Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν οι χιλιάδες επισκέπτες της πρώτης μέρας την πολιτική ομιλία του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Σιγοτραγούδησαν τους μελοποιημένους στίχους του Γιάννη Ρίτσου, που επιμελήθηκε μουσικά ο Λαρισαίος συνθέτης Δημήτρης Φωτιάδης, ενθουσιάστηκαν με τη συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, γλέντησαν με τα λαϊκά τραγούδια του λαρισαϊκού συγκροτήματος La-τρεις.

Τη δεύτερη μέρα, νέοι και μεγαλύτεροι πήραν μέρος στη συζήτηση με την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα: «Το ΚΚΕ το πιο νέο κόμμα, σταθερά 100 χρόνια, δίπλα στη νέα γενιά». Αφθονο και, σε αρκετά σημεία, ασυγκράτητο γέλιο πρόσφερε η παράσταση Stand up Comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο, ενώ άναψε το γλέντι όταν στη σκηνή ανέβηκε ο λαϊκός δημιουργός Βαγγέλης Κορακάκης με το συγκρότημά του και, ιδιαίτερα στο άκουσμα τραγουδιών που ερμήνευσαν ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Δημήτρης Μητροπάνος. Ξεχωριστό ενδιαφέρον για τη μαθητική νεολαία αποτέλεσαν οι συναυλίες με τους Side Effect και μαθητικά συγκροτήματα.

Ο Γιώργος Μαρίνος, στην ομιλία του, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο ρόλο του Στρατηγείου Επιχειρήσεων της ΕΕ στη Λάρισα και τη συμμετοχή της Ενωσης στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Ακόμη καταδίκασε τη μετατροπή της πόλης και της περιοχής σε ένα ακόμα ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, των γνωστών drones, με ειδικές αποστολές στις περιοχές της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της Μαύρης Θάλασσας.

Κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει στη Λάρισα, στο αρχηγείο της τακτικής αεροπορίας, βάση αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών και ιπτάμενων τάνκερ για τον ανεφοδιασμό των μαχητικών και βομβαρδιστικών αεροσκαφών των ΗΠΑ, που κινούνται στην περιοχή μας.

Τόνισε δε μεταξύ άλλων:

«Ο λαός να αντιδράσει μαζικά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τον έχει βάλει σε μεγάλες περιπέτειες και κινδύνους. Ούτε γη ούτε νερό ούτε αέρας στους φονιάδες των λαών.

Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του παρουσιάζουν το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως δυνάμεις ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή αλλά ο λαός μας γνωρίζει ότι αυτές οι λυκοσυμμαχίες ευθύνονται για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, την αλλαγή συνόρων, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στα Βαλκάνια τη δεκαετία του '90.

Σήμερα, η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ πυροδοτεί νέες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις με τη Ρωσία στην περιοχή, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Θέλουμε να καταγγείλουμε την επικίνδυνη θέση που εξέφρασε ο κ. Τσίπρας στη συνέντευξη που έδωσε στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης για την κυβερνητική πρόθεση να αναγνωρίσει συμφωνία αλλαγής συνόρων μεταξύ της Σερβίας και του προτεκτοράτου του Κοσσόβου. Η αλλαγή συνόρων ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, μπορεί να τροφοδοτήσει κι άλλες αλλαγές συνόρων στην περιοχή μας όπου παίζονται γεωστρατηγικά παιχνίδια με τις μειονότητες και τον εθνικισμό. Πολύ περισσότερο που η κατάσταση στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη είναι πολύ εύθραυστη, καταργούνται τα σύνορα Αλβανίας - Κοσσόβου από τις αρχές του επόμενου χρόνου και η αλβανική αστική τάξη διατηρεί το στόχο περί "Μεγάλης Αλβανίας".

Συναντάμε πολλούς εργαζόμενους που ρωτάνε: "Τι πρέπει να γίνει;".

Τους λέμε να ξαναδούν την πείρα τους, να εξετάσουν καλά αυτά που έχουν βιώσει με κάθε μορφή αντιλαϊκής διαχείρισης και να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα.

Ο καπιταλισμός είναι σε παρακμή, έχει φάει ιστορικά τα ψωμιά του. Είναι παραμύθι ότι μπορεί να γίνει η εκμετάλλευση ανθρώπινη, ότι μπορεί να βαδίσουν μαζί τα συμφέροντα του λαού με αυτά των εκμεταλλευτών του.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο καπιταλισμός γίνεται πιο αντιδραστικός και επικίνδυνος και αυτόν το δρόμο ακολουθούν τα κόμματα και οι πολιτικές που διαχειρίζονται αυτό το βάρβαρο σύστημα. Θα επαναλαμβάνεται ο φαύλος κύκλος να παράγουν οι πολλοί και να ωφελούνται οι λίγοι.

Υπάρχουν οι όροι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα σε γερές βάσεις, να μπούνε νέες δυνάμεις στα συνδικάτα, να γίνουν μετερίζι οργάνωσης της συλλογικής πάλης, να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων προς όφελος των εργαζομένων, με ισχυρότερο ταξικό κίνημα και αποδυνάμωση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, των δυνάμεων του οπορτουνισμού.

Μπορεί να δυναμώσουν το αγροτικό κίνημα, οι Ομοσπονδίες και οι Αγροτικοί Σύλλογοι, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, το αντιμονοπωλιακό κίνημα στους ΕΒΕ, το ριζοσπαστικό κίνημα στις γυναίκες, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών.

Η Κοινωνική Συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα εκφράζει την αναγκαιότητα της κοινής συντονισμένης πάλης, η οποία όσο θα προχωρά θα δίνει δύναμη στο εργατικό, λαϊκό κίνημα ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για να συγκεντρώνονται δυνάμεις για την ανατροπή του, για να περάσει ο πλούτος στα χέρια αυτών που τον παράγουν ως όρος για μια καλύτερη ζωή».