«Γύρω μου υπήρχαν παντού πτώματα, κορμιά απανθρακωμένα, συμπατριώτες μου με τα πρόσωπά τους παραμορφωμένα και τις σάρκες τους να έχουν αποκολληθεί, έτρεχαν χωρίς προορισμό. Παντού φωτιά και ερείπια...». Η περιγραφή ανήκει στον Καζούσι Κανέκο, πρόεδρο του Ιδρύματος Χιροσίμας, που τον περασμένο Μάη στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ειρήνης που έγινε στην Αθήνα, με τις λέξεις του αυτές, καθήλωσε ένα ακροατήριο 500 ανθρώπων. Ηταν και αυτός ένας από τους ανθρώπους που εκείνο το πρωινό στις 6 Αυγούστου του 1945, άκουσε τις μηχανές των τριών αμερικανικών βομβαρδιστικών « Β-29» να ηχούν πάνω από τον ουρανό της Χιροσίμας. Ηταν ένας χιμπακούσα -έτσι αποκαλούν τους ανθρώπους που επέζησαν από τον πυρηνικό όλεθρο...