ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 10 Φλεβάρη 2000
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΟΣΚ... εναντίον θερινού σινεμά!

Το ότι τα θερινά σινεμά αποτελούν πολιτιστικό «είδος» προς εξαφάνιση είναι γεγονός αναμφισβήτητο τα τελευταία χρόνια. Εξίσου αναμφισβήτητη είναι η ευθύνη της πολιτείας, η οποία δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να αφήνει ένα κομμάτι γνήσιας ελληνικής λαϊκής κουλτούρας να μετατρέπεται σε μάντρες αυτοκινήτων, σούπερ μάρκετ ή σκουπιδότοπους.

Αυτή τη φορά, όμως, φαίνεται πως η πολιτεία αποφάσισε να δώσει κι αυτή ένα κατευθείαν «χεράκι» στην καταστροφή. Οπως καταγγέλλει η Πανελλήνια Ενωση Επαγγελματιών Θερινών Κινηματογράφων, οι μπουλντόζες του υπό ιδιωτικοποίηση Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων είναι έτοιμες να κατεδαφίσουν τον παλιό θερινό κινηματογράφο «Ελενα», στην οδό Αντιφύλου 147, στου Ζωγράφου, καταφεύγοντας στην «κλασική» πλέον εύκολη λύση για την κατασκευή σχολείου.

Η Ενωση, απευθυνόμενη με ανακοίνωσή της σε όλους τους αρμόδιους, αναφέρει ανάμεσα στα άλλα ότι ο κινηματογράφος «Ελενα» είναι κινηματογράφος τέχνης, «είναι σχολειό και δεν κατεδαφίζεται ένα σχολείο για να γίνει ένα άλλο». Και συνεχίζει με το προφανές: «Μπορούσε ο ΟΣΚ να βρει άλλο οικόπεδο για σχολείο και όχι τους θερινούς κινηματογράφους, διότι είναι μια πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, σε μας γεννήθηκε και εξακολουθεί να υπάρχει... Είναι απαράδεκτο να γεννιούνται (σ.σ. τα θερινά σινεμά) σε άλλες χώρες και εδώ που γεννήθηκε ο θερινός, να πεθαίνει».

Στην ανακοίνωση υπενθυμίζεται, πως ο πρώτος θερινός κινηματογράφος δημιουργήθηκε σε μια μάντρα στην πλατεία Συντάγματος το 1916 και αγαπήθηκε από το λαό. Τέλος, η Ενωση ζητά την αναστολή της κατεδάφισης του «Ελενα» και να σταματήσει η τακτική των εύκολων λύσεων για την ανεύρεση οικοπέδων από τον ΟΣΚ.

«Αννα Μπολένα» στη Λυρική

Μια από τις ωραιότερες και δημοφιλέστερες όπερες του παγκόσμιου λυρικού ρεπερτορίου, την «Αννα Μπολένα» του Γκαετάνο Ντονιτσέτι ανεβάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή, την Κυριακή (13/2), είκοσι πέντε χρόνια μετά την τελευταία παρουσίασή της στην Αθήνα. Οι παραστάσεις θα επαναληφθούν στις 16, 18, 19, 20, 24, 25 και 27/2.

Γραμμένη από το συνθέτη στο διάστημα ενός μήνα, σε λιμπρέτο του Ρομάνι, η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε το Δεκέμβριο του 1830, σημειώνοντας εκπληκτική επιτυχία. Κύρια χαρακτηριστικά του έργου είναι το πάθος και η μεγαλοπρέπεια, που βρίσκονται κυρίως μέσα στη δύναμη των διαλόγων. Η μελωδική πυκνότητα είναι μεγάλη και η ορχηστρική γραφή εξαιρετικά προσεγμένη. Η όπερα ανεβαίνει σε μουσική διεύθυνση Αλκη Μπαλτά (για δύο παραστάσεις) και Χρύσανθου Αλισάφη (στις υπόλοιπες), σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη και σκηνικά - κοστούμια Νίκου Γεωργιάδη. Την Μπολένα ερμηνεύουν οι Τζένη Δριβάλα (13,19,24/2), Τζούλια Σουγλάκου (16,18,20/2) και Δήμητρα Θεοδοσίου (25,27/2). Τραγουδούν επίσης, εκ περιτροπής, οι: Μαρκέλλα Χατζιάνο, Πάμελα Πάντος, Δημήτρης Καβράκος, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Αντώνης Κορωναίος, Γιάννης Χριστόπουλος, Μαρίνα Φιδέλη, Μυρτώ Γεωργιάδου, Γιάννης Γιαννίσης, Παντελής Ψύχαςκ.ά.

Το Σάββατο (1μμ), στο Φουαγιέ της ΕΛΣ ο κριτικός και μουσικολόγος Νίκος Μπακουνάκης θα μιλήσει για το ιστορικό σύνθεσης της όπερας και θα παρουσιάσει τα σημαντικότερα μουσικά της σημεία. Είσοδος ελεύθερη.

«Γλώσσα» της ψυχής

«Στην άκρη ενός φιλιού» βρίσκεται το τραγούδι. Ερμηνευμένο από τη φωνή της Μαργαρίτας Ζορμπαλά, που στο παρελθόν έχει προσφέρει ξεχωριστές ερμηνείες και επιστρέφει στη δισκογραφία με το δίσκο της «Στην άκρη ενός φιλιού».

Η δισκογραφική έκδοση από τη «His Master's Voice», είναι μια συλλογή δεκατεσσάρων τραγουδιών (η τραγουδίστρια τα αφιερώνει στον πατέρα της), με κοινό παρονομαστή τους εξαιρετικούς δημιουργούς, τις μνήμες, το συναίσθημα και κυρίως την παγκόσμια γλώσσα της μουσικής. Περιλαμβάνει δυο τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου («Αγριο μέλι», «Θάλασσα»), το «Δρόμοι Παλιοί» του Μίκη Θεοδωράκη, τέσσερα κομμάτια του Αντώνη Μιτζέλου, δύο ορχηστρικά του Αχιλλέα Περσίδη, ενώ ξεχωριστό «χρώμα» προσδίδουν τα ξένα τραγούδια: ένα ρώσικο κι ένα γερμανικό ταγκό του μεσοπολέμου (σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, στην οποία ανήκει και η καλλιτεχνική επιμέλεια του δίσκου), το βραζιλιάνικο «Manha de Carnaval», το κουβανέζικο «Veinte Anos» και η «Πρώτη αγάπη» του Ρώσου Μπουλάτ Ακουτζάβα, εξαίρετου συγγραφέα - διανοούμενου και τροβαδούρου.

Για το δίσκο η Μ. Ζορμπαλά λέει: «Τα χρόνια που γνώρισα και αγάπησα "μουσικές του κόσμου", κατάλαβα ότι τη μουσική δεν την ακούς με τ' αυτιά αλλά με την ψυχή». Και προσκαλεί «να γίνουμε συνοδοιπόροι σε αυτό το μουσικό ταξίδι της ψυχής, που δε γνωρίζει σύνορα».

Η θλίψη ταιριάζει... στο Μετρό

Μπορεί η Αρχαιολογική Υπηρεσία να δαπάνησε αμέτρητες ώρες ανασκαφών και προσπαθειών, για να περισώσει ό,τι προλάβαινε από το πέρασμα του Μετροπόντικα. Μπορεί να κοπίασε πολύ, για να αναδείξει κάποια ευρήματα, και με τις εκθέσεις, που οργανώθηκαν σε σταθμούς του Μετρό, να υποδηλώσει, έστω υπαινικτικά, τι υπήρχε θαμμένο στη γη. Και είναι βέβαιο ότι αυτός ο αγώνας συνεχίζεται. Επίσης, είναι βέβαιο ότι ο χώρος για τα εκθέματα στους σταθμούς είναι το «άλλοθι» της «Αττικό Μετρό» και του ΥΠΕΧΩΔΕ για την καταστροφή και αλλοίωση που προκάλεσε, αγνοώντας επιδεικτικά τις εκκλήσεις των αρχαιολόγων, να μη χωροθετηθεί το έργο πριν τη διενέργεια ερευνών.

* * *

Προς τι, λοιπόν, οι πανηγυρισμοί γι' αυτές τις εκθέσεις που πέταξε ως «κόκαλο» η «Μετρό»; Η Αρχαιολογική Υπηρεσία δεν έχει κανένα λόγο να είναι ευχαριστημένη, όταν αναγκάζεται να κλείσει δεκάδες σκάμματα, να στοιβάξει κακήν κακώς σε αποθήκες χιλιάδες ευρήματα, να «ξηλώσει» αρκετά σημαντικά σύνολα (αφού η «Μετρό» δεν έκανε τεχνικές προβλέψεις για τρόπους συνύπαρξης με τα αρχαία), να διαπιστώσει αρκετές καταστροφές και να στριμώξει, τελικά, την τεράστια ανασκαφική και επιστημονική προσπάθεια σε λίγες βιτρίνες.

Τις τυμπανοκρουσίες, λοιπόν, για το ημιτελές μετρό - αν και μεσολάβησαν 9 χρόνια από την έναρξή του - και το οποίο άφησε εκτός «προνομίων» ένα σημαντικό κομμάτι της Αττικής και κυρίως της Δυτικής Αττικής, αυτές τις τυμπανοκρουσίες τις διαδέχονται οι άλλες για το δήθεν «διδακτικό» χαρακτήρα και την «αισθητική προσφορά» του. Ολα αυτά χρησιμοποιούνται σε μια ατελείωτη προεκλογική «Μετρομανία», που αναγάγει τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ σε λαϊκό ήρωα, ενώ πρόκειται για «ήρωα» αυτής της αδηφάγας εργολαβικής επιχείρησης.

* * *

Είναι απλώς ανακουφιστικό που η Γ΄ ΕΠΚΑ μεταφέρει ένα ολόκληρο σύνολο από το Σύνταγμα στον αύλειο χώρο του Πανεπιστημίου. Δυσάρεστο, όμως, είναι και μόνο η θλίψη αρμόζει και όχι οι πανηγυρισμοί, αφού αυτό το σύνολο δε διατηρείται στη θέση του, ορατό και επισκέψιμο, προς... χάριν του Μετρό. Ούτε είναι αισθητικά αποδεκτό και διδακτικά χρήσιμο να δούμε ξαφνικά έναν ταφικό περίβολο, τάφους και τμήματα του Πεισιστράτειου Υδραγωγείου, επί του τσιμέντου της πλατείας Συντάγματος, ανάμεσα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και στα «τραπεζάκια έξω». Κι ενώ εξορίζονται τα αρχαία, στήνονται γιορτές στους τόπους εξορίας τους.

Πόσοι, άραγε, ψήφοι υπέρ της κυβέρνησης, μετρήθηκαν πάνω από το αγγείο που «μαζεύτηκε» γρήγορα από το σκάμμα και στήθηκε στη μέση ενός σταθμού;


Δ. Μυρίλλα

Εκπαιδευτικά προγράμματα

Κύκλο οκτώ μαθημάτων για ενήλικες με θέμα «Κόσμημα: Φόρμα - τεχνική», διοργανώνει το Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Μουσείου Μπενάκη . Το σεμινάριο απευθύνεται σε αρχάριους και λειτουργεί με τη μορφή εργαστηρίου. Εχει ως στόχο την επιβίωση παραδοσιακών τεχνικών, που στις μέρες μας τείνουν να εκλείψουν. Στη διάρκεια των μαθημάτων θα γίνει μια αναδρομή στην ιστορία του ελληνικού κοσμήματος και θα εφαρμοστούν οι τεχνικές του σφυρήλατου σε πίσσα, του εγχάρακτου και του συρματερού.

Παράλληλα θα διδαχτούν η ασημοκόλληση, το σεγάρισμα και το φινίρισμα. Τη θεωρητική προσέγγιση και την πρακτική εφαρμογή του θέματος έχει αναλάβει η εθνολόγος Λίλα ντε Τσάβες . Τα μαθήματα (29/2-18/4) θα πραγματοποιούνται κάθε Τρίτη πρωί. Δίδακτρα 80.000 δρχ. Το σεμινάριο λειτουργεί στην «Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα» (παράρτημα του Μουσείου Μπενάκη, Κριεζώτου 3, 1ος όροφος). Δηλώσεις συμμετοχής στα τηλέφωνα: 3626215 και 3642213 - 15.

«Ζει» στα τραγούδια του

Δυο δεκαετίες λείπει ο μεγάλος τραγουδιστής της ελευθερίας Νίκος Ξυλούρης, αλλά τα τραγούδια, που ερμήνευσε με τη μοναδική φωνή του, εξακολουθούν να «συνοδεύουν» τους αγώνες και τις αγωνίες της νέας γενιάς.

Την Τρίτη το βράδυ, πλημμύρισε το Δημοτικό ΩδείοΛάρισας για την εκδήλωση μνήμης, που διοργανώθηκε προς τιμήν του μεγάλου καλλιτέχνη. Συνδιοργανωτές της εκδήλωσης ήταν η αντιδημαρχία Πολιτισμού και Νεολαίας του Δήμου Λάρισας, ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου, ο Δήμος Γιάννουλης, το Πολιτιστικό Κέντρο Φαλάνης, το περιοδικό «Το σέλας μιας άλλης καταχνιάς» και ο Σύλλογος Κρητικών Λάρισας.

Σε κλίμα έντονης συγκίνησης και υπερηφάνειας για τον λαϊκό καλλιτέχνη, ακούστηκαν τραγούδια που απαθανάτισε στη σύντομη ζωή του, ενώνοντας τον Ρωμανό, τον Κορνάρο, τον Σολωμό, τον Σεφέρη και τραγούδια, που, στα δύσκολα χρόνια της χούντας, αποτέλεσαν κραυγή αντίστασης του ελληνικού λαού, αφήνοντας μηνύματα που σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε επίκαιρα.

Τα τραγούδια ερμήνευσαν η χορωδία του «Συλλόγου των Φίλων Παραδοσιακής και Βυζαντινής Μουσικής Λάρισας», που διεύθυνε ο δάσκαλος της παραδοσιακής μουσικής Γιώργος Μωραΐτης και το κρητικό μουσικό συγκρότημα του Μιχάλη Καλλέργη.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και χαιρέτισε η σύζυγος του καλλιτέχνη Ουρανία Ξυλούρη, ενώ μηνύματα για το έργο, τις αξίες και τα ιδανικά του Ξυλούρη έστειλαν οι μουσικοσυνθέτες Χρήστος Λεοντής και Λίνος Κόκοτος, ο Κώστας Ζουράρις και ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ