"Μπράβο,

σύμμαχοι

μεγάλοι,

ρίξτε ίσια

στο κεφάλι,

συμφωνούμε

στη σφαγή":

Κώστας

κι άλλοι παραγιοί!

"Μπράβο,

σβήστε

τη Βαγδάτη,

απ' τον κόσμο

και το χάρτη,

συμφωνούμε

αφεντικά":

Ρέππας

κι άλλα "δουλικά"!

Εύγε, Κλίντον,

κάνε σκόνη

το κεφάλι

όποιον σηκώνει,

ρίξε "Κρουζ"

και "Τομαχόκ":

οι... Νενέκοι

του ΠΑΣΟΚ!

Ο οίστρος

Λίγες φορές παρατηρείται τέτοιας έκτασης ομοφωνία. Μιλάμε, για τα κίνητρα και τα αίτια της εγκληματικής επέμβασης των Αμερικανών και των Βρετανών στο Ιράκ. Σχεδόν όλοι ή όλοι, αν αφαιρέσουμε το ΚΚΕ, ισχυρίζονται πως το αίτιο βρίσκεται στο "λεκέ" της Μόνικας και στην επιχειρούμενη καθαίρεση του Αμερικανού Προέδρου.

Αραγε, τόσο τους βολεύει όλους αυτή η εξήγηση, που "θάβουν" και κάνουν πως δεν ακούν τις γνώμες και αναλύσεις, ακόμη και ειδικών; Ακόμη, όμως, και εάν υποθέσουμε ότι έχουν δίκιο, δεν υπάρχει, ταυτόχρονα, η καταρράκωση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου; Δεν ξεδιπλώνεται - αντικειμενικά έστω - μια επιχείρηση αντικατάστασής του, με το "εγώ και οι συνεργάτες μου αποφασίσαμε", αφού δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά, που γίνεται το έγκλημα αυτό; Δεν είναι το γεγονός αυτό αφάνταστα επικίνδυνο, για τη διεθνή ασφάλεια και την ειρήνη, ακόμη και για την ύπαρξη του ίδιου του πλανήτη; Πρέπει ή όχι να ξεσηκωθεί και να αντιδράσει ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος και, πολύ περισσότερο, όποιοι παράγοντες επιδρούν - με τον ένα ή άλλο τρόπο - στην κοινωνική συνείδηση, ανάμεσά τους και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης;

Τι λένε, λοιπόν, για όλ' αυτά; Η, μήπως, δεν καταλαβαίνουν ότι εξηγήσεις περί Μόνικας στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό των λαών;

Η συμπεριφορά των ΗΠΑ ήταν αντιδημοκρατική κι εμείς είμαστε κατά της πρακτικής να επιτίθενται οι ισχυροί στους αδύναμους. Αυτά δήλωσε, προχτές, ο Θ. Πάγκαλος, μόλις επέστρεψε από το Κουβέιτ, σχετικά με την εγκληματική επιδρομή των ΗΠΑ στο Ιράκ, σύμφωνα με τη χτεσινή "Καθημερινή".

Εμφανίζεται, δηλαδή, ο υπουργός των Εξωτερικών να διαφωνεί όχι μόνο με την αντίστοιχη θέση της κυβέρνησης, αλλά και με τη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, στο οποίο προϊσταται και η οποία είχε δοθεί στη δημοσιότητα, νωρίτερα την ίδια μέρα.

Και μπορεί, βέβαια, η "Καθημερινή" να εξηγεί τον προαναφερόμενο τραγέλαφο, με τη μη συμμετοχή του Θ. Πάγκαλου στην υπό τον πρωθυπουργό κυβερνητική σύσκεψη, που έγινε προχτές το πρωί, αλλά μας φαίνεται αρκετά περίεργο να μην υπήρχε κανενός είδους συνεννόηση. Μας φαίνεται αδιανόητο δε να εκδίδεται ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, για τόσο σοβαρό θέμα, χωρίς να έχει ενημερωθεί πριν και να την εγκρίνει ο υπουργός Εξωτερικών.

Κι επειδή καθόλου δε νομίζουμε πως ο Θ. Πάγκαλος αποφάσισε ξαφνικά να περάσει στο αντιαμερικανικό στρατόπεδο, περιμένουμε κάποιες περισσότερο λογικές - αν όχι πειστικές - εξηγήσεις...

Για λόγους "εθνικού συμφέροντος" υποτίθεται πως αποφασίστηκε η "διακριτική υποστήριξη" της αμερικανο-βρετανικής εγκληματικής επιδρομής στο Ιράκ από την ελληνική κυβέρνηση. Αυτό διοχέτευαν χτες προς κάθε κατεύθυνση αρμόδιοι και μη κυβερνητικοί παράγοντες.

Προσπαθήσαμε, λοιπόν, να βρούμε αυτούς τους λόγους και όσο κι αν σκεφτήκαμε δεν μπορέσαμε να βρούμε τον παραμικρό. Ισα - ίσα, στο αντίθετο συμπέρασμα πάντα καταλήγαμε.

Αραγε, δεν καταλαβαίνει η κυβέρνηση ότι, υποστηρίζοντας την πειρατική και τρομοκρατική επέμβαση των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, κατά παράβαση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου, νομιμοποιεί και τον οποιοδήποτε αυριανό, δήθεν, υπερασπιστή της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας; Δεν καταλαβαίνει ότι με τα ίδια προσχήματα των ΗΠΑ, π.χ., νομιμοποιείται η Τουρκία να επέμβει για τους "S - 300" στην Κύπρο, αφού - κατά τη γνώμη της - απειλούν τη σταθερότητα της περιοχής; Δεν καταλαβαίνει ότι, ουσιαστικά, γίνεται συνεργός στην επιχείρηση των ΗΠΑ, να αντικαταστήσουν τις μέχρι σήμερα αρχές του Διεθνούς Δικαίου με την τρομοκρατική και βίαιη επιβολή της θέλησής τους; Η, μήπως, δεν ξέρουν πως κάθε επέμβαση των ΗΠΑ στον Περσικό οδηγεί, αντικειμενικά, σε αναβάθμιση της γεωστρατηγικής θέσης της Τουρκίας, χώρας που συνορεύει με το Ιράκ;

Νομίζουμε ότι όλ' αυτά η κυβέρνηση τα γνωρίζει, αλλά δεν έχουν καμιά θέση στο μονόδρομο της εναπόθεσης των λεγόμενων εθνικών θεμάτων στην ...καλή διάθεση των ΗΠΑ και την τακτική των "ευχαριστώ". Μόνο, που όλοι ξέρουν ότι ποτέ δε βγήκε κερδισμένη καμιά χώρα - και η δική μας - εξευμενίζοντας και παρακαλώντας τους ιμπεριαλιστές.

Τη... δόξα του Γερ. Αρσένη φαίνεται πως ζήλεψε ο υπουργός Εσωτερικών. Μεταρρύθμιση το υπουργείο Παιδείας, μεταρρύθμιση κι εμείς, σκέφτηκαν και οι επιτελείς του. Κι αφού, ο "Καποδίστριας 1" έχει γίνει και ο "2" δεν είναι ακόμη έτοιμος, βρήκαν άλλον τομέα, για να ασκήσουν τις... μεταρρυθμιστικές τους ιδέες. Θα βάλουμε τάξη στη χρήση των κρατικών αυτοκινήτων, είπαν. Και στρώθηκαν στη δουλιά διαμορφώνοντας την ανάλογη εγκύκλιο.

Ελα, όμως, που το θέμα ποιοι έχουν δικαίωμα χρήσης κρατικού αυτοκινήτου είναι από χρόνια καθορισμένο και είναι φανερό, πως οι όποιες οριακές μεταβολές του σχετικού πίνακα, δε θα έκαναν την ποθούμενη εντύπωση. Σκέφτηκαν, ξανασκέφτηκαν τα σαϊνια και, τελικά, το βρήκαν. Εμείς, είπαν, θα ορίσουμε και τον κυβισμό των αυτοκινήτων, που έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί ο κάθε κρατικός ή δημόσιος παράγοντας.

Ετσι, από δω και πέρα, τα υπουργικά αυτοκίνητα θα είναι 3.000cc, των υφυπουργών 2.500 cc, των γενικών γραμματέων υπουργείων, περιφερειαρχών, νομαρχών, κλπ., 2.000 cc και πάει λέγοντας.

Μπράβο, ρε παιδιά. Βάλτε λίγο τάξη στην ιεραρχία των κυβικών...