"Βρωμάει" απ' όλες τις μεριές η υπόθεση της γνωστής πτηνοτροφικής εταιρίας ΒΟΚΤΑΣ."Μπόχα" δεν αποπνέουν μόνο τα ψόφια πτηνά στις διάφορες εγκαταστάσεις της εταιρίας και η μετατροπή των ζωντανών πτηνών σε "κανίβαλους", εδώ και αρκετά χρόνια μάλιστα και η διοχέτευση των επικίνδυνων αυτών πουλερικών για την ανθρώπινη υγεία στην αγορά. Το ίδιο "βρωμάει" και η δημιουργία διπλής εταιρίας, οι εκβιασμοί του Ε. Συρίγου για νέα θαλασσοδάνεια, η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, που για μήνες είναι απλήρωτοι. Το ίδιο και οι διάφορες "κομπίνες" των υποτιμολογήσεων αυγών, οι υπενοικιάσεις κτημάτων κτλ.

Πριν 62 χρόνια ο Α. Συρίγος αγοράζει ένα κτήμα στη Βάρη. Από περιβόλι με λαχανικά, μετεξελίσσεται σε χοιροστάσιο, μέχρι το '55, που μετατρέπεται σε πτηνοτροφείο και δημιουργείται η ΒΟΚΤΑΣ. Δυναμική επιχείρηση εξαπλώνεται γρήγορα στην ελληνική αγορά. Δημιουργεί μονάδες, εκτός απ' τη Βάρη, στο Κορωπί, στα Καλύβια και στα Οινόφυτα. Επίσης έχει νοικιάσει τα πτηνοτροφεία Κυρίτση,μετά την πτώχευσή τους πριν τρία χρόνια στα Μέγαρα και τα Καλύβια, για να τα υπενοικιάσει πριν λίγο καιρό σε άλλες εταιρίες...

Στις 14 Φλεβάρη του '95 μπαίνει σε εφαρμογή η κομπίνα της διπλής εταιρίας.Ιδρύεται η ΝΤΙΣΤΡΟΤΣΙΚ και μάλιστα απ' τον Α. Τόλια,οικονομικό σύμβουλο της ΒΟΚΤΑΣ. Πρόεδρος της νέας εταιρίας είναι Γ. Παναγόπουλος,δηλαδή ο γενικός ταμίας της ΒΟΚΤΑΣ. Σύμφωνα με τις καταγγελίες εργαζομένων, τα πτηνοτροφεία της ΒΟΚΤΑΣ, Ραψανά Β, Προφάρδα Β, στο Κορωπί και Χωνί στα Καλύβια νοικιάζονται στη νέα εταιρία. Επίσης η ΒΟΚΤΑΣ αγοράζει κτήμα στη Θήβα, όπου γίνεται μετά από λίγο εκκολαπτήριο της ΝΤΙΣΤΡΟΤΣΙΚ. Οι εργαζόμενοι, αλλά και ο εξοπλισμός της ΒΟΚΤΑΣ αξιοποιούνται από τη νέα εταιρία.

Ταυτόχρονα αρχίζουν και οι καθυστερήσεις στην καταβολή των έτσι και αλλιώς μικρών μισθών, στους 600 εργαζόμενους στην επιχείρηση. Η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο και στις 9 Φλεβάρη (Οινόφυτα) και 7 Μάρτη (στις υπόλοιπες μονάδες) οι εργαζόμενοι ξεκινούν επίσχεση εργασίας. Οι οφειλές του εργοδότη προς τους εργαζόμενους ξεπερνούν το 1 δισ. δρχ. (δεδουλευμένα τριών μηνών και εκατοντάδες ώρες υπερωριακής απασχόλησης). Το δεύτερο εξάμηνο του '95 παρουσιάζει τζίρο 7,5 δισ. δραχμές, αλλά τα χρέη προς τους διάφορες πιστωτές φτάνουν τα 10 δισ. δρχ. Απ' αυτά 4,5 δισ. δρχ. προς την Αγροτική Τράπεζα. Ο εργοδότης εκβιάζει τους εργαζόμενους "ή πιέστε και σεις να πάρω δάνειο ή κλείνω".

Απ' το Φλεβάρη κιόλας αρχίζουν να μην έρχονται φυράματα για τα πουλιά, μέχρι που εγκαταλείπονται τελείως. Ενώ λοιπόν κατά χιλιάδες ψοφάνε και τα υπόλοιπα γίνονται "κανίβαλοι", ο Ε. Συρίγος, σε αντιστάθμισμα των οφειλών του, ανεξέλεγκτα αφήνει να μπαίνουν μέσα διάφοροι πιστωτές και να παίρνουν επικίνδυνα κοτόπουλα και αυγά. Ειδικά τα τελευταία, αν και πρόκειται για αυγά αναπαραγωγής - έχουν πενταπλάσια τιμή απ' τα άλλα - "βαφτίζονται" διατροφής και απ' την υποτιμολόγηση αυτή, κάποιοι κερδίζουν πολλά.

"Ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση".Ετσι χαρακτηρίζονται σε επίσημη έκθεση του προϊσταμένου της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας Α. Αττικής, Βάιου Λυρίτση,τα ακόμη ζώντα κοτόπουλα στις μονάδες της ΒΟΚΤΑΣ στη Βάρη, στα Καλύβια και το Κορωπί, μετά από έλεγχο που έγινε από τις 18 Μάρτη!Το γεγονός είχε αποκαλύψει από την επομένη κιόλας σε δημοσίευμά του ο "Ρ". Και όμως αυτά τα ακατάλληλα για διατροφή κοτόπουλα προωθήθηκαν στην αγορά από τους διάφορους "επιτήδειους", χωρίς οι αρμόδιες υπηρεσίες να παρέμβουν, παρά μόνο μετά το θόρυβο που ξεσηκώθηκε μέσω του ηλεκτρονικού (κυρίως) Τύπου.

Στην ίδια έκθεση, αναφερόταν ότι μεγάλος αριθμός πτηνών είχε ψοφήσει από ασιτία και ο υπόλοιπος βρισκόταν στο στάδιο της καχεξίας και σημειωνόταν πως "σύμφωνα με τον ν. 1197/81 περί προστασίας των ζώων, το ανωτέρω αδίκημα τιμωρείται"!Ελεγχος πραγματοποιήθηκε επίσης την ίδια μέρα, 18 Μάρτη,από την Υγειονομική Επιθεώρηση Α. Αττικής και στο εκκολαπτήριο του Κορωπίου και στο πτηνοτροφείο Βάρης και στην έκθεση που υπογράφουν οι υγειονομικοί υπάλληλοι, Γ. Κωστάκης και Μ. Κοτομάτα,χαρακτηρίζονται οι χώροι ως ακάθαρτοι. Ζητείται μάλιστα "για την προστασία της δημόσιας υγείας ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, Ε. Συρίγος, να διωχτεί ποινικώς"!Για ποιους λόγους δεν είχαν παρέμβει; Γιατί ο Ε. Συρίγος, ενώ και οι δυο εκθέσεις είναι καταπέλτης, δε διώχτηκε;

Οι έλεγχοι πραγματοποιήθηκαν μετά από τις καταγγελίες των εργαζομένων, όμως ο υπουργός Εργασίας την περασμένη Τετάρτη επέρριψε ευθύνες για τα ψόφια πουλιά στους εργαζόμενους, "γιατί είχαν την υποχρέωση να ειδοποιήσουν την Αστυνομία"! Ομως, η Αστυνομία ήταν παρούσα και υπεράσπιζε την ανεξέλεγκτη φυγή επικίνδυνων προϊόντων!

Σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζόμενων, μόνο απ' το πτηνοτροφείο στα Καλύβια έφυγαν 8.000 επικίνδυνες όρνιθες αναπαραγωγής προς το σφαγείο Λειβαδίτη. Περίπου 70.000, απ' τη μονάδα της Βάρης, πήρε η εταιρία Κελαϊδίτη τις τελευταίες μέρες. Αρκετές χιλιάδες μεταφέρθηκαν με νταλίκες προς το σφαγείο των Αφών Μιμίκου.Για παράδειγμα, στις 20 Φλεβάρη τα φορτηγά Σαριγιαννίδη φόρτωσαν για το σφαγείο των Αφών Μιμίκου 7.020 ζώντα πτηνά (δελτία αποστολής 19396 και 19399).

Σχεδόν μέρα παρά μέρα απ' το εκκολαπτήριο του Κορωπίου μεταφέρονταν με φορτηγά χιλιάδες αυγά αναπαραγωγής, τα οποία "βαφτίζονταν" διατροφής. Μόνο την Κυριακή 31 Μάρτη η εταιρία Σπινέλη Παναγιώτου πήρε 127.000 αυγά αναπαραγωγής, τα οποία στο δελτίο αναγράφονται ως διατροφής.

Τα κοτόπουλα, δε, μετατράπηκαν σε "κανίβαλους" (έτρωγαν τα ψόφια), μόνο λόγω της ασιτίας και της εγκατάλειψης. Επικίνδυνα τα είχε καταστήσει η εταιρία πολύ πριν, με τις τροφές που τους έδινε. Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, μετά τη σφαγή των πτηνών, ό,τι έμενε όπως πόδια, κεφάλια, εντόσθια κτλ. τα άλεθαν στο μύλο. Η σκόνη που έβγαινε, μαζί με λίπη από βοδινά και χοιρινά, ανακατεύονταν με καλαμπόκι και στάρι και δίνονταν τροφή στα υπόλοιπα κοτόπουλα. "Συνταγή", που - όπως λένε - χρησιμοποιείται σε όλες τις πτηνοτροφικές εταιρίες.

Εντονη δυσοσμία σού κόβει την ανάσα καθώς πλησιάζεις στο πτηνοτροφείο της ΒΟΚΤΑΣ,στη Βάρη. Φτάνοντας στην πύλη, το πρώτο που αντικρύζεις είναι κάποια χαμηλά και υγρά κτίσματα, με συρμάτινα πλέγματα στα μικρά παράθυρα. Το πρώτο που σκέφτεσαι: "Είναι τα κοτέτσια, γι' αυτό και βρωμάει τόσο". Λάθος! Πρόκειται για τα "σπίτια", όπου ζουν 40 οικογένειες! Πριν 50 χρόνια στα ίδια κτίσματα εκτρέφονταν χοίροι. Αργότερα, όταν δημιουργήθηκε η εταιρία ΒΟΚΤΑΣ,το '55, οι χοίροι έφυγαν και η εταιρία "απλόχερα" τα πρόσφερε για να μείνουν οι εργαζόμενοί της! Ενα δωμάτιο και ένας μικρός χώρος για κουζινίτσα και μπάνιο, για κάθε οικογένεια. Ο ανοιξιάτικος ήλιος, αντί για φίλος, γίνεται εχθρός. Φουντώνει τη δυσοσμία, θεριεύει τα μικρόβια, απειλεί την υγεία. "Να φυσήξει λίγο προς τα κάτω, να μην έρχεται προς τα σπίτια η βρώμα", παρακαλούν όλοι.

Μας υποδέχονται θερμά και πρόθυμα μας "ξεναγούν" στις εγκαταστάσεις του πτηνοτροφείου. Λίγο πιο μέσα απ' τα "σπίτια" αρχίζουν τα πτηνοτροφεία. Μετράμε 26 τετραώροφα κτίρια, όπου άλλοτε εκτρέφονταν περίπου 400.000 κοτόπουλα. Από το Φλεβάρη η εταιρία δε χορηγούσε καθημερινά τροφή στα πτηνά, ώσπου τα εγκατέλειψε τελείως. Πολλές χιλιάδες ψόφησαν, αρκετές χιλιάδες που έμειναν ζωντανά τρέφονταν απ' τα ψόφια, οι πιστωτές της εταιρίας έμπαιναν και τα έπαιρναν μέχρι που δεν έμεινε κανένα. Μετά από τις καταγγελίες των εργαζομένων, συνεργεία δήμου και νομαρχίας μάζεψαν τα ψόφια. Κάποιες σακούλες με ψόφια κοτόπουλα εδώ και εκεί έχουν μείνει ακόμα στο χώρο, αλλά και αρκετά ψόφια χωμένα μέσα στα πανύψηλα χόρτα...

Απ' το '70 η Καλλιόπη Πρέκα δουλεύει και κατοικεί μέσα στο κτήμα της ΒΟΚΤΑΣ. Το ίδιο και ο άντρας της. "Σ' αυτό το δωμάτιο - λέει - μεγάλωσα τρία παιδιά. Μπαίνουμε στον τέταρτο μήνα που είμαστε απλήρωτοι. Μαζέψαμε όλοι 150 χιλ. δρχ. και πληρώσαμε για να έχουμε νερό. Το ρεύμα για ένα μήνα ακόμα θα μας το αφήσουν. Θέλω 10 μήνες ένσημα για να μπορέσω να βγω στη σύνταξη. Πού θα βρω αλλού δουλιά στην ηλικία μου;". Δίπλα η μία της κόρη, η Ειρήνη Γεροκώστα θα πει: "Δούλεψα περίπου 8 χρόνια στη ΒΟΚΤΑΣ. Ούτε την κανονική άδεια δεν πήρα τότε που γέννησα. Οταν ζήτησα να ξαναδουλέψω, δε με πήραν".

Την ιδιαίτερη "φροντίδα" της εταιρίας ένιωσε και ο Δ. Σκράπας,που το '89 καθώς άλεθε ο μύλος, του πήρε τα δάχτυλα και του τα έκοψε. "Οχι μόνο αδιαφόρησαν - λέει - αλλά χρειάστηκε να τη διεκδικήσω δικαστικά για να πάρω αποζημίωση. Για δυο χρόνια πήρα αναπηρική σύνταξη, αλλά όταν ζήτησα ξανά δουλιά, δε με πήραν". Αγανακτισμένη η Βασιλική Σκράπα θα πει: "Δουλεύω εδώ 17 χρόνια. Τι θα γίνει; Πώς θα περάσουμε το Πάσχα; Πότε θα πάρουμε τα λεφτά μας;". Ο δε Γρηγόρης Χαλός θα συμπληρώσει: "Είμαστε συνολικά 600 οικογένειες. Εχουμε 4 μήνες απλήρωτοι. Δεν έχουμε να φάμε. Ούτε καν χαρτί απόλυσης για να πάρουμε επίδομα ανεργίας. Μας είπαν απ' τον ΟΑΕΔ ότι θα μας δώσουν μέρος των χρημάτων της επίσχεσης, που θα μας τα κρατήσουν μετά. Και αυτά όμως μετά το Πάσχα, στις 7 Μάη".

Τα κείμενα έγραψε η Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

ΡΙΤΑ ΤΣΙΝΤΙΛΗ - ΒΛΗΣΜΑ,Νίκαια Πειραιά: Στις 8 Μάρτη, από την ΕΤ-1 (ώρα 18.20') προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ "10 χρόνια μετά...", αφιερωμένο στους αγώνες της γυναίκας, με σενάριο - σκηνοθεσία Πόπης Αρκαλή και με επιστ. σύμβουλο τη Ζόγια Χρονάκη. Χωρίς να επεκταθώ σε άλλα παρόμοια πληροφοριακά, φθάνω στο κυριότερο σημείο - του ντοκιμαντέρ - που μ' έκανε να απορήσω: Ειπώθηκε ότι ο Θούριος "Στ' άρματα, στ' άρματα..." που ακούστηκε εκεί, είναι αγνώστου στιχουργού!! Πράγμα αδιανόητο! Οι πασίγνωστοι θαυμάσιοι στίχοι ενός ποιητή και διακεκριμένου δημοσιογράφου όπως ήταν ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ,πριν ακόμα συμπληρωθούν 40 χρόνια απ' το θάνατό του (πέθανε το Φλεβάρη του 1947) είναι... "αγνώστου" στιχουργού;

Ας φροντίζουμε λοιπόν, όταν κάνουμε μια έρευνα να γίνεται σωστή. Οι αγώνες της Γυναίκας την τίμησαν και δε θα πάψουν να την τιμούν. Κι όλες εμείς να τους ολοκληρώνουμε μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, είναι το χρέος και το σωστό. Ευχαριστώ.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΣ, ΚΟΒ Δικηγόρων, Αθήνα: Δημοσίευσες τις "θέσεις" του ΚΚΡΟ, πάνω σε καίρια οικονομικο - πολιτικοκοινωνικά και κατά συνέπεια θεωρητικό - ιδεολογικά προβλήματα της σύγχρονης μετασοσιαλιστικής Ρωσίας, σε συνδυασμό με μια συνοπτική θεώρηση της σοσιαλιστικής περιόδου. Επίσης, από τις δημοσιευμένες "θέσεις" αναδύονται έντονοι προβληματισμοί και ερωτήματα (ανάμεσα στ' άλλα για τις απόψεις που παρατίθενται στο εδάφιο "Το θέμα της ιδιοκτησίας", καθώς και για την προβολή της "πανρωσικής ιδέας" αναφορικά προς όλα τα έθνη της τέως ΕΣΣΔ άλλα και την ορθοδοξία κ.α.). Κατά συνέπεια θα ήταν σκόπιμο, αν στη Ρωσία (ή κι αλλού) είδαν το φως της δημοσιότητας "οργανωμένες", "συστηματοποιημένες" κριτικές απόψεις - ώστε να 'ναι αναδημοσιεύσιμες, πάνω στις παραπάνω θέσεις του ΚΚΡΟ, από την πλευρά κύρια των άλλων κομμουνιστικών κομμάτων της Ρωσ. Ομοσπονδίας, άλλα και γενικότερα εκπροσώπων της μαρξιστικής διανόησης, να δημοσιευτούν στο "Ρ". Είναι πρόδηλο ότι η αναδημοσίευση τέτοιων κειμένων θα συνέβαλε στον εμπλουτισμό και του δικού μας προβληματισμού και του συνακόλουθου "διαλόγου" που επιβάλλεται να συνεχιστεί, σύμφωνα άλλωστε και προς τα εξαγγελθέντα.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ, Αθήνα (προς το διοικητή του ΙΚΑ): Ως γνωστό στο επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας υπ/μα του ΙΚΑ, έχει αντικατασταθεί από τριετίας περίπου το "δελτίο προτεραιότητας", με το κατ' όνομα "τηλεφωνικό ραντεβού", δεδομένου ότι τα τηλέφωνα παραμένουν "κατεβασμένα". Οι υπάλληλοι του τηλεφωνικού κέντρου προτιμούν, προς ιδία τους διευκόλυνση, να κλείνουν ραντεβού με τους ασφαλισμένους που πηγαίνουν προσωπικά στο υπ/μα. Ετσι οι ηλικιωμένοι συνταξιούχοι και σοβαρά άρρωστοι, να υποχρεώνονται στο κατακαλόκαιρο ή καταχείμωνο να πηγαίνουν οι ίδιοι να κλείνουν ραντεβού - όπως και σε μένα συνέστησε η προϊσταμένη του Ιδρύματος, όταν την πήρα τηλέφωνο! Αλλα και αυτά τα ραντεβού "κλείνονται" μετά από 8 έως 15 μέρες, όταν δηλαδή ο ασθενής ή θα έχει γίνει καλά ή θα έχει πεθάνει.

Οι ασθενείς χρειάζονται φάρμακα, πρέπει να περιμένουν όλες αυτές τις μέρες ώσπου να γίνει το περιβόητο "ραντεβού".

Για το λόγο αυτό σας παρακαλώ κύριε διοικητά, να επιληφθείτε της υπόθεσης, ή επαναφέροντας το θεσμό του δελτίου προτεραιότητας, ή επιβάλλοντας στους υπαλλήλους του εν λόγω υπ/τος την υποχρέωση να κλείνουν στους ασφαλισμένους ραντεβού αποκλειστικά και μόνον μέσω τηλεφώνου".

Αγαπητέ "Ριζοσπάστη",

Είναι μερικοί που μιλάνε για "σταλινικό νόμο", ενώ δεν τον γνωρίζουν. Το σοβιετικό Σύνταγμα, δηλαδή ο βασικός νόμος του κράτους, εκτός από τις δημοκρατικές ελευθερίες, προβλέπει την προστασία της υγείας σε κάθε άνθρωπο... Προβλέπεται, απεριόριστη παροχή νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης, ακόμα και σε ξένους, που επισκέπτονταν τη Σοβιετική Ενωση. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ήταν χωρίς λεφτά! Δεν αναφέρω τη λέξη "δωρεάν", γιατί δεν πρόκειται για "δώρο", αλλά για δικαίωμα που κατάκτησαν οι εργαζόμενοι. Τα έξοδα πληρώνονται από τα λεφτά του κρατικού προϋπολογισμού. Ο δίκαιος αυτός νόμος προς όφελος των ανθρώπων, εφαρμοζόταν για όλους, κατά γενική παραδοχή.

Επίσης, το Σύνταγμα προβλέπει την παροχή παιδείας χωρίς χρήματα για όλους ανεξαιρέτως και σε κάθε φοιτητή χρηματική ενίσχυση.

Στο τόσο σπουδαίο τομέα της Δικαιοσύνης, προβλέπεται οι δικαστές να εκλέγονται από το λαό και όχι να διορίζονται. Ο λαός έχει το δικαίωμα να ελέγχει τη σωστή απονομή της Δικαιοσύνης. Διότι όταν η δικαστική εξουσία είναι διορισμένη και δεν ελέγχεται, τότε παραβιάζεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Ο νόμος αυτός έδωσε ώθηση για μεγαλειώδεις δημιουργικές επιτυχίες στην παραγωγή, οικονομία, επιστήμη, τέχνες και αθλητισμό. Συντέλεσε στην ανάπτυξη του πολιτισμού, δίνοντας τη δυνατότητα στον κάθε πολίτη να απολαμβάνει υψηλής ποιότητας ψυχαγωγία στη μουσική, το χορό, στο θέατρο. Αλλα και η λογοτεχνία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του λαού. Αναφέρω σαν παράδειγμα τον ποιητή Λεμπέντεφ Κουμάτς, τον Τζαμπούλ, τους συγγραφείς Μαξίμ Γκόργκι, Οστρόφσκι, Πολεβόι, τον υπέροχο ποιητή και συγγραφέα παιδικών βιβλίων Τσουκόφσκι, Μαρσάκ και πολλούς άλλους. Σπουδαία εποχή!

Θεωρώ ότι οι πρώτες δεκαετίες της σοβιετικής εξουσίας, αποτελούν τη χρυσή σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα, οι αρχές, τα ιδανικά, της μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης θα θριαμβεύσουν ξανά, για καλύτερη και δικαιότερη ζωή σ' όλο τον κόσμο.

ΡΕΝΝΟΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ

Νέα Σμύρνη

Με τη συνέντευξη που έδωσε στον Ν. Χατζηνικολάου στο "ΜΕΓΚΑ" ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χ. Σαρτζετάκης, ασχολείται στο γράμμα του ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ από την Αθήνα: "Ο κ. Σαρτζετάκης επιχείρησε να θεμελιώσει το "Μακεδονικό", στην πραγματικότητα όμως έκανε μόνο μια βολική περιγραφή του, έτσι που να μπορεί να ισχυριστεί όσα ισχυρίστηκε.

Η άποψή του να μη συμμετάσχουμε στη "βάπτιση" του κράτους των Σκοπίων, έστω και αν όλες οι άλλες χώρες επικροτούν, νομίζω ότι είναι λαθεμένη, κυρίως, γιατί θα φέρει μεγάλες δυσκολίες η γειτονία με μια χώρα που δε θα την έχουμε αναγνωρίσει, ενώ θα την περιτριγυρίζουν οι Τούρκοι και οι άλλοι. Ιδιαίτερη όμως εντύπωση μου έκανε η "εθνικοφροσύνη" του κ. Σαρτζετάκη, συνοδευόμενη και από αρκετό αντικομμουνισμό. Εφόσον όμως του αρέσει να θεμελιώνει τις απόψεις του, πώς δε μας θεμελίωσε τη θέση του περί "κομμουνιστικής ανταρσίας", εννοώντας τον εμφύλιο πόλεμο; Δεκατέσσερα χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου χειρίστηκε ο ίδιος δικαστική υπόθεση που αποκάλυψε τις τραγικές συνθήκες της χώρας τότε. Πριν τον εμφύλιο οι συνθήκες με τις ξένες παρεμβάσεις υπέρ της μιας πλευράς, ήταν χειρότερες. Για ποιαν λοιπόν "κομμουνιστική ανταρσία" μιλάει; Ο δικαστικός ρόλος του τότε, είχε το καταπληκτικό αποτέλεσμα να τον φέρει ύστερα από πολλά χρόνια στο ανώτατο αξίωμα της πολιτείας. Και αυτό έγινε και με τους ψήφους της "κομμουνιστικής ανταρσίας", που ήταν καθοριστικοί, για να εισπράξει η τελευταία τη σημερινή δήλωση του ότι "αν επικρατούσε (το ΚΚΕ), η Μακεδονία θα είχε αποσπαστεί από την Ελλάδα"...

Πώς όμως, διακατεχόμενος από αυτήν την πεποίθηση, αποδέχτηκε τις κομμουνιστικές ψήφους κατά την εκλογή του; Αλλα... ξέχασα. Ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε πει ότι οι ψήφοι δεν έχουν χρώμα. Μήπως είναι αυτό;

Ο Αμερικανός όμως πρεσβευτής Πιουριφόι, για εκλεγέντες με αριστερές ψήφους βουλευτές, είχε πει ότι πάντοτε έχουν τα "στίγματα της λεοπαρδάλεως"".

H απεριόριστη παροχή νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης, ακόμα και σε ξένους, ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένη στη Σοβιετική Ενωση

Σα να μη μας έφταναν οι "τρελές αγελάδες", μας προέκυψε τώρα και η "ταξιδιωτική οδηγία" από τη "φίλη και σύμμαχο" ΗΠΑ. Και πληροφορεί τον κόσμο, τον ταξιδιωτικό, τον τουριστικό, για ανασφάλεια στα ελληνικά αεροδρόμια. Και διάλεξαν το χρόνο. Πριν δεν έλεγαν τίποτε. Και τι να έλεγαν, αφού τα αεροδρόμιά μας είναι από τα πιο ασφαλή του κόσμου, σύμφωνα με δικά τους πορίσματα. Τώρα όμως πρόκειται να συναντηθεί ο πρωθυπουργός μας με τον πλανητάρχη για τα γνωστά παζάρια και πλησιάζει η τουριστική για μας περίοδος. Δηλαδή η "αχίλλειος πτέρνα" της οικονομίας μας. Είναι τόσο εξόφθαλμη, τόσο χοντροκομμένη η κακοήθης ενέργεια, ώστε και ο πιο αφελής και απληροφόρητος, ν' αντιληφθεί πώς το παίζουν και γιατί, οι ΗΠΑ αυτό το παιχνίδι. Το πιο εξοργιστικό είναι ότι η "οδηγία" αντί να αποσυρθεί αμέσως, διορίζονται πραγματογνώμονες!! Δηλαδή, η υπόθεση πάει να χρονίζει και να κρέμεται σαν "Δαμόκλειος σπάθη", πάνω μας.

Και όλα αυτά σε εποχή που κατά κοινή ομολογία των ειδικών, τα αεροδρόμιά μας είναι από τα ασφαλέστερα στον κόσμο και κάνει χρήση και η κυρία πλανητάρχη "χωρίς φόβο και πάθος".

Κοροϊδεύουν αδιάντροπα, ποιον; Τον ελληνικό λαό, που στα λόγια τον υμνούν και στην πράξη τον κλωτσούν; Και ξεχνούν οι σύμμαχοι του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου, πόσες σιδηρόφρακτες μεραρχίες γερμανοϊταλοβουλγαρικές πάλευε με την ακατάβλητη Εθνική Αντίσταση. Αυτόν τον περήφανο λαό τον μετατρέπουν σε ιθαγενή που του δωρίζουν.... καθρεφτάκια.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ

Αντιστασιακός συν/χος δικηγόρος

ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ,Θεσσαλονίκη: Οπως θα είδατε στην εφημερίδα της 24--3-96 δημοσιεύτηκαν τρία ποιήματα του Δημήτρη Ραβάνη - Ρέντη και δεν αναφέρθηκε για κανένα ποιος το μελοποίησε. Δεν πρέπει να σας μένει η εντύπωση ότι το ποίημα για τον Μπελογιάννη δεν το μελοποίησε ο αδελφός σας Λάκης Χατζής (Μιχάλης Χατζηγεωργίου), που πέθανε πολιτικός πρόσφυγας στο Βουκουρέστι το 1961 σε ηλικία 51 χρόνων.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΥΣΣΑΡΗΣ,Αθήνα: Πήραμε τους στοίχους σας.

ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΥΚΑΚΟ,Νεοχώρι Γυθείου: Πολύ συχνά παίρνουμε γράμματά σας. Δεν είναι δυνατόν να δημοσιεύονται όλα.

Η "απλοχεριά" του εργοδότη μετέτρεψε τα παλιά χοιροστάσια σε "σπίτια". Και οι οικογένειες, που ζουν εκεί, απλώς αναμένουν πότε θα τους πέσει το ταβάνι στο κεφάλι

Εντονη δυσοσμία "θανάτου" και σακούλες με ψόφια κοτόπουλα εδώ και εκεί σκόρπιες. Και μέσα σε αυτή τη δίνη βρώμας και μικροβίων, ζουν οι εργαζόμενοι. "Πού να πάμε χωρίς λεφτά; ", αναρωτιούνται