Θυμίζουμε πως ο Ζ. Καρακίτσιος και ο νεολαίος Δ. Κουρίτας, από το βράδυ της 10ης Απρίλη, είχαν καταφέρει να μπουν στο χώρο της απόβασης με μόνο στόχο να απλώσουν ένα πανό καταδίκης της ΝΑΤΟικής παρουσίας στον τόπο τους. Τα ξημερώματα της 11ης Απρίλη, δύο μέρες μετά τις εκλογές και ενώ οι Αμερικάνοι πεζοναύτες ως «επικυρίαρχοι» καταλάμβαναν το λιμάνι του Λιτοχώρου, οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, δηλαδή η κυβέρνηση, έδωσε εντολή στα όργανα καταστολής να ματώσουν τους ανυπάκουους κομμουνιστές.

Ανδρες της Αστυνομίας και του Λιμενικού έσπασαν το αυτοκίνητο του Ζ. Καρακίτσιου, τους έδειραν άγρια και στη συνέχεια τους οδήγησαν σιδεροδέσμιους στο ΑΤ Κατερίνης όπου επί ώρες τους κρατούσαν κρυμμένους από τους συγγενείς, τους δύο συνηγόρους και τους συντρόφους τους που τους αναζητούσαν. Μάλιστα, η αστυνομία αρνήθηκε να τους μεταφέρει για τις πρώτες βοήθειες στο νοσοκομείο, παρά το γεγονός ότι το «κελί» στο οποίο τους κρατούσαν είχε πλημμυρίσει στα αίματα, από τα τραύματα των δύο αγωνιστών. Αυτό έγινε ώρες αργότερα, μετά από την παρέμβαση των συντρόφων του και των συνηγόρων του.

Θυμίζουμε ακόμη πως ο Ζ. Καρακίτσιος καταδικάστηκε σε 9 μήνες φυλάκιση με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης με ενδεχόμενο δόλο στις 15 Απρίλη, επειδή πάνω στον πανικό που προκλήθηκε την ώρα που οι αστυνομικοί επιχείρησαν να απομακρύνουν το αυτοκίνητό του, χτύπησε ελαφρά το όργανο Χ. Ιορδανίδη. Τόσο η εισαγγελική λειτουργός Β. Θεοδώρου, μέσα από την ακροαματική διαδικασία της δίκης εναντίον των κομμουνιστών, όπου πρότεινε την καταδίκη τους, όσο και και ο έτερος λειτουργός Γ. Καντζίδης, μέσα από το αποτέλεσμα της προανάκρισης που σήμερα αποκαλύπτουμε, αποδεικνύουν την προκατάληψη από την οποία διακατέχεται και ενδεχόμενα τη διατεταγμένη υπηρεσία στην οποία έχει τεθεί, όχι μόνο η Αστυνομία αλλά και η Δικαιοσύνη της χώρας.

Υιοθετώντας άκριτα τις καταθέσεις των αστυνομικών και λιμενικών οργάνων, επικαλείται: για την παράνομη κράτηση και απόκρυψη των δύο κομμουνιστών μέσα στο ΑΤ Κατερίνης πως: «Η μη παροχή πληροφοριών εκ μέρους του διοικητή του ΑΤ Κατερίνης δεν ήταν παράνομη (δεδομένου ότι υποχρέωση του προανακριτικού υπαλλήλου να επιτρέψει την επαφή συνηγόρου και κατηγορουμένου υπάρχει μόνο πριν την απολογία, όπως βέβαια πριν την απολογία ανακοινώνονται στον κατηγορούμενο και έγγραφα της δικογραφίας), αλλά δεν ήταν ορθή ενόψει των περιστάσεων και, ουσιαστικά, το μόνο που έκανε ήταν να δημιουργήσει σύγχυση χωρίς γι' αυτό να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος».

Μάλια υιοθετεί και τον ισχυρισμό πως δεν είχαν συλληφθεί, αλλά κρατούνταν για να εξακριβωθεί αν ενέχονταν στον τραυματισμό του Αστυνομικού Χ. Ιορδανίδη... Για το χρόνο της παράνομης κράτησης, σημειώνει πως «ο χρόνος διάρκειας της προσαγωγής δεν ορίζεται επακριβώς, φυσικά όμως πρέπει να είναι εύλογος (δηλαδή όχι ιδιαίτερα μεγάλος) και πάντως όχι υπερβολικά μακρύς»!!!

Οπότε καταλήγει πως «είναι υπερβολικό το να εκτιμηθεί ως αξιόποινη η συμπεριφορά του διοικητή του ΑΤ Κατερίνης Κ. Παπαγεωργίου για τις καταγγελλόμενες πράξεις της παράνομης κατακράτησης, αφού το μόνο του λάθος, της μη ενημέρωσης των συνηγόρων και των λοιπών προσώπων που αναζητούσαν τους εγκαλούντες, έχει ποινική απαξία».

Για την πρόκληση σωματικών βλαβών από την επίθεση των αστυνομικών η εισαγγελική «λειτουργός» αποφαίνεται: «οι αιτιάσεις των δύο εγκαλούντων είναι απορριπτέες διότι ο μεν Κουρίτας δεν είχε εμφανή εξωτερικά τραύματα που να δικαιολογούν τη μετάβασή του στο Νομαρχιακό Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης, ο δε Καρακίτσιος που ήταν ελαφρά τραυματίας, αρνούνταν πεισματικά όχι μόνο να μεταβεί στο νοσοκομείο, αλλά και την παροχή οιασδήποτε επιτόπιας ιατρικής βοήθειας. Περαιτέρω δε έκανε προσπάθεια να δώσει την εντύπωση του πολύ ταλαιπωρημένου και εξαντλημένου με σοβαρά τραύματα, προφανώς για να μειώσει τις συνέπειες της πράξης που τον βάρυνε».

Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ κέρδισαν το στοίχημα που είχαν βάλει για πλατιά διακίνηση της εφημερίδας του Κόμματος και ταυτόχρονα των θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής για το 16ο Συνέδριο. Οι στόχοι που είχαν τεθεί ήταν υψηλοί, αλλά ταυτόχρονα - όπως άλλωστε φάνηκε - εφικτοί και επιτεύξιμοι. Η πανεξόρμηση στέφθηκε με επιτυχία, όλο το κομματικό και ΚΝίτικο δυναμικό ήταν στο πόδι από νωρίς το πρωί και ο «Ρ» έγινε ανάρπαστος στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, αλλά και στους χώρους δουλιάς και όπου αλλού διακινήθηκε.

Το κυκλοφοριακό αυτό άλμα εκτός των άλλων επιβεβαιώνει ότι η πολιτική του ΚΚΕ συναντά τη λαϊκή αποδοχή. Αποτελεί ένα πλήγμα στο φράγμα της σιωπής και της παραπληροφόρησης που τα αστικά ΜΜΕ έχουν επιβάλει στο ΚΚΕ, αποσιωπώντας ή ακόμα διαστρεβλώνοντας τις πολιτικές του θέσεις. Οι κομμουνιστές της Αττικής φρόντισαν από την πρώτη μέρα δημοσίευσης των Θέσεων για το 16ο Συνέδριο να φτάσουν αυτές όσο πιο πλατιά γίνεται στα λαϊκά στρώματα, ένας στόχος που θα συνεχίσουν να παλεύουν ως το Συνέδριο, οπλισμένοι πια με την αισιοδοξία και τη δύναμη μιας καλής αρχής.

Ηταν μια καλή αρχή, σημείωναν μέλη των ΝΕ για τους κομμουνιστές στην πορεία προς το Συνέδριο, που μας χρεώνει όμως όλους με το καθήκον της συνέχειας και συνέπειας.

Γύρω στις 6.000 τα προς διακίνηση φύλλα του «Ρ», στους πέντε νομούς της Στερεάς - Εύβοιας, που σημαίνει καλή οργάνωση, έλεγχο, συμμετοχή και προσφορά των συντρόφων στο υπέρτατο γεγονός για τους κομμουνιστές, στο Συνέδριό τους, για να φθάσουν οι Θέσεις του Κόμματος σε όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζόμενους, νεολαίους, στους ξωμάχους της αγροτιάς, στους μικρομεσαίους, στους συνταξιούχους, όλους όσοι αποτελούν τη «μαγιά» για συσπείρωση και ενότητα με βάση τα ταξικά συμφέροντα, για την ανατροφή της αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής και του μαύρου μετώπου κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, για τη συγκρότηση του λαϊκού Μετώπου πάλης, που θα οδηγήσει στη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία.

Στην Εύβοια, μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά ήταν η συμμετοχή των συντρόφων που πέρασαν από τα γραφεία της ΝΕ και των οργανώσεων για να πάρουν μέρος στην πανεξόρμηση.

Η πανεξόρμηση, που συνεχίστηκε και τη Δευτέρα ιδιαίτερα σε εργασιακούς χώρους και χωριά, δεν είχε «στενό» χαρακτήρα. «Απευθυνθήκαμε σε ευρύτερο κόσμο, έξω από την επιρροή μας, χωρίς, βέβαια, ν' αφήσουμε τους φίλους και ψηφοφόρους μας. Υπήρξε ανταπόκριση, σημειώνει ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής, και γι' αυτό το πρώτο άνοιγμα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό.

Η ίδια τακτική ακολουθήθηκε από τις ΚΟ Φθιώτιδας, Βοιωτίας, Φωκίδας και Ευρυτανίας, όπου υπήρξε τριπλασιασμός της κυκλοφορίας της εφημερίδας σε σχέση με την προηγούμενη Κυριακή και οι σύντροφοι έφθασαν σε πάρα πολλά χωριά των νομών, ενώ έγινε διακίνηση σε εργασιακούς χώρους τη Δευτέρα το πρωί.

Η πανεξόρμηση της Κυριακής για τη διάδοση του «Ρ» και των Θέσεων του ΚΚΕ, τη συμμετοχή στον προσυνεδριακό διάλογο που ακολουθεί, δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν και για την επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης και βέβαια η ανεβασμένη συμμετοχή και προσφορά, η μελέτη και αφομοίωση των Θέσεων, για να γίνουν κτήμα του κάθε κομμουνιστή, θα συμβάλλουν στην καλύτερη επεξεργασία και τη λήψη των αποφάσεων, ούτως ώστε μετά το Συνέδριο με νέα δύναμη και εξοπλισμό να ξεχυθούν για το κτίσιμο του λαϊκού Μετώπου.

Τα μέλη της ΚΝΕ στην Καλαμάτα έδωσαν έναν ιδιαίτερο και μοναδικό τόνο στην εξόρμηση, διαλαλώντας με τις ντουντούκες στις λαϊκές γειτονιές της πόλης το μήνυμα της ελπίδας πως «ο αγώνας έχει προοπτική με ΚΚΕ ισχυρό και Μέτωπο Λαϊκό». Οι συζητήσεις άνοιγαν η μία μετά την άλλη, η αγανάκτηση και η δυσαρέσκεια από τη νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή πολιτική έκδηλες και η διαπίστωση κοινή παντού: «Δεν πάει άλλο...». Σ' αυτό το έδαφος, τα λόγια των κομμουνιστών για αντίσταση, συσπείρωση και αγωνιστική δράση έβαζαν «φωτιά» στην κουβέντα, τα ερωτήματα έπεφταν βροχή: «Μπορούν, πώς, ποιοι θα μπουν μπροστά;».

Αυτό το κλίμα παρότρυνε τους κομμουνιστές της Ανατολικής Πελοποννήσου να συνεχίσουν την εξόρμηση και τη Δευτέρα με στόχο καμιά εφημερίδα να μην επιστραφεί, να φτάσουν οι Θέσεις της ΚΕ γρήγορα στα χέρια όσο το δυνατόν περισσότερων εργατών, νεολαίων, φτωχών αγροτών, ανέργων, σε όλους όσους αφορά η πρόταση συγκρότησης του Μετώπου. Η συμβολή στην επιτυχία του 16ου Συνεδρίου θα κριθεί από το κατά πόσον η ΚΟ Ανατολικής Πελοποννήσου θα καταφέρει τη θετική πείρα της Κυριακής να τη γενικεύσει σε όλους τους δείκτες της πολιτικής και μαζικής της δράσης, ανεβάζοντας τον πήχη των απαιτήσεών της, κουβεντιάζοντας τις Θέσεις της ΚΕ για το 16ο Συνέδριο, μαχόμενη σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα πάλης που έχουμε μπροστά μας.