα, της υποστελέχωσης, της υποχρηματοδότησης και της έλλειψης βασικών υποδομών των πανεπιστημίων, το πιο άμεσο μέλημα της εξουσίας είναι η δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οφείλουμε όλοι να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να αγωνιστούμε για αυτά που αξίζουμε. Να αγωνιστούμε με τις δυνάμεις που παραμένουν συνεπείς στον αγώνα για τα δίκια και τα δικαιώματα των αδύναμων, των μη προνομιούχων. Των απλών ανθρώπων. Οφείλουμε να συμπορευθούμε με τις δυνάμεις που αντιστέκονται στις διαθέσεις των οικονομικά ισχυρών, που υποδουλώνουν όλο και περισσότερο τον λαό, καθιστούν δυσβάσταχτο το παρόν και υποθηκεύουν το μέλλον του. Οφείλουμε να ανταποκριθούμε στο Κάλεσμα της ΚΕ για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Γιατί, όπως γράφει ο ποιητής Κώστας Βάρναλης:

«Αν λαχταράς τον ήλιο, ανασηκώσου

και με δαυλό άναψέ τονε δικό σου»

  • Ολόκληρη η δήλωση στο portal 902.gr
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αυταπάτες, ώρα να αγωνιστούμε όλοι μαζί

Γιώργος Γκαντίδης, απόστρατος του ΠΝ, μέλος της ΚΕΘΑ

Σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί εντείνονται και η αναμέτρηση για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τους δρόμους μεταφοράς και το μοίρασμα των αγορών παίρνει νέες διαστάσεις, οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας χρησιμοποιούνται από τις ελληνικές κυβερνήσεις όλο και περισσότερο στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, εμπλέκοντας τον λαό σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους.

Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ επεκτείνονται σε όλη την υδρόγειο, με ισχυρή στρατιωτική παρουσία σε όλες τις θερμές εστίες του πλανήτη.

Μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει κρυστάλλινη και ξεκάθαρη θέση ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους.

Το μόνο κόμμα που ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στη μετατροπή της χώρας μας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση.

Στηρίζει το αντιιμπεριαλιστικό - αντιπολεμικό κίνημα και αντιπαλεύει τις αιτίες που γεννούν κρίσεις, πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.

Είναι το μόνο κόμμα που τονίζει προς κάθε κατεύθυνση πως οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις ΔΕΝ μπορεί να γίνονται εργαλείο των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός των συνόρων. Είναι μόνο για να υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού και την άμυνα της χώρας.

Οι πολιτικές που διαχρονικά εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι από τη μια πλευρά αντιλαϊκές και από την άλλη κομμένες και ραμμένες για τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Τις συνέπειες αυτών των αντιλαϊκών πολιτικών τα τελευταία χρόνια τις βιώσαμε και εμείς οι στρατιωτικοί από πρώτο χέρι, γιατί η πλειοψηφία των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, προερχόμαστε από λαϊκές οικογένειες. Αλλωστε, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι κοινά με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και τους υπόλοιπους συνταξιούχους.

Το ερώτημα που πρέπει να απασχολήσει και εμάς στις Ενοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας είναι ένα:

Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο που αποδεδειγμένα φέρνει δεινά και καταστροφές για τον λαό; 'Η θα αγωνιστούμε συλλογικά και οργανωμένα μαζί με τον υπόλοιπο λαό για να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος της ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών;

Συνάδελφοι δημοκράτες, όλοι εμείς που ανησυχούμε για τις εξελίξεις, για την άμυνα της πατρίδας μας, που προβληματιζόμαστε για την πολιτική που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις, ανατρέποντας καθημερινά τις ζωές μας, ήρθε η ώρα να κάνουμε το αποφασιστικό βήμα μπροστά.

Ανεξάρτητα αν κάποιος καλοπροαίρετα έχει τις ενστάσεις του και δεν συμφωνεί με όλα όσα λέει το ΚΚΕ, ας αφήσουμε πίσω τους δισταγμούς και τις προκαταλήψεις και ας ανταποκριθούμε στο Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ.

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αυταπάτες. Ηρθε η ώρα να αγωνιστούμε όλοι μαζί.

Το χρωστάμε στα παιδιά μας, στις οικογένειές μας, στις γενιές που μέλλονται να έρθουν.

Συμπορεύομαι στον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων

Γιώργος Γοδέβενος, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στην «Εγνατία Οδός»

Θεωρώ ότι είναι η μόνη ουσιαστική πολιτική απάντηση στη σημερινή συγκυρία με ουσιαστικό διακύβευμα την ανατροπή από τον λαό για τον λαό, το γεγονός ότι το ΚΚΕ παίρνει την πρωτοβουλία να απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για την ανατροπή, λαμβάνοντας υπόψη ότι αποτελεί τη μόνη συγκροτημένη ισχυρή πολιτική δύναμη σήμερα και τον βασικό πυλώνα αύριο για την οικοδόμηση της ταξικής πάλης και της ανατροπής.

Προσωπικά συμπορευόμουν και συμπορεύομαι σε όλους τους αγώνες που οδηγούν στην οικοδόμηση της ταξικής συνείδησης και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του λαού.

Θα συνεχίσω, ως ανένταχτος, να στηρίζω με τη στάση μου και με όλες μου τις δυνάμεις τους αγώνες αυτούς, ώστε να δημιουργηθεί αυτή η κρίσιμη πρωτοπορία που θα μας οδηγήσει στην ανατροπή.

Για να απολαύσει επιτέλους ο λαός αυτά που ο ίδιος παράγει

Παναγιώτης Χαραλαμπίδης, δημοσιογράφος, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ

ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ...

Στη σύγχρονη εποχή, κατά την οποία η ζωή εξελίσσεται, η επιστήμη και η τεχνολογία εκτοξεύονται, χάρη στην επιμονή των ανθρώπων να διευκολύνουν την παραγωγική διαδικασία, το παραγόμενο προϊόν δεν καταλήγει απαραίτητα σε όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτήν. Είτε πρόκειται για επιστήμονες και εργατοτεχνίτες, είτε για λοιπούς εργάτες και ανθρώπους της αγροτικής παραγωγής. Γιατί άραγε, ποιος ευθύνεται για αυτό; Ο απλός λαός που κάνει τη νύχτα μέρα για να εξασφαλίσει τα άκρως απαραίτητα προς το ζην ή μία χούφτα ανθρώπων, η ολιγαρχία του μεγάλου κεφαλαίου, στην οποία κατά αποκλειστικότητα ανήκουν τα μέσα παραγωγής; Αν υποθέσουμε πως ευθυνόμαστε όλοι εμείς, που συμβιβαζόμαστε με τα λίγα, τα ελάχιστα, με ποιον τρόπο απαλλάσσονται των ευθυνών τους όλοι αυτοί που κατατρώγουν τις σάρκες της εργατικής τάξης; Μα, είναι το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα που τους δίνει το δικαίωμα να το κάνουν. Είναι το ίδιο το αστικό - καπιταλιστικό σύστημα που θέλει τον εργαζόμενο δούλο, απέναντι σε όλους αυτούς που του ρουφούν καθημερινά το αίμα. Πόσο κατανοητό όμως είναι όλο αυτό από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας; Κι αν ορισμένοι το αντιλαμβάνονται, πόσοι από αυτούς δεν συμβιβάζονται με την ιδέα του «δυστυχώς αυτή είναι η κοινωνία μας και δεν αλλάζει»;.

Στην κοινωνία των δύο ταχυτήτων, όπου οι λίγοι κατακλέβουν τον ιδρώτα των πολλών, υπάρχει λύση, αρκεί ο κόσμος να πιστέψει στις δυνάμεις του. Είναι η λαϊκή απαίτηση τα μέσα παραγωγής να επιστρέψουν στους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους, που δεν είναι άλλος από τον ίδιο λαό, που αντιλαμβάνεται ότι πνίγεται καθημερινά, μέσα στο καμίνι της εκμετάλλευσης. Να μη συμβιβαστεί με το μικρότερο κακό και να πάρει την τύχη στα χέρια του. Να μη συμβιβαστεί με φρούδες ελπίδες που τον θέλουν αιχμάλωτο στις ορέξεις των εκμεταλλευτών. Αυτό μπορεί να γίνει με τις υγιείς δυνάμεις του ΚΚΕ και τα ίδια τα σωματεία. Να αντιπαλέψει για ένα καλύτερο αύριο μέσα στους χώρους δουλειάς, γιατί αυτή είναι η μόνη του ελπίδα. Κανείς μόνος. Ολοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο. Για να απολαύσει επιτέλους ο λαός αυτά που ο ίδιος παράγει, αφήνοντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας όλους όσοι τον εκμεταλλεύονται.

Ολοι με το ΚΚΕ στους αγώνες που έρχονται

Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ

Συμπόρευση με το ΚΚΕ γιατί τα προβλήματα του λαού μας, τα προβλήματα της χώρας μας πολλαπλασιάζονται, οι «σωτήρες» παρελαύνουν ο ένας μετά τον άλλον, κανείς δεν έχει κάτι θετικό για τον λαό, κανείς δεν έχει κάτι θετικό για τη χώρα. Η πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας είναι η μόνη πολιτική που μπορεί να οδηγήσει, να συντονίσει τους αγώνες του κόσμου για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας, γι' αυτό και πρέπει όλοι να ταχθούμε με το ΚΚΕ στους αγώνες που έρχονται.

Ενάντια στις επιδιώξεις για πανεπιστήμιο - επιχείρηση

Δημήτρης Ραπτάκης, καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ

MotionTeam

Γιατί η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι αναγκαία!

Στον χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, που προφανώς δεν αποτελεί «νησίδα» μέσα στην ευρύτερη κοινωνία και ενώ μαίνεται ο πανδημικός «πόλεμος», αναμετρώνται όλο και πιο διακριτά πλέον, από τη μια μεριά, όλες οι συστημικές πολιτικές που επιδιώκουν την αποδυνάμωση των πτυχίων με τη συνεπαγόμενη αποσύνδεση από το επάγγελμα, μέσα στο ευρύτερο ευρωενωσιακό πολιτικό - οικονομικό πλαίσιο περί διεθνούς «ανταγωνιστικότητας», που σκοπεύει αποκλειστικά στη μείωση του εργασιακού κόστους, και από την άλλη το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας (βλ. ολοκληρωμένη «Πρόταση του ΚΚΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση»).

Η κυβέρνηση της ΝΔ, υποταγμένη στα κελεύσματα του ΣΕΒ (βλ. λεγόμενα «βιομηχανικά διδακτορικά») και κυρίως στις Οδηγίες της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και άλλων «ευαγών» Οργανισμών και φορέων, εντείνει την πολιτική διάλυσης του σκληρού πυρήνα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, σε συνέχεια του Ν. 4653/2020 (περί ΕΘΑΑΕ) και άλλων ανάλογων νομοθετημάτων της, όσο και αυτών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που πλήττουν τα Προγράμματα Προπτυχιακών Σπουδών, τα οποία αντιστοιχούν σε ενιαία και πλήρη Επιστημονικά Αντικείμενα, με αντίστοιχα Πτυχία και Επαγγελματικά Δικαιώματα.

Στην κατεύθυνση αυτή, το «νέο» σχέδιο της κυβέρνησης με τον κατ' ευφημισμό τίτλο «Νόμος - Πλαίσιο»:

- Ανατρέπει τη σχέση πτυχίου - επιστημονικού αντικειμένου, με την εισαγωγή σε Σχολή και όχι Τμήμα, όπου οι εισαγόμενοι θα «χτίζουν» ένα «εξατομικευμένο» πρόγραμμα αδιάρθρωτων «δεξιοτήτων» και όχι δομημένων γνώσεων, δηλ. θα διαλέγουν μαθήματα - όπως τα προϊόντα από τα ράφια του σούπερ μάρκετ, και μάλιστα με την εποπτεία «συμβούλων» από «θεσμούς» των επιχειρηματικών ομίλων, για τις εκάστοτε εφήμερες ανάγκες της αγοράς! Δίνοντας παράλληλα τη «χαριστική βολή» με την περαιτέρω εξίσωση των εγχώριων πτυχίων με τα πτυχία από τα κολέγια και τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» του εξωτερικού, που επιχειρείται με την πλήρη ανατροπή του πλαισίου αναγνωρίσεων του ΔΟΑΤΑΠ.

- Σε συνέχεια των σχεδίων «Αθηνά» και όλων των ενδιάμεσων προηγούμενων νομοθετικών ρυθμίσεων, επανέρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ να αποδιαρθρώσει πλήρως σπουδές και τμήματα, με καταργήσεις και συγχωνεύσεις τους, με τους φοιτητές σε άλλα τμήματα να εισάγονται και από άλλα να αποφοιτούν!

- Εντείνει την κατηγοριοποίηση πτυχίων και αποφοίτων με την ίδρυση Τμημάτων Εφαρμοσμένων Επιστημών, τμήματα «Β' κατηγορίας», κατά τα πρότυπα του αμέσως προηγούμενου εγχειρήματος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, των «διετών σπουδών», με αποδεκατισμένο πλέον το μόνιμο διδακτικό προσωπικό, την επισφάλεια των ελαστικών και κακοπληρωμένων εργασιακών σχέσεων, την ένδεια των υποδομών, και κυρίως με σκοπό αποφοίτους φθηνούς και αναλώσιμους, που θα συμπιέζουν προς τα κάτω τα δικαιώματα όλων των αποφοίτων επιστημόνων.

- Επαναφέρει τα δοτά Συμβούλια Ιδρύματος με συμμετοχή εξωπανεπιστημιακών, προωθώντας την απευθείας και άμεση παρέμβαση των επιχειρηματικών ομίλων στη διοίκηση των ιδρυμάτων - επιχειρήσεων και στα «προγράμματα» δεξιοτήτων, απεμπολώντας και τα τελευταία ψήγματα της υποτιθέμενης λογοδοσίας στην πανεπιστημιακή κοινότητα, στη σπουδάζουσα νεολαία και στην κοινωνία.

Ο μόνος πολιτικός φορέας που σταθερά αντιστρατεύεται με συνέχεια και συνέπεια στις παραπάνω επιδιώξεις είναι το ΚΚΕ. Και είναι εκείνος ο μόνος οργανωμένος φορέας, με την υπεροχή της πολιτικής ιδεολογίας και οργάνωσής του, που μπορεί αποτελεσματικά να αντιπαρατεθεί στο πανεπιστήμιο - επιχείρηση. Οι επιδιώξεις αυτές επιχειρούνται ήδη εδώ και δύο δεκαετίες και πλέον, παρ' όλα αυτά δεν ευοδώθηκαν χάριν στους αγώνες των οργανωμένων συγκροτημένων δυνάμεών του, στους εκπαιδευτικούς, στους ερευνητές, στους φοιτητές και τους εργαζόμενους, και θα πέσουν στο κενό και πάλι. Οι πρόσφατες σημαντικές νίκες του εργατικού κινήματος δείχνουν τον δρόμο, και αυτός περνάει μέσα από τη συμπόρευση με το ΚΚΕ, όπως άλλωστε σε πολύ δύσκολες ιστορικές περιόδους, στη διάρκεια της υπερεκατονταετούς διαδρομής του, έχει αποδείξει.

Για ένα σχολείο στα μέτρα των αναγκών

Αφροδίτη Γουλιαρού - Κοκκινίδου, αναπληρώτρια μαθηματικός Ειδικής Αγωγής

Ως νέα μαθηματικός Ειδικής Αγωγής, θεωρώ πλέον αναγκαιότητα τη συμπόρευσή μου με το ΚΚΕ, καθώς πιστεύω ότι είναι ο πολιτικός χώρος που σκιαγραφεί επακριβώς τα προβλήματα του κλάδου μας και δίνει τη μόνη αγωνιστική απάντηση στα προβλήματα και στις ελλείψεις που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

Είναι γεγονός πως η δημόσια και δωρεάν Παιδεία, ειδικά τα τελευταία χρόνια, χάνει ένα προς ένα τα χαρακτηριστικά της. Από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έφερε το προσοντολόγιο στη ζωή των εκπαιδευτικών (...) αλλά και που συνέχισε την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, διατήρησε τη χαμηλή κρατική χρηματοδότηση, μετέτρεψε ειδικά τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σε ένα διαρκές εξεταστικό κέντρο.

Μέχρι τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία κυριολεκτικά έχει διαλύσει συνολικά τον ρόλο του δημόσιου σχολείου. Η κυβέρνηση της ΝΔ, σήμερα, επιλέγει έκδηλα και χωρίς καμία ντροπή να μην προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς και τα κενά στα σχολεία να είναι αμέτρητα, με κενά σε βασικές και όχι μόνο ειδικότητες. Οσον αφορά την Ειδική Αγωγή, φέτος οι προσλήψεις ήταν ελάχιστες και τα παιδιά που χρειάζονται μία εξατομικευμένη διδασκαλία, αυτή της Παράλληλης Στήριξης ή των Τμημάτων Ενταξης, δεν την έχουν, με αποτέλεσμα οι γονείς και οι κηδεμόνες αυτών των παιδιών να βάζουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη και να προσπαθούν να βρουν ατομικές λύσεις, ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα ώστε να καταφέρουν να παρέχουν στα παιδιά τους τη βοήθεια που χρειάζονται.

Είναι σαφές πως δεν ενδιαφέρονται για τη μόρφωση των παιδιών, κάτι που επιβεβαιώνεται με τις όλο και περισσότερες περικοπές ακόμα και σε μια περίοδο πανδημίας, που αντί να αυξάνουν τις προσλήψεις, ως ένα μέτρο πρόληψης και ασφάλειας μαθητών και εκπαιδευτικών, επιλέγουν να φτιάχνουν μεγαλύτερα τμήματα με 28 και 30 μαθητές ανά τάξη. Θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης φαίνονται και με τη λεγόμενη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, που έχει στόχο όχι να κάνει καλύτερους τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία, αλλά να επιφέρει έναν ταξικό διαχωρισμό των σχολείων.

Ολα τα παραπάνω έχουν έρθει στην επιφάνεια μόνο από το ΚΚΕ, το οποίο αναδεικνύει τις αιτίες αυτών των προβλημάτων, που με τη συνεπή του στάση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αγωνιστική απάντηση που πρέπει να δώσουν οι εκπαιδευτικοί σε κάθε σχολείο, κάθε πόλη και κάθε χωριό, ενώ είναι και το μόνο κόμμα που με την πρότασή του για ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά δίνει πραγματική διέξοδο σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς.

Καλώ τους εκπαιδευτικούς κάθε κλάδου και βαθμίδας, που αντιλαμβάνονται αυτήν την κατάσταση και δεν αντέχουν να βλέπουν την πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, που δεν θεωρούν ότι η Εκπαίδευση είναι για λίγους και εκλεκτούς, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για ένα δημόσιο και δωρεάν σχολείο στα μέτρα των ονείρων των μαθητών και των εκπαιδευτικών τους.

Βροντερό «ναι» στο Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης

Ελευθερία Παπαδημητρίου, καθηγήτρια Σεισμολογίας του ΑΠΘ

MotionTeam

Η ερώτηση γιατί με το ΚΚΕ είναι πιο επίκαιρη από ποτέ όσο βαθαίνουν η κρίση, όσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα, όλων μας, του λαού, της νεολαίας, των εργαζομένων, τόσο περισσότερο η απάντηση θα είναι ένα βροντερό «ναι».

Για το «απλό που είναι δύσκολο να γίνει»

Γιάννης Ιωαννίδης, ψυχολόγος στο ΨΝΘ

Η διαχείριση της πανδημίας στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια φανερώνει τις ανυπέρβλητες αντιφάσεις του σάπιου αυτού κοινωνικού συστήματος, του καπιταλισμού. Την ώρα που η επιστήμη μοιάζει πιο ικανή από ποτέ να αντιμετωπίζει τέτοιας κλίμακας απειλές, θυμόμαστε τους στίχους του Μπ. Μπρεχτ: «Γιατί το σπίτι δεν είναι προορισμένο για κατοικία και το ύφασμα δεν είναι προορισμένο για ένδυση ούτε το ψωμί είναι προορισμένο για φάγωμα. Οχι, πρέπει να αποφέρουν κέρδος... μόνο κέρδος». Και τα εμβόλια λοιπόν δεν προορίζονται για θεραπεία παρά μόνο για κέρδος. Αλλά και τα πανδημικά κύματα εξαιτίας του κέρδους αφήνουν πίσω τους όχι μόνο χιλιάδες νεκρούς αλλά και νέες οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις. Ο καπιταλισμός μέσα στο αδιέξοδο που δημιουργούν οι αντιφάσεις του, αντί να λύνει, οξύνει τα παγκόσμια προβλήματα.

Μέσα σε αυτό το τοπίο η συμπόρευση με την κομμουνιστική απάντηση - προοπτική είναι καθήκον κάθε ανθρώπου. Η συμπόρευση με τους κομμουνιστές πρέπει να αναδειχθεί ως η νέα συλλογική απάντηση - αντίβαρο στον ατομικό τρόπο ζωής της κοινωνίας των ιδιωτών.

Με το ΚΚΕ, λοιπόν, για το «απλό που είναι δύσκολο να γίνει».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ