Το τελευταίο «αντίο» είπαν την Κυριακή 23 Δεκέμβρη στον σ. Κωνσταντίνο Πλιάκα, που «έφυγε» σε ηλικία 92 ετών, οι σύντροφοι, οι συγγενείς και οι φίλοι του στην Τρίπολη της Αρκαδίας.

Στην πολιτική του κηδεία, για τη ζωή και τη δράση του, για την πίστη του στο ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του, για την προσήλωσή του στον αγώνα της εργατικής τάξης μίλησε εκ μέρους της ΤΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ η Παναγιώτα Πανούση, Γραμματέας της Οργάνωσης.

Ο Κωνσταντίνος Πλιάκας γεννήθηκε το 1926 στην Κερπινή Γορτυνίας. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό και το 1938 πήγε Γυμνάσιο στη Δημητσάνα. Το 1943 οργανώθηκε στο ΕΑΜ και αργότερα στην ΕΠΟΝ. Διετέλεσε γραμματέας της ΕΠΟΝ της Κερπινής και παράλληλα ανήκε και στον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Το Μάη του 1944 κατατάχθηκε στο 12ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, στο 2οΤάγμα. Το Σεπτέμβρη του 1946 δίνει εξετάσεις και περνάει στη Γυμναστική Ακαδημία, αλλά εκδιώχθηκε από τη σχολή λόγω «κοινωνικών φρονημάτων». Το Μάη του 1948 προσχώρησε στον ΔΣΕ. Φοίτησε στο Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοποννήσου του ΔΣΕ στα Τρόπαια, στην παιδαγωγική ακαδημία που λειτούργησε στις ελεύθερες περιοχές για να καλυφθούν οι ανάγκες της Λαϊκής Παιδείας, να ανοίξουν όσο γίνεται περισσότερα σχολεία που είχε κλείσει το αστικό κράτος. Μετά τη βραχύχρονη φοίτησή του στο Λαϊκό Διδασκαλείο τοποθετήθηκε ως δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Λαγκαδίων. Μετά τη διάλυση του ΔΣ στην Πελοπόννησο συνελήφθη και κρατήθηκε για 6 μήνες στο στρατόπεδο της Πάτρας και μετά μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο της Τρίπολης. Με απόφαση του Στρατοδικείου Τρίπολης στις 10 Νοέμβρη 1949 καταδικάστηκε σε 4 χρόνια φυλάκιση και εκτοπίστηκε στη Μακρόνησο. Επειδή ήταν ανυπότακτος πέρασε πάλι στρατοδικείο στην Αθήνα και του επιβλήθηκε ποινή 2 επιπλέον χρόνων. Μετά από έξι χρόνια βασανιστήρια και ψυχολογικό πόλεμο στη Μακρόνησο, αποφυλακίστηκε και επέστρεψε στο χωριό του και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Τρίπολη, όπου εργάστηκε ως οικοδόμος. Διετέλεσε για πολλά χρόνια γραμματέας και πρόεδρος του Παραρτήματος Τρίπολης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.