Για ποια «λαϊκά δικαιώματα» μιλάνε αυτοί που διατηρήσαν ανέγγιχτους όλους τους νόμους των μνημονίων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και πρόσθεσαν κι ένα τρίτο, που οι συνέπειές του εκτείνονται μέχρι το 2060; Ποια «κοινωνικά αγαθά» λένε ότι υπερασπίζονται αυτοί που βγάζουν στο σφυρί λιμάνια και αεροδρόμια, που περνάνε στο «υπερταμείο» ακόμα και μνημεία πολιτισμού, που ιδιωτικοποιούν παραπέρα το νερό, το ρεύμα, εμπορευματοποιούν στο έπακρο την Υγεία και την Παιδεία; Και τέλος, για ποια «λαϊκή κυριαρχία» κόπτονται, όταν ο στόχος της γεωπολιτικής αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης έχει μετατρέψει τη χώρα σε απέραντη βάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και όταν το «Σύμφωνο για το ευρώ» και οι Συνθήκες της καπιταλιστικής Ευρωένωσης είναι το ευαγγέλιο όλων των κυβερνήσεων στη διαμόρφωση της αντιλαϊκής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής; Φούμαρα επομένως τα περί «προόδου - συντήρησης». ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συναντιούνται στη «λεωφόρο» της υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το ποιον «παράδρομο» ακολουθεί ο καθένας. Κι αυτό επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά στις προτάσεις τους για τη συνταγματική αναθεώρηση, που στόχο έχει τη διασφάλιση της σταθερότητας στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής και την αναπαλαίωση του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος.