Θα τρίζουν κόκαλα... | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Θα τρίζουν κόκαλα...

Eurokinissi

Η θέση του ΚΚΕ για τη συμφωνία των Πρεσπών απ' ό,τι φαίνεται έχει «μπει στο μάτι» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς των ατλαντικών συμμάχων της.

Δεν εξηγείται αλλιώς το πόσο μελάνι έχει χυθεί προκειμένου να συκοφαντηθεί αυτή η θέση. Δηλαδή η μόνη κρυστάλλινη θέση από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού της Ελλάδας, του λαού της γειτονικής χώρας και όλων των λαών της περιοχής των Βαλκανίων. Οτι η συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι μια συμφωνία ειρήνης, αλλά μια επικίνδυνη ιμπεριαλιστική συμφωνία που έχει ως στόχο τη διεύρυνση της επιρροής των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία, και γι' αυτό άλλωστε είναι μια συμφωνία που δεν αντιμετωπίζει τους αλυτρωτισμούς, αφήνοντας ισχυρά σπέρματά τους που μπορούν στο μέλλον να αξιοποιηθούν στο ξαναμοίρασμα συνόρων, στο αιματοκύλισμα των λαών. Εξάλλου, η συμφωνία των Πρεσπών είναι ένας ακόμα κρίκος της ενεργού εμπλοκής της Ελλάδας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην περιοχή, που εκτός των άλλων περιλαμβάνει την παραχώρηση βάσεων, λιμανιών, μεταφορικών δικτύων για τη στήριξη της δολοφονικής στρατιωτικής μηχανής, ακόμα και με το ενδεχόμενο «φιλοξενίας» πυρηνικών όπλων! Τόσος «αντιιμπεριαλισμός»!

Σε αυτήν την προσπάθεια στράτευσης στη συκοφάντηση του ΚΚΕ ανέλαβε ρόλο και ο υπουργός Επικρατείας, Χρ. Βερναρδάκης.

Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι αυτά γράφτηκαν σε ΣΥΡΙΖΑίικες ιστοσελίδες μια - δυο μέρες μετά τα συγχαρητήρια που έδωσε προσωπικά ο Ντόναλντ Τραμπ (γνωστός άλλωστε για την προοδευτικότητα, τον φιλειρηνισμό και τον αντιιμπεριαλισμό του!) σε Τσίπρα και Ζάεφ για την «ιστορική» συμφωνία των Πρεσπών. Είναι σίγουρο ότι η επίθεση στο ΚΚΕ αποτελεί προπέτασμα καπνού και προσπάθεια να πείσει καλοπροαίρετους ανθρώπους που ψήφισαν ή ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκονται αυτή τη στιγμή «στα κάγκελα» με το ΝΑΤΟικό ξεβράκωμα της κυβέρνησης, ενώ θεωρούν σωστή και συνεπή την τοποθέτηση του ΚΚΕ.

Η προσπάθεια του υπουργού δεν προσφέρει κάτι καινούργιο. Ολα αυτά που θίγει είναι απαντημένα. Το ΚΚΕ εδώ και 25 χρόνια που προέκυψε το πρόβλημα με την ΠΓΔΜ - νυν Βόρεια Μακεδονία - είχε ξεκάθαρη θέση. Οτι λύση δεν μπορεί να δοθεί προς όφελος των λαών στο πλαίσιο των ΝΑΤΟ - ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Οτι πρέπει να αντιμετωπιστούν οι εθνικισμοί και αλυτρωτισμοί, τα ανιστόρητα από την ελληνική πλευρά, που επικεντρώνουν στην ονοματολογία και υποστηρίζουν ότι η Μακεδονία είναι «μία και ελληνική», αλλά και της άλλης πλευράς, που υποστηρίζει την ύπαρξη μακεδονικού έθνους και γλώσσας, και η αναζήτηση μειονοτικών ζητημάτων σε γειτονικές χώρες. Οτι όπως και στη Βοσνία, στο Κόσοβο και αλλού, τα Βαλκάνια είναι γεμάτα από κράτη ή ακόμα και προτεκτοράτα που αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται για αλλαγές συνόρων και ξαναμοίρασμα της ιμπεριαλιστικής «λείας». Οτι οποιαδήποτε ονομασία με τον όρο «Μακεδονία» θα πρέπει να εξασφαλίζει τον γεωγραφικό και όχι εθνικό προσδιορισμό του όρου. Οτι η διεύρυνση και ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια είναι επικίνδυνη για τους λαούς της περιοχής. Αυτά είναι γνωστά εδώ και 25 χρόνια και δεν έχουν αλλάξει. Με αυτό το κριτήριο τοποθετήθηκε το ΚΚΕ και το 1992 και το 1995 και το 2008 και σήμερα.

Ο υπουργός δεν πρωτοτυπεί καθόλου. Προσπαθεί αποσπασματικά να χρησιμοποιήσει φράσεις και διατυπώσεις στελεχών του ΚΚΕ, χωρίς όμως να αξιοποιεί τα ντοκουμέντα του Κόμματος όλα αυτά τα χρόνια, ενώ ταυτόχρονα επιδίδεται σε μια γελοία επιχειρηματολογία του στυλ «και άμα θέλουν αυτοί να μπουν στο ΝΑΤΟ εσείς τι ζόρι τραβάτε; Δική τους υπόθεση δεν είναι;». Πραγματικό ρεσιτάλ «αριστερής λογικής». Λες και δεν ξέρουμε πώς εξαπατούνται, εκβιάζονται ή επιβάλλονται σε λαούς τέτοιες επιλογές. Κατά τ' άλλα, οι κύριοι αυτοί μιλάνε για διεθνισμό και αντιιμπεριαλισμό.

Αυτό όμως που ξεπερνάει τα όρια είναι τα «μαθήματα λενινισμού» που κάνει στο ΚΚΕ. Δεν ξέρουμε αν οι υπουργοί της κυβέρνησης στους συγχρωτισμούς τους με τον Τραμπ, τον Πομπέο, τον Πάιατ, την Μέρκελ και όλη την παρέα των «μεγάλων φίλων τους» λένε και κάνα τσιτάτο του Λένιν για να φανούν κάπως... Φανταζόμαστε πάντως ότι με κάτι τέτοια θα τρίζουν κόκαλα....

Τ.